Dag 600: Onzekerheid is het Opzettelijk Aanvaarden van een Mindere Zelf
Het Veranderingsproces van de Emotie van Onzekerheid
Dus, in de plaats van die 'slechte eigenschappen' te
veranderen en dus ervoor te zorgen dat ik besta op een manier waarin ik mezelf
absoluut en volledig en compleet kan respecteren en waarderen, ga ik die delen
van mezelf eerder proberen verstoppen achter een leugen, namelijk een 'positief
beeld' van 'wie ik ben' - en verkies ik dus als het ware om de hele tijd rond
te lopen in en als onzekerheid en angst dat ik 'gevat' en 'betrapt' zal worden
op mijn leugens --- dat mensen met andere woorden zullen zien dat ik niet dat
'positieve' beeld ben dat ik probeer rond te dragen als 'wie ik ben'. Dag
599: Is Onzekerheid Eigenlijk Angst om Betrapt te worden op Leugenachtigheid?
Onzekerheid is met
andere woorden het aanvaarden van een verminderde vorm van mezelf - aanvaarden
dat, ondanks dat ik absoluut in staat ben om mijn leven en mezelf in mijn eigen
handen te nemen en te veranderen en vorm te geven om het absolute beste te worden
dat ik kan zijn, ik ervoor kies om eerder in een verminderde vorm van mezelf te
bestaan, enkel en alleen omdat die verminderde vorm van mezelf is wie ik geloof
dat ik ben en omdat ik angst heb om mezelf te verliezen als ik zou veranderen.
Dat is de ware
natuur van onzekerheid - het is opzettelijke zelf-onderdrukking en
zelf-vermindering. Het is de angst dat onze fouten en 'slechte gewoonten' en
'gebreken' blootgelegd en gezien zullen worden omdat we weten dat we in dat
moment haast geen andere keus zouden hebben dan die aspecten van onszelf te
veranderen omdat de hele reden waarom we onszelf op die 'verminderde' en
'gebrekkige' manier in stand hielden en konden houden was omdat het op een
'geheime' manier bestond in onszelf, het bestond in ons onderdrukt gewaarzijn.
Met andere woorden,
er zijn dingen die we doen in onszelf en in onze externe wereld waarvan we ons
gewaarzijn opzettelijk onderdrukt houden -- dit is bijvoorbeeld waarom en hoe
het is dat we ons zogezegd 'niet gewaar zijn' van de meeste gedachten die door
onze geest gaan of van de negatieve persoonlijkheidseigenschappen die in
onszelf bestaan - 'negatief' in de zin van dat wie we zijn in en als die
persoonlijkheidseigenschappen, in gedachte, woord en daad, niet het beste is
voor onszelf en/of onze omgeving. En het is de reden waarom we bijvoorbeeld
kunnen participeren in uitgebreide fantasiëen en verbeelding en projecties in
onze geest waar we ons eerder over zouden schamen als diezelfde fantasiëen,
verbeelding en projecties in onze geest plots op een groot scherm geprojecteerd
zouden worden waar iedereen kan zien wat er in onze geest omgaat.
Het is de factor van
de geheimzinnigheid, de geslotenheid, het 'achter gesloten deuren' aspect van
onze geest - dat we onszelf op een verminderde manier kunnen laten bestaan
zonder ooit de noodzaak te voelen of te beseffen om onszelf te veranderen en te
corrigeren -- omdat we denken dat niemand ziet wat er in onszelf bestaat
behalve wijzelf.
Maar is het niet
eigenaardig en bizar dat we tegelijkertijd ergens wel beseffen dat moesten
andere mensen zien wat er in onze gedachten omgaat, dat we die gedachten niet
meer zullen of kunnen onderhouden omdat iedereen zal zien dat we niet zijn hoe
we lijken of hoe we onszelf graag voordoen. Wat wil dit in feite zeggen over
wie wij zijn als wezen?
Ik bedoel maar, geen
wonder dat we zoveel moeite hebben met intimiteit en met het opbouwen van
intieme, eerlijke en open relaties met de mensen om ons heen - gezien al de
geheimen die we in onszelf houden en die achter die 'gesloten deuren' moeten
blijven.
No comments:
Post a Comment