Sunday, July 21, 2013

Dag 325: Wie ben Ik als Verkrachting?

Dit is een onderbreking in de Paranoia Series die ik was begonnen in verband met de Paranoia van Seksuele Fantasiëen en de Consequenties daarvan die ik bekeek door het fenomeen 'verkrachting', als een gemanifesteerde fysieke consequentiele uitdrukking van de participatie van een individu in Seksuele Fantasiëen, te onderzoeken.

De 'Reis naar Leven' is namelijk niet enkel dingen onderzoeken, maar vooral verantwoordelijkheid nemen voor al wat bestaat door de relatie te onderzoeken die ik in mezelf heb toegestaan te bestaan met al wat bestaat --- en daarin te onderzoeken en in te zien hoe ik het startpunt ben van 'het bestaan' in en als bijvoorbeeld 'de menselijke samenleving' en al de consequenties die zich voordoen in de samenleving, zoals 'verkrachting'. Dit is de enige manier waarop die consequenties gestopt kunnen worden - is wanneer ik er verantwoordelijkheid neem, wanneer ik de 'grenzen' van mijn 'bewustzijn' en van wat ik ervaar als 'mijn leven' en 'mezelf' doorbreek en alles wat in deze wereld gebeurt en bestaat zie en erken als een deel van mezelf, een deel van 'wie ik ben' als 'het bestaan'. Enkel dan kan ik als 'het bestaan' de delen van mezelf die consequentieel en dysfunctioneel zijn, zoals bvb 'verkrachting', voor eens en voor altijd stoppen -- gegeven dat ik eerst en vooral zie en begrijp precies hoe ik besta in en als 'verkrachting' en hoe en waarom 'verkrachting' een deel geworden is van 'wie ik ben' als 'het bestaan'.

En dat is het doel geweest van de 'Paranoia-blogs' over 'verkrachting' - is mezelf de vraag stellen 'Hoe draag ik bij tot het bestaan van verkrachting?'. Ik heb tot op dit punt 'verkrachting' steeds onderzocht en benaderd vanuit de maatschappelijke patronen die er bestaan als al de instituties in onze samenleving die het individu reguleren, controleren en vormgeven - en die uiteindelijk bijdragen tot het ontstaan en voortbestaan van 'verkrachting' - en heb daarin even mezelf in de rol van de 'onderzoeker'/'wetenschapper' geplaatst.

Wat de 'Reis naar Leven' blogs echter onderscheidt van andere wetenschappelijke blogs die maatschappelijke problemen onderzoeken, is het aspect van zelf-eerlijkheid en zelf-verantwoordelijkheid - het aspect van 'mezelf', het inzicht dat ik hier besta in en als deze realiteit, en dus is al wat hier bestaat bepaald door hoe ik het zie en ervaar, door mijn bestaan --- en is het gezond verstand dat al wat hier bestaat, bestaat omwille van hoe ik besta in en als mezelf - waarin het dus essentieel is om te onderzoeken hoe mijn bestaan en de manier waarop ik mezelf altijd heb aanvaard in en als mijn 'bestaan' heeft bijgedragen tot hoe de mensheid en 'het leven op aarde' bestaat in haar huidige vorm.

In de blogs die volgen zal ik dus mijn relatie tegenover de realiteit waarin ik mij bevind onderzoeken en hoe die relatie impliciet heeft bijgedragen tot het bestaan van verkrachting --- door bijvoorbeeld de Seksuele Fantasiëen die ik heb toegestaan te bestaan in mijn geest, door allerlei betekenissen die ik heb gegeven aan het woord 'verkrachting', door beschuldiging te hebben toegestaan te bestaan in mezelf, door afscheiding toe te staan te bestaan in mezelf tussen 'vrouwen' en 'mannen' gebaseerd op beoordelingen over de lichamelijke expressie die ik zie met mijn ogen, door vooroordelen te hebben toegestaan te bestaan in mezelf tegenover 'mannen' en 'de mannelijke seksualiteit', door seksuele onderdrukking in de plaats van seksuele expressie, communicatie en openheid te hebben toegestaan te bestaan in mezelf,enzovoort...

1 comment:

  1. Heel gaaf Kim, ik heb mezelf ook geconfronteerd hier naar te kijken i.v.m. met wat regulier bekend staat als verkrachting hetgeen tegelijkertijd het begin markeerde van het onder ogen zien wat ik had toegestaan en aanvaard in en als mijn realiteit. M.a.w. hoe ik mezelf verkracht door de deelname in de geest-- verkrachting in de wereld bestaat omdat zelfverkrachting bestaat. Ik zie ernaar uit je blogs te lezen en toe te passen in zelfverantwoordelijkheid want dit proces blijft doorgaan tot we allen samenstaan in eenheid en gelijkheid als leven.

    ReplyDelete