Dit is een verderzetting van "Dag 263: Waarom voel ik mij aangevallen door beoordelingen?" en "Dag 264: Leerkrachten - Profeten van Het Systeem?" --- waarin ik heb uitgewijdt over een dimensie van 'beoordelingen' en hoe en waarom ik mezelf heb toegestaan mij 'aangevallen te voelen door beoordelingen'. Er zijn veel meer dimensies aan dit onderwerp, die ik zeker zal bespreken in volgende blogs.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, terwijl leerkrachten kinderen leren over 'het systeem' als zogezegd 'de realiteit' om hen heen, dat ze in wezen 'het systeem' van de menselijke geest als een onderdanigheid en gehoorzaamheid aan kennis en informatie in en als 'gedachten' aan het programmeren zijn in de kinderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe leerkrachten kinderen via kennis en informatie als WOORDEN programmeren om te GELOVEN in 'het systeem' als de woorden die ze leren in afscheiding met zichzelf --- en dat ze daarin opgroeien in en als de ervaring van inferioriteit tegenover 'het systeem' - door nooit in te zien dat 'het systeem' enkel plaatsvind in zichzelf in en als hun gedachten, gevoelens en emoties als de kennis en informatie die zij in zichzelf hebben laten programmeren door het schoolsysteem
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten kinderen programmeren met de kennis over wat goed en slecht, juist en fout en positief en negatief is, als het beoordelen van de realiteit die ze zien met hun ogen - maar dat ze hen niet aanleren om de realiteit te bevragen en te onderzoeken en dus om verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit waar ze zich in bevinden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de slaafse en blinde volgzaamheid en aanvaarding van kennis en informatie over wat goed/slecht, juist/fout en positief/negatief is dat leerkrachten programmeren in kinderen, niet het beste is voor allen --- omdat kinderen enkel leren om zich neer te leggen bij de zogezegde 'machtsstructuren' in deze wereld als de mensen met geld die zich de macht hebben toegeëigend om te beslissen over het leven van alle levende wezens op aarde, en te aanvaarden dat dit 'nu eenmaal de realiteit is', in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf als het leven op aarde en de realiteit te sturen/bewegen in en als wat het beste is voor allen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de geloofsystemen in verband met wat 'goed' en 'slecht', 'juist' en 'fout' en 'positief' en 'negatief' is, die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, als wat ik heb laten programmeren in mezelf door mijn omgeving, nooit te hebben bevraagd - en dus nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor mezelf als HIER, als het leven op aarde en voor mijn woorden en daden en expressie in en als het leven op aarde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mezelf door het schoolsysteem heb laten programmeren om mijn macht weg te geven aan de mensen met geld en macht in deze wereld, door te geloven dat er een 'systeem' bestaat, en dat hoe de wereld op dit moment bestaat in en als het economisch en politieke systeem, 'nu eenmaal de realiteit is' --- waarin ik nooit heb ingezien dat 'het systeem' niet werkelijk bestaat als een 'superieure structuur', maar enkel een idee/geloof is dat ik in mezelf heb laten programmeren door het schoolsysteem, in opdracht van degenen in deze wereld die willen blijven bestaan in de posities van macht in deze wereld en daardoor willen dat alle mensen in deze wereld 'het systeem' aanvaarden zoals het is in en als het geloof dat dit 'de realiteit' is en dat wij inferieur en machteloos zijn tegenover die 'realiteit'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten als het ware de meest 'gebrainwashte' mensen zijn in de samenleving, omdat zij bestaan als de 'profeten' voor en van 'het systeem', en dat 'systeem' verkopen aan de toekomstige generaties als een soort van 'goddelijke/Heilige structuur', waarin zij zich belangrijk kunnen voelen als de 'gezanten' van 'god'/'het systeem' -- zonder dat ze inzien dat 'het systeem' in wezen gewoon een aantal mensen zijn die al het geld in deze wereld bezitten en hun positie van macht trachten te behouden door alle andere mensen in deze wereld van kinds af te programmeren in en als een blind geloof in en vertrouwen op de huidige structuur van de samenleving als 'de enige echte Godgeschapen realiteit', en om er op die manier zichzelf van te verzekeren dat mensen dat 'systeem', dat in wezen niet het beste is voor het leven op aarde, nooit zullen bevragen en dus ook nooit zullen veranderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten zelf geprogrammeerd zijn met ANGST van 'het systeem' - en daardoor net de mensen zijn die het minste vragen zullen stellen bij de 'leerstof' die ze in kinderen programmeren --- en de mensen zijn die het meest in staat zijn om dwang en machtsmisbruik te gebruiken om kinderen gehoorzaam en volgzaam te maken en dus tot slaven te maken van hetzelfde systeem waar zij angst van hebben en waarvan zij zichzelf hebben toegestaan trouwe onderdaan te worden --- en dat daardoor de leerkrachten in deze wereld het omgekeerde zijn van wat het beste zou zijn voor de kinderen en voor de toekomst van de wereld, omdat zij zelf niet staan als het levende voorbeeld van wat het beste is voor het leven op aarde, als zelf-verantwoordelijkheid
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mezelf door leerkrachten heb laten programmeren in en als een 'persoonlijkheids-eigenschap' van continu zoeken en verlangen naar bevestiging van mijn omgeving dat mijn gedrag/expressie 'goed' en 'juist' en 'positief' is, omwille van hoe ik mezelf heb laten programmeren in en als de ervaring van inferioriteit tegenover de kennis van 'goed en kwaad'
en ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan in te zien dat daarom het schoolsysteem in haar huidige vorm niet het beste is voor allen - omdat het enkel wezens produceert die geen verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en hun expressie hier op aarde --- omwille van hoe het kinderen programmeert in en als de angst om gestraft te worden, als de angst van 'slecht gedrag' en 'negatieve beoordelingen' en het verlangen om een beloning te krijgen, als het verlangen naar 'goed gedrag' en 'positieve beoordelingen', en daarin kinderen programmeert om slaven te worden van hun omgeving, waarin ze niet beseffen dat zij zelf 'hun omgeving' zijn, dat ze zelf deel uitmaken van het leven op aarde en de 'leefomgeving' van het leven op aarde, en dus een verantwoordelijkheid hebben tegenover al het leven als zichzelf
Wordt vervolgd in Dag 266
No comments:
Post a Comment