In
deze blog zet ik verder op Dag 723: Hoe Verander je het gedachten- en reactiepatroon van
Competitie en vergelijking? waarin ik heb
aangetoont en uiteengezet hoe het is dat bepaalde grote patronen in jezelf,
zoals bijvoorbeeld het gedachten- en reactiepatroon van competitie en
vergelijking, enkel veranderd kunnen worden als en wanneer je dat patroon
uiteenrafelt en het geduld toepast en oefent om te beginnen met het onderzoeken
en veranderen van de details en de genuanceerde manier waarop het patroon
bestaat.
Het interessante aan
het bewandelen van je proces en specifiek het doorwandelen van het proces van
onderzoeken hoe een bepaald patroon in elkaar zit, is dat je door middel van
schrijven maar ook door middel van gesprekken met anderen, deuren opent in jezelf
waardoor je dingen begint te ontdekken in jezelf waar je je eerder niet van
bewust was.
Je kan bijvoorbeeld
lange tijd geloven dat een patroon op een bepaalde manier in elkaar zit en dus
spits je je proces van zelf-verandering toe op dat begrip, maar dan plots door
je ervaringen neer te schrijven of erover te spreken of zelf-vergeving toe te
passen, kom je tot een nieuw inzicht en begrip en plots zie je met zoveel meer
helderheid dat dit het 'puzzelstuk' is dat je steeds had moeten begrijpen en
inzien om tot een punt van bevrijding en loslaten en verandering te komen met
betrekking tot het patroon dat je aan het doorwandelen bent.
Ik geloofde
bijvoorbeeld op een bepaald punt, wanneer ik onderzocht hoe het competitie en
vergelijking patroon in mezelf in elkaar zit, dat het simpelweg iets is dat ik
gekopieerd heb van mijn ouders en dat ik in en als dat patroon als het ware de
'zonden van de vaders' aan het uitleven ben - totdat ik op een welbepaald
moment terwijl ik het punt uiteenzette met iemand anders, mij herinnerde dat ik
voor een groot deel van mijn leven mij superieur voelde tegenover de mensen in
mijn omgeving.
Ik zag met andere
woorden dat het niet zozeer bij mijn ouders lag en dat ik niet zomaar het
slachtoffer ben in de situatie, in termen van dat ik zomaar 'hun' patronen aan
het uitleven ben, maar dat ik de ervaringen van inferioriteit, zelf-twijfel en
onzekerheid als zijnde ervaringen die afkomstig zijn van het competitie
patroon, zelf heb gecreëerd door mezelf compleet te definieren in en als de
ervaring van superioriteit doorheen mijn leven.
Toen ik klein was
kreeg ik vaak erkenning voor mijn 'superioriteit' bijvoorbeeld in school, in
hoe ik kan schrijven en lezen en hoe ik mijn taken uitvoer enzovoort. Ik werd
gezien als 'beter' dan bijvoorbeeld mijn broer of sommige andere kinderen, en
dus ervoer ik mij er ook naar. Ik was er dan ook van overtuigd dat ik inderdaad
beter ben en ik voelde mij ook superieur tegenover anderen. Dit werd dan een
patroon doorheen mijn leven van mezelf vergelijken met anderen en steeds
manieren vinden om mezelf ervan te overtuigen dat ik op bepaalde vlakken
superieur ben.
Het is pas door mijn
proces te bewandelen en door mezelf in een groep te bevinden van andere
individuen die ook hun proces bewandelen, dat ik ben beginnen inzien dat ik
helemaal niet 'superieur' ben en dat het steeds moeilijker wordt om mezelf op
te sluiten in mijn eigen geest en mijn waanbeelden van schijnbare
superioriteit. Wat ik dan langs de andere kant ervaar is de eerder negatieve
kant van de medaille, namelijk inferioriteit, onzekerheid en zelf-twijfel.
En dit was voor mij
een belangrijk punt om in te zien omdat ik meteen ook mijn eigen
verantwoordelijkheid kon realiseren in relatie tot deze ervaringen omdat ik met
mijn eigen ogen inzag dat het een direct resultaat en gevolg is van de
ervaringen en gedachtenpatronen waar ik doorheen mijn leven actief in
geparticipeerd heb.
Meer in Dag 725
No comments:
Post a Comment