Showing posts with label agressie. Show all posts
Showing posts with label agressie. Show all posts

Sunday, February 24, 2013

Dag 217: Bijzondere Bijstandsteam bestrijdt agressie met agressie?

In deze blog bekijk ik aspecten van/in onze huidige aanvaardde samenleving volgens het 'probleem-oplossing-beloning' model. Ik stel mezelf hierin tot doel de 'problemen' te bevragen en te onderzoeken vanuit het startpunt van 'preventie is het beste geneesmiddel', en dat als we de problemen willen oplossen we ze eerst en vooral grondig zullen moeten onderzoeken en niet schuw zijn om te kijken naar hoe onze hele samenlevings-structuur in relatie/verband staat met het creëren van één specifiek 'probleem'.


Probleem

6 leden van het 'Bijzondere Bijstandsteam' (BBT) - 'Robocops' - slaan een psychotische ongewapende, weerloze man in een politiecel dood in een poging om hem te 'kalmeren'. Het BBT is in het leven geroepen om heel agressieve en gewapende mensen te overmeesteren - hetgeen zoveel wil zeggen als 'vuur met vuur bestrijden', 'agressie met agressie bestrijden', 'wapens met wapens bestrijden'.

Dit is geen geïsoleerd 'probleem'/fenomeen in onze samenleving, het is hoe we onze 'problemen' al sinds mensheugnis hebben aangepakt - het is het principe dat aan de basis lag van de Golfoorlog, en het is de reden waarom oorlogen blijven aanslepen met ontelbare slachtoffers en 'zwarte pagina's in de geschiedenis' tot gevolg.

En ondanks ons ferm geloof en vertrouwen in deze aanpak als blijkbaar 'de enige oplossing', blijft de agressie in ons land stijgen - zie artikels:


Voorspelbaarheid van het probleem

Wat is de 'voorspelbaarheidsfactor' van het probleem? Met andere woorden - hoe is de stijging van agressie in wezen een voospelbaar gevolg van het aanpakken van agressie met meer agressie (>>lees "Tot 20% meer blauw op straat in 2013" - De Tijd 24/02/2013)?

Agressie is een reactie die voortkomt uit ANGST - we hebben angst om aangevallen door 'agressieve mensen', zij het 'vreemdelingen', 'delinquente jongeren', 'psychotische mensen', 'daklozen', 'misnoegde arbeiders', 'andere landen', etc... --- en dus reageren we automatisch met het verlangen om onszelf te verdedigen met... agressie.

Hierin plaatsen we onszelf uiteraard op geen enkel moment in de schoenen van de zogezegde 'tegenpartij' en kunnen we dus ook niet inzien hoe onze 'agressieve' reactie van zelf-verdediging, waarin wij ons het slachtoffer voelen, de andere partij ook angst inboezemt en hen in een gelijkaardige 'zelf-verdedigings modus' plaatst en dus wederom zullen blijven reageren met agressie.

Gevolg - niemand voelt zich begrepen of gehoord in de 'slachtofferrol' waarin we ons bevinden - want we zijn allen slachtoffer en dader tegelijkertijd, we voelen ons bedreigd langs alle kanten omdat het enige antwoord dat we krijgen op onze 'natuurlijke' reactie van zelf-verdediging agressie is.

Bijgevolg ontstaat er nooit werkelijke communicatie omdat niemand zich wil/kan 'ontspannen' uit angst dat we in ons 'zwak moment' aangevallen zullen worden - dus iedere 'partij' vecht voor zijn 'recht', uit angst om misbruikt te worden door de andere partijen --- waardoor we 'oorlog' krijgen in alle delen van onze samenleving waar mensen in feite geacht worden samen te werken om een vruchtvolle, harmonieuze en vredevolle 'samen-leving' te bewerkstelligen.

Uiteindelijk heeft ieder mens in de samenleving het gevoel dat we onbegrepen zijn, dat we niemand verstaan en dat niemand ons verstaat - de angst bouwt zich op in het individu, en dus ook het 'zelf-beschermings-mechanisme' zoals politie en leger - meer en meer 'minderheids-groepen' voelen zich geviseerd en geisoleerd en worden in een hoek gedreven van angst voor hun voortbestaan --- waarvan de enige uitkomst een agressieve reactie zal zijn als een gevecht om te overleven.

En in dit hele verhaal is er nooit werkelijk een onderzoek uitgevoerd naar hoe de hele toestand ontstaan is in de eerste plaats, naar wie wij zijn als individuen in deze situatie en hoe en waarom het is dat we elkaar zogezegd 'niet kunnen verstaan' en dat elke poging tot communicatie, begrip en samenwerking op conflict lijkt uit te draaien.

Het probleem ligt in de voorspelbaarheid van de innerlijke reacties van de menselijke geest - de reactie van angst op agressie en de reactie van agressie op angst - een vicieuze cyclus die enkel op totale vernietiging/oorlog kan uitdraaien. En het verontrustende punt hierin is dat, naarmate de agressie oplaait in de samenleving, groeit de angst -- hetgeen de agressie enkel verder doet opwakkeren tot uiteindelijk niemand meer in staat is om een ander nog te zien als zijn gelijke en 'oorlog' de enige optie lijkt om onszelf te ontdoen van wat het ook is dat ons angst inboezemt.


Oplossing

Nemen we hier het voorbeeld van de 6 BBT-leden die de psychotische man doodsloegen als de 'oplossing' voor het 'probleem' als het feit dat hij 'onrustig' was en een 'gevaar was voor zijn omgeving', ondanks het feit dat hij al opgesloten was in een cel.

De agenten handelden duidelijk niet vanuit een berekend inzicht in hoe de geest van de psychotische man werkt of hoe de situatie best aangepakt zou kunnen worden om hem tot kalmte te krijgen, ze voerden enkel een 'opdracht' uit en handelden als de gemanifesteerde angst van de samenleving op 'psychotische mensen' - ze sloten hem op en begonnen erop te slaan.

Als je opgesloten zou worden door 6 zwaar gewapende, gemaskerde mannen in uniforms,  in een kleine cel zonder vensters of verwarming en poedelnaakt - hoe zou jij reageren? Elk mens zou zich absoluut wanhopig voelen, sommigen op de rand van de waanzin, en velen zouden reageren met agressie om zichzelf in die situatie te verdedigen - dat is immers de voorspelbare overlevings-reactie van de menselijke geest. Een reactie waar deze 'handhavers van de orde' duidelijk niet stil bij stonden omdat ze zelf opgeslorpt waren door hun persoonlijke reactie van angst/agressie.

Dus: wat was er eerst, de psychose in het individu of een psychotische, dysfunctionele samenleving wiens barbaarse reacties het individu in een staat van constante angst/neurose/psychose en zelf-preservatie dwingen?

Wat zou hier een oplossing zijn die ervoor zorgt dat 'psychotische mensen' vanzelf kalmeren, of dat 'psychose' zelfs volledig zou verbannen uit de menselijke geest? Ten eerste creëer je een omgeving waar je je zelf veilig en gerust in zou voelen - een omgeving die het individu laat weten dat hij niet onder bedreiging staat en dus niet moet vechten voor zijn overleving. Dit is echter maar wanneer het 'probleem' van psychose al ontstaan is en is dus maar 'schade-beperking'.

De werkelijke oplossing in de aanpak van het probleem/fenomeen 'psychose' ligt in het onszelf eerst en vooral de vraag stellen - 'waar komt psychose vandaan?', 'hoe wordt psychose gecreëerd?', 'hoe komt een individu in een mentale staat van constante angst/agressie en het geloof dat hij zichzelf moet verdedigen tegen de 'kwade buitenwereld'?

In onze psychologie worden zaken zoals 'psychose' behandeld, met de wetenschap dat de omgeving tijdens de kindertijd, in de vorming van de identiteit van het individu de bepalende factor is, zonder die omgeving werkelijk aan te pakken --- hoe rechtvaardigen we dit eigenlijk? Dit is absolute achterwaartse redenering.

Als we weten dat de omgeving het individu, de identiteit, het mentaal functionneren, de gedachtenwereld  en het 'geestelijk welzijn' van het individu vormgeeft - waarom laten we dan na die omgeving vorm te geven tot een voedingsbodem voor een gezonde geest? Waarom stelt de psychologie geen vragen bij hoe onze samenleving als geheel functionneert? Geen wonder dat mensen volledig waanzinnig/psychotisch worden - wanneer zelfs zij die pretenderen hen te helpen, niet willen kijken naar de echte oorzaak van de psychische problemen.

'Orde-handhavers' zoals 'politie' en 'leger' zoals ze nu bestaan, zijn zelf getrainde psychotische mensen -- die bestaan in en handelen vanuit de psychotische toestand van reageren met agressie op agressie - agressie IS de psychotische toestand, één waar elke agent en militair in getraind wordt. Hoe kunnen zij de oplossing bieden, wanneer ze deel uitmaken van het probleem?

In een samenleving die gebaseerd is op gezond verstand en inzicht, in en als het principe dat 'preventie het beste geneesmiddel is', zijn 'orde-handhavers' net mensen die handelen met een inzicht in de voorspelbare natuur van de menselijke geest en niet vanuit reactiviteit - ze worden getraind in het 'berekenen' van de voorspelbaarheid van menselijke reacties in situaties en de consequenties van hun acties/handelingen, om een samenleving/omgang te creëren die een optimale communicatie en samenwerking tussen individuen garandeert, in het besef dat enkel een gezonde innerlijke mens, gezonde relaties zal kunnen creëren - en dat het creëren van een begripvolle, onbedreigende, zorgende omgeving de sleutel is.

Hierin kunnen we echter vaststellen dat deze vorm van 'orde-handhaving' onmogelijk is in onze huidige samenleving, waarin de structuren waarin we leven deze 'veiligheid' en 'begrip' niet garanderen - waardoor onze 'orde-handhavers' zich gedwongen voelen om naar geweld te grijpen om de 'opstandelingen' terug te dringen - en zodoende enkel meer agressie/opstand te creëren.

De oplossing ligt dus eerst en vooral in het veranderen van onze omgeving/samenleving van een bedreigende omgeving die de mens in een staat van zelf-verdediging duwt, tot een samenleving die veiligheid en comfort biedt - waarin we niet moeten vechten voor onze 'rechten'/'geld'/'overleving'.

In een Gelijk Geld Kapitalisme systeem zal de nadruk gelegd worden op het creëren van een veilige omgeving voor allen door de structuren in de samenleving, zoals bedrijven, die het dagelijkse leven van het individu bepalen, zo vorm te geven dat er samenwerking en wederzijdse ondersteuning in de plaats van competitie en overleving ontstaat --- waarin de levensstandaard van het individu de prioriteit is en het creëren van efficiente, functionele relaties tussen mens en omgeving.

Voor een beter begrip in hoe dit systeem praktisch in z'n werk zou gaan, lees ook:



Beloning

Met een 'orde-handhaving' die gericht is op het opzoeken van de oorsprong van problemen en niet op het reageren op problemen met agressie - kunnen conflicten werkelijk aangepakt worden vanaf de wortel, en kan ervoor gezorgd worden dat ze zich nooit meer opnieuw voordoen.

Elk mens in de samenleving zal aansprakelijk gesteld worden voor elk probleem dat zich voordoet in de samenleving - omdat een 'probleem' niet meer geïsoleerd bekeken zal worden, maar eerder als een expressie/manifestatie en gevolg van een dysfunctie/storing in hoe een specifiek element in relatie staat met zijn omgeving -- waarbij bijgevolg een verbeterde communicatie zal ontstaan tussen alle 'elementen'/'mensen' in de samenleving, bij het samenwerken om een gezonde omgeving te creëren voor elk 'element'/'aspect' in en van de samenleving, omdat elk mens zal beseffen dat de 'samen-leving' een dynamisch geheel is waarin geen deel alleen staat en alles altijd in verbinding/relatie staat met alles.

Mensen zullen de kans krijgen om hun 'horizonten' te verbreden in het proces van het begrijpen en leren kennen van andere culturen en aspecten/delen van de samenleving waar ze zich voordien van afgezonderd hadden -- zodat niet enkel het individu groeit en ontwikkelt in 'bewustzijn', maar bijgevolg ook de samenleving als geheel --- waardoor werkelijke vooruitgang/evolutie mogelijk is.

In de plaats versterken van afscheiding en grenzen tussen groepen/mensen door 'agressie' - zal er net 'ontmoeting' plaatsvinden en wederzijdse ondersteuning - door een 'politie' en 'leger' die instaat voor het onderzoeken van hoe conflicten ontstaan in de eerste plaats met het oog op preventie (als beste medicijn), zodat agressie uiteindelijk verbannen wordt uit de samenleving.

Politie staat dus in voor het opsporen van de oorsprong van problemen en conflicten die zich voordoen in de samenleving, met het oog op het verbeteren en optimaliseren van de structuur van de samenleving als geheel - om zodoende een gezonde 'voedingsbodem' te creëren waarin het individu kan ontwikkelen tot een gezond functionerend wezen --- waardoor 'psychosen' en 'geestesziekten' op termijn enorm zullen verminderen.


Tuesday, October 16, 2012

Dag 157: Het Zal je Leren - Zelf Vergeving


Dit is een verderzetting van Dag 156: Het Zal je Leren


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij gefrustreerd te voelen wanneer mijn plannen verstoord worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de frustratie die opkomt in mezelf als een automatische voorgeprogrammeerde energetische reactie in mezelf wanneer iemand/iets mijn plannen/doel/wil/verlangen verstoort te onderdrukken en bewust willen verbergen in mezelf door het personage/de persoonlijkheid van 'het goede liefde meisje' te willen spelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het personage van 'het goede lieve meisje' te willen zijn in mijn geest als mijn 'zelf-definitie'/identiteit/zelf-beeld zodat ik mij goed/positief kan voelen over mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met het personage van 'het goede lieve meisje' als een 'bewust' zelf-beeld dat ik van mezelf gecreëerd heb in mijn geest en dit personage te aanvaarden als 'wie ik ben' zonder te beseffen dat dit zelf-beeld/identiteit gebouwd is op de angst om 'gemeen' en 'slecht' te zijn en de negatieve energie te ervaren die ik mezelf heb toegestaan met die woorden te verbinden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat mensen die kwaad en gefrustreerd worden 'slecht' en 'gemeen' zijn en daarom mijn innerlijke automatische reacties van woede en frustratie op/in situaties te onderdrukken en verbergen zodat andere mensen niet zien dat ik kwaad ben, zodat ze mij niet zouden beoordelen als 'slecht' en 'gemeen', zodat ze mij niet zouden afwijzen en afkeuren in hun gedachten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn innerlijke energetische ervaringen en reacties van woede en frustratie te verbergen en onderdrukken om 'andere mensen' hun gedachten/beoordelingen en gevoelens over mij te manipuleren als een overlevingstechniek waarin ik mezelf veilig wil stellen in mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben dat andere mensen mij zouden beoordelen als 'gemeen' en 'slecht' als ik mijn woede en frustratie zou uitdrukken

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om afgewezen en verworpen te worden door mijn omgeving als ik mijn woede en frustratie zou uitdrukken

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat ik deze angst als een GELOOF heb geleerd in mijn interactie met mijn primaire relaties tijdens mijn kindertijd -- waar ik leerde dat ik 'niet goed' was wanneer en als ik woede en frustratie uitte

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd uit wrok en rancune tijdens mijn kindertijd de beslissing te maken om al mijn innerlijke ervaringen en reacties te onderdrukken en verborgen te houden als reactie op de inperking en beoordeling die ik ervoer van mijn omgeving, zodat ik mij machtig en superieur kon voelen tegenover mijn omgeving -- in de plaats van te beseffen dat ik hierin mijn macht net volledig had weggegeven aan mijn omgeving door mezelf te laten sturen en bepalen door een energetische/emotionele reactie in de plaats van mezelf te verplaatsen in de schoenen van mijn omgeving en mij te realiseren dat zij zichzelf aan het uitdrukken zijn vanuit zichzelf als het systeem van gedachten, gevoelens en emoties dat zij hebben toegestaan te bestaan in zichzelf, hetgeen op geen enkele manier iets te maken heeft met mij persoonlijk, en aldus stabiel te blijven in en als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met de emotionele reactie van wrok en rancune op de beoordelingen en inperking die ik ervoer van mijn omgeving tegenover mijn expressie in de plaats van te beseffen dat deze emotionele reactie in mezelf een voorgeprogrammeerde reactie is van de geest als het 'ik-bewustzijn' als het systeem van overleving waarin ik mezelf heb laten programmeren in en als het menselijke lichaam en dat dit systeem van overleving werkt volgens een blind programma van eigenbelang en niet volgens gezond verstand als wat het beste is voor al het leven op aarde in en als eenheid en gelijkheid met mezelf als het fysieke lichaam

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met de ervaring en reactie van woede en frustratie wanneer mijn wil/verlangen verstoord wordt, als een ego-reactie waarin ik mij machtig voel over mijn omgeving als tegenreactie op de machteloosheid die ik ervoer wanneer mijn omgeving mijn verlangens/wil verstoorde -- in de plaats van in de eerste plaats te onderzoeken of mijn 'wil' en 'verlangen' dat ik probeerde uit te voeren werkelijk zo belangrijk en speciaal was en wel het beste was voor alle wezens, in het besef dat de reactie van woede en frustratie altijd een blinde, voorgeprogrammeerde en automatische reactie is van het systeem van eigenbelang als de geest, die niet gefundeerd is door inzicht  in hoe de realiteit werkt en wie ik werkelijk ben als een levend wezen hier op aarde en/of door gezond verstand

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de emotionele ervaring van frustratie door deze te beoordelen als 'slecht' en 'negatief' in de plaats van één en gelijk te staan met frustratie en verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van frustratie in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van frustratie in mezelf door mezelf erdoor te laten bepalen en definieren in mijn expressie en gedrag


Wordt vervolgd in Dag 158