Saturday, May 20, 2017

Dag 813: Wat is Koopverslaafd zijn werkelijk?





Een patroon dat de laatste tijd de kop heeft opgestoken bij mij - en dat ik niet noodzakelijk aan mezelf heb willen toegeven - is een neiging en een verlangen om te browsen op online handelszaken en te "kopen met mijn ogen". Ik kan wel uren doorbrengen met enkel te scrollen door foto's van kleding, make-up en andere zaken en te flirten met de idee om het al dan niet te kopen.

Het begon heel "onschuldig" wanneer ik iets waar ik al lang naar op zoek was aan een heel lage prijs vond op een website. Dan ging het over naar "onschuldig" en "uit nieuwsgierigheid" kijken naar wat ik misschien nog kan vinden en eventueel kan kopen op die website. Nu bevind ik mezelf in elk vrij moment op mijn smartphone, door lange lijsten van producten scrollend en compleet verzwolgen door het verlangen om dingen te kopen en nieuwe spullen te hebben.

Wat ik echter besef in verband met hoe de geest functioneert, is dat een goed gevoel - zoals het gevoel dat je krijgt wanneer je iets nieuws koopt of krijgt, en vooral dan wanneer de zoektocht naar dat gevoel een compulsief kantje begint te krijgen - eerder negatieve ervaringen dient te verbergen die je dan onderdrukt en waar je jezelf van afleidt door dat positieve gevoel achterna te gaan en jezelf als het ware te verliezen in het gevoel.

Ik realiseerde me hier dus ook dat dit gedragspatroon van het willen verliezen van mezelf in een bepaald gevoel dat ik verbonden heb met dingen kopen mij in feite laat weten dat ik een kijkje moet nemen binnenin mezelf  naar welke negatieve/emotionele ervaring ik van mezelf probeer te verbergen en waarvan ik mezelf probeer af te leiden. Waarom wil ik met andere woorden mezelf "troosten" middels het positieve gevoel dat ik ervaar wanneer ik dingen koop?

Dit was echter niet een vraag die ik mezelf wilde stellen. Ik bedoel, wanneer je in dat gevoel zit is het gemakkelijk om het "goed te praten" aan jezelf zodat je gewoon verder kan blijven doen. Je hebt immers iets van "als het goed voelt, waarom zou het dan slecht zijn?". Iets dat ik echter ook al geleerd heb over hoe de geest werkt, is dat als je niet aan preventie doet -- door bijvoorbeeld stil te gaan staan bij waar je werkelijk mee bezig bent terwijl je nog volop in het positieve zit -- het positieve gevoel uiteindelijk vanzelf zal overgaan naar een negatieve ervaring, zoals spijt, schuld, schaamte, wroeging, enzovoort. Energie is immers iets dat maar een bepaalde levensloop heeft. Het gaat van positief en opgewonden, naar negatief en afgelaten en wisselt zo steeds af over een bepaalde tijdsperiode om die "balans" te creeren die het nodig heeft om voort te blijven bestaan.

Wanneer je echter op dat punt zit waarin de positieve opgewonden gevoelens uitgeblust beginnen te geraken en eerder naar het negatieve neigen, dan is het als het ware al te laat. De energie heeft z'n cyclus bewandeld van positief naar negatief en jij hebt jezelf er gewoon door laten meevoeren in de plaats van dat jij verantwoordelijkheid nam voor jezelf, voor wie je bent in je gedachten, gevoelens/emoties en handelingen. Verantwoordelijkheid nemen wil immers zeggen dat je aan preventie doet, door aan introspectie te doen wanneer je nog in de positieve ervaring zit en dus niet een oogje dichtknijpen zolang het nog allemaal "goed voelt" en dan enkel pas vragen beginnen te stellen of naar oplossingen beginnen te zoeken wanneer het hele patroon z'n koers belopen heeft en je in het diepe dal zit waar de positieve gevoelens uiteindelijk onvermijdelijk naar leiden.


In Dag 814 deel ik wat ik ontdekte in verband met wat er schuilde onder die positieve ervaringen verbonden met het patroon van koopverslaafdheid en wat het dus is dat ik eronder aan het verbergen was.


Een aan te raden interview dat met dit patroon van koopverslaving - alsook verslaving in het algemeen - ondersteunt is het onderstaande:

https://eqafe.com/p/all-about-the-addiction-reptilians-part-479
 

Monday, May 8, 2017

Dag 812: Zelf-limiterende gedachtenpatronen - Van Zelf-Sabotage naar Zelf-Ondersteuning





Een gedachten- en energetisch patroon dat ik vaker heb opgemerkt in mezelf alsook de laatste dagen specifiek gezien, is een patroon van twijfelen aan mezelf en twijfelen of ik al dan niet mijn leven "goed" of "correct" leef. Hiermee gepaard gaat op onderbewust niveau emoties van schuldgevoel, schaamte, angst, wroeging, spijt en zelf-beoordeling.

Dit gaat dan soms bijvoorbeeld over hoe ik mijn proces van zelf-verandering bewandel en over mijn inzet en zelf-beweging in verband met het process van niet enkel zelf-verandering maar vooral van het maken van een afdruk in deze wereld en mijn uiterste potentieel neerzetten in dit ene leven dat ik heb in deze wereld.

Wat ik mezelf al gerealiseerd heb in verband met dit patroon en een toepassing die ik al heb ontwikkeld om dit patroon richting te geven in mezelf en dus niet in de emoties en gedachten te blijven steken of ze erger maken, is dat ik heb beseft dat als dit patroon opkomt in mijn geest het mij misschien in zekere zin wel een "waarheid" laat zien over mezelf.

Deze "waarheid" zijnde dat ik op bepaalde vlakken in mezelf beter kan doen en zijn en dat mezelf toesta om gelimiteerd te blijven in bepaalde dimensies van mijn bestaan, in de plaats van mezelf te motiveren en vooruit te duwen om in elk moment van elke dag te zoeken en te kijken naar hoe ik mezelf kan uitbreiden, hoe ik beter kan worden als persoon en hoe ik zelf-limiterende patronen kan aanpakken en veranderen om te leren, te groeien en mezelf te ontwikkelen.

Het heeft dus geen nut en geen zin om "bij de pakken neer te zitten" en mezelf toe te staan die emoties van schuld, schaamte, spijt en wroeging te belichamen, denkend in mezelf dat dat is "wie ik ben", om dan in een staat van opgeven en zelfs depressie te zinken. Het is gewoon een kwestie om te leren uit de "boodschap" en de "waarheid" die mijn geest mij aan het tonen en aan het vertellen is middels die gedachten en emoties.

De oplossing is dus om, in de plaats van weg te zinken in de emoties en gedachten, eerder te luisteren naar de boodschap en dus te kijken naar waar en hoe het is dat ik mezelf nog aan het limiteren ben. Het gaat er dus om dat ik kijk binnenin mezelf naar wat ik kan leren, hoe ik mezelf kan uitdagen om te groeien en op welke manieren ik ervoor kan zorgen dat ik in elk moment blijf groeien, leren en in beweging blijf.

Het is zeker eigenaardig hoe er echter de neiging bestaat om eerder in die emoties te blijven zitten en om die emotionele apatische staat te gaan aanvaarden als onze realiteit, in de plaats van dat we onze eigen emoties en gedachten gebruiken om te leren en te groeien en om een dieper begrip te ontwikkelen van onszelf. Het is dus zeker een uitdaging om die dingen die we aanvankelijk ervaren als problematisch en waarin we onszelf saboteren, zoals bijvoorbeeld dit soort zelf-beoordelende en -limiterende patronen, te gebruiken als ondersteuning in ons proces van zelf-ontwikkeling.


In de volgende blog, Dag 813, deel ik wat ik verder nog heb ingezien in verband met dit patroon, waar het vandaan kom en waarom en hoe het bestaat en naar boven komt in de geest.