Dag 707: Van Gewaarzijn tot Ware Verandering

Ter verderzetting van "Dag 706: Bepaalt je Identiteit wie je bent of bepaal jij je Identiteit?" , deel ik in deze blog de praktische toepassing van de correctieve stellingen die ik in de voorgaande blog uitgeschreven heb.

Correctieve stellingen zijn enkel echt wanneer ze toegepast en geleeft worden dus is het belangrijk om niet enkel te kijken naar het schrijven en het toepassen van zelf-vergeving en zelf-correctie in schrijven, maar ook om te onderzoeken hoe je jezelf op realistisch vlak in je dagelijkse werkelijkheid veranderd hebt in lijn met de correctie die je uitgeschreven hebt en in lijn met de inzichten en realisaties die je gemaakt hebt tijdens de voorgaande stappen van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie.

Na het proces van schrijven bewandeld te hebben in de voorgaande blogs, als namelijk het proces van het creëren van gewaarzijn in relatie tot het patroon dat ik ontdekte als verbonden aan het pijn-punt in mijn linker bovenarm, merk ik dat ik mij meer bewust ben van zulk 'n momenten waarin ik in mijn geest de neiging heb om mijn gedrag en uitdrukking te plaatsen in 'hoe andere mensen mij zien', waarin ik bijvoorbeeld nadat ik mezelf heb uitgedrukt in een situatie, begin na te denken over hoe dat overgekomen geweest zou zijn voor de andere mensen in de situatie.

Nadat ik het geschreven proces bewandeld heb, heb ik mezelf dus meer voorbereid en in staat gesteld om het patroon in kwestie ook degelijk te veranderen, zodat het niet een intentie of 'bedoeling' blijft maar een ware zelf-verandering. Een moment van zelf-verandering was bijvoorbeeld vandaag na een moment waarin ik een gesprek had met een aantal meiden.

Ik wandelde weg van het gesprek en ik zag hoe mijn geest in het patroon ging van het willen nadenken over hoe zij in zichzelf gereageerd zouden hebben op mijn woorden en mijn uitdrukking. "wat denken ze nu over mij?", "zijn ze akkoord met wat ik gezegd heb?", "aanvaarden ze mij als een volwaardig deel van hun realiteit?", etcetera. En in dat moment werd ik mij plots gewaar dat ik over dit patroon geschreven heb en dat ik precies dit patroon uit de doeken gedaan heb in mijn proces van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie.

Ik werd mij gewaar dat dit het moment van ware verandering was, dit was mijn moment van het leven van de correctie in mijn fysieke expressie. Dit was het moment waarin ik aan mezelf moest bewijzen dat ik mijn geschreven correcties kan leven in mijn fysieke realiteit en dat mijn schrijven dus niet zomaar lege intenties en lege woorden waren.

Vanaf het moment dat ik mij dus gewaar werd van het patroon was het makkelijk om de stap te nemen om niet in het patroon te stappen en het patroon niet verder te laten gaan in mijn geest. Wanneer je je immers gewaar bent van wat het in werkelijkheid is, hetgeen je voor jezelf hebt kunnen inzien in het proces van schrijven, is het makkelijk om die stap te zetten. En daarom is het proces van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie zo belangrijk om het pad van verandering te plaveien waar jij dan op kan wandelen in de fysieke verandering.