Mei 2012: Dag 34: Ik ben niet goed genoeg

                                                           Kunst door Marlen Vargas Del Razo

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te vergelijken met andere mensen en te geloven dat ik 'niet goed genoeg ben'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer vast te houden aan het verleden in en als de ervaring van mezelf als 'niet goed genoeg' in vergelijking met andere mensen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd vast te blijven steken in de beschuldiging van andere mensen voor het geloof/de gedachte in mezelf dat ik niet goed genoeg ben in vergelijking met hen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te beoordelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben om te falen en negatief beoordeeld te worden door andere mensen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te vechten met andere mensen in en als het verlangen om te winnen  in vergelijking met andere mensen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te definieren in en als de ervaring van teleurstelling in mezelf door mijn expressie te vergelijken met de expressie van andere mensen, vanuit mijn verlangen om te winnen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta te beseffen dat de emotionele ervaring van teleurstelling enkel kan bestaan als ik besta in een competitie waarin ik wil winnen en 'beter zijn' dan anderen , en aldus ook de mogelijkheid creer voor mezelf om te 'verliezen' en 'minder te zijn' in en als de ervaring van 'teleurstelling' als 'falen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als competitie als het vechten tegen andere mensen in en als de vergelijking met mezelf vanuit het verlangen om te winnen en beter/de beste te zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf af te scheiden van de competitie die ik ervaar in mezelf met andere mensen door te geloven dat ik MOET winnen over andere mensen uit angst om te falen, in de plaats van te beseffen dat ik de ervaring van competitie als het geloof dat er een gevecht is tussen mezelf en andere mensen, zelf heb gecreerd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta te beseffen dat ik enkel vecht tegen mezelf in het vechten tegen anderen om te 'winnen' omdat ik HIER ben en verantwoordelijk ben voor mijn levens-ervaring als wie ik ben binnenin  mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat de wereld een wedstrijd/competitie is door familie/omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mijn omgeving/familie te beschuldigen van hoe ik het leven/mezelf ervaar in en als competitie/gevecht/conflict/vergelijking als wat ik van hen heb geleerd/gekopieerd - in de plaats van te beseffen dat dit niet is wie ik werkelijk ben, ik ben HIER, in en als zelf-verantwoordelijkheid en niet de slaaf van familie en dus ook niet van de mind als het programma van competitie in en als vergelijking

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan verantwoordelijkheid te nemen voor het construct/de ervaring van competitie in mezelf als het verlangen om te winnen over/van anderen, als een verlangen dat ik heb gekopieerd van mijn familie/omgeving, in en als het besef dat ik dit verlangen heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf door mezelf af te scheiden van familie/omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat ik in een competitie/gevecht besta met andere mensen waarin ik koste wat kost moet winnen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mezelf te definieren met de angst om te verliezen in en als het geloof dat ik dan niet meer kan bestaan door mezelf te hebben gedefinieerd met het verlangen om te winnen en het geloof dat ik 'de beste' ben en 'beter dan de anderen' in en als vergelijking

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta moeite te doen om 'beter' te zijn dan andere mensen in de plaats van te beseffen en verantwoordelijkheid te nemen voor het feit dat het 'spel' van competitie enkel in mijn geest bestaat en niet in de realiteit, omdat de werkelijkheid is dat elk mens een individu is en zijn/haar eigen individuele leven heeft en individueel verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen leven, net zoals ik verantwoordelijk ben voor mijn leven als hoe ik mezelf ervaar in elk moment

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta geen verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van mezelf in en als competitie/conflict door mijn familie te beschuldigen in en als hoe zij mij hebben opgevoed - in de plaats van gezond verstand toe te passen en te beseffen dat competitie/conflict nu eenmaal enkel in en als de geest bestaat als wat IK heb toegestaan te bestaan in mezelf als gedachten, gevoelens en emoties en NIET in de realiteit, en dus is het 'bestaan'/de ervaring van competitie tussen mezelf en andere mensen volledig mijn verantwoordelijkheid en creatie, net zoals mijn familie/omgeving/andere mensen verantwoordelijk zijn voor wat zij hebben toegestaan te bestaan in zichzelf als gedachten, gevoelens en emoties als de mind

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in emotionele reacties van competitie en conflict in en als de angst om te falen/verliezen en het verlangen om te winnen in en als het geloof dat ik niet kan bestaan als ik niet kan winnen, als ik mezelf niet kan bewijzen als 'de winnaar'/de beste

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in de gedachte dat het 'oneerlijk is' en de negatieve emotionele ervaring in en als de vergelijking van mijn leven met het leven van andere mensen - in de plaats van te beseffen dat de gedachte dat het 'oneelijk' is en negatieve emotionele ervaring enkel kan bestaan in en als competitie als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf en dus niet echt is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in de emotionele ervaring van jaloezie in en als de gedachte dat het 'oneerlijk' in en als de vergelijking van mijn leven met dat van andere mensen - in de plaats van te beseffen dat de emotionele ervaring van jaloezie enkel kan bestaan omdat ik competitie heb bestaan tussen mezelf en andere mensen door te verlangen om te winnen, waarin ik aldus positieve en negatieve ervaringen van winnen en verliezen heb toegestaan te bestaan in mezelf in vergelijking met anderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta te beseffen dat ik enkel zal ervaren in mezelf wat ik schenk/geef aan een ander, dus als ik competitie toesta te bestaan in mezelf als het verlangen om te winnen waarin ik wil dat de ander verliest, creer ik de ervaring van verlies/verliezen/falen in mezelf als wat ik toesta te bestaan in een ander als mezelf in en als het energetische construct van competitie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toesta te beseffen dat alle emotionele ervaringen in mezelf van zelf beoordeling, zelf beschuldiging, zelf onderdrukking en teleurstelling, afkomstig zijn van het systeem van competitie dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als positieve en negatieve ervaringen in en als vergelijking van mijn leven met het leven van andere mensen - in de plaats van stabiel en constant te staan/bestaan in en als mezelf in en als absolute zelf-verantwoordelijkheid één en gelijk met de geest, één en gelijk met competitie als wat ik heb toegestaan te bestaan in de realiteit als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik competitie heb toegestaan te bestaan in de wereld als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik competitie heb toegestaan te bestaan tussen andere mensen als mezelf, als constante energetische/emotionele reacties/ervaringen in en als het verlangen om te winnen en de angst om te verliezen - in de plaats van te beseffen dat dit een systeem is dat het zelfde is in elke geest als de geest die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als het spel dat gespeeld wordt in de mensheid als het verlangen/de zoektocht naar energie waarin de mensheid als mezelf energie put/ontgind uit het fysieke lichaam door te participeren in het spel van winnen en verliezen als gevecht/competitie en door niet te beseffen dat dit spel enkel bestaat op individueel niveau als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en aldus geprojecteerd zie op anderen als mezelf - waarin ik letterlijk enkel vecht tegen mezelf en daarin frictie/conflict/wrijving als energie creer/opwek in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat competitie als het verlangen om te winnen en de angst om te verliezen in en als het 'zelf-beeld' als 'wat andere mensen van mij denken' maar een systeem is dat als doel heeft het fysieke lichaam te ontginnen voor energie  door middel van frictie/emotionele reacties zodat het bewustzijnssysteem kan bestaan als gedachten, gevoelens en emoties als energie als de 'ziel', en dus niet echt is wie ik werkelijk ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf mezelf te definieren in en als angst om te falen/verliezen - in de plaats van te beseffen dat dit deel uitmaakt van het construct van competitie dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als de illusie van het ego als mijn 'zelf-beeld' waarin ik mezelf definieer in en als 'wat andere mensen van mij denken'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta mezelf te definieren in en als 'wat andere mensen van mij denken' als een 'zelf beeld' dat bestaat in constant conflict en competitie waarin ik mezelf constant wil bewijzen als 'superieur' en 'de winnaar' en 'juist'/'goed' en 'beter dan andere mensen' - in de plaats van te beseffen dat dit mijn leven is en dat ik alleen besta HIER in en als mijn leven en alleen verantwoordelijk ben voor hoe ik mezelf ervaar in en als MIJN leven als HET leven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat wanneer ik mezelf toesta te participeren in de negatieve energie van teleurstelling als falen/verliezen, ondersteun ik de positieve energetische ervaring in een ander van winnen/superioriteit en omgekeerd als het energetische construct van competitie in en als de mensheid waarin bepaalde mensen 'ontworpen' zijn als 'karakters'/persoonlijkheden van 'winnen' als positieve energetische ervaringen van zelfzekerheid, kracht, macht en anderen zijn ontworpen als persoonlijkheden van 'verliezen' als negatieve energetische ervaringen van faling, zelf onzekerheid, zelf medelijden, teleurstelling -- waarin beide deel uitmaakt van eenzelfde systeem waarin beide kanten elkaar voeden/ondersteunen omdat ze niet zonder elkaar kunnen bestaan omdat de slaaf de meester nodig heeft om slaaf te zijn en omgekeerd




ik stel mij tot doel alle vormen van competitie te stoppen in mezelf en de fysieke realiteit als wat ik heb toegestaan te bestaan - om een wereld te creeren/manifesteren waarin elk wezen gelijk is en staat/bestaat in eenheid en gelijkheid

ik stel mij tot doel te bewijzen dat ik niet competitie ben of conflict en dat communicatie ook kan bestaan zonder conflict/competitie/emotionele reacties

ik stel mij tot doel communicatie te ontwikkelen vanuit de stilte/constantheid/stabiliteit van mezelf als zelf-verantwoordelijkheid om in elk moment mezelf uit te drukken vanuit en in en als het principe van 'geef en je zal ontvangen' waarin ik communiceer met een ander in eenheid en gelijkheid met mezelf en aldus niet vecht vanuit het verlang om te winnen maar sta als het levende voorbeeld zodat elk ander mens zichzelf ook zal kunnen realiseren als het leven zelf, als NIET conflict -- zodat uiteindelijk al het conflict in de wereld gestopt zal worden, als hoe het conflict in elk mens gestopt is

ik stel mij tot doel mezelf te stoppen als een voedingsbron voor het conflict in de wereld door al het emotionele conflict in mezelf te stoppen en op te staan als het leven zelf als absolute eenheid en gelijkheid, constant en stabiel in elk moment van ademhaling - als niet maar 'een deel van de mensheid' als een bewustzijnssysteem dat ontworpen is om conflict/frictie/wrijving te creeren in en als menselijke relaties, maar als een 'aardling', als het bestaan zelf in en als de alleen-heid van mezelf als wie ik werkelijk ben als zelf-verantwoordelijkheid