Friday, December 23, 2016

Dag 796: Hoe Leef je Motivatie als een Zuivere Ongepolariseerde Expressie?





Mijn relatie met het woord motivatie was er altijd een waarin ik steeds geloofde dat ik niet bepaald een gemotiveerd persoon ben. In zekere zin had ik angst om mezelf te motiveren of om mij voor iets gemotiveerd te voelen omdat de positieve, energetische ervaring van motivatie vaak snel plaats maakte voor een andere ervaring van neergelatenheid, teleurstelling, apathie en depressie.

Dit omdat er al snel gedachten in mijn geest opdoemden waarin ik mezelf allerlei redenen gaf voor waarom datgene waar ik mij gemotiveerd voelde 'niet zal lukken', dat ik zal falen of al gefaald heb, dat ik het niet zal kunnen en dat ik met andere woorden gedoemd ben om te mislukken. Het was doordat dit eerder negatief geladen gedachtenpatroon zoveel krachtiger en invloedrijker leek te zijn dan de ervaring van motivatie, dat ik uiteindelijk de indruk begon te krijgen dat motivatie eigenlijk maar onzin is.

Motivatie en 'gemotiveerd zijn' of 'jezelf motiveren' als wat mensen me soms suggereerden is jezelf voor de gek houden, dacht ik. Dat is immers hoe ik mij steeds voelde aangezien ik elke keer nadat ik mij gemotiveerd voor iets voelde, me al snel teneergeslagen en verslagen voelde en uiteindelijk omwille van die ervaring compleet ging opgeven. En in zekere zin was dit ook zo. Motivatie was 'onzin' omdat ik in de eerste plaats niet begreep hoe die polariteit in mijn geest werkte, waarin ik me langs de ene kant gemotiveerd kon voelen en me dan het volgende moment langs de andere kant compleet ongemotiveerd en verslagen kon voelen. Zolang ik van de ene kant naar de andere kant blijf omslagen - van gemotiveerd naar ongemotiveerd en verslagen - kan motivatie immers nooit echt zijn.

Wat ik echter niet besefte is dat het probleem nooit 'motivatie' of 'een gebrek aan motivatie' op zich was, maar eerder dat ik voor mezelf nooit heb onderzocht hoe ik persoonlijk het woord motivatie kan leven op een echte manier. Hoe ik met andere woorden gemotiveerd kan zijn, zonder de dreiging om in elk moment over te slagen naar het tegenovergestelde. Ik had schaapachtig aanvaard dat motivatie blijkbaar een bepaald gevoel is dat je jezelf moet aanpraten, waarbij je bijna moet gaan vechten tegen al de stemmen in je hoofd die je tegenpraten en waarbij die stemmen uiteindelijk toch de bovenhand krijgen. Ik stelde me nooit de vraag wat motivatie eigenlijk echt betekent voor MIJ. Hoe kan IK het woord motivatie leven op een manier die het beste is voor mezelf en die dus niet die zelf-verslagende gedachtenpatronen in mijn geest zal voeden?

Hier keek ik dan naar het woord motivatie in de context van mijn proces van zelf-creatie - mijn proces van het ontwikkelen van mijn uiterste potentieel. En dit omdat ik mij soms in de ervaring van opgeven bevindt waarin ik mij gedemotiveerd voel. Het was door deze ervaring en mijn relatie met het woord motivatie te onderzoeken dat ik tot het begrip kwam dat ik nooit echte motivatie geleefd heb. Echte motivatie is immers niet zomaar een gevoel. Het is niet iets dat ik mezelf moet aanpraten.

Echte motivatie is iets dat ik leef door in de momenten waarin gedachten en ervaringen van verslagenheid opkomen in mezelf de beslissing te maken om mezelf niet in die gedachten en emotionele ervaringen te laten vallen. Echte motivatie  is als het ware een inherente kwaliteit van wie ik ben in en als het fysieke bestaan en al wat ik moet doen is mijn gewaarzijn uit mijn geest halen en tot mijn fysieke lichaam brengen. Het fysieke lichaam als het leven zelf is als het ware levende motivatie. De fysieke realiteit is altijd gereed om te groeien, om zich te ontwikkelen, om te genezen, te veranderen en beter te worden. Het is enkel de geest als gedachten, emoties en gevoelens die 'opgeeft', 'vermindert' en 'onderdrukt'. Motivatie is steeds te vinden hier in de eenvoud van het moment van ademhaling, de eenvoud van het fysieke bestaan. Van zodra ik naar mijn geest ga luisteren, zal die echte zuivere en natuurlijke expressie van motivatie gecompromitteerd worden.

No comments:

Post a Comment