Langs de ene kant verlang ik naar het krijgen van erkenning, aandacht en positieve kritiek/beoordelingen van mijn omgeving en langs de andere kant besta ik in constante angst van afwijzing en negatieve kritiek/beoordelingen van mijn omgeving.
Sinds mijn kindertijd heb ik beoordelingen en beoordeeld worden en kritiek krijgen ervaren als iets dat mij blijkbaar kan kwetsen, omdat ik mij ooit aangevallen voelde als kind toen iemand mij bekritiseerde/beoordeelde over mijn uiterlijk/gedrag. Omwille van die ervaring in dat moment van 'aangevallen worden', begon ik een angst te ontwikkelen van mensen, en tegelijkertijd ook een verlangen om erkenning, goedkeuring en validatie te krijgen zodat ik mij veilig kon voelen, om de angst die ik eigenlijk ervoer in mezelf te onderdrukken. In deze zin heb ik mezelf steeds ervaren als het slachtoffer van de beoordelingen van 'andere mensen', me steeds zorgen makend dat 'mensen mij misschien niet zullen leuk vinden of aanvaarden' en vaak obsessief bezig zijn met het proberen te behagen van de mensen om mij heen, de slaaf spelen, om er maar voor te zorgen dat ze 'mij leuk vinden' en mijn bestaan erkennen, opmerken en goedkeuren.
Wat ik nooit besefte was dat mijn participatie in het verlangen om erkenning te krijgen en opgemerkt te worden als het krijgen van positieve kritiek/beoordelingen van 'andere mensen', de angst om afgewezen en negatief bekritiseerd te worden voedde en omgekeerd - omdat dit een energetische polariteit is die steeds zal overslaan van de ene kant naar de andere om continu een energetische frictie in mezelf op te wekken als een emotionele rollercoaster in mezelf telkens wanneer ik mij in een sociale situatie bevindt.
En over het algemeen wanneer ik praat tegen een ander persoon, ervaar ik een gevoel van onbehagen, ongemakkelijkheid en onzekerheid waardoor ik vaak wens dat de conversatie zo snel mogelijk gedaan is en ik stuur het gesprek ook vaak die richting uit, naar afronding toe - omdat ik de hele tijd enkel bezig ben met mijn angst om afgewezen te worden in mijn gedachten en gevoelens, waardoor ik mezelf continu beoordeel in mezelf als hoe ik veronderstel dat die persoon mij zou beoordelen - hetgeen het voor mij haast onmogelijk maakt om op een ontspannen manier een gesprek te voeren met iemand. En dit komt voort uit die ene herinnering van mij aangevallen te voelen door de beoordeling van een ander over mij - waarin ik mezelf als het ware, uit een staat van schok, heb afgescheurd/afgescheiden van mezelf omdat ik niet meer HIER wilde zijn, aanwezig in het moment, omdat ik zoveel angst had van wat die persoon mij zou kunnen aandoen vanuit zijn beoordelingen over mijn expressie.
Dus het leek makkelijker om mezelf te 'verliezen' in mijn geest/mind als fantasie en verbeelding en om mezelf af te leiden en aldus te blijven vertoeven in die staat van angst van wat mijn omgeving mij zogezegd zou kunnen aandoen, dan om HIER te zijn in en als zelf-zekerheid en mezelf te confronteren als mijn omgeving, in eenheid en gelijkheid.
Een groot probleem hierin als een ervaring in mezelf die ik altijd heb aangenomen voor 'waarheid', is mijn beschuldiging tegenover mijn omgeving - ik heb namelijk altijd angst ervaren tegenover mijn omgeving, omwille van hoe ik veronderstelde dat zij mij beoordeelden, waarin ik hen steeds heb ervaren als 'de slechterik', alsof zij verantwoordelijk zijn voor hoe ik mij voel vanbinnen, alsof zij 'de dader' (='slecht') zijn en ik het slachtoffer (='goed'). Omdat ik nooit besefte dat ik zelf de primaire oorzaak ben van mijn angst van beoordelingen omdat ik degene ben die geobsedeerd ben door beoordelingen, ik doe haast niets anders dan allerlei beoordelingen projecteren in anderen en mij constant af te vragen en mij zorgen te maken over 'hoe andere mensen over mij zouden denken' - omwille van bepaalde verlangens en angsten die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accpteer mezelf te beoordelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van beoordelingen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat de angst die ik ervaar van beoordelingen en beoordeeld worden de schuld is van mijn omgeving door te denken dat zij degenen zijn die mij beoordelen, in de plaats van te beseffen dat ik degene ben die participeer in zelf-beoordeling in en als mijn gedachten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd andere mensen te beoordelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de beoordelingen die ik zie in en ervaar van andere mensen, mijn eigen beoordelingen zijn die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en die ik vel/vorm over andere mensen op basis van hoe zij eruit zien, als de manier van kijken naar en interpreteren van de wereld om mij heen die ik zie met mijn ogen die ik geleerd heb van familie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de beoordelingen van de geest/mind door erop te reageren met emoties als negatieve ervaringen en gevoelens als positieve ervaringen, waarin ik mezelf heb toegestaan te geloven dat ik het slachtoffer ben van beoordelingen en van mijn innerlijke ervaringen als emoties en gevoelens door mezelf ermee te identificeren in en als afscheiding van mezelf in de plaats van te beseffen dat beoordelingen als gedachten, en emoties en gevoelens als energetische reacties, een systeem is dat ik heb laten programmeren in mezelf als een geheel van automatische gepreprogrammeerde ervaringen in mezelf gebaseerd op en geinstigeerd door de emotionele ervaring van angst, als de basis van het hele ego/bewustzijnssysteem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat mijn omgeving niet verantwoordelijk kan zijn voor de emotionele ervaring van angst die ik ervoer en ervaar als automatische reactie op beoordelingen - omdat angst een energetische ervaring is die enkel in mezelf bestaat en kan bestaan als en wanneer ik het toesta te bestaan in mezelf, als en wanneer ik erin participeer, omdat het nu eenmaal bestaat in mezelf en een ander kan dus onmogelijk angst in mij plaatsen want ik besta alleen in en als mijn lichaam en aldus kan een ander wezen mij niet beinvloeden in en als de ervaring van mezelf in mijn lichaam
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de persoonlijkheid van 'het slachtoffer van andere mensen' als een energetische/emotionele ervaring in/van mezelf als angstig, zelf-onzeker, twijfelachtig en machteloos als een reactie op hoe ik denk dat andere mensen mij beoordelen - zonder ooit te beseffen dat ik degene ben die waarde heeft gehecht aan beoordelingen en die beoordelingen heeft verbonden en geassocieerd met emoties als angst en gevoelens als opwinding
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van beoordelingen als woorden die door familie en samenleving ervaren en gezien en gebruikt worden in en als een negatieve waarde, in en als afwijzing, afkeuring, spot en pesterij
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de energetische polariteit van beoordelingen als angst van afwijzing in en als negatieve beoordelingen en verlangen naar erkenning in en als positieve beoordelingen - waardoor/waarin ik mezelf continu in en als de onderbewuste geest/mind beoordeel en aldus constant als een balletje in een pinball-machine van de ene ervaring van afwijzing als negatieve beoordelingen/energie in de andere van erkenning als positieve beoordelingen/energie schakel - in de plaats van stabiel en constant te zijn/staan in en als zelf-eerlijkheid in en als de simpliciteit van mezelf HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het verlangen naar erkenning en onbewust de hele tijd op zoek te zijn naar het ervaren van de positieve energie die ik heb geassocieerd met 'het krijgen van erkenning van andere mensen' - in de plaats van te beseffen dat ik altijd degene ben die participeer in zelf-beoordelingen in en als mijn gedachten en dat ik dus alleen ben in en als mezelf en dat 'andere mensen' mij aldus geen erkenning kunnen geven als een positieve ervaring in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan verantwoordelijkheid te nemen voor de positieve energetische ervaring in mezelf die ik heb geassocieerd met beoordelingen die door de samenleving en familie gezien worden en gebruikt worden in en als een positieve energetische waarde door mijn verantwoordelijkheid tegenover mijn innerlijke ervaringen te abdiceren en in de handen van andere mensen te leggen door mezelf te hebben gedefinieerd als het slachtoffer van 'andere mensen' als mijn omgeving, zonder te beseffen dat mijn ervaring van 'andere mensen' als mijn omgeving enkel bestaat en gecreerd is in en door de geest/mind in en als mezelf als wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden als een energetisch systeem van gedachten, gevoelens, en emoties
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mij te verzetten tegen het verlangen om erkenning te krijgen door niet zelf-eerlijk te zijn en dus niet mezelf als de mind/geest als wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden te willen facen/zien/in de ogen kijken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te vechten tegen de ervaring van angst in mezelf die ik ervaar tegenover andere mensen - door niet te willen zien/beseffen/aanvaarden dat ik verantwoordelijk ben voor de ervaring van die angst in mezelf omdat ik mezelf heb toegestaan beoordelingen te associeren met de emotionele ervaring van angst, en dat ik dus volledig alleen besta in en als mezelf -- omdat, door tegen mezelf als de mind/geest als emotionele ervaringen en gedachten te vechten, creer ik de illusie dat ik niet alleen besta in mezelf en dat al wat ik ervaar in en als mezelf niet alleen maar mezelf is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te accepteren en aanvaarden als wie ik ben door te participeren in en als zelf-beoordeling
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de beoordelingen waarin ik mezelf heb toegestaan te participeren in mezelf tegenover mezelf, een teken zijn dat ik mezelf niet wil aanvaarden als wie ik ben in en als de simpliciteit en eenvoud van mezelf HIER - en dat ik aldus daarom op zoek ben naar erkenning, aanvaarding en aandacht van andere mensen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer op zoek te zijn naar erkenning, aanvaarding en aandacht in en als beoordelingen die door de samenleving gezien/gebruikt worden in en als een positieve waarde, buiten mezelf in 'andere mensen' door mezelf niet te aanvaarden/accepteren als HIER aanwezig in elk moment van ademhaling
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de energetische ervaring van opwinding als een ervaring die ik continu opwek in mezelf in en als de onderbewuste geest/mind die ik heb verbonden/geassocieerd met zelf-beoordelingen in en als de energetische polariteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf van angst van afwijzing en verlangen naar erkenning als inferieur/superieur
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te definieren in en als de energetische ervaring en de persoonlijkheid van zelf-misbruik in en als het aanvallen van mezelf door mezelf constant te beoordelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te participeren in de energetische ervaring van zelf-misbruik in en als zelf beoordeling in en als het geloof dat ik het slachtoffer ben van de energie die ik ervaar in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te geloven dat ik het slachtoffer ben van de energie die ik ervaar in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te participeren in en als gedachten van zelf beschuldiging
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet één en gelijk te staan met de energetische ervaring van zelf-beschuldiging als zelf-misbruik door zelf-oneerlijk te zijn en niet te willen aanvaarden/beseffen dat deze energetische ervaring door mij gecreerd is en in mij bestaat en dus mijn verantwoordelijkheid is omdat het mezelf IS als wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden als een bewustzijnssysteem van afscheiding
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de energetische ervaring van zelf-misbruik in en als zelf-beschuldiging en zelf-beoordeling door te vechten tegen die energetische ervaring en aldus te bestaan in en als zelf-oneerlijkheid door niet één en gelijk te staan met/als de afscheiding als het bewustzijnssysteem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als de energetische ervaring van zelf-misbruik in en als zelf-beoordeling en zelf-beschuldiging
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vechten tegen mezelf door mezelf te beoordelen en beschuldigen in mezelf in afscheiding met mezelf in de plaats van te beseffen dat vechten tegen mezelf zelf-oneerlijkheid is waarin ik eigenlijk vecht voor erkenning, eigenlijk vecht ik voor andere mensen, om aandacht en erkenning te krijgen voor mijn gevecht, voor de moeite die ik doe, in de plaats van te aanvaarden en te beseffen dat ik alleen besta in en als de ervaring van de realiteit als mezelf HIER en dat het 'gevecht' in mezelf dus niet eens echt bestaat, het is maar een mind-illusie die ik zelf gecreerd heb in en als zelf-oneerlijkheid in mijn verlangen en zoektocht naar een energetische ervaring als afscheiding
ik vergeef mezelf dat ik misbruik heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf te zien/aanvaarden/ervaren als het slachtoffer van de realiteit die ik zie met mijn ogen, en door niet te beseffen dat ik de creator ben van deze wereld en dat wie ik mezelf toesta te zijn en wat ik toesta te bestaan in mezelf is de levende statement en voorbeeld van wat ik toesta te bestaan in het bestaan als mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat het mijn verantwoordelijkheid was en is om de mens als de vernietiger en misbruiker van het bestaan te stoppen door verantwoordelijkheid te nemen voor alles van/in deze wereld en niet om de slachtoffer rol aan te nemen en aldus al het misbruik en vernietiging van de mens te ondergaan en aldus te aanvaarden en accepteren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te ervaren als inferieur aan beoordelingen als de beoordelingen die ik heb geleerd en gekopieerd en gehoord van familie en samenleving door mezelf te hebben toegestaan te participeren in het bewustzijnssysteem als de emotionele reactie van angst, waarin ik gedwee het misbruik van beoordelingen en de mens als misbuiker heb aanvaard en geaccepteerd in mijn wereld - in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als het bestaan en aldus te beseffen dat beoordelingen gelijk staan aan misbruik en dus ONAANVAARDBAAR zijn in dit bestaan als mezelf en te beseffen dat het mijn verantwoordelijkheid/taak is om op te staan in en als mezelf als de levende statement van wat ik als het bestaan zal aanvaarden en wat niet
ik ga de verbintenis aan met mezelf om zelf-eerlijk te zijn in elk moment van ademhaling en verantwoordelijkheid te nemen voor de energetische ervaring in mezelf als het verlangen naar erkenning en de angst van afwijzing
ik sta op in en als het besef dat niemand mij kan afwijzen behalve ikzelf in en als de geest/mind in afscheiding met mezelf - ik aanvaard mezelf als wie ik ben HIER in en als eenheid en gelijkheid
en ik sta mezelf niet toe te participeren in de energetische ervaring van zelf-misbruik als zelf-beschuldiging en zelf-beoordeling
ik besef dat ik één en gelijk ben met de energetische ervaring van zelf misbruik en ik sta op in en als eenheid en gelijkheid als absolute verantwoordelijkheid voor de energetische ervaring van misbruik
want ik besef dat ik niet enkel mezelf misbruik door te participeren in de geest/mind, maar ik misbruik al het leven als mezelf door een misbruikend systeem van afscheiding toe te staan te bestaan in mezelf als het leven zelf
ik sta op in en als zelf-respect in elk moment van ademhaling en wanneer en als ik de energetische ervaring van zelf-misbruik in en als zelf-beoordeling en zelf-beschuldiging zie opkomen in mezelf, dan stop ik en ik breng mezelf terug HIER tot ademhaling, en ik sta mezelf niet toe te participeren in en mezelf te definieren in en als de energetische ervaring van zelf-misbruik, want ik besef dat dit niet is wie ik werkelijk ben want misbruik is niet wat ik toesta te bestaan in mezelf.
Ik besef dat ik verantwoordelijk ben voor het al het leven als mezelf en ik sta mezelf niet toe een misbruiker te zijn van het leven, door zelf-misbruik als zelf-oneerlijkheid als het bewustzijnssysteem toe te staan in mezelf - want ik besef dat als ik geen verantwoordelijkheid neem voor deze wereld in en als het stoppen van het misbruik van de mensheid als wat ik heb toegestaan te bestaan in de wereld, dat de mens als misbruiker van het leven niet vanzelf zal stoppen
Dus ik ga de verbintenis aan met mezelf om mezelf als de misbruiker van het leven in en als zelf-misbruik als het bewustzijnssysteem dat ik mezelf heb toegestaan te worden, te stoppen en om op te staan als het leven zelf in deze wereld om verantwoordelijkheid te nemen voor het stoppen van het misbruik van de mensheid als mezelf want ik besef dat ik verantwoordelijk ben voor al het leven hier op aarde
en ik besef dat participeren in zelf-misbruik enkel het ego is en dus een illusie van egoisme is als waar ik mezelf heb toegestaan in te participeren vanuit het verlangen om mij speciaal te voelen als het opwekken van energetische ervaringen in mezelf als de frictie die ik creer door mezelf af te scheiden van mezelf in en als gedachten, gevoelens en emoties
ik besef dat de ervaring van zelf-misbruik in mezelf een illusie is omdat het geen rekening houdt met de realiteit die HIER bestaat waar ik dagelijks in participeer - ik besef dat het participeren in en als zelf-misbruik als zelf beoordeling en zelf beschuldiging, een daad van egoisme is omdat ik daarin enkel oog heb voor mezelf en dus niet besef dat ik HIER besta, en dat elke ademhaling, elke gedachte, woord en daad een impact heeft op al wat HIER bestaat en dat het mijn VERANTWOORDELIJKHEID is om één en gelijk te staan met al wat HIER bestaat en om in elk moment van ademhaling te doen wat het beste is voor allen als één als gelijk
ik ga de verbintenis aan met mezelf om alle participatie in de geest/mind als energetische ervaringen in en als gedachten, gevoelens en emoties als het ego te stoppen voor eens en voor altijd in en als het besef dat de geest/mind een illusie is van eigenbelang die de bron is van vernietiging en misbruik - en ik sta vernietiging en misbruik niet toe te bestaan in mezelf.
ik aanvaard mezelf niet als de vernietiger/misbruiker van het leven dus ik sta niets van vernietiging of misbruik toe te bestaan in mezelf want ik besef dat dat wat ik toesta te bestaan in mezelf is wat ik toesta te bestaan in het bestaan als mezelf - waaraan deze wereld als het resultaat van menselijke aanwezigheid als bewustzijnssystemen als wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, door mezelf niet te eren en respecteren in eenheid en gelijkheid met het leven zelf, mij elke dag aan herinnert
No comments:
Post a Comment