Dag 544: Van Angst-Gericht Denken naar Oplossings-Gericht Denken

Dag 544: Van Angst-Gericht Denken naar Oplossings-Gericht Denken

De Transformatie van het Schoolsysteem

Dus, in verderzetting van de voorgaande blog - waarom is het dat de problematische patronen uit het verleden worden herhaald doorheen de generaties, zoals bijvoorbeeld in hoe ouders hun kinderen opvoeden, of hoe mensen omgaan met de natuur of hoe het schoolsysteem het leerproces van het kind (niet) ondersteunt - in de plaats van dat die patronen veranderd worden? In de vorige blog had ik al vastgesteld dat we door middel van onze voorbeelden zoals ouders en leerkrachten, en hoe zij omgaan met ons tijdens onze kindertijd, hebben geleerd om niet probleemoplossend te denken maar eerder om te reageren op problemen die zich voordoen met ANGST, door bijvoorbeeld fouten of problemen of degene die zogezegd fouten maakt of problemen veroorzaakt te beoordelen als slecht/fout/negatief/minderwaardig.

Uiteindelijk hebben we dus angst van problemen of van fouten - en leven en bestaan we op een zeer gelimiteerde manier waarin we in feite niets doen dan het uitleven en het verderzetten van wat de voorgaande generaties deden en hoe ze het deden ook al kan het bewezen worden dat die manieren niet optimaal waren of zijn voor ons voortbestaan als mens en het voortbestaan van onze planeet -- omdat, dat is immers de manier die het minste kans op fouten zal verzekeren aangezien die manier al getest en geleeft is geweest door zovele generaties die ons zijn voorgegaan. Er zullen hier en daar wel zogezegde 'wetenschappelijke vooruitgang' zich voordoen, maar als je onderzoekt waar wij mensen eigenlijk werkelijk toe in staat zouden zijn dan besef je snel hoe minuscuul die zogezegde vooruitgang eigenlijk is.

We vermijden om nieuwe dingen uit te proberen zoveel mogelijk en we haten verandering omdat dat voor ons in onze geest geassocieerd wordt met 'fouten' en 'problemen' -- want, nieuwe dingen vergen een leerproces om te doorwandelen, en een leerproces impliceert 'fouten' en 'problemen' --- fouten en problemen vanuit het perspectief van het concept van 'vallen en opstaan', je probeert en experimenteert en onderzoekt en ontdekt, tot je een manier vindt die werkt. Dat is hoe een leerproces werkt, dat is wat er nodig is om nieuwe dingen en manieren en aanpakken te ontwikkelen --- en dat is precies waar wij angst van hebben, volgens hoe we geconditioneerd geweest zijn tijdens onze kindertijd.

Ik bedoel, kinderen zouden net moeten leren en inzien dat fouten maken en problemen die zich voordoen in wezen iets 'positief' is en 'constructief' is omdat het je helpt in je leerproces en ontwikkelingsproces om op zoek te gaan naar nieuwe manieren - het daagt je uit om dingen anders te doen en daarin je wereld en realiteit te verkennen en uit te breiden, terwijl je op zoek gaat naar de oplossingen voor de 'problemen' en de correcties van de 'fouten'. Een leerproces zou iets fijn en leuk en opwindend moeten zijn. Naar school gaan zou opwindend en leuk en interessant moeten zijn voor kinderen. Maar kijk eens naar hoe het nu zit in de realiteit. De meeste kinderen haten school en leren enkel dat het leven en het leren over het bestaan iets vervelend en saai is.

Hoe schoolgaan op dit moment bestaat, als hoe het bestaan heeft doorheen onze geschiedenis is als een instituut dat het leven in het kind onderdrukt - met andere woorden, dat die natuurlijke nieuwsgierigheid naar het leren over het leven, en de drang om te ontdekken en verkennen, onderdrukt en wegwist. En tegen de tijd dat we volwassen zijn - is die interne 'vonk' van leven volledig verdwenen en zijn we al helemaal niet meer geinteresseerd in het ontdekken van het leven, het leren kennen van onszelf en onze werkelijkheid --- we zijn al tevreden genoeg om gewoon beschermd te zijn en ons afgeschermd te voelen van al de angsten die we hebben leren kennen en geintegreerd hebben in onszelf tijdens onze kindertijd --- de angsten die  als muren om ons heen een limitatie gecreëerd hebben in wie wij zijn en hoe wij onze wereld zien. Een limitatie die ervoor zal zorgen dat wij de schadelijke en consequentiele patronen van onze voorgaande generaties zullen uitleven, net zoals onze ouders en hun ouders voor hen --- en dat wij zo ook onze kinderen zullen aanleren op dezelfde voorgeprogrammeerde, gelimiteerde manier.