Ik was
vandaag aanwezig op een vrijgezellenfeestje voor een kennis die weldra gaat
trouwen en hier was het dat er bepaalde persoonlijkheidskenmerken in mezelf
naar de oppervlakte traden en die ik voor mezelf kan onderzoeken zodoende een
opening en kans te creëren om die aspecten in en van mezelf te veranderen door
middel van het ten eerste ontwikkelen van een begrip in relatie tot hoe deze
persoonlijkheidskenmerken bestaan, werken en functioneren in mezelf en ten
tweede te onderzoeken wie ik eigenlijk ben in en als die
persoonlijkheidskenmerken, of ze het beste zijn voor mezelf en hoe ik mezelf
erin kan veranderen of bevestigen teneinde een structuur te creëren die wel het
beste is voor mezelf.
De
persoonlijkheid die naar boven kwam in deze specifieke 'groep-setting' waar ik
mij vandaag in bevond, was een welbepaalde interne ervaring die naar boven
wilde komen in mezelf en die te maken
had met hoe ik mezelf doorheen mijn leven vaak gevoeld en gedefinieerd heb in
een groep, op basis en omwille van dezelfde ervaring die steeds in mezelf
bestond. Deze ervaring zijnde een gevoel van afscheiding van de mensen om mij
heen.
Ik ben al
een tijdje deze specifieke persoonlijkheid in mezelf aan het veranderen in de
zin van dat het begon als een overheersende en overspoelende emotionele
ervaring van 'er niet bij horen', en dat ik nu, na het consistent hebben
toegepast van het gereedschap van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie,
diepere lagen zie die in en onder deze ervaring van 'er niet bijhoren' bestaan.
Ik ben
bijvoorbeeld emotioneel veel meer stabiel langs binnen en langs buiten. Wanneer
de gedachten die de ervaring van er niet bij te horen in mezelf naar boven
komen, blijf ik stabiel in mezelf omdat ik kan zien dat die gedachten niet zijn
wie ik werkelijk ben, het is een programma, een systeem waarin ik de keuze heb
om mezelf erdoor te laten definiëren en beïnvloeden, hetgeen ik doorheen mijn
leven steeds heb toegestaan te gebeuren - totdat ik het gereedschap van
zelf-verandering ben beginnen toepassen.
Wat ik nu
dus opmerkte was de meer subtielere lagen en ervaringen in en van dit
specifieke persoonlijkheids-systeem die nog bestaan in mezelf. En dit zijnde
bijvoorbeeld een dieperliggende motivatie voor waarom en hoe het in wezen is
dat deze persoonlijkheid in mezelf bestaat in de eerste plaats, hetgeen
namelijk is omdat een deel van mezelf zich 'speciaal' kan voelen wanneer ik die
persoonlijkheid instap.
Wanneer
ik de gedachten verpersonaliseer in mijn geest waarin ik de ervaring van 'ik
hoor er niet bij' creëer en vormgeef, al zijn ze negatief, zelf-verminderend en
zelf-onderdrukkend van aard, dan krijg ik tegelijkertijd een gevoel dat ik
'mezelf' en zelfs 'thuis' ben. Het gevoel dat ik 'iemand' ben. En het is de
zoektocht naar dit specifieke gevoel dat aan de grondslag ligt van de neiging
om mezelf in de emotioneel geladen ervaring van afscheiding te zuigen in
relatie tot de mensen in de groep waar ik deel van uitmaak.
Meer in
de volgende blog...
No comments:
Post a Comment