Dag 603: Is het hebben van een Positieve en een Negatieve Kant een vorm van Schitzofrenie?

 Dag 603: Is het hebben van een Positieve en een Negatieve Kant een vorm van Schitzofrenie?

Het Veranderingsproces van Onzekerheid

Het ding is echter dat we blijken te geloven dat die ervaringen van schaamte die ons delen van onszelf doen willen onderdrukken en verbergen van anderen noodzakelijk zijn omdat er nu eenmaal dingen zijn die werkelijk 'slecht' zijn en die we dus moeten onderdrukken in onszelf door middel van zulk'n emotionele ervaringen van schaamte en schuld. Dag 602: Het Nut van Zelf-Onderdrukking

Wat ik ontdekt heb in mijn proces, bijvoorbeeld in mijn proces van het veranderen van de emotionele ervaring van onzekerheid, is dat de dingen die ik beoordeel in mezelf als 'slecht' of 'negatief' en waarvan ik met andere woorden geloof dat die dingen als delen van mezelf verborgen moeten blijven opdat ik een 'goed persoon' zal zijn - zijn op zich niet werkelijk 'slecht' vanuit het perspectief dat het 'slechte' en het meest schadelijke is eigenlijk de onderdrukking die ik toepas op die delen zelf.

Het meest schadelijke is niet de zogezegde 'slechte' dingen in onszelf, maar onze onderdrukking ervan. Bijvoorbeeld met de emotionele reacties en gedachten die ik in mezelf probeer verborgen te houden van mensen in mijn omgeving. Zeg bijvoorbeeld dat ik in een moment kwaadheid voel opkomen in relatie tot iemand in mijn omgeving omdat ik die persoon ergens van beschuldig, en samen met die kwaadheid komen er gemene gedachten op in mijn geest waarin ik in feite gewoon mijn kwaadheid wil uitstorten als het ware op die persoon. Dus in mijn gemene gedachten maakt het zelfs niet uit waar ik die persoon van beschuldig, ik denk vanalles gewoon zodat ik die kwaadheid kan voelen en die persoon in mijn geest aan de schandpaal kan binden en zodat ik mij daarin beter kan voelen over mezelf.

Ik bedoel, wanneer ik dan in het bijzijn ben van die persoon, dan ga ik mij onzeker beginnen voelen en ga ik bijvoorbeeld moeite hebben om mezelf 'natuurlijk' uit te drukken en om hen in de ogen te kijken omdat ik vanbinnen weet welke gedachten ik over hen gedacht heb en welke energie ik binnenin mezelf hun richting uitgestuurd heb -- in en als het 'demonische' deel van mezelf, het deel van mezelf dat mijn 'slechte' kant laat zien, de niet-zo-lieve kant. Maar, ik bedoel, daarin lieg ik over wie ik ben, ik zet een vals masker op omdat ik nog steeds wil dat die persoon mij ziet als een 'lief' individu, een 'goed' individu, iemand die met andere woorden nooit de dingen zou denken en voelen die ik wel degelijk in mezelf gedacht en gevoeld heb.

Wat is hierin dan eigenlijk het ergst? Het feit dat ik die gemene dingen gedacht en gevoeld heb in mijn geest, of het feit dat ik er oneerlijk over ben en dat ik het diep in mezelf verborgen probeer te houden? Omdat, als ik er eerlijk over zou zijn, tenminste met mezelf, dan zou er vergeving kunnen ontstaan - dan zou ik een echte relatie met die persoon kunnen creëren waarin zij weten wie ik ben in mezelf en waarin we bijvoorbeeld onszelf kunnen delen met elkaar zonder leugens en geheimen te achterhouden. We zouden elkaar kunnen vertrouwen omdat we weten wie we beiden zijn, we weten dat er geen geheimen bestaan.

Maar als je jezelf achter een masker van positiefheid verschuild en als je al je 'negatieve' en gemene en 'slechte' gedachten en emotionele reacties daarachter gaat verbergen - dan creëer je in feite relaties van leugens en bedrog met anderen en met jezelf en dan zal er nooit echt vertrouwen kunnen bestaan in die relaties  omdat je relaties op leugens gebaseerd zijn - op het feit dat jij niet eerlijk wil zijn over wie je bent vanbinnen. Je verbergt je ware gedachten en dus je ware gelaat achter een masker, gewoon omdat je angst hebt dat mensen de 'negatieve' kant van je zullen zien.

Vanuit dat opzicht is er dus niet werkelijk een 'negatieve' en een 'positieve' kant - omdat, het bestaat allemaal in onszelf, wat het ook is - welke gemene gedachten er ook in onszelf omgaan, het bestaat allemaal in onszelf als een deel van onszelf. En het beste dat we kunnen doen om ware integriteit en oprechtheid te verzekeren in onze relaties met onze wereld en omgeving en onszelf, is om tenminste eerlijk te zijn over wie we zijn vanbinnen en te stoppen met dingen proberen te verbergen of onderdrukken. Dat is wat het werkelijk wil zeggen om te zijn wie je werkelijk bent en om jezelf te aanvaarden - het betekent dat je stopt met het liegen over wat er bestaat in jezelf -- eerst en vooral het stoppen met liegen tegen jezelf. Stoppen met het doen alsof er een slechte kant en een goede kant aan je bestaat - omdat beide in wezen gelijk zijn, het is allemaal gewoon jezelf. Door jezelf onder te verdelen in 'kanten' en 'zijden', ben je jezelf enkel schitzofreen aan het maken.