Ter
verderzetting op Dag 674: Waarom onderdrukken we onze expressie? - hoe werkt die dynamiek
waarin we soms met goede moed, motivatie en enthousiasme aan een project kunnen
beginnen om binnen de kortste keren op tegeven omdat we ons verslagen,
gedemotiveerd en gedesillusioneerd voelen?
In de voorgaande
blog wees ik al op het woord 'gedesillusioneerd' en het feit dat dit woord zeer
specifiek is in deze context, in de zin van dat de ervaring van desillusie
enkel afkomstig kan zijn van een illusie waar we ons in bevonden. Als we ons
gedesillusioneerd kunnen voelen wil dat uiteraard zeggen dat we ergens in
onszelf in een illusie bestonden in relatie tot dagene waar we ons nu
gedesillusioneerd over voelen, hetgeen in dit geval dus ons nieuwe project is
waar we aan willen beginnen en waar we vol goede moed aan begonnen waren.
Hier is het dan een
kwestie om te onderzoeken hoe het is dat we een 'illusie' gevormd hadden in
onze geest in verband met het nieuwe project en in verband met datgene wat we
willen uitvoeren en creëren in onze wereld. Wat was het dat het gevoel van
motivatie en enthousiasme produceerde in de eerste plaats wanneer en voordat we aan het project begonnen?
Energie werkt
namelijk volgens een gepolariseerde wisselwerking tussen positieve en negative
ervaringen zoals gevoelens en emoties die aangedreven worden door positieve en
negatief geladen gedachten. We zouden onszelf dus enkel gelimiteerd houden als
we die ervaring van verslagenheid en gedemotiveerd zijn zouden aannemen als
echt en als we op basis van die ervaring een beslissing zouden nemen om
bijvoorbeeld datgene op te geven waar we aan begonnen waren.
Want, het probleem
is helemaal niet dat waar we mee bezig zijn. Het probleem is niet dat we niet
weten wat we doen en dat we dan maar moeten opgeven, of dat we de vaardigheden
niet hebben of dat ons project eigenlijk een 'dom idee' was. Het probleem is dat
er iets in onze eigen geest is waarin we participeren, zoals bepaalde
gedachtenpatronen en energetische reacties op die gedachtenpatronen, dat die
schommeling in ons humeur en ingesteldheid aan het creëren is in relatie tot
het project waar we mee bezig zijn.
En het feit dat we
onze beslissingsmacht weggeven aan gedachtenpatronen en schommelende gevoelens
en emotionele ervaringen is problematisch. Met onze vaardigheden of ideëen is
op zich niets mis, het is wie we zijn in relatie tot wat we doen dat moet veranderen,
omdat als we onszelf en onze neiging om te schommelen van positieve gevoelens
en ingesteldheid naar negatieve ervaringen en ingesteldheid niet veranderen dan
zullen we steeds in die cyclus blijven steken van het beginnen aan iets en dan
uiteindelijk opgeven omdat we zogezegd niet geloven dat we zelf in staat zijn
om erin te slagen.
Wat zijn dus die
positief geladen gedachtenpatronen die bij het beginnen aan een project in onze
geest de kop kunnen opsteken en die in feite een 'valse' ervaring van motivatie
en enthousiasme en zelf-vertrouwen creëren in onszelf? 'Valse' ervaringen, aangezien
het ervaringen zijn die niet stabiel blijven, en zo kunnen omkantelen naar
ervaringen van gedemotiveerd zijn, verslagenheid en onzelfzekerheid.
Hierover meer in de
volgende blog...
No comments:
Post a Comment