Kunst door Marlen Vargas Del Razo
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te willen opgeven wanneer het moeilijk wordt voor mij om een taak te volbrengen - en mij te laten wegzakken in entertainment waarin ik mij laat bewegen in de plaats van mezelf te bewegen -- in de plaats van te beseffen dat het vanzelfsprekend is dat ik moeite zal moeten doen en dat het moeilijk zal zijn om op te staan als mezelf, verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en mezelf te bewegen, omdat ik dat nog nooit heb gedaan, omdat ik mij altijd heb laten wegzakken in de mind/geest in en als entertainment als het mij laten bewegen
ik vergeef mezelf dat ik gedachten aan opgeven heb toegestaan te bestaan in mezelf zoals gedachten van 'ik kan dit niet', 'ik verdien dit niet', 'ik ben hier niet goed genoeg voor', 'ik kan niets', 'ik ben te dom', 'ik zal nooit iets kunnen', 'ik ben een mislukkeling', enzovoort
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het verlangen om op te geven en het geloof dat het ok is om op te geven wanneer iets moeilijk wordt vanuit gedachten van zelf-beschuldiging en zelf-beoordeling als zelf-sabotage en door te geloven dat iemand anders mij zal komen helpen/oprapen door te geloven dat mijn omgeving als andere mensen om mij geeft, omdat ik mij zo heb laten programmeren doorheen mijn kindertijd in en als het vertrouwen dat mijn omgeving voor mij zal zorgen omdat ik blijkbaar 'speciaal' ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat het verlangen om op te geven een ego-reactie is, waarin ik mezelf enkel tegenhoudt in het uitbreiden van mezelf HIER, in het opstaan als mezelf HIER , het zelf verantwoordelijkheid nemen voor mezelf en het realiseren van mezelf in en als eenheid en gelijkheid als wie ik werkelijk ben - door te geloven dat ik speciaal ben en dus niet voor mezelf insta als hoe ik mij heb laten programmeren door familie, in en als het vertrouwen dat mijn omgeving voor mij zal zorgen en dat ik dus niet voor mezelf moet zorgen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat familie als mijn omgeving mij enkel zal willen helpen en ondersteunen wanneer ik mijn leven opgeef om hun slaaf te zijn en wanneer ik wordt zoals hen, in en als het systeem van familie als een systeem dat ontworpen is om enkel het ego te ondersteunen - en ik zal dus helemaal alleen instaan voor mezelf, voor het ondersteunen van mezelf in en als het process van het stoppen van het ego en het opstaan als het leven zelf, wat betekent dat er niemand zal achter mij staan als mijn vangnet om mij op te vangen als ik mezelf laat vallen en als ik opgeef
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat als ik geen verantwoordelijkheid neem voor mezelf in al wat ik doe in elk moment van ademhaling, dat er dan een netwerk van mensen als familie achter mij zal staan om verantwoordelijkheid voor mij te nemen en voor mij te zorgen - en aldus te geloven dat ik niet echt verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf -- in de plaats van te beseffen dat het gevoel en het geloof in mezelf dat 'de wereld/mijn omGEVING om mij GEEFT' een leugen is hetgeen bewezen is door deze realiteit waarin dagelijks miljoenen kinderen, dieren en mensen sterven zonder dat iemand ernaar omkijkt of erom geeft omdat iedereen te druk bezig is met zijn eigen leven in en als het geloof dat wij geen verantwoordlijkheid moeten nemen voor onszelf omdat 'de samenleving' en 'de familie' als 'de omgeving' blijkbaar wel voor ons zal zorgen, waardoor uiteindelijk niemand verantwoordelijkheid neemt voor niemand of niets
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te geloven dat ik niet alleen besta en dat ik niet alleen sta in deze wereld in en als mezelf, door het GEVOEL te hebben dat mijn omgeving als de samenleving en familie om mij geeft en dat ik dus niet echt moet zorgen voor mezelf want 'er zal wel voor mij gezorgd worden' , in de plaats van te beseffen dat die schijnbare 'onvoorwaardelijke zorg' die ik ervaar van de samenleving en familie, een leugen is waarvan ik dagelijks geconfronteerd wordt met de bewijzen als mensen die hun geld en job verliezen en op straat belanden, hele landen die bankroet gaan en waarvan de hele bevolking in de armoede beland, terwijl de rest van de wereld er zich niets van aan trekt en enkel blij is dat zij het niet zijn in die positie - als wat er op dit moment bijvoorbeeld aan het gebeuren is en gebeurt is met Griekenland en Libië
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan in de waan te bestaan en te leven dat de wereld om mij geeft omdat dat mijn ervaring was tijdens mijn kindertijd waarin mijn ouders mij leugens hebben verteld en in mij hebben geprogrammeerd door te doen alsof de wereld een magische plek is waarin ik een 'speciaal prinsesje' ben, omdat zij genoeg geld hadden om die illusie voor hun kinderen te onderhouden - in de plaats van hun kinderen de waarheid te vertellen over deze realiteit en aldus te ondersteunen in hun ontwikkeling tot een zelf-verantwoordelijk wezen dat de kracht en de macht en het gezond verstand heeft om op te staan in en als deze realiteit om de wereld te veranderen tot wat het beste is voor alle leven op aarde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren door mijn ouders die mij wilden 'beschermen tegen de waarheid' en aldus een schijnwerkelijkheid hebben opgebouwd op basis van geld waarin ze de indruk probeerden te wekken dat er niets mis is met de wereld - ook al wordt ik dagelijks geconfronteerd met het tegendeel op het nieuws en in de kranten, waardoor ik mezelf heb toegestaan een ondoordringbare 'muur' van gedachten, gevoelens en emoties te creeren om mij heen in mezelf over de realiteit die ik zie met mijn ogen, waarin ik nooit de waarheid zie maar enkel zie wat in mij geprogrammeerd is door familie en samenleving als media en televisie -- als de reden en oorzaak waarom ik, net als alle andere mensen, nooit heb opgestaan in deze wereld in en als het besef dat de wereld moet veranderen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik mij niet echt gewaar moet zijn van mezelf en niet echt verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf in elk moment van ademhaling, door mijn leven in de handen van familie en samenleving te leggen in en als het geloof dat zij om mij geven en dus onvoorwaardelijk voor mij zullen zorgen - in de plaats van te beseffen dat dit een illusie is omdat ik dagelijks geconfronteerd wordt met de waarheid van deze wereld in de media als kranten en televisie als het tegendeel van wat ik geloof, aangezien er dagelijks mensen 'wegvallen' uit de zogezegde 'zorg' van de samenleving omwille van geld, waarin niemand meer omkijkt naar hen of om hen geeft, hetgeen bewijst dat de mens absoluut niet geeft om het leven en absoluut geen respect heeft voor het leven - want als dat wel zo zou zijn, dan zou armoede en hongersnood niet eens bestaan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat mijn ouders en familie en samenleving tegen mij hebben gelogen over hoe de wereld echt ineen zit en wat er echt gaande is omdat zij enkel dachten aan zichzelf en waar zij zich persoonlijk goed bij zouden voelen, zoals het creeren van een volgzame en goedgelovige slaaf die volledig vertrouwt op haar omgeving en dus geen verantwoordelijkheid neemt voor zichzelf of de wereld - onder het mom van 'mij te willen beschermen tegen de waarheid', hetgeen niemand of niets dient behalve hun persoonlijke gevoelens over wat 'goed' en 'juist' is als wat hun idee over zichzelf ondersteunt, aangezien het ontkennen van de waarheid of het verdraaien of verbergen van de waarheid enkel leidt tot leugens en deceptie en uiteindelijk misbruik
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te leren om op te geven van familie en samenleving die mij hebben ondersteund in mijn zwakheid en schijnbare machteloosheid, waardoor ik mezelf ben gaan definieren als een 'zwak en machteloos persoon' als iemand die snel opgeeft
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als een zwak en machteloos persoon als de persoonlijkheid die ik heb gecultiveerd en opgebouwd en gevoed als reactie op mijn omgeving als familie die deze ervaringen in mezelf van mezelf ondersteunden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de energetische ervaring en gedachten van opgeven en zelf-medelijden en depressie waarin ik geloof dat 'mijn omgeving' als familie en samenleving als 'de wereld' voor mij zal zorgen omdat ik zogezegd 'speciaal' ben als het gevoel/geloof dat ik in mij heb laten programmeren door hoe mijn ouders mij hebben opgevoed, omdat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd emotionele relaties te vormen met mijn ouders als mijn primaire omgeving
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de uitkomst van een taak die ik uitvoer of van wat ik ook doe, enkel en alleen bepaald wordt door mezelf en hoe ik mijzelf toepas in en als het uitvoeren van die taak - waarin ik dus volledig verantwoordelijk ben voor hoe ik mijn eigen leven ontwerp in en als de mate waarin ik verantwoordelijkheid neem voor mezelf als mijn leven -- hetgeen dus betekent dat ik niet het slachtoffer ben van het leven maar de creator
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat de gedachten en ervaring van het verlangen om op te geven, een illusie zijn omdat ze gebaseerd zijn op het ego als relaties die ik heb gecreerd op basis van het geloof dat 'andere mensen om mij geven en voor mij zullen zorgen', als wat ik heb laten programmeren in mezelf door familie als wat zij wilden dat ik geloofde zodat ik hun persoonlijke, geprogrammeerde slaaf zou zijn
zelf correctieve statements:
Wanneer en als ik merk dat er gedachten en de ervaring van het verlangen om op te geven, in en als zelf medelijden, opkomen in mezelf, dan stop ik en ik adem en ik sta op in en als mezelf in en als het besef dat deze ervaring van willen opgeven en gedachten van zelf medelijden, zelf beschuldiging en zelf beoordeling, niet is wie ik werkelijk ben als een zelf verantwoordelijk wezen
ik sta op in en als mezelf in en als het besef dat het geloof dat er andere mensen voor mij instaan en om mij geven en om mij zullen zorgen een leugen is die mij verteld geweest is door familie vanuit hun eigen persoonlijke agenda, waarin zij nooit hebben gedaan tegenover mij wat het beste is voor mij omdat ze mij enkel hebben opgevoed naargelang hun persoonlijke verlangens en gevoelens die op zich niets te maken hebben met het leven zelf en met mezelf als een levend wezen
ik sta mezelf niet toe nog maar te overwegen van te geloven dat ik KAN opgeven, dat dat zelfs maar een mogelijkheid is omdat ik besef dat ik alleen besta HIER in en als mezelf als een zelf bepalend, zelf besturend en zelf verantwoordelijk wezen - omdat ik besef dat de wereld enkel een hemel op aarde kan worden voor al het leven op aarde wanneer elk levend wezen zijn verantwoordelijkheid opneemt voor zichzelf als het leven zelf, want enkel zo kan er zeker gemaakt worden dat er werkelijk gezorgd wordt voor het leven zelf, namelijk in en als het gewaarzijn van mezelf als één en gelijk met al wat bestaat als het leven zelf
ik ga de verbintenis aan met mezelf om mezelf te ondersteunen op de manier waarop mijn ouders en familie dat hadden moeten doen, om mezelf te assisteren en steunen in mijn ontwikkeling tot een levend wezen dat in staat is om vertwoordelijkheid te nemen voor het bestaan, en dat aldus bestaat in en als absolute eenheid en gelijkheid met de WAARHEID, die niet bevreesd is om de waarheid van zichzelf en de wereld onder ogen te komen - in en als het besef dat dit de enige aanvaardbare en werkbare manier is om te komen tot waarachtige verandering van deze wereld tot een wereld die werkelijk het beste biedt aan elk levend wezen - waarin ik opsta in en als het nemen van de verantwoordelijkheid om aan elk levend wezen te geven wat ik ook gegeven zou willen worden
ik ga de verbintenis aan met mezelf om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf , de samenleving, mijn familie en de wereld op de manier waarop mijn familie mij dat had moeten aanleren om ervoor te zorgen dat er op een respectvolle manier wordt gezorgd voor en omgegaan met deze realiteit in en als het besef dat ik een levend wezen ben en ik besta HIER in deze realiteit en daarom ben ik compleet verantwoordlijk voor al wat HIER bestaat als het leven dat één en gelijk is met het leven in en als mezelf
No comments:
Post a Comment