Dag 261: Boston Bombings, Ver van mijn Bed Show?

Dit is een verderzetting van "Dag 260: Zijn de Boston Bombings een symptoom van een Dieperliggende Ziekte?"

 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd, wanneer ik een drama zie gebeuren in een ander land, zoals de oorlog in Syrië of de terreur-aanslagen in Amerika, te denken 'gelukkig dat het niet in mijn land gebeurt', en mij opgelucht te voelen

 ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd problemen te laten bestaan en escaleren zolang ze in een ander land gebeuren, zoals misbruik en oorlogen, en zelfs in mijn land, zolang het niet aan mijn deur gebeurt --- en enkel te reageren wanneer het aan mijn deur staat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als het geloof en de hoop dat wat ik zie gebeuren in 'andere landen' in deze wereld, zoals oorlog, misbruik, armoede en hongersnood, mij nooit persoonlijk zal bereiken -- en dus nooit verantwoordelijkheid te nemen voor deze realiteit of op te staan om de problemen op te lossen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd het principe van 'consequenties' in te zien en te begrijpen --- en te beseffen dat ik als het leven zelf, onvermijdelijk, vroeg of laat alles zal ervaren en onder ogen komen wat ik hier in en als deze realiteit heb toegestaan te bestaan --- omdat ik deze realiteit ben want ik ben HIER

ik vergeef mezelf dat ik de 'afleiding' en 'herleiding' van consequenties heb toegestaan te bestaan in de realiteit - zodat ik nooit zal hoeven inzien wat ik precies heb toegestaan te bestaan in en als de realiteit, omdat de consequenties zich altijd afspelen in de levens van 'andere mensen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd, wanneer ik al het lijden in de wereld zie, te bestaan in en als de hoop dat het niet met mij in mijn leven hier op aarde zal gebeuren en dat ik 'veilig' en 'afgeschermd' zal zijn van al dat lijden --- en het lijden toe te staan te bestaan in het leven van een ander

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik 'speciaal' ben omdat ik niet geboren ben in armoede, hongersnood of misbruik, en dus eigenlijk één van de 'gelukkigen'/'fortuinlijken' ben in deze wereld - en dat geloof dat ik 'speciaal ben' te gebruiken als een excuus om mezelf ervan te overtuigen dat ik niet moet opstaan en verantwoordelijkheid nemen voor wat hier in deze wereld gebeurt in de levens van andere wezens --- omdat 'God' zogezegd een 'speciaal plan' heeft voor mij

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen om te geloven dat er één of ander Goddelijk plan bestaat en dat er een rechtvaardiging bestaat voor het lijden in deze realiteit - en dus te geloven dat er een excuus is voor mijn inactie en passiviteit en onbetrokkenheid/afzijdigheid in en tegenover deze wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het leven op aarde in de handen ligt van de mensheid en dat het mijn plicht en verantwoordelijkheid is tegenover mezelf om van het leven op aarde een plek te maken die het beste is voor elke levensvorm - zodat ik, wanneer ik reïncarneer in een andere levensvorm, een leven zonder lijden kan leiden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de gedachte dat ik 'maar een mens' ben te gebruiken als een excuus om niet op te staan en geen verantwoordelijkheid te nemen voor het lijden op aarde --- in de plaats van in te zien dat verantwoordelijkheid nemen voor het leven op aarde geen 'verplichting' is maar een 'natuurlijke'/'vanzelfsprekende' zaak omdat ik het leven zelf ben en omdat al wat ik toesta te bestaan in en als het leven op aarde, vroeg of laat op mijn deur zal komen kloppen om aan mij als het leven zelf te laten zien wie en wat ik mezelf heb toegestaan te worden als het leven zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat, omdat de consequenties op aarde afgeleid en herverdeeld worden naar de levens van andere wezens en zich nooit aan mijn deur bevonden hebben, God over deze aarde waakt en 'God' deze aarde ontworpen heeft en dat het dus mijn verantwoordelijkheid niet is om op te staan en de problemen op aarde aan te pakken en een 'Hemel op Aarde' te creëren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat al wat hier bestaat in en als het leven op aarde, enkel bestaat omdat ik het heb toegestaan te bestaan, omdat ik mijn goedkeuring heb gegeven, en dat alles dus in wezen mijn creatie en dus verantwoordelijkheid is - maar dat ik mezelf altijd heb verborgen achter opzettelijke 'vergeetachtigheid' en onwetendheid in verband met hoe en waarom alles bestaat zoals het bestaat hier in en als deze realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het lijden van een ander het lijden van mezelf als het leven zelf is

ik vergeef mezelf dat ik het geloof heb toegestaan te bestaan in mezelf dat God een reden heeft voor het lijden op aarde - en niet in te zien dat ik in dat geloof het lijden op aarde heb toegestaan te bestaan en dat ik daarin de statement heb gemaakt dat ik dus niet geef om het leven op aarde als Creatie

ik vergeef mezelf dat ik 'landsgrenzen' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als de realiteit als de illusie dat deze wereld verdeeld is in afgescheiden delen - in de plaats van de wereld/realiteit te zien als wat het is, één planeet/wereld/realiteit, waarin alles HIER is, in en als één realiteit, en alles in verbinding staat met alles op elke manier

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'landsgrenzen' enkel kunnen bestaan in en als de menselijke geest, als de illusie van afscheiding - en dat enkel de menselijke geest kan GELOVEN dat die 'landsgrenzen' werkelijke aanduidingen zijn van 'afscheiding', als de basis voor conflict en oorlog --- in de plaats van één en gelijk te staan met de REALITEIT en in te zien dat de realiteit/wereld één is, alles is HIER, in eenheid en gelijkheid, en dat de 'oorlog' en het conflict dat ik toesta te bestaan 'tussen landen', niet werkelijk 'tussen' twee afgescheiden delen bestaat, maar HIER bestaat, in en als de eenheid van mezelf als de realiteit - en dat de oorlog en het conflict dat hier gemanifesteerd is in en als de fysieke werkelijkheid in wezen de manifestatie is van de oorlog en het conflict als de afscheiding die ik in mezelf heb toegestaan te bestaan in en als de geest als gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de 'hierheid' en de 'eenheid en gelijkheid' van de realiteit te hebben ingezien, door mezelf te hebben toegestaan te geloven in 'landsgrenzen' als de illusie van 'afscheiding' - en daardoor nooit te hebben ingezien dat al wat gebeurt hier op aarde, gebeurt in en als mezelf als het leven als de aarde, als de wereld, als HIER - in en als de eenheid en gelijkheid van mezelf als deze ene wereld/planeet/realiteit - en dus niet 'ergens ver van mijn bed'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat afscheiding in en als het leven op aarde niet werkelijk bestaat - omdat die 'afscheiding' maar een beeld is dat ik in mezelf heb laten programmeren van een 'landskaart' met 'grenzen' erop getekend - en dat de realiteit als het leven op aarde in werkelijkheid HIER bestaat, in en als mezelf, in en als de eenheid en gelijkheid van wie ik ben als het leven zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de verbanden en relaties in deze wereld te onderzoeken, en te beseffen dat alles in relatie staat met alles - en dat zoiets als 'landsgrenzen' een absolute illusie zijn die enkel gecreëerd zijn door de mens vanuit het verlangen om opzettelijk afscheiding en conflict te creëren om te kunnen participeren in en als het menselijke ego

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat in wezen alles wat gebeurt in deze wereld, HIER gebeurt, in en als mijn wereld/realiteit, omdat elke gebeurtenis een gevolg is van de GESCHIEDENIS die eraan voorafgaat - en de geschiedenis is een geheel aan relaties die doorheen de tijd gevormd zijn op elke mogelijke manier tussen elk mogelijk organisme --- waardoor elke gebeurtenis in deze wereld dus de verantwoordelijkheid is van elk levend wezen dat hier bestaat, omdat we allen, ten gevolge van de geschiedenis, op elke manier in relatie staan met al wat hier bestaat in en als deze realiteit

 

Wordt vervolgd in Dag 262