Dag 548: Is Emotioneel worden een Gevolg van Gebrekkige Zelf-Kennis?

 Dag 548: Is Emotioneel worden een Gevolg van Gebrekkige Zelf-Kennis?

Het Praktische Transformatieproces van Emotionele Zelf-Sabotage

In Dag 546 ben ik begonnen met het onderzoeken van mijn dagelijkse realiteit om drie praktische situaties te vinden voor mezelf waarin ik in het patroon stap van zelf-sabotage in relatie tot het ervaren van onzekerheid met betrekking tot het leren van nieuwe dingen of geconfronteerd worden met het feit dat er iets is dat ik 'niet weet' en de ervaring van minderwaardigheid die ik daar in mijn geest aan gekoppeld heb - teneinde die drie situaties dan te kunnen gebruiken in het bewandelen, uitvoeren en 'leven' van een proces van praktische en realistische zelf-verandering en specifiek het veranderen van dit patroon van zelf-sabotage in relatie tot mijn zelf-ontwikkeling in het leren van nieuwe vaardigheden.

In deze blog en de volgende blogs zal ik deze drie situaties bekijken vanuit het startpunt van het onderzoeken hoe ik mijn toepassing en interne en externe beweging kan veranderen opdat ik het sturende principe wordt van wat er binnen en buiten mezelf gebeurt in de zin van dat ik mezelf dus niet meer zal ervaren of aanvaarden als het 'slachtoffer' van mijn eigen interne emotionele reacties -- maar dat ik zelf stabiel sta in mezelf in en als een duidelijk besef en realisatie van wie ik werkelijk ben in relatie tot mezelf en de situatie waarin ik mezelf bevindt. Omdat, ik heb voor mezelf gemerkt, in het bewandelen van een proces van zelf-verandering, dat emotionele reacties op situaties in feite het gevolg zijn van een gebrek aan zelf-kennis en zelf-gewaarzijn - in de zin van dat ik bijvoorbeeld emotioneel zal reageren op een situatie als een eendimensionele en oppervlakkige ervaring en reactie omdat ik binnenin mezelf in wezen geen ander 'script' heb voor hoe ik mezelf zou moeten uitdrukken of ervaren in die situatie en omdat ik me diep binnenin mezelf eigenlijk verloren voel in de situatie waar ik mij in bevind --- en dus zoek ik mijn toevlucht tot emotionele reacties om als het ware te kunnen omgaan met de situatie, op dezelfde manier als hoe ik als kind emotioneel reageerde wanneer ik niet wist wat mji overkwam of wat er gebeurde.

Maar wat ik ook heb ingezien en beseft is dat het wel degelijk mogelijk is om die oppervlakkige manier van reageren en beleven en bestaan in relatie tot wie ik ben en hoe ik best in deze werkelijkheid te veranderen op een manier waarin ik mezelf ervan verzeker dat ik absoluut zeker ben van wie ik ben in een gegeven situatie en dat ik dus niet zo makkelijk bestuurbaar of beinvloedbaar ben door emotionele reacties --- en dat ik, wanneer er een emotionele reactie opkomt in mezelf, begrijp waar die vandaan komt en waarom en hoe die bestaat in mezelf, en daardoor dus in staat ben om mezelf tegen te houden in het mezelf laten meevoeren door  en mezelf te verliezen in die emotie. Omdat, het is enkel wanneer ik mijn eigen innerlijke wereld niet ken, dat het mogelijk is voor die innerlijke wereld van emoties en gevoelens en gedachten om mij te kunnen overspoelen en als het ware te overmeesteren - hetgeen in feite gebeurt in en als dit patroon waar ik het praktische veranderings-proces van aan het bewandelen ben. De enige reden waarom dit patroon macht over mij kan hebben en waarom het is dat het in staat is om mij te sturen in mjin geest en fysieke handelingen - is omdat ik nooit de moeite gedaan heb om mezelf te leren kennen -- om binnenin mezelf te kijken en te onderzoeken wie ik eigenlijk werkelijk ben en hoe ik eigenlijk besta. Ik heb immers altijd mijn gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen zomaar aangenomen als 'wie ik ben', en dus niet eens beseffend dat ik in wezen in staat ben om die gedachten, gevoelens en emoties als mijn interne wereld en beleving te veranderen opdat ik zelf uiteindelijk tevreden ben met wie ik ben vanbinnen en vanbuiten en opdat er geen enkele ervaring meer bestaat in mezelf die voor mij zal beslissen wie ik ben.

Wordt Vervolgd in Dag 549