ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta te geloven dat vragen stellen een teken van zwakheid is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben om gezien te worden als 'zwak' door de samenleving omdat ik heb ervaren/gemerkt dat mensen de 'zwakkeren' viseren en uitspuwen en uit de groep pesten als een overlevings-instinct waarin mensen zich keren tegen datgene waar ze angst van hebben, zoals zwakheid
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer angst te hebben om uit de groep gepest te worden door andere mensen omdat ze mij zien als 'zwak' omwille van de vragen die ik stel omdat ik mezelf heb toegestaan te geloven dat vragen stellen een teken is van zwakheid
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in beoordelingen in mijn geheime geest/back chat over andere mensen die vragen stellen, waarin ik op hen neerkijk en hen beoordeel als 'zwak' en 'inferieur' aan mezelf, omdat ik in het ego zit als het geloof 'dat ik het al allemaal weet' - in de plaats van te beseffen dat ik mezelf hierin alleen maar dom houdt door mezelf de kans niet te geven om alles te weten te komen over de realiteit die hier bestaat door vragen te stellen, in en als het besef dat ik NIET alles weet, want het enige dat ik 'weet' is wat ik heb gekopieerd/geleerd tijdens mijn kindertijd, hetgeen en ENORM gelimiteerde visie is op de realiteit
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de angst en spanning en onzekerheid die ik ervaar in mezelf een resultaat en gevolg is van mijn onwetendheid en stompzinnigheid door mezelf nooit te hebben toegestaan de realiteit te leren kennen -- door vast te houden aan het ego van de geest als de idee/het gevoel van superioriteit in en als het geloof dat 'ik het al allemaal weet', waarin/waardoor ik dus een inefficient/ineffectief beeld/idee/perceptie/visie/begrip heb gecreerd in mezelf over de realiteit en aldus de ervaring van onzekerheid en onveiligheid omdat ik weet dat ik niet kan vertrouwen op de gelimiteerde kennis en informatie over de realiteit van het ego
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te definieren in en als de gedachte/het geloof dat ik 'alles al weet' en dus geen vragen moet stellen, waarin ik neerkijk op andere mensen die wel vragen stellen en denk dat zij 'dommer' zijn dan ikzelf in mijn geheime back chat - in de plaats van te beseffen dat ego een systeem is dat gespecialiseerd is in het doen lijken/uitschijnen alsof ik alles weet, zodat ik in en als het ego zal blijven bestaan, als een enorm gelimiteerd gesloten systeem van kennis en informatie in en als de gedachte/het geloof dat ik 'alles al weet' en superieur ben aan andere mensen in en als mijn kennis en informatie/gedachten
en ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat ik vanuit het ego ALTIJD het gevoel zal hebben dat ik superieur ben en dat andere mensen inferieur zijn - omdat het ego zich toespitst op het UITERLIJK als het beeld dat mijn ogen zien, dat enorm OPPERVLAKKIG is en dat in en als mijn gedachten/beoordelingen/definities vervormt kan worden om te lijken als wat ik WIL zien vanuit het verlangen om mij superieur te voelen.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren door het schoolsysteem in en als het geloof dat het negatief is om vragen te stellen - in de plaats van te beseffen dat het schoolsysteem en hoe leerkrachten en ouders met kinderen omgaan gestuurd wordt door het geld systeem dat niet geeft om het leven en dat mensen dwingt om het leven op te offeren voor het verdienen van geld - waarin kinderen, in de plaats van te leren over hoe de realiteit echt werkt vanuit het start punt om er op de meest efficiente en respectvolle manier mee om te gaan, leren om te vechten en om medogenloos te strijden/streven naar persoonlijke overleving in en als het geld systeem in de fysieke realiteit en het bewustzijnssysteem als het construct van 'overleving van de sterksten' als de geestelijke realiteit -- door kinderen af te leren om vragen te stellen, en om in de plaats een ego te ontwikkelen als leugenachtig en manipulatief, dat niet geinteresseert is om de realiteit werkelijk te leren kennen om de zelf-expressie in functie te plaatsen van wat het beste is voor het bestaan, maar dat zich enkel uitdrukt en dat enkel kennis en informatie verwerft vanuit het startpunt om andere mensen te verslagen om geld te verdienen/winst te maken, waarin de mens uiteindelijk geen rekening houdt met de wereld als de consequenties van het menselijk gedrag op de omgeving omdat de mens in en als het ego vast zit in de eendimensionele ervaring/visie in functie van GELD VERDIENEN in deze wereld
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat het afleren van vragen stellen bij kinderen door leerkrachten en ouders, een techniek is van misbruik waarin kinderen dom gehouden worden en getraind worden om enkel te weten/zien wat hen wordt ingelepeld als kennis en informatie die niet bevraagd mag/kan worden, zodat ze opgroeien tot systemen die bestaan in en als een eendimensionele, gelimiteerde visie op de realiteit, die ze blindelings hebben aangenomen als 'de waarheid' in en als de angst om vragen te stellen, en aldus exacte kopieen worden van de voorgaande generatie van systemen als kennis en informatie die bestaan met als doel het in stand houden van het geld-systeem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat volwassenen enkel geirriteerd worden en kwaad worden wanneer kinderen vragen stellen en dat volwassenen vragen stellen alleen maar beoordelen als slecht en negatief omdat ze zelf angst hebben om bevraagd te worden, omdat ze angst hebben om zichzelf te bevragen - omdat ze diep vanbinnen weten dat ze zichzelf hebben toegestaan een ego te worden als een gelimiteerd systeem van aangeleerdes/gekopieerde kennis en informatie in en als het GELOOF dat ze alles weten, hetgeen uiteen zou vallen in en als het stellen van vragen, omdat ze dan geconfronteerd worden met het feit dat ze zelf al de vragen die kinderen stellen niet kunnen beantwoorden naar waarheid omdat ze zelf het stellen van vragen en aldus de mogelijkheid om te leren hebben onderdrukt in zichzelf en omdat, het enige dat ze hebben is hun kennis in informatie die zich limiteerd tot wat ze hebben geleerd en gekopieerd van hun omgeving
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat leerkrachten en ouders/familie enkel kwaad en geirriteerd worden op het stellen van vragen omdat ze angst hebben van vragen - waarin de emotionele ervaring van woede een ego-reactie is als een poging om hun angst als inferioriteit te bedekken/ontkennen/verdoezelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat het beoordelen van het stellen van vragen als 'dom', net dom is omdat de beoordeling 'dom' afkomstig is vanuit de ervaring van angst in leerkrachten/ouders/volwassenen om geconfronteerd te worden met de domheid van het ego als wat zij hebben toegestaan te bestaan in zichzelf door de vragen van het kind, waardoor ze de expressie van het kind als vragen stellen onmiddellijk willen onderdrukken zodat zij zichzelf niet zouden moeten bevragen, zodat ze kunnen blijven bestaan in en als het geloof dat ze alles weten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf tegen te houden in het stellen van vragen in een groep van mensen door mezelf te definieren in en als herinneringen aan mijn schooltijd waarin ik angst had om vragen te stellen in de klas uit angst om beoordeeld/bekritiseerd te worden door de leerkracht en uit angst dat de andere leerlingen daardoor mij ook zouden beoordelen vanuit hun angst om zo beoordeeld te worden waarin ik hun angst representeer
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om beoordeeld en bekritiseerd te worden door de leerkracht
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegsetaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als angst van de beoordelingen van de leerkracht - in de plaats van mezelf te zien/beseffen als één en gelijk met de leerkracht in en als het besef dat de expressie van de leerkracht tegenover de leerlingen als superioriteit, als frustratie, irritatie en beoordeling, afkomstig is vanuit angst/inferioriteit die zij heeft toegestaan te bestaan in zichzelf waardoor ze reageert vanuit het ego als superioriteit in en als irritatie, woede en beoordeling, waarin ze eigenlijk kwaad is op zichzelf omdat ze zichzelf heeft toegestaan een gelimiteerd systeem te worden van kennis en informatie en omdat kinderen haar dagelijks herinneren aan wat zij heeft onderdrukt in zichzelf en wat zij beoordeeld in zichzelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat vragen stellen niet slecht is maar enkel zo wordt ervaren door het ego in de mens als de illusie dat 'ik alles weet' - waardoor de mens als ego reageert met beoordelingen als een poging om macht/superioriteit/controle terug te pakken in en als zelf-oneerlijkheid om de 'heerschappij' van het ego als het geloof/idee/illusie van controle en macht te verzekeren
en dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffend at leerkrachten en familie/volwassenen die het stellen van vragen in en als het kind beoordelen als 'slecht', of die kwaad/geirriteerd worden op het kind enkel reageren vanuit angst als machteloosheid en dat die schijnbare macht, kracht en superioriteit in werkelijkheid de zwakheid van het ego is dat wanhopig op zoek is naar bevestiging - en dat het dus net het ego is dat 'dom' is als het stomweg beoordelen van de realiteit zonder stil te staan bij wat er werkelijk gaande is in de realiteit of wat eigenlijk echt is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat een werkelijk verantwoordelijke volwassene/ouder/leerkracht het stellen van vragen zou aanmoedigen in en als het besef dat het enkel is door vragen te stellen dat leren mogelijk wordt
en ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat het afleren/bestraffen van vragen stellen enkel kan leiden tot domme volwassenen die aldus domme beslissingen maken, gebaseerd op gelimiteerde kennis en een kortzichtig gevoel/geloof van superioriteit als het ego als arrogantie - als het recept voor chaos en verwoesting als waar de huidige staat van de mensheid een duidelijk resultaat van is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de illusie van het ego werkt in tegengestelden, waarin wat het ego ziet als 'dom' en op neerkijkt, eigenlijk net de sleutel is tot zelf-realisatie en zelf-ontwikkeling en wat het ego ziet als 'goed' en 'slim' is net de gevangenis van gelimiteerde kennis en informatie - en dat de vertoning/presentatie/uitdrukking van kracht/macht/superioriteit van leerkrachten/ouders/volwassenen in en als beoordelingen/veroordelingen en verbaal, emotioneel en fysiek misbruik eigenlijk het bewijs is van de inferioriteit en machteloosheid die ze ervaren in zichzelf, van waaruit het ego op zoek gaat naar de ERVARING van macht/kracht/superioriteit door de ervaring van angst in een ander, zoals kinderen, te programmeren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat alle leerkrachten en ouders en leidersfiguren en iedereen die van zichzelf beweert verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit, eigenlijk ego's zijn die op zoek zijn naar een persoonlijke ervaring van macht/kracht/superioriteit en de realiteit daarvoor misbruiken/gebruiken - en aldus net GEEN verantwoordelijkheid nemen, maar juist de kern van het probleem zijn in deze wereld -- inefficient leiderschap
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren in en als angst om vragen te stellen als angst van zwakheid, en een ego te worden als een kopie van mijn omgeving als het geloof dat ik alles weet en anderen beoordeel/bekritiseer/neerhaal in en als mijn gedachten en expressie in mijn zoektocht naar de ervaring van kracht/macht/superioriteit om de angst/inferioriteit/machteloosheid in mezelf te verbergen/onderdrukken - in de plaats van mezelf te vertrouwen in en als wat het beste is voor allen, en mezelf aldus toe te staan vragen te stellen, zodat ik kan leren over de realiteit in en als het besef dat daar de ware macht ligt, in de nederigheid van zelf-eerlijkheid en niet in de arrogantie van het ego -- in en als het besef dat ik niet 'boven' de realiteit sta met mijn geest als kennis en informatie en ik heb geen controle over de realiteit, omdat ik eigenlijk niets weet over de realiteit en aldus een slachtoffer geworden ben van mijn eigen kennis en informatie die niets met de echte realiteit te maken heeft
ik stel mij tot doel in elk moment mezelf uit te dagen, wanneer ik mezelf in de angst om vragen te stellen, en zelf beoordeling zie gaan, om mezelf onvoorwaardelijk uit te drukken in het moment in en als het besef dat enkel het ego angst heeft van vragen, als de angst om geconfronteerd te worden met de waarheid van zichzelf als de illusie dat het werkelijk is
ik stel mij tot doel aan te tonen en te bewijzen dat het huidige schoolsysteem en hoe ouders en leerkrachten omgaan met kinderen, ongezond is en enkel chaos en verwoesting produceert door domme kinderen te creeren die zichzelf limiteren in het leren kennen van de realiteit als de resultaten van onze eigen toegestane domheid/kortzichtigheid
ik stel mij tot doel aan te tonen dat vragen stellen noodzakelijk en wenselijk is en om mezelf aldus toe te staan vragen te stellen vanuit het start punt van zelf-eerlijkheid in en als het besef dat wie ik ben is in mijn start punt, en niet in wat ik doe als een uiterlijke presentatie
ik stel mij tot doel aan te tonen dat beoordelingen wapens van massavernietiging zijn, als de onwil van de mens om de realiteit te zien voor wat het is, door te bestaan in de illusie van het ego en het ego niet te willen opgeven, ondanks het bewijs dat het ego geen controle of macht heeft over de fysieke realiteit en eigenlijk niets weet over de fysieke realiteit en dus ik stel mij tot doel alle beoordelingen in mezelf te stoppen in en als het besef dat beoordelingen een expressie zijn van domheid en kortzichtigheid als een ego-reactie op de angst en inferioriteit die ik eigenlijk ervaar in mezelf als een expressie van zelf-oneerlijkheid
dus ik stel mij tot doel te staan/bestaan in absolute zelf-eerlijkheid in en als nederigheid en om het bestaan als mezelf te leren kennen via en door middel van vragen stellen om in elk moment het ego als geloof systemen, meningen en opinies in en als de gedachte dat 'ik alles weet', uit te dagen en af te breken
No comments:
Post a Comment