Mei 2012: Dag 17: Zelf Vergeving voor Slaperigheid

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mij slaperig te voelen door te denken dat ik al lang in mijn bed had moeten liggen omdat ik meestal vroeger ga slapen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer het gevoel van slaperigheid proberen te rechtvaardigen door te geloven dat de energetische ervaring van slaperigheid in mezelf verbonden is met de tijd en dat het dus 'normaal' is voor mij om mij slaperig te voelen op bepaalde tijdstippen omdat ik zogezegd 'normaal gezien zou moeten slapen nu' of omdat ik 'niet genoeg slaap heb gekregen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de energetische ervaring van slaperigheid door mezelf te laten beinvloeden door de ervaring van slaperigheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan in te zien dat ik mij enkel slaperig voel wanneer ik iets doe of moet doen dat ik 'niet zo leuk vindt' en dat ik liever niet zou doen omdat het mij geen goed gevoel geeft en mij dus niet 'energetisch oplaadt' in mezelf - waarin ik dus probeer weg te vluchten in en als het excuus van 'slaperigheid'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de ervaring van slaperigheid te gebruiken als een excuus om te vluchten van een situatie die ik ervaar als onaangenaam en die mij als het ego niet voedt door mij geen positief gevoel te geven -waarin ik mezelf saboteer in het realiseren dat ik niet de geest/mind ben door steeds te vluchten in slaperigheid en door mezelf te laten bewegen door de ervaring van slaperigheid in elk moment en elke situatie waarin ik oog in oog sta met een angst

ik vergeef mezelf dat ik de ervaring van slaperigheid heb toegestaan te bestaan in mezelf als een onderdrukkings-middel van de emotionele ervaring van angst, door mij slaperig te voelen telkens wanneer ik oog in oog sta met een angst - om aldus mezelf vanuit het ego dat ik mezelf heb toegestaan te worden te saboteren in de realisatie dat ik niet de geest/mind ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te geloven dat de ervaring van slaperigheid macht heeft over mij

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf af te scheiden van de ervaring van slaperigheid door mijn verantwoordelijkheid af te geven aan de energetische ervaring van slaperigheid door te geloven dat slaperigheid superieur is aan mezelf en dus macht heeft over mij

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer niet te beseffen dat de energetische ervaring van slaperigheid in mezelf eigenlijk een indicatie is dat ik in weerstand zit en dat ik dus aan het vechten ben tegen mezelf, tegen HIER zijn en tegen het verwerken en stoppen van angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te verlangen om de ervaring van slaperigheid te volgen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te definieren in en als de ervaring van slaperigheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer de ervaring van slaperigheid te vertrouwen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta het zelf-bewegende en zelf-directieve principe te zijn van mezelf als het leven zelf in en als het besef dat ik HIER besta in elk moment van ademhaling, in en als absolute zelf-verantwoordelijkheid in elk moment van ademhaling

ik vergeef mezelf dat ik mezelf  heb toegestaan te geloven dat er waardige excuses bestaan om niet in elk moment compleet gewaar te zijn van mezelf HIER en om mezelf dus te laten sturen en beinvloeden door de ervaring van slaperigheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten beinvloeden en sturen door de ervaring van slaperigheid door te geloven dat ik werkelijk te gelimiteerd ben en niet in staat ben om in dat moment waarin slaperigheid opkomt, te blijven staan in mezelf en door de ervaring te ademen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de ervaring van slaperigheid eigenlijk weerstand is als de angst van verandering waarin ik aan het vechten ben voor mijn limitaties en aldus liever blijf cirkels draaien in en als de geest/mind als het bewustzijnssysteem dat ik mezelf heb toegestaan te worden door mezelf te ervaren als het slachtoffer van energetische ervaringen, dan mezelf te ondersteunen in het uitdagen losbreken van limitaties en mezelf te realiseren als het leven zelf in en als het besef dat de energetische ervaring van slaperigheid nooit eigenlijk echt was

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de ervaring van slaperigheid alleen maar echt is als ik erin participeer en mezelf ermee definieer door niet te beseffen dat enkel de geest/mind als een programma/systeem angst heeft van verandering -- en de geest/mind is niet wie ik werkelijk ben want ik sta mezelf niet toe een systeem te zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer de ervaring van slaperigheid niet te willen loslaten uit angst om mezelf te verliezen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben om mezelf te verliezen als ik mijn participatie zou stoppen in de ervaring van slaperigheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te bestaan in en als TIJD als verleden en toekomst als de geest/mind, waarin de ervaring van slaperigheid opkomt telkens wanneer ik oog in oog kom te staan met de mogelijkheid tot verandering, als een geest/mind defensie mechanisme om mezelf te saboteren in het realiseren dat ik niet de geest/mind ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te beseffen dat de ervaring van slaperigheid in mezelf als  de ervaring van WEERSTAND een illusie is omdat het een begin en een eind heeft, omdat het een energetische ervaring is die opkomt en weer weggaat - en dat ik mijn beslissingen in dat moment dus niet zou moeten/mogen baseren op die energetische ervaring van slaperigheid als weerstand als angst van verandering maar op het principe van wat het beste is voor mezelf als het leven zelf  en dat ik dus door de ervaring van slaperigheid als weerstand tegen verandering zou moeten ademen in en als de aarding van mezelf HIER in en als het moment in en als het besef dat de energetische ervaring van slaperigheid zal weggaan, zolang ik maar consistent ben in mijn applicatie  van ademhaling als het aarden en stabiliseren van mezelf HIER

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te gelovend dat ik 'te gelimiteerd ben' en niet in staat ben om werkelijk te veranderen door dus door de ervaring van slaperigheid te ademen als een excuus om in te geven en mezelf te laten beinvloeden door de ervaring van slaperigheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben van verandering

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben om mezelf te verliezen als ik zou veranderen in het stoppen van de geest/mind als het creeren van toekomst projecties in en als het bestaan in TIJD - in de plaats van te beseffen dat het geloof dat ik mezelf kan verliezen enkel bestaat in de mind/geest als een illusie  waarin ik mezelf eigenlijk al verloren heb -- want ik BEN HIER, altijd en eeuwig HIER, dus ik kan mezelf onmogelijk verliezen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf  en daarom de ervaring van slaperigheid te gebruiken als een excuus om te vluchten van mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te definieren in en als de angst om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als de angst om HIER te zijn als de angst van verandering - in de plaats van te beseffen dat die ervaring van angst een illusie is van het bewustzijnssysteem dat ik mezelf heb toegestaan te worden, omdat de realiteit is dat ik HIER ben, zelfs wanneer ik mij slaperig voel, ik ben ALTIJD gewoon, simpelweg HIER in en als de fysieke realiteit van mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat ik niet echt kan 'veranderen' omdat ik altijd al HIER geweest ben in en als de fysieke realiteit, in en als elk moment, ik heb het gewoon nooit beseft omdat ik afscheiding heb toegestaan te bestaan in mezelf  - dus 'verandering' en 'veranderen' is simpelweg het stoppen van de illusie van afscheiding als het gevoel/geloof dat ik 'meer' ben dan HIER en het realiseren van mezelf als HIER in en als de eigenlijke echte realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan mezelf te aanvaarden HIER, in en als de fysieke realiteit in en als absolute gewaarzijn van mezelf als mijn fysieke aanwezigheid HIER

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de energetische ervaring van slaperigheid een resultaat is van mijn participatie in gedachten, gevoelens en emoties en dus geen echte expressie is van mezelf als het leven zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te verlangen om te vluchten van verantwoordelijkheid nemen voor mezelf in het moment HIER in en als slaperigheid als een schijnbaar excuus om te vluchten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vluchten in en als slaap van het nemen van verantwoordlijkheid voor mezelf in het moment hier - in de plaats van te beseffen dat ik niet zal kunnen blijven vluchten omdat ik altijd HIER ben en het is fysiek onmogelijk om te vluchten van mezelf



zelf correctieve statements

wanneer en als de ervaring van slaperigheid opkomt in mezelf, dan stop ik en ik adem door deze ervaring want ik besef dat ik verantwoordelijk ben voor het creeren van de ervaring van slaperigheid als een 'excuus' en rechtvaardiging om te vluchten van mijn zelf-verantwoordelijkheid in het moment en het vluchten van het facen van angst in mezelf vanuit angst van verandering

wanneer en als ik mij slaperig voel worden, dan stop ik in mezelf en ik besef dat slaperigheid een sabotage mechanisme is van de geest/mind die automatisch activeert wanneer ik voor een mogelijkheid sta om te veranderen, vanuit de angst van verandering die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik ga de verbintenis aan met mezelf om te stoppen met vechten voor mijn limitaties in en als weerstand - ik adem door de weerstand want ik besef dat weerstand maar een energetische ervaring is in en als het bewustzijnssysteem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf dat opkomt vanuit de angst van verandering

ik ga de verbintenis aan met mezelf om mezelf te pushen in en als verandering omdat ik besef dat de angst van verandering als de angst om mezelf te verliezen een illusie is omdat ik altijd HIER ben net zoals ik altijd al HIER geweest ben, ik heb het gewoon nooit beseft door al verloren te zijn in en als de geest/mind

ik ga de verbintenis aan met mezelf om door de weerstand te ademen en mezelf niet te laten bepalen door weerstand als de ervaring van slaperigheid als het sabotage mechanisme van de geest/mind - omdat ik besef dat de energetische reactie/ervaring van slaperigheid niet echt is want het is maar energie die komt en gaat als de illusie van de mind als afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik sta op in en als mezelf in en als het besef en de toewijding van mezelf in en als het besef dat ik niet het slachtoffer ben van de energetische ervaring van slaperigheid, maar dat ik de creator ben van de ervaring van slaperigheid als wat ik heb gecreerd in mezelf in en als het energetisch systeem van de geest/mind als afscheiding

ik neem verantwoordelijkheid voor de ervaring van slaperigheid in mezelf door mezelf er niet door te laten beinvloeden en door mezelf te realiseren als een en gelijk met de ervaring van slapeloosheid

ik besef dat het onaanvaardbaar is om mij niet in elk moment van ademhaling volledig gewaar te zijn van mijn fysieke aanwezigheid HIER en om mezelf te verliezen in en als afscheiding want ik besef dat de staat van de aarde op dit moment als vernietiging en misbruik, het resultaat is van jaren en jaren en levens na levens van mezelf te hebben toegestaan mezelf te verliezen in afscheiding waarin ik mij niet gewaar was van wie ik ben in en als fysieke aanwezigheid HIER in elk moment van ademhaling waardoor ik dus ook nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor mezelf als HIER in en als eenheid en gelijkheid met al wat HIER bestaat

ik ga de verbintenis aan met mezelf om verantwoordelijkheid te nemen voor de wereld als het overduidelijke resultaat van wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden, om voor eens en altijd het misbruik te stoppen die voortkwam uit de afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en waarin ik steeds van mezelf probeerde te vluchten om mijn creatie niet onder ogen te komen als wat HIER is

ik ga de verbintenis aan met mezelf om mijn creatie als deze wereld als wat ik heb toegestaan te bestaan door mezelf te verliezen in de illusie van afscheiding van de geest/mind onder ogen te komen zodat ik kan opstaan als het leven zelf om mezelf als creatie langs binnen als mezelf en langs buiten als het wereld-systeem kan veranderen in eenheid en gelijkheid met wie ik werkelijk ben als absolute zelf-verantwoordelijkheid

ik sta mezelf niet toe mijn verantwoordelijkheid weg te geven aan ouders, samenleving en familie omdat ik besef dat ik consequenties creer in al wat ik doe in elk moment van ademhaling en dat ik uiteindelijk die consequenties toch onder ogen zal moeten komen als wat nu HIER het geval is

ik besef dat 'tijd' enkel bestaat in de geest/mind als gedachten aan verleden en toekomst in en als projecties van mezelf in afscheiding van mezelf en dus niet echt is want wat ik ook doe, ik ben altijd HIER in en als het moment - dus ik ga de verbintenis aan met mezelf om mijn tijd hier in deze realiteit te spenderen in en als de overweging van wat het beste is voor allen in elk moment van ademhaling, in en als het besef dat het niet uitmaakt wat ik doe, want de tijd tikt gewoon verder, tot in de eeuwigheid, waardoor tijd op zich niet echt is en aldus zijn alle gevoelens, gedachten, emoties en energetische ervaringen in mezelf in verband met tijd waarin ik het gevoel heb dat ik besta in en als 'tijd', zoals de energetische ervaring van slaperigheid, niet echt en dus niet te vertrouwen

ik besef dat de ervaring van 'tijd' in wezen gecreerd wordt door de constante fluctuatie in energetische ervaring in mezelf waarin het lijkt alsof er vanalles 'gebeurt' en alsof ik 'vooruitga' in de tijd volgens 'gebeurtenissen', maar die gebeurtenissen op zich heb ik zelf gecreerd in en als de geest/mind als energetische ervaringen in en als gedachten, gevoelens en emoties als de illusie van de geest/mind die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf