Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij gefrustreerd te voelen wanneer mijn plannen verstoord worden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de frustratie die opkomt in mezelf als een automatische voorgeprogrammeerde energetische reactie in mezelf wanneer iemand/iets mijn plannen/doel/wil/verlangen verstoort te onderdrukken en bewust willen verbergen in mezelf door het personage/de persoonlijkheid van 'het goede liefde meisje' te willen spelen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het personage van 'het goede lieve meisje' te willen zijn in mijn geest als mijn 'zelf-definitie'/identiteit/zelf-beeld zodat ik mij goed/positief kan voelen over mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met het personage van 'het goede lieve meisje' als een 'bewust' zelf-beeld dat ik van mezelf gecreëerd heb in mijn geest en dit personage te aanvaarden als 'wie ik ben' zonder te beseffen dat dit zelf-beeld/identiteit gebouwd is op de angst om 'gemeen' en 'slecht' te zijn en de negatieve energie te ervaren die ik mezelf heb toegestaan met die woorden te verbinden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat mensen die kwaad en gefrustreerd worden 'slecht' en 'gemeen' zijn en daarom mijn innerlijke automatische reacties van woede en frustratie op/in situaties te onderdrukken en verbergen zodat andere mensen niet zien dat ik kwaad ben, zodat ze mij niet zouden beoordelen als 'slecht' en 'gemeen', zodat ze mij niet zouden afwijzen en afkeuren in hun gedachten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn innerlijke energetische ervaringen en reacties van woede en frustratie te verbergen en onderdrukken om 'andere mensen' hun gedachten/beoordelingen en gevoelens over mij te manipuleren als een overlevingstechniek waarin ik mezelf veilig wil stellen in mijn omgeving
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben dat andere mensen mij zouden beoordelen als 'gemeen' en 'slecht' als ik mijn woede en frustratie zou uitdrukken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om afgewezen en verworpen te worden door mijn omgeving als ik mijn woede en frustratie zou uitdrukken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat ik deze angst als een GELOOF heb geleerd in mijn interactie met mijn primaire relaties tijdens mijn kindertijd -- waar ik leerde dat ik 'niet goed' was wanneer en als ik woede en frustratie uitte
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd uit wrok en rancune tijdens mijn kindertijd de beslissing te maken om al mijn innerlijke ervaringen en reacties te onderdrukken en verborgen te houden als reactie op de inperking en beoordeling die ik ervoer van mijn omgeving, zodat ik mij machtig en superieur kon voelen tegenover mijn omgeving -- in de plaats van te beseffen dat ik hierin mijn macht net volledig had weggegeven aan mijn omgeving door mezelf te laten sturen en bepalen door een energetische/emotionele reactie in de plaats van mezelf te verplaatsen in de schoenen van mijn omgeving en mij te realiseren dat zij zichzelf aan het uitdrukken zijn vanuit zichzelf als het systeem van gedachten, gevoelens en emoties dat zij hebben toegestaan te bestaan in zichzelf, hetgeen op geen enkele manier iets te maken heeft met mij persoonlijk, en aldus stabiel te blijven in en als mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met de emotionele reactie van wrok en rancune op de beoordelingen en inperking die ik ervoer van mijn omgeving tegenover mijn expressie in de plaats van te beseffen dat deze emotionele reactie in mezelf een voorgeprogrammeerde reactie is van de geest als het 'ik-bewustzijn' als het systeem van overleving waarin ik mezelf heb laten programmeren in en als het menselijke lichaam en dat dit systeem van overleving werkt volgens een blind programma van eigenbelang en niet volgens gezond verstand als wat het beste is voor al het leven op aarde in en als eenheid en gelijkheid met mezelf als het fysieke lichaam
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met de ervaring en reactie van woede en frustratie wanneer mijn wil/verlangen verstoord wordt, als een ego-reactie waarin ik mij machtig voel over mijn omgeving als tegenreactie op de machteloosheid die ik ervoer wanneer mijn omgeving mijn verlangens/wil verstoorde -- in de plaats van in de eerste plaats te onderzoeken of mijn 'wil' en 'verlangen' dat ik probeerde uit te voeren werkelijk zo belangrijk en speciaal was en wel het beste was voor alle wezens, in het besef dat de reactie van woede en frustratie altijd een blinde, voorgeprogrammeerde en automatische reactie is van het systeem van eigenbelang als de geest, die niet gefundeerd is door inzicht in hoe de realiteit werkt en wie ik werkelijk ben als een levend wezen hier op aarde en/of door gezond verstand
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de emotionele ervaring van frustratie door deze te beoordelen als 'slecht' en 'negatief' in de plaats van één en gelijk te staan met frustratie en verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van frustratie in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de ervaring van frustratie in mezelf door mezelf erdoor te laten bepalen en definieren in mijn expressie en gedrag
Wordt vervolgd in Dag 158
No comments:
Post a Comment