Vandaag
merkte ik een interessante reactie op bij mezelf. Interessant omdat het een
specifiek reactiepatroon is dat zich blijft herhalen en dat steeds de kop
blijft opsteken. En elke keer ik de reactie onderzoek, vindt ik een nieuwe laag
van hoe de reactie binnenin mezelf bestaat.
Deze
reactie is een ervaring van gespannenheid en minderwaardigheid wanneer een
bepaald persoon in mijn omgeving mij benadert. En elke keer die reactie in
mezelf naar boven komt voel ik mij ook ongemakkelijk omdat ik mij uiteraard
niet graag minderwaardig voel tegenover een persoon. Ik heb gemerkt dat de
ervaring van minderwaardigheid aanvoelt als een soort van electrische schok
doorheen mijn lichaam en specifiek in mijn solar plexus, en dat het een uiterst
onaangename ervaring is.
Dus
wanneer die ervaring dan in mezelf naar boven komt wanneer ik met deze
specifieke persoon aan het praten ben, dan ga ik uiteindelijk ook kwaad worden
op die persoon omdat die kwaadheid voortkomt uit het feit dat ik mij
ongemakkelijk voel vanbinnen. De kwaadheid heeft dus in werkelijkheid niets te
maken met de persoon in kwestie maar het komt wel in mezelf naar boven omdat
het een soort uitlaatklep is als compensatie van de ongemakkelijkheid die ik
aan het ervaren ben.
Ik
besliste dus naar mijn schrijfblok terug te keren na dat moment waarin ik met
haar praatte omdat ik merkte dat diezelfde ervaringen van spanning,
minderwaardigheid, ongemakkelijkheid en kwaadheid nog steeds in mezelf naar
boven komen en dat dit dus een teken is dat er iets is in mijn zelf-studie en
zelf-toepassing dat ik gemist heb in mijn proces van het verandering van deze
ervaringen binnenin mezelf.
Een
interessante observatie en realisatie die dan naar het oppervlak dreef terwijl
ik deze reacties aan het onderzoeken was, is dat ik opmerkte hoe deze reactie
van minderwaardigheid en gespannenheid heel dicht verwant zijn met het feit dat
zij een vrouw is net als ik. Ik keek immers naar mijn relatie met de mannen in
mijn omgeving en ik merkte op dat ik die ervaring van gespannenheid en
minderwaardigheid en ongemakkelijkheid eerder ervaar in relatie tot vrouwen dan
tot mannen.
Wanneer
ik keek naar hoe ik mij ervaar rond de mannen, zag ik dat ik mij veeleer
stabiel ervaar en dat ik mij nooit zo minderwaardig en ongemakkelijk voel dan
wanneer ik mij rond vrouwen bevindt. Voor mij was dit een teken dat het dit
specifieke fenomeen is dat ik grondiger moet gaan onderzoeken omdat het aan de
oorsprong kan liggen van wat het precies is in mijn geest dat die ervaring van
ongemakkelijkheid en minderwaardigheid activeert in mijn geest.
Wordt
vervolgd in Dag 720
No comments:
Post a Comment