Mei 2012: Dag 23: Lachen met katten, honden en kinderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer katten, honden en kinderen te beoordelen als schattig

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te lachen met katten, honden en kinderen in humoristische filmpjes door hen te beoordelen als 'gefaald', waarin ik mezelf boven hun expressie zet omdat ik zogezegd mezelf onder controle heb en mij niet zo 'dom' of 'idioot' gedraag als katten, honden en kinderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer dieren en kinderen te beoordelen als idioot en dom omdat zij zich nog niet bewust zijn van hoe ze eruit zien en hoe hun uiterlijk beoordeeld zou kunnen worden door hun omgeving en vooral omdat zij geen angst voelen van beoordeeld te worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd automatisch te lachen wanneer ik een kind of een dier iets zie doen vanuit de onschuld van wie zij zijn, waarin ze 'falen' als in op hun bek gaan, vallen, waarin ik lach als een systematische voorgeprogrammeerde expressie om een energetische ervaring in mezelf op te wekken als de ervaring van supioriteit, waarin ik aan mezelf bevestig dat ik superieur ben aan het kind/dier  want ik zou zo nooit 'falen' omdat ik 'alles onder controle' heb in en als mijn geest/mind als gedachten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van kinderen en dieren in en als het ego dat ik mezelf heb toegestaan te worden als het gevoel/geloof dat ik superieur ben in en als mijn geest/mind als gedachten omdat ik mijn lichaam 'onder controle' heb in en als zelf-beoordelingen - in de plaats van te beseffen dat het net het tegenovergestelde is, kinderen en dieren zijn superieur in hun expressie dan ikzelf omdat mijn expressie compleet bepaald is door angst van beoordeeld worden, en het verlangen naar een relatie, waarin ik mezelf niet durf ontspannen en waarin ik angst heb om mezelf te zijn terwijl kinderen en dieren gewoon onvoorwaardelijk zichzelf zijn in elke situatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in het gevoel/geloof van superioriteit elke keer dat ik automatisch in de lach schiet wanneer ik een kind of dier zie 'falen', een gedrag zie vertonen waar ik angst van heb als de angst van hoe ik beoordeeld zou worden door andere mensen als de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - waarin ik mijn gevoel van angst in mezelf onderdruk onder het gevoel van superioriteit in en als de illusie dat gedachten superieur zijn aan de onschuld van de fysieke expressie van een kind/dier

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet zelf eerlijk te zijn in en als het besef dat ik eigenlijk angst heb van wat ik zie in dieren en kinderen, als de onschuld van hun expressie, door die angst te verbergen in de ego reactie van 'in de lach schieten' wanneer ik het kind/dier een gedrag zie vertonen en zich zie uitdrukken op een manier die ik beoordeel als 'idioot' en 'dom' aan de hand van de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en waar ik zelf angst van heb

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om beoordeeld te worden als 'idioot', 'dom' en 'gefaald' en op die angst te reageren met de ego-reactie van het gevoel van superioriteit in en als het 'in de lach schieten' wanneer ik iemand anders zich zie uitdrukken op een manier die ik beoordeel als 'idioot' en 'dom' aan de hand van beoordelingen die ik heb gekopieerd van mijn omgeving, waarin ik mijn omgeving beoordeel als hoe ik zelf niet beoordeeld zou willen worden  - in de plaats van zelf-eerlijk te zijn en verantwoordelijkheid te nemen voor de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en waarin ik mezelf heb toegestaan te participeren in en als het besef dat de ervaring van mezelf in en als de realiteit hier één en gelijk is met wat ik toesta te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de beoordelingen als 'dom' en 'idioot' als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf te projecteren op kinderen en dieren waarin ik mij superieur voel als 'slim' en 'intelligent' in de plaats van te beseffen dat dit een ego-reactie is die ik gebruik om de ervaring van angst in mezelf te onderdrukken, als de angst van de onschuld en onvoorwaardelijkheid die ik zie in kinderen en dieren als wat ik heb onderdrukt in mezelf door mezelf te beoordelen door mezelf te hebben toegestaan een bewustzijnssysteem te worden als gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van dieren en kinderen door op hun expressie te reageren in en als beoordelingen en gevoelens van superioriteit, waarin ik de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als angst projecteer op kinderen en dieren, in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en te beseffen dat ik eigenlijk mezelf als de onschuld van het leven zelf beoordeel door kinderen en dieren als de onschuld van het leven te beoordelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf en anderen als de onschuld van het leven zelf als natuurlijke onvoorwaardelijke zelf expressie te onderdrukken in en als beoordelingen, in en als het ego dat ik mezelf heb toegestaan te worden als het gevoel/geloof dat ik superieur ben - in de plaats van te beseffen en verantwoordelijkheid te nemen voor het feit dat het gevoel/geloof van superioriteit een ego-reactie is op de ervaring van inferioriteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als de angst van mijn omgeving, gebaseerd op mijn ervaringen uit mijn kindertijd waarin ik beoordeeld werd door mijn omgeving waarin zij zich superieur waanden tegenover mij als een kind

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de beoordelingen van mijn omgeving te kopieren door mijn omgeving te vertrouwen, waarin ik mezelf heb toegestaan een ego als de illusie van superioriteit te worden, als reactie op de inferioriteit die ik ervoer in mezelf door mezelf te definieren in en als de beoordelingen van mijn omgeving - in de plaats van te beseffen dat de beoordelingen van mijn omgeving niet persoonlijk waren, maar eigenlijk de expressie waren van hun onderbewuste angst van wat zij zagen in mij als de onschuld van het leven zelf als wat zij hadden onderdrukt in zichzelf door mij als zichzelf te beoordelen, en dat ik dus niet echt inferieur was

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de ervaring van superioriteit  in en als het 'in de lach schieten' als reactie op het zien van kinderen/dieren/mensen die ik beoordeel als 'gefaald' volgens de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als het sex-systeem van het ego als het systeem van competie als het mezelf bewijzen als slim/intelligent/beheersd om erkenning te krijgen van andere mensen, een ego-reactie is op de angst/inferioriteit die ik eigenlijk ervaar in mezelf om zelf te 'falen' en aldus beoordeeld te worden als dom/idioot - in de plaats van te beseffen dat 'falen' enkel kan bestaan in het ego van de geest/mind waarin ik een beeld/idee van mezelf heb gecreerd in afscheiding van mezelf in en als mijn verlangen/zoektocht naar positieve energie in en als het krijgen van erkenning/aandacht/affirmatie, en het ego van de geest/mind is niet wie ik werkelijk ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de automatische voorgeprogrammeerde ego-reactie van 'in de lach schieten' als de energetische ervaring van superioriteit in mezelf tegenover andere wezens door geen verantwoordelijkheid te nemen voor het energetische systeem van inferioriteit en superioriteit als de geest/mind die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door niet te beseffen dat dit systeem niet is wie ik werkelijk ben maar dat ik het heb laten programmeren in mezelf door mezelf te identificeren met de beoordelingen van mijn omgeving in de plaats van te beseffen dat alle beoordelingen altijd alleen komen vanuit angst waarin het ego op zoek is naar positieve energie als de illusie van superioriteit in en als het beoordelen van een ander wezen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te realiseren als één en gelijk met kinderen en dieren  door mezelf te hebben toegestaan verloren te geraken in het bewustzijnssysteem als de illusie van superioriteit, zonder ooit te beseffen dat de ervaring van superioriteit als het ego in en als gedachten en gevoelens als schijnbare 'volwassenheid', geïnstigeerd is door de ervaring van inferioriteit/angst, en dus niet echt is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te beseffen dat een ander wezen beoordelen in en als de automatische voorgeprogrammeerde reactie van 'in de lach schieten' in en als de ervaring van superioriteit, misbruik is omdat ik mezelf hierin afscheid van dit wezen om een energetische ervaring in mezelf te bevredigen in en als het ego van de geest/mind, in de plaats van mezelf in de schoenen van dit wezen te plaatsen en mezelf te realiseren als één en gelijk met dit wezen en geen voorgeprogrammeerd systeem als automatische reacties



zelf correctieve statements:

wanneer en als ik de ervaring van 'in de lach schieten' als een energetische ervaring van superioriteit zie opkomen in mezelf, dan stop ik in mezelf en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te participeren in de ervaring van superioriteit omdat ik besef dat de positieve ervaring van superioriteit  als het ego altijd afkomstig is van de negatieve ervaring van inferioriteit als de onderbewuste geest

dus ik sta mezelf niet toe te participeren in en mezelf te definieren in en als de bewuste geest als positieve energie  want ik neem verantwoordelijkheid voor de negatieve energie in en als de onderbewuste geest die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik stel mij tot doel om alle beoordelingen te stoppen in mezelf en in andere mensen als mezelf en om aan te tonen aan allen als mezelf dat beoordelingen misbruik is waarin wij onszelf afscheiden van elkaar en elkaar gebruiken/misbruiken om persoonlijke energetische ervaringen van ego te bevredigen in onszelf, waarin kinderen generatie na generatie worden opgevoed in en als zelf-beoordelingen en het beoordelen van anderen als het misbruiken van de realiteit in en als de onderbewuste ervaring van angst, hetgeen onaanvaardbaar is

ik stel mij tot doel om het ego in mezelf en in anderen als mezelf te stoppen en het ego bloot te leggen als wat het is, als het misbruik van de realiteit - en om aan allen te bewijzen dat angst de bron en oorzaak is van het ego van de geest/mind en dat aldus het ego van de mind/geest als de misbruiker van de realiteit als het systeem van energie niet echt is

ik stel mij tot doel op te staan in en als mezelf in en als de realiteit en te staan in en als absolute zekerheid van mezelf als wie ik werkelijk ben als eenheid en gelijkheid als het leven zelf, in en als het besef dat beoordelingen mij niet kunnen raken of kwetsen omdat beoordelingen altijd de expressie zijn van angst en inferioriteit van de persoon die beoordeelt - en ik stel mij tot doel de mensheid als mezelf te ondersteunen en te assisteren om dit te realiseren zodat zij, als ik, kunnen opstaan in en als zichzelf in en als de realiteit als wie zij werkelijk zijn als het leven zelf, als de stabiliteit, constantheid, zelf respect en zelf vertrouwen van zichzelf als het leven zelf