Tuesday, May 10, 2016

Dag 765: waarom versteken we onze expressie achter onze gedachten?





In en door het bewandelen van mijn proces ben ik gaan inzien en ervaren dat er onder alle twijfels, onzekerheden, gedachten, persoonlijkheden en ervaringen die in de geest kunnen bestaan, een bepaalde pure expressie bestaat. En deze pure expressie bestaat 'onder' maar tegelijkertijd ook ondanks de geest. De geest is wat die expressie onderdrukt, maar tegelijkertijd ben je zelf in elk moment in staat om die expressie te laten doorkomen en jezelf te realiseren in en als die expressie ondanks wat er ook in je geest speelt en ondanks hoe extensief, 'erg', 'groot' en overweldigend je geest ook kan lijken te zijn.

Het is zelfs zo dat ik die expressie pas heb kunnen ervaren en realiseren op momenten waarin ik zelf mijn gedachten, emoties, angsten, onzekerheden, enzovoort, in de ogen heb gekeken en heb gezegd van 'weet je wat, ik laat me niet onderdrukken of onderdoen door mijn geest, ik ga in plaats daarvan mijn geest en al de dingen die in mezelf bestaan en wat ik steeds als obstakels gezien en ervaren heb gebruiken om mezelf kracht bij te zetten om mezelf ondanks alles toch uit te drukken als wie ik ben.

Bijvoorbeeld, ik zelf heb altijd een vrij intense zelf-beoordelende persoonlijkheid en bijbehorende gedachten ervaren. Ik had altijd allerlei redenen voor waarom ik mezelf niet kan of mag of zou uitdrukken of waarom mijn uitdrukking niet goed genoeg was op de één of andere manier. Het was vaak alsof ik mezelf aan het pesten was in mijn eigen gedachten door mezelf te zeggen dat ik mezelf zus of zo niet mag uitdrukken, want 'wat zal die of deze persoon ervan denken', 'het is niet normaal' of 'die/deze persoon zal minder van mij denken', enzoverder.

En dan liet ik mij ook steeds neerhalen door dat soort gedachten, tot ik dan op een bepaald punt besefte dat gedachten niet iets 'slecht' zijn waar je moet tegen vechten of waar je je moet tegen verzetten. Je kan je eigen gedachten, ook al zijn het gedachtenpatronen van zelf-beoordeling en zelf-vermindering, gebruiken als ondersteuning. Het is maar een kwestie van je houding tegenover je gedachten.

Als je je namelijk gaat verzetten tegen gedachten die in je naar boven komen omdat je zelf niet onderdrukt wil worden en je wil zelf opkomen voor jezelf tegenover je eigen geest bij wijze van spreken, dan zal je uiteindelijk je gedachten kracht bijzetten en zal je je nog meer een slachtoffer voelen van dat soort pestende gedachten. Maar als je tegenover je gedachten staat en ze 'inademt', ze namelijk gewoon door je heen laat gaan waarbij je bij elke gedachte zegt van 'ok, ik zie je wel, maar dat wil niet zeggen dat het is wie ik ben en dat ik erdoor beinvloed moet worden', dan gebruik je je gedachten om jezelf kracht bij te zetten en dus niet andersom.


Wordt vervolgd in Dag 766

No comments:

Post a Comment