Showing posts with label zelf onderzoek. Show all posts
Showing posts with label zelf onderzoek. Show all posts

Thursday, October 29, 2015

Dag 703: Onderzoek de zwakke plek in je Lichaam en Vindt de zwakke plek in je Geest





In deze blog deel ik een punt dat ik zelf gezien en ervaren heb dat betrekking heeft tot de Structurele Resonantie en met andere woorden hoe je het lichaam kan gebruiken om patronen, ervaringen en constructen in je eigen geest te ontdekken die jou in de weg staan om een optimale interactie met jezelf en je omgeving te bewerkstelligen.

Het specifieke punt waar ik het hier over zal hebben is een punt in mijn linker bovenarm. En dit punt noem ik een 'zwak punt' of een 'zwakke plek', omdat ik op die plek vaak op fysiek vlak oftewel een subtiele stekende pijn ervaar of een gevoel dat die plek zwakker is dan dezelfde plek op mijn andere arm. Deze ervaring werd voor mij steeds meer merkbaar naarmate ik gevoeliger werd voor mijn lichaam en wat er op fysiek vlak aan het gebeuren is binnenin mezelf doorheen het bewandelen van mijn proces.

Gisteren was er bijvoorbeeld zo een moment waarop ik een subtiele pijn voelde op dat punt in mijn linker bovenarm. Wat ik dan deed was het vastnemen van dat punt en drukken met mijn duim en wijsvinger langs beide kanten van mijn bovenarm, zodat ik kan 'zien' wat het is dat dat punt mij op dat moment aan het laten zien was. Het feit dat er daar iets aan het gebeuren was, was immers een teken dat ik op dat moment in mijn geest aan het participeren was in een bepaald construct, patroon en/of ervaring dat in direct verband stond met dat punt in mijn lichaam.

Door dan dat punt in het lichaam aan te raken of erop te duwen, en tegelijkertijd jezelf stil te maken binnenin jezelf, komt het patroon/construct/ervaring in kwestie in jezelf naar boven en kan je het beter zien. Dan weet je meteen wat het is dat er gaande is in jezelf en wat een 'zwakke plek' in je geest en je lichaam aan het creëren is.

In mijn geval, terwijl ik duwde op mijn bovenarm, zag ik dat het punt dat ermee in verband stond een punt is dat op onderbewust niveau in mijn geest in feite haast constant aanwezig is. Een bepaalde ervaring en gedachten-patroon dat de hele tijd in mijn geest op de achtergrond aan het werken is. En dat is specifiek een ervaring binnenin mezelf van spanning en een subtiele angst, verbonden met gedachten waarin ik terugblik op momenten doorheen mijn dag waarin ik met mensen heb gepraat en heb omgegaan met mensen vanuit het startpunt van mezelf ervan te willen verzekeren dat al de mensen waar ik mee in contact gekomen ben nog een 'positieve' mening over mij hebben.

Ik wil er als het ware de hele tijd zeker van zijn dat iedereen in mijn omgeving mij aanvaard, mij leuk of goed vindt en zeker niet kwaad is op mij of op de één of andere manier iets tegen mij heeft. Het is dus een vorm van het willen controleren van mijn 'positie' in mijn omgeving, gebaseerd op een angst van wat mensen over mij denken en specifiek een angst dat mensen mij 'niet goed' vinden op de één of andere manier.

En dat is dus een specifiek gedachtenpatroon dat in feite constant, in zo goed als elk moment op de achtergrond in mijn geest aanwezig is. Iets dat zo in mezelf geïntegreerd is en zo een deel uitmaakt van mezelf dat ik het nooit echt opmerkt en dat ik het aanvaard heb als 'normaal', als een normale staat van zijn. Een staat van zijn die dus een constante gespannenheid en subtiele angst in mezelf betekent.

Dit is het punt dat ik zag en mij realiseerde wanneer ik de pijn in mijn linker boven arm nader onderzocht. En om dit punt te verlossen en verwerken in mezelf, teneinde die zwakke plek in mijn lichaam en geest te genezen, bewandel ik een proces van zelf-vergeving en zelf-correctie.


Wordt vervolgd in de volgende blog.

Saturday, July 4, 2015

Dag 648: Waarom Twijfelen we Soms aan ons Bestaan?





In de voorgaande blogs heb ik het proces bewandeld van het onderzoeken en ontrafelen van een eigenaardig patroon dat ik had ontdekt in mijn eigen geest, zijnde namelijk het ervaren van negatief geladen emotionele ervaringen en reacties zoals inferioriteit, depressie en onzekerheid wanneer ik in een groep mensen ben.  Tot zover heb ik in het bewandelen van dit proces van zelf-bevrijding in relatie tot deze emotionele patronen beseft en gezien dat, ondanks het negatieve en onaangename ervaringen zijn in mezelf die ik niet meteen zou willen voor mezelf, het eigenlijk gebaseerd is op een verlangen om 'speciaal' te zijn en om simpelweg het gevoel te hebben in mezelf dat ik 'anders' ben dan de mensen om mij heen.

Dit wil dus zeggen dat er eigenlijk een soort inherente twijfel bestaat in mezelf, of zou ik zeggen 'onszelf' als mens en als individu, in relatie tot 'wie ik ben', hetgeen toch eerder vreemd is, dat onze gevoelens, emoties en gedachten die we aannemen en aanzien als 'onszelf' en 'wie we zijn' en datgene dat ons schijnbaar een individu maakt en dat ons maakt wie we zijn, eigenlijk gebaseerd is op een onzekerheid en twijfel over wie we werkelijk zijn.  Eigenlijk weten we niet wie we zijn, dus hebben we dingen zoals gevoelens, emoties en gedachten nodig om ons te vertellen en ons te laten weten wie we zijn.

Ook al zijn het negatieve ervaringen, zoals emoties van angst, nervositeit, onzekerheid of depressie, toch willen we onszelf zo ervaren in de momenten waarin het opkomt in onszelf en we onszelf zo voelen, omdat we in dat moment die 'bevestiging' nodig hebben dat we bestaan en omdat we ons in dat moment eigenlijk onzeker voelen over onze eigen identiteit en bestaan.

Emotionele ervaringen zijn dus, in tegenstelling tot wat de meesten onder ons geloven, een keuze en een persoonlijke beslissing, al is het een onbewuste/onderbewuste beslissing. Het feit dat we ons niet gewaar zijn van de keuzes en beslissingen die we maken op diepere lagen in onszelf is echter geen excuus om te beweren dat het geen echte keuzes of beslissingen zijn. Onwetendheid is geen excuus omdat we altijd de mogelijkheid, de kans en het vermogen hebben om onszelf wijzer te maken door onszelf en onze realiteit te onderzoeken en leren kennen, het feit dat we er over het algemeen voor kiezen dit niet te doen fungeert zeker niet als een rechtvaardiging voor de keuzes en beslissingen die we maken ten gevolge van dit gebrek aan inzicht en begrip dat we in onszelf hebben toegestaan te bestaan.

Keuzes zoals het ervaren van bepaalde emotionele reacties in bepaalde situaties. Als we zouden beweren dat we het slachtoffer zijn van onze emotionele ervaringen en dat we zelf geen macht of controle hebben over hoe we ons voelen en wie we zijn vanbinnen, hetgeen in feite is wat onze psychologie en psychiatrie doet uitschijnen, dan zeggen we eigenlijk dat we de keuze hebben gemaakt om onszelf in die positie te plaatsen door onszelf en onze geest niet te onderzoeken en om dus geen meesterschap te verwerven over wie we zijn in en als onze geest.