In de
voorgaande blog omschreef ik het moment waarin ik mezelf tegenhield om in een
emotionele ervaring te gaan als een bepaald patroon dat zich aanzette te
herhalen in mezelf, en hoe ik in dat moment waarin ik de keuze maakte om niet
in dat patroon te stappen een ruimte in mezelf vrijmaakte om met een meer
heldere blik te zien wat het eigenlijk is dat in mezelf en in mijn omgeving
werkelijk aan het gebeuren was.
Het was
dus door de emotionele lading los te laten binnenin mezelf en dus de gedachten
die door mijn geest gingen geen macht of voedingsstof meer te geven, dat ik zag
hoe ik in feite er zelf een gewoonte van gemaakt heb om mezelf van mijn
omgeving te isoleren en om mijn omgeving weg te duwen, hoe subtiel ook, omdat
ik steeds mijn eigen gedachten vertrouwd heb die specifieke interpretaties en
percepties van mijn omgeving vormden, in de zin van wat andere mensen over mij
denken bijvoorbeeld. Ik heb mezelf steeds toegestaan in relatie te staan tot de
mensen om mij heen op een vrij vijandige manier, omdat ik naar hen keek door de
bril van mijn percepties en interpretaties.
Op
onbewust vlak is die vijandige houding ook wat ik vaak heb uitgedrukt. Ik heb
nooit echt mijn omgeving benaderd vanuit openheid, oprechtheid en kwetsbaarheid
omdat het uiteraard gemakkelijker is om mensen te beschuldigen
Dan het
is om jezelf kwetsbaar en open op te stellen.
Zolang je
dus jezelf toestaat in een bepaalde gedachtengang en manier van denken te
stappen waarin je een bepaalde perceptie vormt van de wereld om je heen, zal je
ook gedrag aansporen in naar je omgeving toe die deze gedachten en percepties
enkel bevestigen en versterken. Zo creëer je dan een vicieuze cyclus die je
enkel kan verbreken wanneer je begint met het veranderen van hoe de percepties
die je zelf hebt zitten creëren in je geest over de wereld die je ziet met je
ogen.
Die
percepties zijn immers de grond voor je emotionele reacties en je emotionele
reacties vormen vaak de grond voor je gedrag en je gedrag vormt op zich dan
weer de grond voor hoe je omgeving op je reageert en met je omgaat, hetgeen dan
weer bepaalde gedachten stimuleert die je in je eigen geest vormt over je
omgeving.
De
sleutel tot het omkeren en veranderen van deze hele cyclus ligt dus in het
aanvankelijk en ten eerste veranderen van wie je bent vanbinnen door de
gedachten-cycly die steeds terugkeren niet meer te voeden met emotionele
reacties erop. Het is immers pas wanneer je stopt je eigen gedachten als waar
aan te nemen dat je kan beginnen zien dat de perceptie die je gevormd had over
hoe je omgeving in elkaar zit en functioneert en wat jou plaats is in die
omgeving in wezen enkel in je hoofd bestond en dat hoe de realiteit werkelijk
functioneert heel anders is dan waar je zelf ooit van bewust geweest bent.
No comments:
Post a Comment