Showing posts with label baby. Show all posts
Showing posts with label baby. Show all posts

Wednesday, February 17, 2021

The Resonance of Fish Oil and its Effects on a Developing Fetus


 

 This is an important, or rather exciting, point to share for me. One I've been wanting to share for a while but haven't found the way to do that entirely. I'm sure it's because it is a very new and different kind of thing and so it's a bit harder to find the vocabulary or way to express what it is that I want to express. 

I have been walking quite a journey in a lot of different ways, and it mostly all started with getting pregnant. I mean, I've found that realizing you're having a baby kind of puts things in hyper-drive for you. Realizing I alone am entirely and completely and irrevocably responsible for this one being's life. The father has their responsibility as well of course, but having that being developing in your body is an entire different dimension of responsibility on its own!  

Now comes the tricky part of what I have been anxious to share lol. If you know me, you know that I practice QCK (Quantum Change Kinesiology). This is a technique involving Applied Kinesiology that I've developed alongside Andrea Rossouw. And I haven't quite found a way of formulating what it is that I do exactly.  Words sometimes fall short. I suppose it is suffice to say that I work with the mind and the body and particularly the relationship between those two on a very intimate level. And that level you could call the 'resonant level'. I work with 'resonance'. A very interesting study to reference here is the work of Masaru Emoto who did research around how thoughts, words, energies and intentions influence the molecular structure of water. He worked with the resonance of our mind on physical reality, or how our mind as thoughts, feelings and emotions resonates or ripples into and affects our physical reality. 

I've found that being able to work with this resonant layer takes a lot of practice and sensitivity, and it's kind of like practicing a particular muscle of taking a thing and mapping out it's components. Like how a scientist would take a blood sample and puts it under a microscope to zoom in on what it consists of. When you're working with resonance you're doing the same thing but on the level of the mind and how the mind overlaps onto physical reality. It's fascinating stuff. Yet, very little research has actually been conducted to investigate this relationship. It almost seems like the medical community concluded that all of our thinking and feeling and everything that makes up our 'self' just happens 'in the brain', and left it at that, consequentially segregating itself entirely from the field of psychology. AND lazily shoving any discipline that aims to work with the relationship between mind and body into the category of 'alternative medicine' or 'pseudo-science'. Think acupuncture, homeopathy and Applied Kinesiology for example. It is very sad.

So you're kind of left to your own devices when it comes to establishing any understanding of your mind and your body and the relationship between the two. And perhaps that's a good thing too, from the perspective that this understanding is a very personal process. After all, you're setting out to understand 'you', as who you are in your mind and your body and the relationship between those two. Personally, it's taken me no less than a decade to establish this type of understanding, walking a very intensive process and applying very specific tools.

But all this is just leading me into what I wanted to share today specifically, and that's more just an example of the 'resonance' work that I do. I started off saying that it all started with being pregnant, because that sense of responsibility has pushed me to expand my abilities to working not just with myself but also with the baby fetus. Also my working with myself has been amped up because, having a baby means that who I am in my mind and body won't just influence me, but will now also influence this other being directly. This made my process of self-change take on a whole new importance. There's many more examples on this that I will be sharing later on, but for today I wanted to focus on one example in particular of working with the resonance of supplements. Fish oil to be exact, or Omega 3, 6 and 9. When it comes to anything I ingest, I make sure to do my research to confirm that it's safe to take during pregnancy, but I've also learned to check in with how it is resonating into my body and into the baby. What's the baby's experience with this supplement and how is it influencing the baby on a resonant level? The resonant level specifically lets me know what is going on on a mind level (yes, already!), which in turn will have its effect on the physical level of the baby.

I'll leave the explaining of how this works for another blog (I'm also happy to answer questions in the comment section!) and will just dive into what I saw upon investigating the resonance of the Omega 3/6/9 supplements. How it was resonating with the baby was that 'it's cool but there is a point there'. So that 'point' was something to look deeper into cause it's showing 'something' about the supplement that the baby is not entirely OK with. Now this is where it gets interesting because when you look into these kind of points you're also working with the composition of the thing, where it comes from, what it's made from, all on a resonant level! It can be exciting and also a bit scary sometimes, cause you don't ever know what you're going to see and uncover. It is always a diving into an exploration and an excavation of an unknown world.

I got a bit startled this time as well cause what came through was a very 'shark-like' resonance. As though this fish oil came from a very deep and wild part of the sea where fish exist in extreme survival, extreme competition, fear, aggression and fighting (for survival). The shark-like resonance in a way captured the essence or the depth of what 'survival' means and what it takes to survive in this reality. That resonance makes a lot of sense when you consider that Omega 3 specifically helps with brain development in the fetus. The brain being the primary operating center of our survival techniques and our learning and functioning abilities in this world. So what I particularly work with here is with why the baby was having 'issues' with this supplement, what those issues are and how they can be resolved. 

These issues will always have to do with a 'reaction' that's taking place on some level of the mind, and this is something that can be directed with some simple guidance exercises. The reaction here was basically that 'this is very scary'. The shark-like resonance, the aggression and the 'dog-eat-dog' or 'fish-eat-fish' feel of it all. And it was interesting because I realized that this reaction came from the very 'sensitive' disposition that my baby has already copied from myself and its father. This is an issue that has come up before and something I've become aware of since working with my relationship with my baby in this way, that I am an extremely sensitive person when it comes to the world, society, survival and my environment and reality in general. I've become more and more aware of my many issues with anxiety and fear and it's become clear to me in my sessions with the baby thus far that it is already copying a lot of that. Already laying the foundation of its mind, to essentially eventually become even more sensitive of a person than myself and its father combined.

So this wasn't just an issue to direct with the baby, but also with myself, to correct that relationship of 'fear, anxiety and sensitivity' when it comes to the world and the concept of survival and competition. This is where the fun part comes in because it's where I get to go in and have a 'QCK session'. It's the fun part cause it's where we dig into the mind and sort of 'uproot' the reaction. If you imagine that one reaction to something is actually part of a much bigger system, design or 'plan' if you will, it's like pulling out a weed or a tree by the roots. It's a very exciting process that can go quite deep in terms of really getting to know yourself. Then after the session I check the resonance again and could see that the 'capacity' of dealing with this shark-like/survival resonance had changed. From a crumbling and suppressive response, to a more 'clown-like' response. Clown-like meaning, to have more fun, to see and work with things in a more lighthearted manner and to siphon out the aspects that matter and can be used from the ones that can be discarded in a very easy-breezy kind of way. 

 When it comes to survival, it doesn't have to be something scary, and it doesn't have to be something aggressive either. It's about strength, stability, knowing yourself and being ready for the world. So all the session did was align the baby's 'attitude' in relation to the fish-oil from reacting to the agressiveness with 'emotional sensitivity', to just keeping and using what is useful and good about it and ignoring the rest.  It's small points of support, but fascinating nonetheless and they help me a lot too since everything I'm working with with the baby are issues I struggle with as well.

That is it for my sharing on this point. If all this intrigues you as much as it does me, then look out for more of these posts as I'll be sharing more of these stories of working with resonance. Also if your own resonance (as in, your relationship between your mind and physical reality) is something you feel ready to work with, then check out my practice on Space of Grace, or message me at kim_amourette@hotmail.com.



Kim amourette

Wednesday, May 29, 2013

Dag 302: Mensenrechten en Ouderschap - Het Contrast tussen de 'Kindertijd' en de 'Realiteit'



Deze blog maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"
"Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden"
"Dag 278: Is Vrijheid van Meningsuiting een Basisrecht?"
"Dag 279: Is Vrijheid van Meningsuiting wel een 'Recht' als ik niet begrijp waar mijn Mening vandaan   Komt?"
 "Dag 280: Wil je Rechten, dan moet je Betalen!"
 "Dag 281: Bestaat 'Rechtvaardigheid' wanneer je 'Rechten' bepaald worden door Geld?"
 "Dag 282: Het Recht om Arm te zijn en te Sterven, Dat heb je!"
 "Dag 283: Hoe Dragen Mensenrechten Organisaties bij tot de Schending van de Mensenrechten?"
 "Dag 284: De Mensenrechten Organisaties zijn Marjonetten van onze Onwetendheid"
 "Dag 285: Mensenrechten Organisaties Vechten tegen de Bierkaai"
"Dag 286: Is 'Onderwijs voor Iedereen' een Schijn-Mensenrecht?"
"Dag 287: De Leugen van het 'Recht op Onderwijs'"
"Dag 288: Elimineert Onderwijs werkelijk Armoede?"
"Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding"
"Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder"
"Dag 291: De uitvoering van de Mensenrechten is Echte Liefde"
"Dag 292: Is je 'Liefde' voor je Kinderen wel Echt?"
"Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven"
"Dag 294: Hoe bespeelbaar zijn Gevoelens?"
"Dag 295: Zijn Ouders de Discipelen van de Bedrijven?"
"Dag 296: Moeten Onze Kinderen beschermd worden tegen de Realiteit?"
"Dag 297: De Leugen zal Ons Beschermen!"
"Dag 298: De Mensenrechten en de Verantwoordelijkheid van de Ouder"
"Dag 299: Mensenrechten en Ouderschap - Het Ene Kind zijn Brood is de Ander zijn Dood?"
"Dag 300: Mensenrechten en Ouderschap - Hoe Programmeren we Ongelijkheid in het Kind?"
"Dag 301: Mensenrechten en Ouderschap - Hoe kunnen Kinderen 'Speciaal' zijn maar toch Gelijk?"


 In deze blog breien we verder op de relatie tussen de Mensenrechten en Ouderschap. Ik stel voor om ook de voorgaande blogs vanaf "Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding" te lezen om meer context te krijgen in hoe ouders de sleutel zijn tot het creëren van een betere wereld en het creëren van kinderen/wezens die in staat zijn om de mensenrechten te eren op een werkbare manier.

In de voorgaande blogs hebben we gekeken naar verschillende aspecten en dimensies die bijdragen aan hoe ouders hun kinderen opvoeden en programmeren op een manier die niet het beste is voor allen en bijgevolg niet het beste voor hun kind. Zo hebben we in "Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder" opgemerkt hoe de 'liefde' die ouders hebben voor hun kind, zich altijd vertaalt naar GEVOELENS, en dat die gevoelens, zoals we in "Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven" gezien hebben, uiteindelijk gebruikt, bespeeld en gemanipuleerd worden door bedrijven om van kinderen/mensen trouwe klanten/consumenten/kopers te maken die hun producten kopen op basis van GEVOEL, zoals het in hen initieel geprogrammeerd geweest is door de ouders, en niet op basis van GEZOND VERSTAND.

In "Dag 296: Moeten Onze Kinderen beschermd worden tegen de Realiteit?" besproken we hoe ouders 'verhaaltjes' gebruiken om het kind zogezegd af te schermen van de realiteit en de zogezegde 'onschuld' van het kind te bewaren, maar hoe dit, zoals we gemerkt hebben in "Dag 299: Mensenrechten en Ouderschap - Het Ene Kind zijn Brood is de Ander zijn Dood?", enkel een realiteit creëert waarin kinderen en uiteindelijk volwassenen verblind zijn door die verhaaltjes die in wezen enkel het ego van de ouders dienen om zich de 'held' in het verhaal te wanen - waarvan de consequenties zijn dat immens veel lijden in deze wereld wordt gerechtvaardigd omdat kinderen/mensen de realiteit niet zien zoals ze is, maar altijd in 'verhaaltjesvorm' waarin zij zelf steeds het hoofdpersonage zijn - 'meer speciaal' dan alle andere personages.

In deze blog gaan we dieper in op die neiging die ouders hebben om de verantwoordelijkheid voor de realiteit en voor het kind zelf, uit de handen van het kind te nemen, ook om de zogezegde 'onschuld' te bewaren - in het geloof dat 'een kind moet spelen en zich moet bezighouden met plezierige zaken', zaken die dus niets te maken hebben met de 'harde realiteit' waar de volwassene zich dagelijks in bevindt, de realiteit van belastingen betalen, van vroeg op te staan, van te MOETEN gaan werken, van overleving, van zich zorgen maken over de toekomst, van stress en van angst.

Maar wat hierin eigenaardig is, is dat, terwijl ouders hun kinderen willen afschermen van die 'harde realiteit' en hun kind dus op een wolkje willen zetten, waarin ze zich 'geen zorgen moeten maken' over de 'harde realiteit' die hen te wachten staat eens ze 18 jaar oud zijn - tegelijkertijd moeten kinderen aan de andere kant van de wereld wel gaan werken, en worden zij wel dagelijks met een nog veel hardere realiteit van hongersnood en armoede en deprivatie geconfronteerd.

Dit bewijst duidelijk dat het verlangen van ouders om hun kind niet te 'confronteren' met de waarheid/realiteit van deze wereld omdat het zogezegd 'te hard' zou zijn, in wezen niet het beste is voor het leven op aarde, het is niet het beste voor alle kinderen - omdat de consequenties zijn dat het lijden van zovele kinderen waarvan de ouders het geld en de luxe niet hebben om hun kind op zo'n wolkje te plaatsen, wordt genegeerd en 'ver van het bed' van de kinderen van ouders die wel geld hebben wordt gehouden.

Om dan ook nog niet te spreken over de consequenties in het leven van het 'afgeschermde' kind zelf - die, eenmaal het terechtkomt in de arbeidsmarkt, in de 'echte wereld', plots zal merken dat de dingen niet meer vanzelf gaan, dat er niet meer voor hem gezorgd wordt --- waardoor veel mensen niet omkunnen met de 'stress' van die 'harde wereld' de stress van de onwetendheid die het resultaat is van een 'afgeschermde' kindertijd. Waar hierin dus niet wordt bij stilgestaan, is dat dat contrast van de 'kindertijd' met de 'realiteit' zo sterk is omwille van de afscherming, omdat ouders hun kind in een fantasiewereldje trachten te plaatsen. Omdat ouders het toch zo fijn vinden wanneer ze kijken naar hoe gelukkig hun kind is wanneer het onwetend is, wanneer het zich kan wentelen in zijn speelgoed en kan geloven dat dat het enige is dat er bestaat.

De 'onschuld' die ouders in hun kinderen zien en die ze zogezegd willen beschermen in het kind - is niet het beste voor het kind. Werkelijk verantwoordelijkheid nemen voor het kind en voor het leven van het kind, wil zeggen dat je rekening houdt met het feit dat het kind uiteindelijk oog in oog zal komen te staan met deze realiteit, en er dus op een efficiente manier mee zal om moeten kunnen gaan. Het kind moet in staat zijn om te begrijpen hoe het systeem, de realiteit, werkt, zodat hij ermee kan werken zonder stress en zonder angst. En dus, ondanks al de geloofsystemen die ouders hebben over wat de 'kindertijd' zogezegd is of wat het zou moeten zijn, zijn ouders verantwoordelijk om het kind alles te leren van hoe de wereld werkt.

Maar, omdat ouders hebben geleerd om alles wat te maken heeft met 'overleving' en met 'moeten', met 'werken' en 'betalen', al wat dus te maken heeft met 'het systeem' en dus 'de realiteit', te associeren met 'stress' en negatieve gevoelens, omwille van dat 'contrast' dat ook zij ervoeren tussen hun afgeschermde kindertijd en de 'realiteit' - willen ze de tegenovergestelde ervaring in hun kind creëren, zodat ze als het ware door hun kind kunnen leven en zich kunnen verkneukelen in de gedachte dat het kind nog niets weet over de echte realiteit. Terwijl wij dit 'liefde' noemen, is het in werkelijkheid een wrede grap tegenover het kind dat zich letterlijk van geen kwaad gewaar is en later voor heel wat verassingen zal komen te staan - zoals het besef dat de ouders hebben GELOGEN over veel dingen, zogezegd in de naam van het 'bewaren en beschermen van onschuld'. Maar wat is het kind met die 'onschuld' wanneer het hem op geen enkele praktische manier ondersteuning biedt om op een efficiente manier om te gaan met de realiteit waarin het zich bevindt?

Plaats jezelf in de schoenen van het kind - zou je niet liever willen dat je ouders je alles leren kennen over hoe de realiteit werkt, zodat je volledig voorbereid bent en zodat je vol zelf-vertrouwen en zelf-zekerheid het systeem tegemoet kan treden, en zodat je ook in staat bent om invloed te hebben op het systeem omdat je weet hoe het werkt, je hebt er inzicht in en je bent dus ook in staat om er verantwoordelijkheid voor te nemen --- dan dat ze je afschermen van de waarheid/realiteit, en je allemaal dingen aanleren die niets te maken hebben met de eigenlijke fysieke werkelijkheid, maar die meer te maken hebben met hun verlangen om hun persoonlijke gevoelens, geloofsystemen en verlangens op jou over te dragen, tot je zelf het systeem moet betreden en je je verloren en onzeker voelt omdat je nooit enige praktische inzichten hebt ontwikkeld over wat het leven op aarde eigenlijk werkelijk inhoudt, waardoor je gedoemd bent om een ondermaats leven te leiden, minder dan je ware potentieel als levend wezen op aarde? Ik kies persoonlijk voor het eerste.


Wordt vervolgd in Dag 303




DIP Lite - Gratis Online Cursus in Zelf-Ondersteuning voor Beginners
DIP PRO - Een Desteni Cursus voor zij die Klaar zijn om de Reis van hun Leven te Maken
desteni.org - Doe mee in Discussies op het Forum en/of Onderzoek het Desteni Materiaal
eqafe.com - Investeer in de Verscheidene Interviews Als Ondersteuning in je Reis naar Zelf-Perfectie
equalmoney.org - Leer Over een GelijkGeld Systeem en Stem op de Doelen en Principes
Equal Life Foundation - Facebook Stream met de Dagelijkse Realiteit en Oplossingen
Creations Journey To Life 7 Year Process Blogs
Heavens Journey To Life 7 Year Process Blogs