Dit is een verderzetting van "Dag 251: Wat is de Toekomst van het Sociaal Overleg in de Groep van Tien?" - waarin ik heb gekeken naar het conflict dat ontstaat in de 'Groep van Tien' tussen werkgevers en werknemers in hun poging om 'compromissen' te maken tussen de conflicterende en tegenstrijdige verlangens van beide partijen --- en hoe we dit in een GGK kunnen veranderen tot een samenwerking in de plaats van een 'gevecht'/tegenwerking.
In deze blog ga ik verder in op het 'waarom' van deze conflict-situatie en de reden waarom de beslissingen en akkoorden die uiteindelijk gemaakt en doorgevoerd worden nooit werkelijk het beste zijn voor alle betrokken partijen --- maar dus altijd maar een 'compromis' zijn, waarin elke partij uiteindelijk het gevoel heeft dat ze iets hebben moeten 'opgeven' voor de ander, hetgeen dan resulteert in een gevoel van 'wrok' tegenover 'de andere partij' -- hetgeen dan weer het hele communicatie-proces verder saboteert.
Wat dus eigenaardig is, is dat we in feite allemaal 'samen-werken' naar hetzelfde doel van 'overleving' en in dezelfde samenleving en/of in hetzelfde bedrijf - maar dat we tegelijkertijd elkaar tegenwerken en elkaar continu stokken in de wielen steken, om de ander te 'verminderen' zodat wij 'meer' kunnen zijn/hebben, waardoor we uiteindelijk onszelf 'vastzetten' in een mindere vorm van onszelf dan wie/wat we eigenlijk zouden kunnen zijn als een levend wezen op aarde --- terwijl we evengoed zouden kunnen samenwerken om samen te overleven, en elkaar daarin net ondersteunen, waardoor de ander maar ook wij zelf 'meer' worden/hebben - niemand verliest, dus wij verliezen zelf ook niet. En misschien wil dat dan wel zeggen dat er van 'overleving' geen sprake meer zal zijn omdat we niet meer moeten 'vechten' tegen en 'competeren' met 'andere mensen', en dat we voor de eerste keer in het bestaan van de mensheid zullen 'leven'.
In deze blog wil ik dus kijken naar de vraagstelling 'waarom is het dat we verkiezen om, tegen gezond verstand in, tegen elkaar te vechten, in en als 'sociaal overleg' dan om samen te werken?' door middel van zelf-vergeving - om daarin verantwoordelijkheid te nemen voor deze 'samen-levings'-vorm die ik heb toegestaan te bestaan in deze realiteit als mezelf.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'sociaal overleg' te definieren in en als het vechten voor persoonlijke overleving en het sluiten van compromissen in en als het principe van 'ieder voor zich'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te aanvaarden dat 'sociaal overleg' in de samenleving gedefinieerd wordt in en als het principe van 'ieder voor zich' - in de plaats van in te zien dat dit het resultaat en het ontwerp is van de hebzucht en het egoïsme van een aantal individuen in de samenleving en dat dit ontwerp niet het beste is voor allen en geen gezond verstand is omdat het leven op aarde voor iedereen veel makkelijker zou zijn als we zouden samenwerken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het 'ontwerp' van 'sociaal overleg' in en als 'competitie' opzettelijk ingevoerd is door bepaalde individuen in de samenleving die zagen dat zij het grootste voordeel zouden halen uit deze regeling - en dat zij dit ontwerp op een politieke manier hebben doorgevoerd als de 'gang van zaken' en 'de wet' in en als de samenleving en zo iedereen in de samenleving ervan hebben overtuigd dat dit 'het leven' is --- terwijl de meerderheid van mensen in de samenleving meer voordeel zou halen uit een systeem dat gebaseerd is op het principe van 'samenwerking' en gelijkheid
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal overleg' in deze samenleving werkt als een afleidings-mechanisme - om arbeiders/werknemers ervan te overtuigen dat dit systeem 'om hen geeft', zodat ze niet zouden inzien dat een systeem dat werkelijk om hen zou geven, een systeem is van samenwerking en gelijkheid, zoals een Gelijk Geld Kapitalisme --- omdat een systeem van competitie enkel werkt ten voordele van de werkgevers en bedrijfseigenaars als degenen die het meeste geld verdienen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal overleg' in deze samenleving een ontwerp is waarin bepaalde hebzuchtige mensen die verlangen naar persoonlijke winst gedwongen worden om 'rekening te houden' met de noden van hun 'werknemers'/arbeiders - als een gevolg van een 'klassenstrijd' en revolutie --- en dat dit bewijst dat mensen niet werkelijk 'sociaal' zijn en niet werkelijk om elkaar geven, omdat, ware het niet voor de vakbonden - dan zouden werknemers veel meer uitgebuit worden zodat een handjevol mensen zeer rijk kunnen worden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat dit 'socialisme' in en als 'sociaal overleg' nooit echt kan zijn wanneer het geen inherent besef is in en als de mens --- en dat de samenleving met andere woorden gewoon weer kan en zal omkeren naar een samenleving van ongelijkheid en uitbuiting
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat omdat we 'sociaal overleg' hebben in belgie, dat dat wil zeggen dat we als mens 'geevolueerd' zijn in 'bewustzijn' en dat we werkelijk veranderd zijn van 'barbaars' en 'ego-centrisch' naar een 'sociaal wezen' --- in de plaats van in te zien dat de mens als wezen nooit echt veranderd is, maar dat de samenlevingsstructuren aangepast zijn, altijd als een gevolg van enorm conflict en opstand, omdat de mensen die de macht hadden het volk 'tevreden' en 'koest' moesten houden wilden ze de macht behouden --- wat dus wil zeggen dat die zogezegde 'sociaalheid' in en als de 'samenlevings-structuren' niet echt is en niet betrouwbaar is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal overleg' tussen werkgevers en werknemers in deze samenleving in wezen hetzelfde is als een slaaf die met zijn meester overhandelt voor een betere levensstandaard - en dat daarin dus geen echte 'gelijkheid' bestaat --- en dat het enige dat verandert is in de samenleving tegenover het oude Egypte waar 'slavernij' een algemeen aanvaard begrip was, is de 'terminologie' --- en dat 'woorden' op die manier gebruikt worden om de realiteit van ongelijkheid en slavernij in de samenleving te verbergen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de huidige 'bedrijfs-cultuur' waarin al de winst van het bedrijf naar de eigenaar en topfunctionarissen gaat en waarin de 'arbeider'/werknemer enkel gebruikt wordt als een vervangbaar 'gereedschap' in functie van het genereren van winst voor het bestuur van het bedrijf aan een loon dat amper genoeg is om te overleven, gelijk staat aan 'slavernij'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'slavernij' niet meer bestaat omdat mij dat verteld geweest is - in de plaats van te kijken naar de realiteit vanuit mijn eigen ogen en te zien hoe de dingen werkelijk in elkaar zitten --- en in te zien dat het concept van 'vrijheid' opzettelijk 'verkocht' is geweest aan 'de massa'/'het volk' zodat we zouden geloven dat we 'vrij' zijn en zodat we onze situatie en het systeem waarin we bestaan niet meer zouden bevragen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'vrijheid' een illusie is --- die opgebouwd is door middel van de consumptie-maatschappij, waarin de idee van vrijheid 'verkocht' wordt aan mensen in de vorm van de 'vrijheid om te kopen en te consumeren wat je maar wil', door middel van goedkope producten, waarin iedereen zich plots 'speciaal' en 'belangrijk' kan voelen - en dat de ware aard van het economische systeem waarin wij bestaan wordt verborgen, als een systeem van ongelijkheid en economische slavernij
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het geen gezond verstand is dat een klein aantal mensen in de samenleving al de winst krijgen van een bedrijf terwijl de meerderheid amper genoeg verdient om een waardig leven te leiden -- ook al werken ze beiden ongeveer even hard - en dat de enige reden waarom mensen dit hebben aanvaard als 'de realiteit' is omdat we getraind/geprogrammeerd zijn om geen vragen te stellen bij de realiteit en blindelings volgzaam en gehoorzaam te zijn aan 'het systeem' in de veronderstelling dat het systeem, net als onze ouders en leerkrachten vroeger, 'het beste met ons voorhebben'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'sociaal' te definieren in en als een compromis tussen twee conflicterende 'belangen' van twee individuen in een systeem dat niet onvoorwaardelijk beide individuen ondersteunt - in de plaats van in te zien hoe deze definitie van 'sociaal' in wezen een voedingsbodem is voor conflict
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal' niet werkelijk kan bestaan in en als het systeem wanneer 'gelijkheid' niet bestaat in en als het systeem
Wordt vervolgd in Dag 253
No comments:
Post a Comment