Maar in die wereld die vraagt om
flexibiliteit, openheid en ruimdenkendheid - om niet te zeggen een gewilligheid
om los te laten van het verleden en nieuwe manieren te vinden om samen te leven
- is er tegelijkertijd een eigenaardig fenomeen dat speelt in de 'tijdsgeest'
van deze generatie. Een fenomeen dat het des te moeilijker maakt om die
flexibiliteit, openheid en ruimdenkendheid aan de dag te leggen. Uit Dag 755: Elke Generatie kent haar Strijd
En dit
fenomeen is onze neiging om waarde te hechten aan de idealen die doorheen de
generaties doorgegeven zijn als zijnde een representatie van wat 'geluk' is in
deze waarde. Het is wat we zouden kennen als 'The American Dream', namelijk dat
beeld van een huis met tuin en wit hekje, twee auto's op de oprit en een
glimlachend koppel met twee of drie kinderen. Dit droombeeld varieert van mens
tot mens, maar we hebben allemaal ergens in ons onderbewustzijn een
gelijkaardig droom- en ideaalbeeld ingeprent van waar we in ons leven naar
streven. Voor sommige mensen is het onderdrukt en sommigen hebben hun zoektocht
en verlangen naar dat ideaal opgegeven om bepaalde redenen, maar toch is het er
in elk van ons ook al zijn we er soms niet eerlijk over met onszelf.
Het is
zelfs iets dat zo sterk aanwezig is dat het een soort van 'natuurlijke'
aandrijving is van hoe we ons leven leiden en de beslissingen die we maken in
ons leven op aard. Het is datgene dat ons haast op magnetische wijze drijft tot
het creëren van een relatie, het krijgen van kinderen, het stichten van een
gezinnetje en het participeren in al de gewoontes en 'sociale rituelen' die als
'tradities' doorgegeven zijn sinds generaties terug. Datgene wat men 'waarden'
zou noemen - persoonlijke, maatschappelijke en familiale waarden.
Het zijn
echter dit soort waarden en ons verlangen om te leven naargelang die waarden en
idealen, dat een soort van verwachting manifesteert in onszelf dat de wereld
waarin we leven en bestaan niet zal veranderen. Dat die wereld precies
hetzelfde zal blijven als de wereld waar onze ouders in leefden en waar onze
ouders hun gezinnetje in stichtten, hetgeen een wereld was die afgeschermd en
veilig aanvoelde. Een wereld van economische zekerheid en bloei.
Maar de
realiteit, en vooral dan de huidige stand van zaken, is dat onze wereld wel
constant in verandering is. De wereld om ons heen geeft niet om onze
persoonlijke 'waarden' of 'idealen' waar wij op onbewust vlak ons leven naar
trachten te schikken. De wereld waar we in leven is in constante beweging en
vraagt om onze continue aandacht om wat er gebeurt in goede banen te leiden -
namelijk banen die een omgeving zullen tewerkstelligen die het beste is voor
ieder.
Het is
dan echter wanneer wij binnenin onszelf krampachtig proberen vast te houden aan
de waarden en idealen die we persoonlijk willen leven - waarden en idealen die
gebaseerd zijn op hoe onze ouders en voorouders leefden - dat we op de
verandering die gebeurt in onze omwereld gaan reageren. Verandering wordt dan
gezien als iets 'slecht', iets dat tegengewerkt en teruggedrongen moet worden.
Verandering
gaat dus gezien worden als een 'probleem'. Bijvoorbeeld immigratie en de influx
van mensen van verschillende culturen en religies naar Europa wordt gezien als
iets dat ons persoonlijk vermogen om onze waarden en idealen uit te leven in
het gedrang brengt. Het zorgt namelijk voor potentiele economische
onstabiliteit zowel als een verandering in het aanzicht van een omgeving
waarvan wij hadden aangenomen dat die nooit zou veranderen. Ons eerste instinct
is om deze veranderingen te zien als een bedreiging en iets dat zoveel mogelijk
vermeden moet worden.
Terwijl
de realiteit van de situatie in wezen het tegenovergestelde is. Maar die
realiteit en het potentieel dat er ligt in 'verandering' is wat we enkel zouden
zien en beseffen als en wanneer we durven loslaten van onze onbewuste neiging
om te willen leven naar de idealen en waarden van onze voorouders en onszelf
met beide voeten in de echte wereld plaatsen.
Wordt
vervolgd in Dag 757
No comments:
Post a Comment