Dag 648: Waarom Twijfelen we Soms aan ons Bestaan?

In de voorgaande blogs heb ik het proces bewandeld van het onderzoeken en ontrafelen van een eigenaardig patroon dat ik had ontdekt in mijn eigen geest, zijnde namelijk het ervaren van negatief geladen emotionele ervaringen en reacties zoals inferioriteit, depressie en onzekerheid wanneer ik in een groep mensen ben.  Tot zover heb ik in het bewandelen van dit proces van zelf-bevrijding in relatie tot deze emotionele patronen beseft en gezien dat, ondanks het negatieve en onaangename ervaringen zijn in mezelf die ik niet meteen zou willen voor mezelf, het eigenlijk gebaseerd is op een verlangen om 'speciaal' te zijn en om simpelweg het gevoel te hebben in mezelf dat ik 'anders' ben dan de mensen om mij heen.

Dit wil dus zeggen dat er eigenlijk een soort inherente twijfel bestaat in mezelf, of zou ik zeggen 'onszelf' als mens en als individu, in relatie tot 'wie ik ben', hetgeen toch eerder vreemd is, dat onze gevoelens, emoties en gedachten die we aannemen en aanzien als 'onszelf' en 'wie we zijn' en datgene dat ons schijnbaar een individu maakt en dat ons maakt wie we zijn, eigenlijk gebaseerd is op een onzekerheid en twijfel over wie we werkelijk zijn.  Eigenlijk weten we niet wie we zijn, dus hebben we dingen zoals gevoelens, emoties en gedachten nodig om ons te vertellen en ons te laten weten wie we zijn.

Ook al zijn het negatieve ervaringen, zoals emoties van angst, nervositeit, onzekerheid of depressie, toch willen we onszelf zo ervaren in de momenten waarin het opkomt in onszelf en we onszelf zo voelen, omdat we in dat moment die 'bevestiging' nodig hebben dat we bestaan en omdat we ons in dat moment eigenlijk onzeker voelen over onze eigen identiteit en bestaan.

Emotionele ervaringen zijn dus, in tegenstelling tot wat de meesten onder ons geloven, een keuze en een persoonlijke beslissing, al is het een onbewuste/onderbewuste beslissing. Het feit dat we ons niet gewaar zijn van de keuzes en beslissingen die we maken op diepere lagen in onszelf is echter geen excuus om te beweren dat het geen echte keuzes of beslissingen zijn. Onwetendheid is geen excuus omdat we altijd de mogelijkheid, de kans en het vermogen hebben om onszelf wijzer te maken door onszelf en onze realiteit te onderzoeken en leren kennen, het feit dat we er over het algemeen voor kiezen dit niet te doen fungeert zeker niet als een rechtvaardiging voor de keuzes en beslissingen die we maken ten gevolge van dit gebrek aan inzicht en begrip dat we in onszelf hebben toegestaan te bestaan.

Keuzes zoals het ervaren van bepaalde emotionele reacties in bepaalde situaties. Als we zouden beweren dat we het slachtoffer zijn van onze emotionele ervaringen en dat we zelf geen macht of controle hebben over hoe we ons voelen en wie we zijn vanbinnen, hetgeen in feite is wat onze psychologie en psychiatrie doet uitschijnen, dan zeggen we eigenlijk dat we de keuze hebben gemaakt om onszelf in die positie te plaatsen door onszelf en onze geest niet te onderzoeken en om dus geen meesterschap te verwerven over wie we zijn in en als onze geest.