Dag 719: Het onderzoeken van een reactie van minderwaardigheid

Vandaag merkte ik een interessante reactie op bij mezelf. Interessant omdat het een specifiek reactiepatroon is dat zich blijft herhalen en dat steeds de kop blijft opsteken. En elke keer ik de reactie onderzoek, vindt ik een nieuwe laag van hoe de reactie binnenin mezelf bestaat.

Deze reactie is een ervaring van gespannenheid en minderwaardigheid wanneer een bepaald persoon in mijn omgeving mij benadert. En elke keer die reactie in mezelf naar boven komt voel ik mij ook ongemakkelijk omdat ik mij uiteraard niet graag minderwaardig voel tegenover een persoon. Ik heb gemerkt dat de ervaring van minderwaardigheid aanvoelt als een soort van electrische schok doorheen mijn lichaam en specifiek in mijn solar plexus, en dat het een uiterst onaangename ervaring is.

Dus wanneer die ervaring dan in mezelf naar boven komt wanneer ik met deze specifieke persoon aan het praten ben, dan ga ik uiteindelijk ook kwaad worden op die persoon omdat die kwaadheid voortkomt uit het feit dat ik mij ongemakkelijk voel vanbinnen. De kwaadheid heeft dus in werkelijkheid niets te maken met de persoon in kwestie maar het komt wel in mezelf naar boven omdat het een soort uitlaatklep is als compensatie van de ongemakkelijkheid die ik aan het ervaren ben.

Ik besliste dus naar mijn schrijfblok terug te keren na dat moment waarin ik met haar praatte omdat ik merkte dat diezelfde ervaringen van spanning, minderwaardigheid, ongemakkelijkheid en kwaadheid nog steeds in mezelf naar boven komen en dat dit dus een teken is dat er iets is in mijn zelf-studie en zelf-toepassing dat ik gemist heb in mijn proces van het verandering van deze ervaringen binnenin mezelf.

Een interessante observatie en realisatie die dan naar het oppervlak dreef terwijl ik deze reacties aan het onderzoeken was, is dat ik opmerkte hoe deze reactie van minderwaardigheid en gespannenheid heel dicht verwant zijn met het feit dat zij een vrouw is net als ik. Ik keek immers naar mijn relatie met de mannen in mijn omgeving en ik merkte op dat ik die ervaring van gespannenheid en minderwaardigheid en ongemakkelijkheid eerder ervaar in relatie tot vrouwen dan tot mannen.

Wanneer ik keek naar hoe ik mij ervaar rond de mannen, zag ik dat ik mij veeleer stabiel ervaar en dat ik mij nooit zo minderwaardig en ongemakkelijk voel dan wanneer ik mij rond vrouwen bevindt. Voor mij was dit een teken dat het dit specifieke fenomeen is dat ik grondiger moet gaan onderzoeken omdat het aan de oorsprong kan liggen van wat het precies is in mijn geest dat die ervaring van ongemakkelijkheid en minderwaardigheid activeert in mijn geest.

Wordt vervolgd in Dag 720

Dag 548: Is Emotioneel worden een Gevolg van Gebrekkige Zelf-Kennis?

 Dag 548: Is Emotioneel worden een Gevolg van Gebrekkige Zelf-Kennis?

Het Praktische Transformatieproces van Emotionele Zelf-Sabotage

In Dag 546 ben ik begonnen met het onderzoeken van mijn dagelijkse realiteit om drie praktische situaties te vinden voor mezelf waarin ik in het patroon stap van zelf-sabotage in relatie tot het ervaren van onzekerheid met betrekking tot het leren van nieuwe dingen of geconfronteerd worden met het feit dat er iets is dat ik 'niet weet' en de ervaring van minderwaardigheid die ik daar in mijn geest aan gekoppeld heb - teneinde die drie situaties dan te kunnen gebruiken in het bewandelen, uitvoeren en 'leven' van een proces van praktische en realistische zelf-verandering en specifiek het veranderen van dit patroon van zelf-sabotage in relatie tot mijn zelf-ontwikkeling in het leren van nieuwe vaardigheden.

In deze blog en de volgende blogs zal ik deze drie situaties bekijken vanuit het startpunt van het onderzoeken hoe ik mijn toepassing en interne en externe beweging kan veranderen opdat ik het sturende principe wordt van wat er binnen en buiten mezelf gebeurt in de zin van dat ik mezelf dus niet meer zal ervaren of aanvaarden als het 'slachtoffer' van mijn eigen interne emotionele reacties -- maar dat ik zelf stabiel sta in mezelf in en als een duidelijk besef en realisatie van wie ik werkelijk ben in relatie tot mezelf en de situatie waarin ik mezelf bevindt. Omdat, ik heb voor mezelf gemerkt, in het bewandelen van een proces van zelf-verandering, dat emotionele reacties op situaties in feite het gevolg zijn van een gebrek aan zelf-kennis en zelf-gewaarzijn - in de zin van dat ik bijvoorbeeld emotioneel zal reageren op een situatie als een eendimensionele en oppervlakkige ervaring en reactie omdat ik binnenin mezelf in wezen geen ander 'script' heb voor hoe ik mezelf zou moeten uitdrukken of ervaren in die situatie en omdat ik me diep binnenin mezelf eigenlijk verloren voel in de situatie waar ik mij in bevind --- en dus zoek ik mijn toevlucht tot emotionele reacties om als het ware te kunnen omgaan met de situatie, op dezelfde manier als hoe ik als kind emotioneel reageerde wanneer ik niet wist wat mji overkwam of wat er gebeurde.

Maar wat ik ook heb ingezien en beseft is dat het wel degelijk mogelijk is om die oppervlakkige manier van reageren en beleven en bestaan in relatie tot wie ik ben en hoe ik best in deze werkelijkheid te veranderen op een manier waarin ik mezelf ervan verzeker dat ik absoluut zeker ben van wie ik ben in een gegeven situatie en dat ik dus niet zo makkelijk bestuurbaar of beinvloedbaar ben door emotionele reacties --- en dat ik, wanneer er een emotionele reactie opkomt in mezelf, begrijp waar die vandaan komt en waarom en hoe die bestaat in mezelf, en daardoor dus in staat ben om mezelf tegen te houden in het mezelf laten meevoeren door  en mezelf te verliezen in die emotie. Omdat, het is enkel wanneer ik mijn eigen innerlijke wereld niet ken, dat het mogelijk is voor die innerlijke wereld van emoties en gevoelens en gedachten om mij te kunnen overspoelen en als het ware te overmeesteren - hetgeen in feite gebeurt in en als dit patroon waar ik het praktische veranderings-proces van aan het bewandelen ben. De enige reden waarom dit patroon macht over mij kan hebben en waarom het is dat het in staat is om mij te sturen in mjin geest en fysieke handelingen - is omdat ik nooit de moeite gedaan heb om mezelf te leren kennen -- om binnenin mezelf te kijken en te onderzoeken wie ik eigenlijk werkelijk ben en hoe ik eigenlijk besta. Ik heb immers altijd mijn gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen zomaar aangenomen als 'wie ik ben', en dus niet eens beseffend dat ik in wezen in staat ben om die gedachten, gevoelens en emoties als mijn interne wereld en beleving te veranderen opdat ik zelf uiteindelijk tevreden ben met wie ik ben vanbinnen en vanbuiten en opdat er geen enkele ervaring meer bestaat in mezelf die voor mij zal beslissen wie ik ben.

Wordt Vervolgd in Dag 549

Dag 445: Kan ik Vergelijking en Competitie in Mezelf Veranderen door Mezelf te Vergeven?

Dit is een Verderzetting van "Dag 444: Als ik in Competitie sta met Anderen - Geef ik dan Eigenlijk Mezelf Op?" - waarin ik als eerste stap/fase in dit proces van het Veranderen van een Emotionele en energetische ervaring en reactie van Competitie en Vergelijking, in de praktische toepassing van het Onderzoeken van de technische details en eigenschappen die eigen zijn aan deze specifieke ervaring in de Geest, heb vastgesteld en gezien dat de emotionele instabiliteit die gecreëerd wordt door het gedachtenpatroon van Competitie en Vergelijking in wezen bestaat en gemanifesteerd is als een soort van 'wisselstroom' die geïnitieerd en geactiveerd wordt door een haast continue stroom van Beoordelingen die opkomen in mijn Geest - zijnde zowel zelf-beoordelingen als beoordelingen over de mensen die ik zie met mijn ogen in mijn fysieke omgeving. Waarin, het ene moment beoordeel ik mezelf als 'beter'/'superieur' en een ander als 'minder'/'inferieur' omwille en op basis van welke eigenschappen, factoren of dimensies dan ook waar ik mijn aandacht in geplaatst heb en waar ik mezelf in mijn geest geconditioneerd heb om een speciale specifieke waarde in te projecteren en te plaatsen -- en het andere moment beoordeel ik mezelf als 'minder'/'inferieur' in vergelijking met en relatie tot een ander die ik dan beoordeel als 'meer'/'superieur', op basis en aan de hand van precies dezelfde eigenschappen, factoren en dimensies waarin ik mezelf heb gedefinieerd als zijnde 'superieur' en 'meer' tegenover andere personen in mijn fysieke omgeving. Hierin dus, ben ik tegelijkertijd de 'winnaar' als de 'verliezer' - want, ik voel mij beter dan sommige mensen en minder dan andere mensen -- ik voel mij zowel inferieur als superieur --- hetgeen dus die specifieke ervaring creëert in mezelf van 'Onstabiliteit', aangezien ik in dit Mentale Construct/Programma van Vergelijking en Competitie niet stabiel aanwezig blijf in mezelf als 'wie ik ben' - ik zou zelfs vaststellen dat ik niet eens werkelijk Besta, in de zin van dat ik niet Sta in mezelf als een Levende STAtement van 'DIT is Wie IK Ben'.

In deze Blog zal ik dan Verderzetten in dit Process van het Veranderen van dit specifieke 'PersoonlijkheidsVirus' in en als Wie ik ben vanbinnen - 'Virus', omdat deze interne Staat van Zijn enkel Consequenties creëert voor mezelf in hoe ik leef en besta en hoe ik mezelf ervaar en uitdruk in mijn Leven. Omwille van de emotionele instabiliteit, getriggerd en geactiveerd door Beoordelingen die opkomen in mijn Geest, zal ik bijvoorbeeld niet in staat zijn om heldere beslissingen te maken die het beste zijn voor mezelf -- mijn ervaring van, visie op en interpretatie van mijn wereld en omgeving die ik zie met mijn ogen zal immers gekleurd, bepaald en bestuurd zijn door voorbepaalde oordelen in verband met wat zogezegd 'positief' of 'negatief', 'goed' of 'slecht' en 'juist' of 'fout' is, verbonden met een compulsief idee en geloof dat deze voorbepaalde oordelen met betrekking staan tot mij persoonlijk -- waarin en waardoor ik ten eerste de Realiteit niet zie als wat ze eigenlijk is en hoe ze eigenlijk functioneert, en ten tweede aanvaard ik mezelf niet als wie ik werkelijk ben, als zijnde namelijk positief noch negatief, goed noch slecht en juist noch fout, maar simpelweg 'wie/wat/hoe ik ben'/'Mezelf'.

De Praktische toepassing van Zelf-Vergeving die ik zal delen in de volgende blog, in geschreven en gesproken vorm, is specifiek en cruciaal in dit proces van het Veranderen van een intern Mentaal, Emotioneel en Gedrags-Virus -- omdat, het concept van en het verlangen om te 'Veranderen' in en als Mezelf is niet voldoende om daadwerkelijk fysiek en realistisch te veranderen als een waarachtige, zichtbare, meetbare en echte uitdrukking van Wie ik ben in en als mijn Fysieke Bestaan als een Fysiek Levend Wezen in deze Fysieke Werkelijkheid. Gesproken en geschreven Zelf-Vergeving is noodzakelijk in dit proces om aan mezelf klaar en duidelijk de Statement te maken, in relatie tot het specifieke mentale, emotionele en gedrags-patroon dat ik wil veranderen in en van mezelf, van 'Kijk, ik zie en besef wat ik in mezelf heb laten bestaan, hoe en wie en wat ik mezelf heb laten worden doorheen mijn leven, hoe ik mezelf heb toegestaan te bestaan - en in dit besef en inzicht neem ik verantwoordelijk voor deze specifieke 'bestaansvorm' waarin ik nu bijgevolg besta -- maar tegelijkertijd vergeef/verlos ik mezelf van dit patroon waarvan ik duidelijk zie dat het niet het beste is voor mezelf noch voor mijn omgeving, en in het vergeven van mezelf, Geef ik Mezelf terug aan Mezelf en geef ik mezelf de Kans om opnieuw te beginnen.

In deze toepassing van Zelf-Vergeving, die specifiek, duidelijk, direct en uitgebreid/gedetailleerd is, als een fysieke uitdrukking in Woord en Daad -- laat ik als het ware aan het voorontworpen 'programma'/'construct' van vergelijking/competitie in en van de geest dat doorgaans automatisch 'draait' als een machine van onderbewuste, achterliggende gedachten in elk moment dat ik in interactie treed met mijn omgeving weten van 'Hey, ik ben hier nog, en ik beslis wie ik ben - Hier en Nu'.

Wordt vervolgd in Dag 446

Dag 266: Leert het Schoolsysteem Inferioriteit aan Woorden?

Dit is een verderzetting van "Dag 263: Waarom voel ik mij aangevallen door beoordelingen?",
"Dag 264: Leerkrachten - Profeten van Het Systeem?"
 en "Dag 265: Hoe is de 'Leerkracht' een profeet van het Systeem?"




Ik besef en realiseer mij dat ik mezelf door het schoolsysteem in deze wereld heb laten programmeren om kennis en informatie over de realiteit die ik zie om mij heen blindelings te aanvragen als superieur aan mezelf - en dat ik daarin mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn macht weg te geven aan 'het systeem' van kennis en informatie door nooit te hebben ingezien dat 'het systeem' enkel bestaat in en als mijn geest en in wezen niet 'echt' is


ik besef en realiseer mij dat 'het systeem' waarin ik altijd heb geloofd en waar ik mij altijd inferieur heb tegenover gevoeld, niet werkelijk hier bestaat - maar in wezen GELOOFSYSTEMEN zijn die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, als wat ik GELOOF over de 'realiteit'/'wereld' waar ik in besta door mezelf te hebben toegestaan mezelf te laten programmeren in en als afscheiding met de woorden die ik geleerd heb tijdens mijn kindertijd in het 'schoolsysteem'


ik besef en realiseer mij dat ik consequenties heb gecreëerd in en als het leven op aarde, omdat ik nooit besefte dat ik volledig verantwoordelijk ben voor al wat hier bestaat --- omdat ik mezelf had toegestaan mezelf te laten programmeren en mezelf te definieren in en als de ervaring van inferioriteit tegenover 'het systeem' van kennis en informatie als 'geloof-systemen' over 'de realiteit' die ik zie met mijn ogen

ik stel mezelf tot doel om het proces te wandelen van schrijven, zelf eerlijkheid, zelf vergeving en zelf correctie om mezelf HIER te brengen - in en als het besef dat ik verantwoordelijk ben voor al wat hier bestaat --- en te bestaan als het levende voorbeeld van het soort wezen dat het schoolsysteem werkelijk zou moeten produceren, een wezen dat verantwoordelijkheid kan nemen voor zichzelf en zijn omgeving

ik stel mezelf tot doel om mee te werken aan het herstructureren/herdefinieren/herformuleren van het schoolsysteem en van 'leerkrachten' --- om kinderen te assisteren in het leren van woorden in eenheid en gelijkheid met zichzelf, zodat ze inzien dat 'het systeem' niet 'boven' of superieur aan hen staat, maar HIER is, als hun realiteit, als zichzelf --- en dat de realiteit waar ze zich in bevinden dus altijd één en gelijk zal zijn aan wat ze toestaan te bestaan in zichzelf als de definities van de woorden die ze toestaan te bestaan in zichzelf

ik stel mezelf tot doel om mezelf te herdefinieren in en als de woorden die ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te leven - en om verantwoordelijkheid te nemen voor de woorden, en dus de realiteit en mijn begrip en ervaring van 'de realiteit' en mezelf in en als de realiteit --- omdat ik inzie en besef dat er geen 'god' of 'systeem' of 'hoger wezen' of 'hogere structuur' is die voor mij zal zorgen en die boven mij staat en waar ik op kan vertrouwen - ik besef dat ik hier alleen besta en dat de realiteit die hier bestaat op dit moment is wat ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf door nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor mezelf als HIER en dat 'het systeem' als wat in wezen bestaat in en als mezelf als de woorden die ik heb afgescheiden van mezelf, niet op zichzelf zal veranderen --- ik moet mezelf daadwerkelijk bewegen om mezelf als de woorden te veranderen, om mezelf op elke manier te hercreëren tot wat het beste is voor het leven als mezelf