In Dag
495 was ik begonnen met kijken naar hoe en waarom het is dat er een
zelf-sabotage mechanisme bestaat in de menselijke geest dat ons mensen ervan
weerhoudt om in elk moment bij te leren en uit te breiden en te ontwikkelen in
en als onszelf in relatie tot onze wereld en realiteit. Dat ervoor zorgt dat we
maar werkelijk 'opgroeien' in en als een leerproces, tot we de 'volwassen'
leeftijd bereikt hebben en vanaf dan wordt alles slechts herhaling van dezelfde patronen, tot we langzaamaan de
zombiestaat en in veel gevallen vaak de dementerende staat in zinken.
Wat er
gebeurt door dit punt van dat we niet meer bijleren doorheen ons leven en dat
het enige dat we eigenlijk 'weten' of beseffen en zien in en van de wereld
waarin we bestaan zowel binnen als buiten onszelf, is wat er in onze geest
bestaat als kennis en informatie die we geaccumuleerd hebben voornamelijk
tijdens onze kindertijd als de tijd waarin we onze geest ontwikkelen -- is dat
we niet geinformeerd genoeg zijn of niet voldoende in staat zijn om werkelijk
keuzes te maken die het beste zijn voor onszelf in ons leven.
Dit is
bijvoorbeeld waarom we in steeds dezelfde gedachten- en reactiepatronen zullen
vallen die niet het beste zijn voor onszelf of onze relaties met onze omgeving.
Waarom we op steeds dezelfde emotionele manier zullen reageren op en in
dezelfde situaties, ondanks dat we uiteindelijk inzien dat de gevolgen van hoe
wij onszelf uitdrukken in en als die emotionele staat niet het beste is voor
onszelf. We maken bijvoorbeeld beslissingen of we zeggen impulsieve dingen in
een emotionele staat waar we ons nadien over schamen of waar we nadien spijt
van hebben. En dan denken we van
'volgende keer doe ik het anders'. Maar dan, de volgende keer, doen we gewoon
precies hetzelfde.
En,
waarom is dat? Waarom is het met andere woorden dat er niet zoiets bestaat als
'vrije keuze', in de zin dat we niet in staat lijken te zijn om werkelijk
keuzes te maken in elk moment, met betrekking tot zowel onze interne als
externe realiteit, die het beste zijn voor niet enkel onszelf maar voor al het
leven op aarde -- keuzes die het absolute beste zijn op elk vlak. Wat ik heb
gemerkt voor mezelf in relatie tot waarom het is dat ik bijvoorbeeld steeds
patronen herhaal die niet het beste zijn voor mezelf en die schadelijke
gevolgen creëren in mijn leven en waarom ik zogezegd blijf 'vallen' in die
patronen - zoals bijvoorbeeld specifieke eetgewoonten en/of verslavingen --- is
dat ik niet geinformeerd genoeg ben in mezelf om werkelijk te zien wat ik aan
het creëren ben als en wanneer ik mezelf toesta te participeren in die of deze
gewoonte.
Een
voorbeeld is bijvoorbeeld dat ik tijdens mijn leven de gewoonte heb gecreëerd
om veel te participeren in verbeelding. Ik dagdroomde heel vaak over scenarios
waarin ik de heldin speelde en waarin ik heel 'cool' was en veel aandacht en
erkenning kreeg van andere mensen. Maar dan, in mijn eigenlijke dagelijkse
relaties met de mensen in mijn fysieke omgeving voelde ik mij het
tegenovergestelde - ik ervoer mezelf als angstig en inferieur en onzeker. Het
is pas nadat ik een proces van zelf-onderzoek heb afgelegd, door het toepassen
van de Desteni toepassingen van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie ---
dat ik ben beginnen merken en inzien dat deze twee ervaringen hand in hand
gaan.
Dat, elke keer wanneer ik mezelf toesta te
participeren in een verbeelding in mijn geest die een positieve ervaring
genereert in mezelf, en ik mij 'goed' voel over mezelf - des te meer ik mij
onzeker en angstig voel in mijn relaties met mensen in mijn fysieke wereld en
realiteit.
En, hoe
minder ik begon te participeren in die verbeelding, door mezelf bijvoorbeeld
toe te passen in het stoppen van mezelf wanneer ik de verbeelding en de energie
zag opkomen in mezelf, en mezelf niet toe te staan erin te stappen en de
energie te genereren in mezelf - des te meer ik mij comfortabel en stabiel
begon te voelen in mijn fysieke relaties met de mensen in mijn omgeving.
Dus, wat
ik heb ingezien, is dat ik aanvankelijk nooit mezelf stopte in het participeren
in verbeelding en het gereneren van positieve gevoelens, omdat ik nooit direct
zag wat ik eigenlijk aan het creëren was in mezelf en mijn leven. Ik zag de
preciese gevolgen van mijn daden niet werkelijk in. Nu echter, vanaf het moment
dat er een verbeelding opkomt in mezelf - in dat moment komt er ook een besef
op in mezelf van wat ik zal creëren als ik mezelf toesta in die verbeelding te
stappen en mezelf te laten meevoeren door de positieve energie. Ik zie
onmiddellijk dat ik mij nadien heel onzeker zal beginnen voelen en dat ik
eigenlijk de omgekeerde energie zal manifesteren in mezelf - omdat ik nu besef
dat dat is hoe de geest werkt, op basis van polariteiten die elkaar
uitbalanceren. En daardoor is het nu makkelijker voor mezelf om de keuze te
maken om mezelf te stoppen in dat moment en eerder mezelf te bewegen op een
manier die het beste is voor mezelf op langere termijn --- omdat ik mezelf heb
onderwezen in hoe mijn eigen geest werkt. Ik ben voldoende geïnformeerd om
precies te weten wat ik doe en wat ik creëer in de beslissingen die ik maak in
relatie tot de gedachten en gevoelens waar ik in participeer in mijn eigen
geest.
Zolang
dit absolute inzicht in de eigen geest niet bestaat, kan er niet zoiets bestaan
als 'vrije keuze'. Omdat, zolang we ons niet absoluut gewaar zijn van wat we
eigenlijk aan het doen zijn, kunnen we ook niet inzien waarom we het beter niet
zouden doen, en hebben we bijvoorbeeld geen motivatie om onze schadelijke
gewoonten te stoppen. Het is pas wanneer we de verantwoordelijkheid nemen om
alles te onderzoeken binnen en buiten onszelf - dat we in een positie kunnen
staan waarin we ook werkelijk verantwoordelijkheid kunnen nemen voor de
beslissingen die we maken binnen en buiten onszelf omdat we precies zien waar
onze daden toe leiden.
Ik
bedoel, deze hele fysieke wereld en hoe ze op dit moment bestaat is een levend
bewijs van het feit dat we niet voldoende geinformeerd zijn in de beslissingen
die we maken, en dat we eerder beslissingen maken gebaseerd op onze gevoelens
en gedachten dan op een daadwerkelijk inzicht in hoe dingen precies werken. We
weten niet hoe dingen precies werken en we doen er de moeite niet voor om alles
te onderzoeken. Zolang we deze stap niet
zetten van het onderzoeken van wie we zelf zijn in relatie tot onze wereld en
realiteit en onderzoeken van hoe onze geest bestaat en functioneert - kunnen we
niet beweren dat vrije keuze bestaat omdat we niet weten wat we kiezen of zelfs
hoe of waarom aangezien we niet weten hoe onze eigen geest keuzes maakt en waar
die keuzes werkelijk op gebaseerd zijn. En de enige manier om dan te weten te
komen dat onze keuzes eigenlijk niet het beste waren voor onszelf - is door de
gevolgen te observeren. Gevolgen zoals een fysieke wereld die aan het aftakelen
is. Gevolgen zoals een economisch systeem dat niet zorgt voor het leven op
aarde.
No comments:
Post a Comment