Dag 804: Van Externe naar Interne Zelf-Beweging

Wat ik geleerd heb doorheen mijn leven in verband met zelf-beweging, is dat zelf-beweging draait rond dingen 'doen' in de zin van fysieke handelingen. Wat ik echter gemerkt heb is dat dit perspectief op zelf-beweging kan leiden tot het creeren van en participeren in een polariteit in de geest.

Een polariteit die welbepaalde nefaste gedragspatronen met zich meebrengt. Als je immers gelooft dat zelf-beweging louter wil zeggen dat je of fysiek vlak allerlei dingen doet en je 'voortbeweegt' in je leven, in de vorm van success creeren, dan hecht je een negatieve connotatie aan de idee van 'niets doen', 'geen success hebben' of 'geen meetbare resultaten behalen'. Hieruit komt dan een angst voort in verband met dit 'niets doen', of althans een angst van hoe je je zal voelen wanneer je de indruk krijgt dat je niet aan het voortbewegen bent in je leven, dat je niets aan het bereiken of behalen bent.

De polariteit hier bestaat er dan uit dat je je oftewel negatief gaat voelen wanneer je de indruk hebt dat je op fysiek vlak niet echt veel doelen bereikt, mijlpalen behaalt of ondernemingen neerzet, hetgeen dan kan resulteren in een neerwaardse spiraal van teleurstelling in jezelf, depressie en apathie omwille van je beoordelingen over dit schijnbare 'niets doen'. Oftewel ga je in een gedragspatroon van je net zoveel mogelijk bezig te willen houden, tenijnde die negatieve ervaringen van teleurstelling en zelf-beoordeling te vermijden. Je gebruikt de bezigheid om je angst van die emotionele ervaringen te onderdrukken.

Beide gedragspatronen zijn een gevolg van het externaliseren van zelf-beweging en geen van beide is zelf-ondersteunend. In het ene geval saboteer je jezelf door jezelf als het ware de grond in te boren via je emoties en gedachten van zelf-beoordeling en in het andere geval werk je jezelf naar een burn-out en/of een uiteindelijke zenuwinzinking toe door niet te durven vertragen en werkelijk tot jezelf te komen.

De oplossing is hier om zelf-beweging eerder te zien als interne beweging in de plaats van externe beweging. Dit wil zeggen dat zelf-beweging eerst en vooral uit bestaat uit zelf-verandering. Het gaat om het onder ogen komen en het veranderen van wie je bent vanbinnen - van je emotionele reacties en je gedachtenpatronen. Dat zijn immers net die dingen die deze polariteit in stand houden waarin je niet gewoon jezelf kan zijn en waarin je steeds dat gevoel hebt dat je niet werkelijk kan ontspannen en loslaten - dat je steeds vanalles moet 'doen' in je externe realiteit.

Interne beweging is gebaseerd op zelf-ondersteuning, op het creeren van een realiteit die het beste is voor jezelf -- een realiteit waarin jouw handelingen niet gebaseerd zijn op het onderdrukken van of je ten prooi voelen van emoties en gedachtenpatronen, maar op natuurlijke wijze voortvloeien van wij jij bent vanbinnen.