Deze blog
is een verderzetting van de voorgaande blog waarin het onderwerp 'expressie'
naar boven gekomen is. Expressie in termen van het 'durven' uitdrukken van
jezelf zonder angst om afgang te maken, een mal figuur te slaan of 'wat andere
mensen van je zouden denken', maar ook 'expressie' als het durven open zijn met
de mensen in je omgeving, durven communiceren over problemen in de plaats van
ze op te kroppen en er durven voor kiezen om dingen uit te praten in de plaats van ermee te blijven zitten in
de veronderstelling dat je het zelf wel allemaal kan oplossen.
Ik zeg
'durven' omdat, hoewel communiceren en open zijn en openlijk delen wie je bent
en waar je mee zit het beste is voor jezelf en voor de omgeving en wereld
waarin je bestaat als geheel, is het toch niet zo voordehandliggend en evident.
Je zal zelfs merken dat de neiging om je af te zonderen van je omgeving wanneer
je je emotioneel voelt of wanneer je met iets zit groter is dan de neiging om
erover te praten en om problemen die je hebt met iemand op te lossen door
middel van communiceren met die persoon.
Er is
immers een zekere 'kwetsbaarheid' die bestaat in het toepassen van communicatie
om problemen op te lossen en emoties te verwerken. Stel bijvoorbeeld dat je op
een gegeven moment plots de indruk krijgt dat iemand in je naaste omgeving zich
afstandelijk aan het gedragen is tegenover jou. Je weet ten eerste niet goed of
wat je ziet wel degelijk de realiteit is omdat de verandering in gedrag zo
subtiel is en ten tweede zie of begrijp je niet waar het vandaan zou komen
omdat je zelf niet meteen wetenschap hebt van iets dat jij gedaan zou kunnen
hebben dat zulk 'n reactie losgeweekt zou kunnen hebben in hen.
Maar
tegelijkertijd is er iets dat je ziet in hun gedrag tegenover jou hetgeen jij
ervaart als wegduwend en afstandelijk. De kans is in deze situatie groot dat
jij hun gedrag persoonlijk zal opnemen en dat jij je zelf dan ook afstandelijk
zal gaan opstellen tegenover hen omdat je je als het ware bedreigd voelt door
hun gedrag, hetgeen jij ervaart als kwetsend aangezien je je weggeduwt voelt
zonder klaarblijkelijke reden.
Hoewel in
feite de oplossing hier in deze situatie is om 'simpelweg' met de persoon te
gaan praten over wat jij ziet en voelt teneinde duidelijkheid te krijgen over
je eigen ervaringen en over de hele situatie, ga je dus eerder de neiging
hebben om het probleem verder te laten bestaan door er net niet over te praten
maar je eerder af te zonderen en af te scheiden van de ander. Wat je dan doet
is dus met andere woorden net het tegenovergestelde van wat je eigenlijk zou
moeten doen om tot een oplossing te komen.
Wat er
dan uiteindelijk gebeurt is dat je een emotionele relatie opbouwt tegenover die
persoon door met wrok, rancune, kwaadheid, beschuldiging en allerhande
emotionele ervaringen van gekwetstheid blijft zitten in je eigen geest en
gedachten en de relatie dus laat verzuren omdat jij je in feite liever gekwetst
voelt dan de moeite te doen om oplossingen te vinden voor de problemen in je
relaties met anderen.
Wordt
verdergezet in Dag Dag 736
No comments:
Post a Comment