Dit is een verderzetting van "Dag 257: De Eeuwige Zoektocht naar Het Positieve"
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien dat alles in mezelf in wezen negatief is en dat ik continu wanhopig op zoek ben naar iets 'positief' in en als de geest als gedachten en verbeelding
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te ontkennen dat negatiefheid bestaat in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben dat mensen zich niet aangetrokken zullen voelen tot mij als ze zouden zien dat negatiefheid bestaat in mij - en daarom de negatiefheid in mezelf proberen te verbergen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet eerlijk te zijn met mezelf over de negatiefheid die bestaat in mezelf door tegen die negatiefheid te vechten en die negatiefheid te ontkennen in en als het verlangen naar positiefheid
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vechten tegen de negatiefheid in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de positiefheid die ik zie in mensen en in de samenleving die mensen hebben geconstrueerd, maar een facade is voor de negatiefheid die, zowel in de mens als in de samenleving, erachter schuilt - maar dat ik dat nooit heb ingezien omdat ik mezelf heb toegestaan de negatiefheid in mezelf te verbergen achter een 'positieve uitstraling' om mensen te manipuleren en te misleiden, waarin ik dus eigenlijk mezelf heb gemanipuleerd en misleidt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien dat 'positiefheid' als waar ik naar op zoek ben in gedachten en gevoelens, eigenlijk niet echt bestaat - en dat het een opzettelijk zelf-gefabriceerde alternatieve realiteit is in en als de geest waarin ik probeer weg te vluchten van het 'negatieve' in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het positieve en het negatieve te 'externaliseren', door 'positief' en 'negatief' te projecteren' op wat ik zie met mijn ogen in en als deze realiteit --- en daarin mijn vlucht van het negatieve in het positieve 'uit te leven' in en als de fysieke werkelijkheid, en de fysieke substantie te gebruiken en misbruiken --- en daarin een fysieke realiteit te hebben gemanifesteerd van extreme negatieven en extreme positieven in en als het geld-systeem van de mensheid -- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor wat ik heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf als een energetisch systeem van positieve en negatieve energie en in te zien dat dat systeem niet eens echt is en dat het enige dat echt is, is de fysieke werkelijkheid die HIER is
ik vergeef mezelf dat ik een economisch systeem heb toegestaan te bestaan in het leven op aarde dat de fysieke substantie gebruikt en misbruikt om een illusie in en als de geest van de mens te voeden en in stand te houden - ondanks het lijden dat dat systeem creëert in en als het leven op aarde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat hoe meer de mens het positieve najaagt, hoe meer hij het negatieve manifesteert in en als de fysieke realiteit - en hoe meer hij dan van die negatieve consequenties gaat willen vluchten, in en als een vicieuze cyclus die zal eindigen in absolute zelf-vernietiging
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het 'positieve' in en als de 'glitter en glamour' in de samenleving en de 'schoonheid' en het 'success' - altijd een leugen/illusie is waarin mensen elkaars goedgelovigheid in en als het verlangen naar positieve gevoelens bespelen in en als een persoonlijke zoektocht naar success/geld/seks en vlucht van het negatieve in zichzelf en de wereld
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat wanneer en als ik mezelf definieer in en als wat hier bestaat in deze realiteit als de menselijke samenleving - dat ik mezelf dan definieer als een product dat gebruikt/misbruikt wordt door mensen in en als de hebzucht en het verlangen van mensen naar een positief gevoel, waarin de waarde van 'wie ik ben' als een wezen hier op aarde bepaald wordt door of mensen zich al dan niet positief voelen wanneer ze mij zien --- in de plaats van alleen te staan/bestaan in en als mezelf, in en als onvoorwaardelijke zelf-waardering als wat het beste is voor allen
ik vergeef mezelf dat ik een systeem heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan op aarde dat het leven 'waardeert' op basis van of het bewustzijnssysteem in en als de mens het al dan niet ervaart als 'positief' in en als gedachten en gevoelens --- waarin het leven gebruikt wordt als consumptie-product voor het energetische systeem in en als de menselijke geest -- door mezelf te hebben toegestaan mezelf te definieren in en als dat energetische systeem van het verlangen naar positieve en angst van negatieve energie en nooit te hebben ingezien dat de fysieke werkelijkheid altijd een manifestatie is van wie ik ben in en als mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat wanneer en als ik het verlangen om positieve waardering te krijgen van mensen zodat ik mij positief en 'waardevol' kan voelen in en als het wereld-systeem toesta te bestaan in mezelf - dat ik dan ook de tegengestelde pool manifesteer in mezelf als de realiteit, als de ervaring van afwijzing en afkeuring en 'minderwaardigheid', waarin ik mij 'waardeloos' voel --- in de plaats van constant en stabiel te staan/bestaan in en als onvoorwaadelijke zelf-waardering als wat het beste is voor allen en in te zien dat het GEVOEL van 'waardevol' zijn, maar een vluchtige energetische ervaring gebaseerd op een gedachte/geloof is en dus niet eens echt is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf als het leven zelf te laten gebruiken, misbruiken en consumeren door het systeem in en als de menselijke geest - door 'waarde' en 'waardering' te definieren in en als het verlangen naar een positief gevoel, waarin ik mezelf heb herleid en verminderd tot een product, waarvan de waarde bepaald wordt door of 'andere mensen' mij al dan niet willen/verlangen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het verlangen naar een GEVOEL van waarde - door 'gewaardeerd' te worden door mensen in en als de menselijke samenleving -- een teken is dat ik mezelf heb 'verminderd' en 'weggegeven' en dat ik de waarde van wie ik ben als het leven zelf als de enige waarde die echt is en kan zijn heb onderdrukt -- en dat de oplossing niet is om te verlangen en op zoek te gaan naar een GEVOEL van waarde, maar om de negatieve gevoelens in en als zelf-vermindering in mezelf te stoppen en te vergeven en op te staan in en als onvoorwaardelijke zelf-waardering
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd zelfs maar te overwegen dat het participeren in het verlangen naar positieve gevoelens, als het opzettelijk verblinden van mezelf met het 'licht' om het 'negatieve' in de wereld niet te zien - niet de oplossing is voor de problemen die zich opstapelen in de wereld om mij heen --- maar net de oorzaak is van die problemen - en dat de enige echte oplossing is dat ik STOP, HIER, kijk naar wat hier bestaat in en als het leven op aarde, zonder wat ik zie te beoordelen als positief dan wel negatief, en mezelf beweeg om de problemen op een praktische manier op te lossen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mensheid nog nooit werkelijk probleemoplossend te werk gegaan is in de samenleving en in en als politieke en economische en sociale beslissingen -- omdat de mens in en als de menselijke geest niet in staat is om echt naar de problemen te kijken en ze te zien zoals ze zijn, omdat de mens bestaat in en als een innerlijke energetische polariteit van negatieve en positieve energie, en de 'problemen' altijd zal beoordelen als 'negatief' en daarom altijd manieren zal proberen te vinden om de problemen eerder te onderdrukken, ontkennen en negeren, door zichzelf af te leiden met 'positieve' gevoelens/energie, dan ze daadwerkelijk op te lossen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat zolang het verlangen naar positieve gevoelens bestaat in mezelf, ik nooit in staat zal zijn de problemen in mijn leven en in de wereld om mij heen aan te pakken en op te lossen --- omdat ik, in en als het verlangen naar 'positiefheid', niet werkelijk direct zal willen geconfronteerd worden met de problemen en dus niet zal kunnen inzien hoe de problemen werkelijk in elkaar steken, waardoor ik dus ook niet in staat zal zijn om ze op te lossen
ik vergeef mezelf dat ik de wet van de aantrekking heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf, waarin ik probeer om 'positieve' dingen tot mij aan te trekken door zelf positieve energie te genereren, waarin ik het principe van 'gelijken trekken elkaar aan' misbruik --- in de plaats van in te zien hoe ik hierin de fysieke realiteit misbruik om een persoonlijk verlangen te bevredigen, zonder dat ik zelfs enig benul heb van hoe de fysieke realiteit echt functioneert en wat de consequenties zijn van wat ik manifesteer in mijn leven/wereld
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de 'positieve' gevoelens waar ik naar verlang - in mij geprogrammeerd zijn vanaf mijn kindertijd door mijn omgeving - waarin ik geleerd heb om, net zoals de mensen om mij heen, te verlangen naar specifieke beelden die ik zie met mijn ogen en specifieke beelden te associeren met positieve beoordelingen en gevoelens --- en dus in te zien dat het verlangen naar positieve gevoelens niet is wie ik werkelijk ben, maar een voorgeprogrammeerd systeem is dat niet het beste is voor allen als mezelf
Wordt vervolgd in Dag 259
No comments:
Post a Comment