Wanneer ik merk dat ik een verlangen heb gevolgt om iets te doen, zoals een film kijken, snoepen of het voeden van een andere 'verslaving', waarin ik weet dat ik niet zelf-eerlijk ben en wat ik doe niet werkelijk ten voordele is van mezelf als wie ik werkelijk ben als het leven, de onderbewuste gedachte die ervoor zorgt dat ik in dat verlangen en de 'daad'/uitvoering van dat verlangen blijf steken is 'Ik weet dat het fout is, maar het voelt zo goed' en ook 'Ik zal me later wel schuldig voelen over wat ik nu doe want ik weet dat het fout is wat ik doe en dat ik het niet zou mogen doen (maar het voelt zo goed, dus ik kan mezelf niet tegenhouden).
Dit is hoe weerstand eigenlijk verlangen creëert - het is namelijk zo dat ik enkel een verlangen zal voelen voor iets, als ik er weerstand tegen heb, als ik het al beoordeel en het in die beoordeling van mezelf afscheid.
Wanneer ik bijvoorbeeld denk 'ik zou niet mogen snoepen want dan wordt ik dik (en dik zijn beoordeel ik als 'slecht'/'negatief' omwille van beoordelingen/geloofsystemen die ik heb gekopieerd van de samenleving)', creëer ik een weerstand tegen snoepen en dus tegen mijn verlangen om wel te snoepen als dus de reden dat ik dik wordt. Hetgeen interessant is is dat ik in deze weerstand tegen het verlangen dat in mezelf bestaat om te snoepen, eigenlijk net de 'verleiding' creëer om wel te snoepen en om mij 'te laten gaan' in het verlangen om te snoepen - omdat ik in mijn gedachten/beoordelingen zoals 'snoepen/dik zijn is slecht' mezelf boven de realiteit plaats en mezelf superieur waan door te geloven dat ik weet wat 'goed' of 'slecht' is als mijn persoonlijke visie op de realiteit, zonder zelfs te beseffen waar al de gedachten, emoties en gevoelens die ik ervaar in mezelf vandaan komen. Hierin heb ik een relatie gecreëerd met gedachten, gevoelens en emoties zoals het verlangen om te snoepen, door het te beoordelen in mezelf als 'goed' of 'slecht', waarin ik mezelf laat bepalen/definieren door datgene waarmee ik een relatie heb gecreëerd in en als beoordelingen -- waarin dus de realiteit is dat ik mijn macht heb weggegeven aan datgene dat ik beoordeel en dus helemaal niet 'superieur' ben, maar net 'inferieur'.
In de afscheiding zit het verlangen en beoordeling creëert afscheiding dus door iets te beoordelen en het daarin van mezelf af te scheiden creëer ik verlangen om 'één te worden' met datgene dat ik in en als beoordelingen heb afgescheiden van mezelf.
Hierin creëer ik eindeloze cycli van schuld, schaamte en spijt door steeds dezelfde zogezegde 'foute' dingen te herhalen in en als het volgen van een verlangen, door dus niet te beseffen dat het verlangen afkomstig is van de beoordeling als afscheiding.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet stil te staan bij waarom ik steeds opnieuw dezelfde dingen herhaal in mijn leven waar ik nadien spijt van heb, door te bestaan in en als de gedachte van 'ik weet dat het fout is, maar het voelt zo goed', waarin ik mezelf telkens opnieuw weer 'laat gaan' in een verlangen om later 'boetedoening' te doen door mij schuldig, beschaamd en spijt te voelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf vast te zetten in de eindeloze cyclus van de geest als het volgen van verlangens en mij daarna schuldig en beschaamd te voelen, als een slaaf van gedachten, gevoelens en emoties als energie - door nooit stil te staan bij waar de verlangens in mezelf vandaan komen in de eerste plaats en te beseffen dat schuldgevoelens of schaamte geen problemen oplossen en ze in tegendeel enkel erger maken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd, in deze cyclus van de mind, mezelf te hebben aanvaard als een inferieur wezen, een slaaf van verlangens die er blijkbaar 'niet aan kan doen' en 'gedoemd' is om bepaald/bestuurd te worden door gedachten, gevoelens en emoties als het systeem van energie in de plaats van te staan als het zelf-directieve en zelf besturende principe
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik het slachtoffer ben van verlangens door niet te beseffen en in te zien waar verlangens vandaan komen en dat verlangens gecreëerd worden door de afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als gedachten als beoordelingen, waarin verlangens altijd het verlangen is van mezelf om weer één te worden met mezelf -- in de plaats van gewoon gedachten te stoppen en te beseffen dat ik al één ben, ik ben HIER, als een volledig en volwaardig wezen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf vast te zetten in de zelf-compromitterende patronen van de geest als een slaaf van verlangens, door geen verantwoordelijkheid te nemen voor de oorsprong van verlangens in mezelf als de afscheiding die ik heb gecreëerd in mezelf door mezelf te beoordelen en door de realiteit als mezelf te beoordelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te beseffen dat gedachten enkel de illusie van afscheiding creëren als beelden en woorden in mijn hoofd, die ik van mezelf heb afgescheiden door erop te reageren met emoties en gevoelens
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van beoordelingen als goed en slecht, positief en negatief, juist en fout door mezelf te hebben toegestaan geprogrammeerd te worden door familie/omgeving in en als het straf- en beloningssysteem van angst om gestraft te worden en dus 'slecht'/'fout'/'negatief' te zijn in en als beoordelingen en het verlangen om beloond te worden en dus goed/juist/positief te zijn in de beoordelingen van andere mensen waarmee ik mezelf heb geidentificeert - in de plaats van mezelf te realiseren als één en gelijk met zowel negatieve als positieve beoordelingen en zowel negatieve emotionele ervaringen/reacties als positive gevoelens als de energetische ervaring van het bewustzijnssysteem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, in en als het besef dat energie geen macht heeft over mij omdat het in mezelf bestaat, als mezelf, als mijn creatie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn uiterlijke expressie/gedrag/uiterlijk te beoordelen als goed/slecht, positief/negatief, juist/fout en te reageren met negatieve emoties als angst en positieve gevoelens als verlangen op die beoordelingen, in en als de oppervlakkigheid van de geest, waarin ik steeds in cirkels draai en blijf vastzitten in gedragspatronen van het volgen van verlangens en mij er nadien schuldig en beschaamd over voelen door mijn daden te beoordelen - zonder ooit het start punt te onderzoeken in en als het besef dat een 'probleem' enkel opgelost kan worden als het aan de wortel aangepakt wordt, zoals verlangens enkel gestopt/opgelost kunnen worden wanneer/als ik de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf over de realiteit en mezelf als uiterlijke expressie/gedrag waarmee ik mezelf van mezelf heb afgescheiden stop
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat beoordelingen van goed/slecht, positief/negatief en juist/fout maar de oppervlakkigheid zijn van de geest en geen enkele rekening houden met de realiteit als wat het beste is voor allen - en mij alleen maar weerhouden van werkelijk inzicht te verwerven in hoe iets werkt, wie ik ben en hoe de realiteit in elkaar zit, om dan met bruikbare, echte oplossingen naar boven te komen om een realiteit te creëeren die het beste is voor elke levens vorm, hetgeen op zich niets te maken heeft met goed of slecht, juist of fout, positief of negatief --- het is gewoon wat gedaan moet worden in en als het principe van doen voor een ander wat ik zou willen voor mezelf, in en als eenheid en gelijkheid
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat beoordelingen van goed en slecht, juist/fout, positief/negatief en de negatieve emotionele ervaringen van schuldgevoel, spijt, schaamte en angst die ik ervaar bij de beoordelingen van slecht, fout en negatief - en de positieve gevoelens die ik ervaar bij beoordelingen van goed, juist en positief -- deel uitmaken van het energetische systeem van straf en beloning, dat als enige doel heeft om mijn expressie te limiteren en mij te onderwerpen aan een schijnbare 'hogere macht'/god en mezelf te aanvaarden als 'maar een slaaf' door mezelf vast te zetten in de oppervlakkigheid en kortzichtigheid van beoordelingen over de uiterlijke realiteit als wat mijn ogen zien, zonder ooit te beseffen en in te zien dat de realiteit veel uitgebreider is dan simplistische beoordelingen, omdat er steeds een startpunt is aan elke manifestatie/expressie/gedrag en door het gedrag/de manifestatie/expressie te beoordelen weerhoudt ik mezelf van het zien van het startpunt als de sleutel tot de oplossing van het 'probleem'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd beoordelingen en emotionele ervaringen te gebruiken om geen verantwoordelijkheid te nemen voor mijn startpunt, als de 'oorzaak'/bron/oorsprong van al wat bestaat, en om dus te kunnen blijven participeren in consumptie-gedrag als het najagen van verlangens, in de plaats van te beseffen dat gedachten als afscheiding een illusie is die ik zelf gecreerd heb in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik een ouderlijke en schoolse opvoeding heb toegestaan te bestaan in de realiteit die kinderen aanleert om, in de plaats van zichzelf uit te breiden en te ondersteunen in het ontwikkelen van gezond verstand zodat ze op een verantwoordde manier zullen omgaan met de realiteit in en als eenheid en gelijkheid, kortzichtig en oppervlakkig te zijn door de realiteit te beoordelen en door hun beslissingen te baseren op de kortzichtigheid en oppervlakkigheid van persoonlijke emotionele reacties/ervaringen en gevoelens op basis van beoordelingen van goed en slecht, die in hun geprogrammeerd geweest zijn door straf en beloning -- waarin wat ouders en leerkrachten werkelijk doen met hun kinderen, is hen leren om zichzelf te aanvaarden/ervaren als de slaaf van hun omgeving, door in te spelen op de negatieve emotionele reactie van angst in kinderen door middel van straf en dan de zogezegde oplossing aan te rijken in de vorm van een beloning als een positieve ervaring -- waarin kinderen niets meer of minder worden dan 'hersenloze', blinde, oppervlakkige en kortzichtige kopiëen van hun omgeving die blindelings continu op zoek zijn naar hun 'beloning' uit angst van de 'straf' en absoluut nooit stil staan bij wie ze zijn vanbinnen en wat er werkelijk gebeurt in deze wereld
ik vergeef mezelf dat ik 'geheime verlangens' heb toegestaan te bestaan in mezelf, als een 'geheim bestaan' van mezelf dat niemand ooit te zien krijgt, als gedrag dat ik beoordeel als 'slecht' en 'fout', waarin ik mezelf beschuldig en mij beschaamd voel over dit 'geheime gedrag' - zonder ooit te beseffen dat het verlangen om dingen te doen die ik beoordeel als 'slecht' en 'fout' alleen maar afkomstig is door de afscheiding die ik heb gecreëerd in mezelf door mezelf te beoordelen -- waarin het verlangen enkel het verlangen is om één te worden met mezelf
ik stel mij tot doel mezelf als de mensheid te onderwijzen en aan te tonen dat hoe wij altijd hebben omgegaan met het leven, onszelf, elkaar en de wereld, in en als beoordelingen, de oorzaak en reden is voor de gruwel die HIER bestaat -- omdat we ons inzicht in de realiteit en dus ook ons probleemoplossend vermogen limiteren door onszelf te weerhouden van het zien van de realiteit als wat het werkelijk is door er beoordelingen op te plakken als goed/fout en erop te reageren met emoties en gevoelens
ik stel mij tot doel één en gelijk te staan met het start punt van alle 'problemen' in de wereld en mezelf, om ervoor te zorgen dat ik niet vast geraak in patronen van de geest in en als het geloof dat ik een slaaf ben, zodat ik in staat ben om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in eenheid en gelijkheid met deze wereld -- om te staan als de levende oplossing in en als het besef dat het start punt altijd de uitkomst bepaald en niet andersom
ik stel mij tot doel aan te tonen dat de mensheid achterwaards/omgekeerd leeft, door te proberen de resultaten, gevolgen, consequenties en uitkomst van een duidelijk dysfunctioneel start punt te veranderen - zonder ooit zelfs maar te beseffen dat er een start punt is-- omdat de mensheid compleet verloren is in de oppervlakkigheid en kortzichtigheid van het uiterlijke gedrag in en als beoordelingen, en hierin niet eens meer beseft dat elk mens echt bestaat als een levend wezen als het start-punt van deze realiteit -- hetgeen betekent dat de mens zichzelf als het start punt zal moeten veranderen om de uitkomst als deze wereld werkelijk en voorgoed te veranderen - de mens moet staan als de hemel op aarde in en als zichzelf
No comments:
Post a Comment