April 2012 Dag 7: Zelf Vergeving voor wrok, rancune en beschuldiging

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als de beschuldiging van andere mensen omdat ik mij angstig voel in deze wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij kwaad te voelen op andere mensen omdat ik denk dat zij verantwoordelijk zijn voor mijn leven en de inferioriteit die ik ervaar in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij angstig te voelen tegenover mensen en hen daarvan te beschuldigen en mij kwaad te voelen op mensen wanneer ze niet 'lief' zijn tegeover mij omdat ik geloof dat het hun verantwoordelijkheid is dat ik mij goed voel

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer familie te beschuldigen omdat ik mij gevangen voel in mezelf, en angstig om mezelf uit te drukken in deze wereld door te denken dat zij verantwoordelijk zijn voor mijn bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te onderdrukken uit wrok en rancune en beschuldiging tegenover familie voor de angst die ik ervaar in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te geloven dat ik het slachtoffer ben van familie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te geloven dat ik het slachtoffer ben van de angst die ik ervaar tegenover familie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer zelf-oneerlijk te zijn door familie te beschuldigen van de angst die ik ervaar tegenover hen in de plaats van te beseffen dat angst een energetische reactie is die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf af te scheiden van de realiteit als familie en te beseffen dat de ervaring van angst afkomstig is vanuit mijn 'vrije keuze' om al dan niet te reageren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van de emotionele ervaring van angst tegenover familie door te geloven dat ik het slachtoffer ben van de emotionele ervaring van angst als reactie op familie, door te geloven dat zij die angst in mij hebben geplaatst en dat zij dus verantwoordelijk zijn voor hoe ik mij voel in en als angst tegenover de wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mijn macht weg te geven aan emotionele ervaringen/reacties van angst in mezelf tegenover familie/de wereld door te geloven dat ik het slachtoffer ben van emotionele reacties door emoties van mezelf af te scheiden - in de plaats van te beseffen dat de emotionele ervaring/reactie van angst in mezelf bestaat als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf af te scheiden van mezelf en door niet zelf-eerlijk te zijn  in elk moment van ademhaling

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in de eindeloze cyclus van de mind/geest als de angst die van generatie op generatie gegenereerd wordt in kinderen en waarin kinderen dan reageren op die angst met beschuldiging van familie/de wereld in en als het geloof dat ze het slachtoffer zijn van hoe ze zichzelf ervaren als de energetische ervaringen in zichzelf, door mezelf te hebben toegestaan te reageren op familie met de emotionele ervaring van angst in mezelf en door mijn verantwoordelijkheid voor de ervaring van angst weg te geven aan familie/de wereld in en als het geloof dat ik het slachtoffer ben van energie/energetische reacties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan het bewustzijnssysteem construct als de polariteits verhouding tussen kind en ouder/volwassene als inferieur en superieur heb toegestaan te bestaan in deze wereld door mezelf te hebben toegestaan te participeren in de emotionele ervaring van angst en beschuldiging van familie voor de angst die ik ervaar in mezelf waarin ik geloofde dat ik de slaaf/het slachtoffer ben van de ervaring van angst en dus van familie - aldus de polariteit van superieur en inferieur in en als de ouder-kind relatie bevestigend

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan kindermisbruik als gevolg van het ego van de mind waarin de ouders als volwassenen bestaan in en als het geloof dat ze superieur zijn en kinderen inferieur, te hebben toegestaan te bestaan in de wereld en te hebben ondersteund, door mezelf te hebben toegestaan mijn macht weg te geven aan de emotionele ervaring van angst als een gepreprogrammeerd systeem reactie van afscheiding waarin ik mij inferieur voel tegenover familie door familie te beschuldigen voor de angst die ik ervaar - zonder te beseffen dat ik mezelf hierin gevangen zet als een schijnbaar 'slachtoffer' van het familieconstruct waarin de ouder/familie schijnbaar superieur is en het kind inferieur

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van familie door te bestaan in en als wrok, rancune en beschuldiging tegenover hen voor de angst die ik ervoer in mezelf als reactie op hen, omdat ik mezelf heb toegestaan geen verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van mezelf in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd door wrok, rancune en beschuldiging te ervaren tegenover familie, mezelf niet te kunnen/willen verplaatsen in hun schoenen en beseffen dat ik één en gelijk ben met hen omdat zij, net als ik, levende wezens zijn die ook doorheen een kindertijd van misbruik zijn gegaan, net als ik, en net als hun ouders - waarin de 'zonden van de vaders' worden doorgegeven als elke generatie de voorgaande beschuldigd van hoe zij zichzelf ervaren en aldus geen verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf als levende wezens HIER op aarde en niet 'maar' het product/de slaaf/het slachtoffer/het resultaat van de 'zonden' van voorgaande generaties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het systeem construct van de 'zonden van vaders' die automatisch doorgegeven worden van generatie op generatie als de fundatie van het bewustzijnssysteem en alle systemen in deze wereld van de menselijke samenleving, heb ondersteund en gevoed - door mezelf te hebben toegestaan te bestaan in en als en te participeren in wrok, rancune, woede en beschuldiging tegenover familie waarin ik hen verantwoordelijk stel voor de angst en inferioriteit die ik ervaar in mezelf, waardoor ik op mijn beurt vast blijf steken in de 'zonden van de vaders' die op mij doorgegeven geweest zijn als emotionele reacties, die ik op mijn beurt zal doorgeven aan mijn kinderen uit wrok en rancune

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan te beseffen dat ik omwille van het vasthouden aan wrok, rancune, woede en beschuldiging tegenover familie, nooit de werkelijkheid heb gezien als wat ze werkelijk is en te beseffen dat ik één en gelijk ben met familie/de wereld door mezelf in hun schoenen te verplaatsen in en als het besef dat zij HIER bestaan één en gelijk met mezelf en dus niet superieur zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van inferioriteit die ik ervaar tegenover familie waarin ik hen zie en ervaar als superieur door hen te beschuldigen van de angst als inferioriteit die ik ervaar in mezelf door niet te beseffen dat angst een energetische reactie is die bestaat in mezelf als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en dat ik dus verantwoordelijk ben voor de ervaring van angst in mezelf


Zelf Correctieve Statements

ik geef mezelf de kans om mezelf te verplaatsen in de schoenen van familie/de wereld door los te laten van de ervaring van wrok, rancune en beschuldiging tegenover familie/de wereld waarin ik familie/de wereld van mezelf heb afgescheiden

ik besef dat ik niet het slachtoffer ben van de emotionele ervaring van angst omdat angst een energie is die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door erin te participeren  en ik besef dat ik compleet in staat ben om de energetische ervaring van angst in mezelf te stoppen omdat ze niet eens echt is, ze is afkomstig van de afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik wijdt mezelf toe aan het proces van mezelf als familie en als de wereld te leren kennen zodat ik het familie construct als de zonden van de vaders als eindeloze vicieuze cycli voor eens en voor altijd kan stoppen zodat de familie van het leven gecreeerd en geboren kan worden, waarin elk wezen dat geborden wordt in deze wereld, niet zomaar 'een generatie' is in een keten van bewustzijnssystemen als kopieeen van elkaar, maar de kans krijgt om zichzelf als het leven zelf te ontdekken zonder gelimiteerd of onderdrukt of misbruikt te worden

wanneer en als ik de energetisch polariteit van mezelf als inferieur en familie als superieur zie opkomen in mezelf wanneer ik bij familie ben, dan stop ik in mezelf en ik breng mezelf HIER in en als ademhaling en ik besef dat ik verantwoordelijk ben voor hoe ik mezelf HIER ervaar in en als het besef dat de emotionele ervaring van angst een energie is die bestaat in mezelf omdat ik afscheiding heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik sta op in en als mezelf in en als de realisatie dat ik één en gelijk ben met familie en dat ik zelf verantwoordelijk ben voor het ervaren van de polariteit van familie als superieur en kind als inferieur waaarin ik mezelf heb toegestaan te participeren - en ik geef mezelf de kans om mezelf uit te breiden in en als zelf-realisatie door mezelf onvoorwaardelijk in en als eenheid en gelijkheid te verplaatsen in de schoenen van familie in en als het besef dat zij HIER bestaan in eenheid en gelijkheid met mezelf

ik sta op in en als het besef dat familie niet verantwoordelijk is voor de angst die ik ervaar in mezelf want ik besef dat angst een energie is als de illusie van afscheiding die ik zelf heb toegestaan te bestaan in mezelf door te participeren in het abdiceren van zelf-verantwoordelijkheid in en als wrok, rancune en beschuldiging tegenover familie

ik stop de ervaring van wrok, rancune en beschuldiging tegenover familie en ik breek de eindeloze vicieuze cycli van de zonden van de vader door mezelf te realiseren als één en gelijk met familie en door op te staan in en als absolute zelf-verantwoordelijkheid

ik sta op in en als het stoppen van het bewustzijnssysteem van het doorgeven van de zonden van de vaders van generatie op generatie en ik geef mezelf als het leven de kans om mezelf te ontdekken en verkennen en ontplooien en ontwikkelen als wie ik werkelijk ben en niet als een kopie of resultaat van voorgaande generaties - want ik besef dat ik HIER alleen besta in en als absolute zelf-verantwoordelijkheid