Als ik terugkijk op mijn leven dan zie en
besef ik dat ik in veel aspecten van mijn leven heb opgegeven in mijn proces
van zelf-verbetering en dat ik steeds gekozen heb voor zelf-vermindering - en
dat omdat ik de sabotage mechanismen in en van de geest vertrouwde in het
sturen van mijn expressie en bestaan in deze wereld en omdat ik nooit zelf
begrepen heb hoe de geest in feite bestaat als een systeem van
zelf-onderdrukking en zelf-vermindering en dat het aan mij is om op te staan
tegenover mijn geest en door de mechanismen van de geest te breken om te
ontdekken welk mijn echte potentieel is in mijn proces van zelf-verbetering. Dag 608: Genot en de Zelf-Sabotage
Mechanismen van de Geest
Een
voorbeeld van zo'n zelf-sabotage mechanisme dat bestaat in de geest is de angst
om te falen. De angst om te falen is de emotionele ervaring van stress, angst,
onzekerheid en twijfel die opkomt in jezelf en die de macht heeft om je
beslissing te bepalen en beïnvloeden in relatie tot wat je wel of niet zal
doen, en die er vaak genoeg voor zorgt dat je dingen die je eigenlijk best zou
doen - dingen die het beste zijn voor jezelf
en voornamelijk dingen die een positieve verandering zouden
teweegbrengen in je leven - links laat liggen en 'opgeeft'.
Die angst
om te falen heeft niet werkelijk macht over je maar het voelt zo wel aan omdat
we onszelf er zo makkelijk door laten bewegen en beïnvloeden. Het is die
twijfel die opkomt in de geest in relatie tot of je al dan niet iets zou doen,
of je jezelf al dan niet zou uitdrukken op die of deze manier - en die
bijgevolg ervoor zorgt dat we onze expressie onderdrukken en limiteren in en
als ons fysieke bestaan - die we macht gegeven hebben over onszelf, en die er
voornamelijk voor zorgt dat we gaan aanvaarden dat wie we zijn nu eenmaal
gelimiteerd is in ons bestaan en expressie in deze wereld en realiteit en dat
we nu eenmaal tot niets meer in staat zijn.
De angst
om te falen is wat we ervaren in onszelf als een muur waar we continu opbotsen,
vooral wanneer het aankomt op bepaalde projecten of plannen die we willen
uitvoeren in fysieke realiteit - plannen die in feite afwijken van ons
gewoonlijke routineuze leven en die ons zouden uitdagen om onszelf uit te
breiden in onze vaardigheden en vermogens. Het is dat stemmetje van twijfel en
angst dat in onze geest opkomt waar we
onze macht aan weggeven door dat stemmetje te geloven.
En waarom
is het dat we zouden twijfelen aan onszelf? Waarom is het dat we angst zouden
hebben om te 'falen'? Waarom is het dat we opzettelijk ervoor kiezen om onszelf
niet uit te drukken en bepaalde dingen niet te doen gewoon omdat er een
ervaring van angst opkomt in onszelf en zonder dat we eigenlijk zelf volledig
weten of beseffen waar de angst vandaan komt of wat er eigenlijk achter en aan
het startpunt van de angst zit?
Ik
bedoel, in zoveel aspecten van onszelf en ons leven laten we angst beslissen
wie we zijn. Irrationele angst, vanuit het perspectief dat we over het algemeen
ons niet gewaar zijn van hoe die angst eigenlijk werkt in onszelf, hoe de angst
bestaat, waarom we ons angstig voelen en wat het preciese nut is van de meeste
van onze angsten.
Meer in
de volgende blog...
No comments:
Post a Comment