Dag 241: Wat is Discipline?

Dit is een vervolg op "Dag 239: Wat is Onvrijwillige Aandacht en hoe werkt de Geest van een Slaaf?"
en "Dag 240: Systeem-discipline versus Zelf-discipline"


In deze blog kijk ik naar de vraag 'Wat is Zelf-Discipline/Discipline?', 'Wie ben ik in en als Zelf-Discipline/Discipline?' en 'Hoe kan ik Discipline leven in en als wat het beste is voor Al het leven?'



ik besef en realiseer mij dat 'discipline' en 'zelf-discipline' als een tegenpool van 'luiheid', geen echte discipline is - omdat het een beoordeling is over 'hoe ik eruit zie', dat in het teken staat van 'sociale overleving' -- en dus niet het beste is voor allen als het leven op aarde

ik besef en realiseer mij dat ik opgevoed ben om 'discipline' te leven als een leugen - als een 'beeld' dat bijdraagt tot mijn 'imago' en 'sociale reputatie' en dus persoonlijke overleving in 'het systeem'/'de samenleving' -- en dat ik dus nooit inzicht gehad heb in wat 'discipline' werkelijk is of zou moeten zijn, omdat ik nooit heb ingezien of beseft wie ik werkelijk ben als HIER, als eenheid en gelijkheid

ik besef en realiseer de noodzaak om 'discipline' te onderzoeken en te herdefinieren - om er zeker van te zijn dat de 'discipline' die ik leef in deze realiteit, bijdraagt tot het creëren van een wereld die het beste is voor al het leven dat HIER is

Ik besef en realiseer mij dat de ervaring en expressie van 'luiheid' een consequentie is van de ervaring en expressie van 'discipline' die enkel persoonlijk belang en verlangens dient en in tegenstrijdigheid bestaat met het algemeen belang, en dus een wereld creëert vol misbruik, uitbuiting en lijden --- en dat het dus vanzelfsprekend is dat kinderen 'luiheid' ervaren, als een uitdrukking van onbegrip en onmacht ten aanschouw van deze realiteit die op geen enkele manier steek houdt, en die duidelijk laat zien dat hun leven geen werkelijk 'doel' heeft

Ik besef dat 'discipline' die het resultaat is van 'angst' van 'autoriteit' - enkel weerstand zal creëren in de vorm van 'luiheid' --- omdat er geen inherent inzicht aanwezig is in 'waarom' die 'discipline' nodig is, wat 'discipline' is, welk 'doel' die 'discipline' dient en 'waarom' het dat 'doel' dient, en 'wie/waarom/hoe ik ben' in en als die 'discipline'

ik stel mezelf tot doel om 'discipline' te leven als een toewijding van mezelf aan het enige 'doel' dat echt en waardevol kan zijn - als het creëren van een realiteit/wereld die het beste is voor elke levensvorm in eenheid en gelijkheid met mezelf --- omdat ik besef dat 'luiheid' enkel kan bestaan wanneer 'discipline' gedefinieerd wordt in en als het bereiken en nastreven van een 'doel' als hoe het gedefinieerd is in en door de samenleving, en dus ter ondersteuning bestaat van de wereld/samenleving/systeem als hoe het op dit moment bestaat, als een 'doel' dat dus in wezen eigenlijk 'doelloos' is

ik stel mezelf tot doel om 'discipline' te leven als het in elk moment vragen stellen bij de 'systeem-discipline' die ik heb aanvaard in mezelf, als de patronen die ik mezelf heb toegestaan blindelings uit te leven op basis van en omwille van angst van autoriteit --- hierin stel ik mezelf tot doel om te staan/bestaan als zelf-autoriteit en dus 'discipline' te leven als het in elk moment trouw zijn aan mezelf, eerlijk zijn met mezelf en toegewijd zijn aan mezelf als eenheid en gelijkheid, in en als het wandelen van het proces van absolute zelf verwezenlijking in en als het creëren van een realiteit die het beste is voor al het leven als mezelf --- en daarin dus 'discipline' te leven als een levende statement van 'wie ik ben' als HIER --- omdat ik besef dat de 'systeem-discipline' als de voorgeprogrammeerde definitie van 'discipline' die ik heb aanvaard in mezelf, van mij een 'discipel' maakt van het systeem van misbruik en eigenbelang en consequenties creëert

ik stel mezelf aldus tot doel om op te staan en te staan/bestaan als een 'discipel' van het leven en gedisciplineerd te zijn in het creëren van een systeem dat het algemeen belang van het leven op aarde dient

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen aan ouders en leerkrachten dat 'discipline' aanleren door middel van angst in kinderen enkel zal leiden tot consequenties op persoonlijk en collectief/globaal/algemeen vlak - en dat 'discipline' in wezen een 'natuurlijke' en 'vanzelfsprekende' eigenschap/uitdrukking is in/van het kind wanneer het kind zijn plaats, functie en doel realiseert als een levend wezen op aarde, in relatie tot het bijdragen aan het leven op aarde en het functioneren in een systeem dat zorg draagt voor het leven op aarde --- en dat discipline die aangeleerd wordt aan kinderen door middel van 'straffen' en bedreiging en dus ANGST, enkel 'noodzakelijk' geacht wordt omdat het systeem waarin de kinderen geboren worden NIET een systeem is dat zorg draagt voor het leven, waardoor kinderen geconfronteerd worden met de 'doelloosheid' en 'nutteloosheid' van hun leven hier op aarde

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen dat het in wezen zelfs een criminele daad is om kinderen te dwingen, via 'discipline' en 'disciplinering', om het leven op aarde zoals het op dit moment gestuurd wordt door de mens te aanvaarden zoals het is en om erin 'mee te draaien' in en als 'persoonlijke overleving' -- omdat dit de oorsprong is van het misbruik dat toegestaan wordt in het huidige systeem

Dag 240: Systeem-discipline versus Zelf-discipline

Dit is een vervolg op "Dag 239: Wat is Onvrijwillige Aandacht en hoe werkt de Geest van een Slaaf?" - waarin ik het 'probleem' besproken had van 'systeem-discipline', het gedisciplineerd zijn om regeltjes te volgen zonder vragen te stellen en gehoorzaam te zijn --- en de 'oplossing' van 'zelf-discipline'.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te associeren met de gedachte dat ik iets 'moet' doen voor iemand anders zonder zelf inzicht te hebben in waarom ik het 'moet' doen - en dus mijn leven weg/op te geven om een slaaf te zijn voor andere mensen in en als 'het systeem'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te associeren met 'successvol zijn in het systeem' en 'erkenning krijgen van mensen voor mijn success'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te definieren in en als een polariteit met 'luiheid'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te associeren met een verlangen - door 'luiheid' te associeren met een angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te beoordelen als 'goed'/'positief' en 'luiheid' te definieren als 'slecht'/'negatief'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'luiheid' te definieren als 'slecht'/'negatief' --- als een beoordeling die ik heb gekopieerd van mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen wat 'luiheid' is en waar 'luiheid' vandaan komt, door het zomaar blindelings te definieren als 'slecht'/'negatief' -- en dus geen verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van 'luiheid' in en als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de ervaring/expressie van 'luiheid' een gevolg is van het weggeven van mijn macht door mezelf te hebben laten programmeren in en als de ervaring van ANGST tegenover 'de wereld' en 'mijn omgeving', en 'mensen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'luiheid' een expressie is van 'opgeven' door geen 'doel' te zien in/van het leven - en een gevolg is van de ervaring van 'machteloosheid' in mezelf tegenover 'de wereld' --- door niet te 'begrijpen' wie ik ben in en als dit bestaan en waarom de wereld bestaat zoals ze op dit moment bestaat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'luiheid' een gevolg is van het opgroeien in een 'zorgende' omgeving, als een 'socialistisch systeem', 'de zorgstaat' - en tegelijkertijd mijn verantwoordelijkheid in en als het systeem niet in te zien door mezelf te hebben aanvaard als een 'slaaf'/product van het systeem, en daardoor niet in te zien of te begrijpen 'waarom' ik besta -- waarom ik 'moet' werken en mijn leven moet geven voor een systeem in een wereld die niet 'zorgt' voor elk levend wezen op aarde, die armoede en hongersnood en lijden toestaat te bestaan op grote schaal terwijl er 'gezorgd' wordt voor een 'elite' aantal wezens in een 'elite-staat'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'luiheid' te definieren/beoordelen als 'ondankbaarheid' tegenover het systeem dat voor mij 'zorgt' - in de plaats van in te zien hoe die 'luiheid' in wezen een uitdrukking is van het niet begrijpen waarom er voor mij gezorgd wordt door 'het systeem' - terwijl miljoenen andere wezens in situaties van armoede, hongersnood en misbruik achtergelaten worden --- en dus niet begrijpen waarom ik moet werken in en voor een systeem dat niet voor allen onvoorwaardelijk zorgt en dus het misbruik en het lijden in de rest van de wereld rechtvaardigt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe een 'socialistisch systeem', een 'zorgstaat', die pretendeert het beste voor te hebben met zijn inwoners/burgers - in wezen hypocriet is wanneer en als het dat socialistische principe weigert toe te passen voor elk levend wezen in de wereld --- en dat kinderen in die 'socialistische' staat dus onmogelijk opgevoed kunnen worden om dit 'socialistische' principe te leven en toe te passen omdat ze zien hoe die 'socialistische staat' de kinderen in de rest van de wereld laat lijden en sterven op massale schaal zonder op een echte manier zichzelf in te zetten om de wereld te veranderen zodat er voor elk kind onvoorwaardelijk gezorgd wordt, waardoor expressies zoals 'luiheid' ontstaan in die kinderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'luiheid' enkel bestaat omdat ik mezelf heb toegestaan 'discipline' te definieren in en als het 'vechten/werken om te overleven', als een expressie van het ego die 'getriggerd' wordt door ANGST - zonder enig inzicht in wie ik ben in en als het leven op aarde en waarom ik 'moet' overleven of waar die angst vandaan komt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat zowel 'discipline' in en als 'overleving' als 'luiheid' expressies zijn van een gebrek aan zelf-verantwoordelijkheid --- waarin 'luiheid' een consequentie is van die 'overlevings-discipline', als een 'verlamd zijn van angst' --- in de plaats van 'discipline' te leven in eenheid en gelijkheid met wie ik werkelijk ben als het leven zelf, als het in elk moment eerlijk zijn met mezelf en verantwoordelijkheid nemen voor mezelf als het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd 'discipline' te leven als een levende statement van wie ik ben - door mezelf te hebben toegestaan 'discipline' te definieren in en als een energetische polariteit als een 'persoonlijkheids-eigenschap' die gebaseerd is op een voorgeprogrammeerde overlevings-angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'discipline' altijd 'luiheid' zal produceren als consequentie wanneer en als die 'discipline' niet geleefd wordt in en als wat het beste is voor allen


Wordt Vervolgd in Dag 241