Dag 789: Stress als gevolg van de Extreme natuur van de Geest

Deze blog is een verderzetting op Dag 788: De emotionele cyclus van Stress, en een continuatie in mijn process van het leven van het woord berustend en daarin het veranderen van hoe ik mezelf ervaar in relatie tot bureaucratie. Wat ik mij immers gerealiseerd heb is dat ik heel snel in ervaringen van stress en zelfs wanhoop en ziedende woede en een uiteindelijke staat van compleet opgeven ga wanneer ik te maken heb met het systeem, met papperassen in order maken, bureaucratie navigeren en dan vooral wanneer dingen niet makkelijk verlopen.

In het afleggen van mijn visaprocess heb ik deze ervaringen dikwijls gemerkt in mezelf en sinds het beginnen van mijn blogs en het process van het veranderen van deze ervaringen is het een zeer langzaam pad geweest om beginnen te werken aan een mogelijke verandering. Gisteren was weer zo een dag waarin er dingen niet verliepen naar plan, terwijl bepaalde stress factoren in mezelf aan het opbouwen waren.

De reden waarom dit hele bureucratie gebeuren namelijk wo emotioneel destabiliserend kan zijn is dat er verschillende stress punten samen komen en dan culmineren tot een soort van overkoken en uitbarsten. Er is bijvoorbeeld de stress in verband met tijd en de gedachte dat 'als ik dit niet op tijd allemaal gedaan krijg, dan vallen al mijn toekomstplannen in duigen. Het brengt met andere woorden allerhande diepe angsten naar boven die voornamelijk te maken hebben met overleving en specifiek het kunnen uitleven van de plannen of doelstellingen die ik mezelf voorgenomen en afgebeeld heb in mijn geest.

Bij elke stap die ik afleg om bepaalde dingen in orde te krijgen met het oog op het verzekeren van 'mijn toekomst', komt er dus ook een ervaring van prestatie bij kijken aangezien ik 'een stap dichter ben bij het voltooiien van mijn doel en het verzekeren van mijn toekomstplan'. Maar van het moment dat er iets misloopt - hetgeen zo klein kan zijn als bijvoorbeeld een website of telefoonnummer die even niet werkt of het niet vinden van bepaalde documenten - dan is daar onmiddellijk een ervaring van falen en verlies die naar boven komt.

Het is dus haast alsof ik in een polariteit besta waarin ik mij oftewel hoopvol en verzekerd voel in verband met mijn toekomst oftewel compleet verloren en wanhopig, alsof alles in duigen ligt. En wat daarin vreemd is, is het schijnbare gebrek aan een middeweg. Een middeweg zijnde het besef dat er altijd wel iets kan veranderen of 'mislopen', hetgeen echter niet wil zeggen dat alles verloren is in dat ene moment. De geest heeft de neiging om te werken met extremen en polariteiten. Je bent bijvoorbeeld in een moment oftewel goed op weg en aan het slagen oftewel ben je hopeloos verloren en gefaald. De geest kijkt niet naar de eigenlijke realistische gang van zaken, zoals het feit dat:

1. De fysieke werkelijkheid niet verloopt volgens het plan dat jij in je geest hebt. Het plan dat deze planeet volgt is veel complexer en houdt veel meer in dan wat je geest je doorgaans laat zien. Je kan dus niet verwachten dat dingen absoluut zullen gaan volgens wat jij zou willen. Je kan wel een algemeen doel hebben, maar in het stappen naar dat doel toe moet je ruimte laten voor wat zich van moment tot moment in de realiteit ontvouwt
2. De fysieke werkelijkheid is niet zo absoluut of extreem als de geest. Het is niet zo zwart wit en werkt niet volgens 'goed' en 'slecht', 'juist' en 'fout' of  'geslaagd' en 'gefaald'. Er is niet een 'juiste' manier waarop dingen zouden moeten lopen. Er zijn altijd verschillende, vaak onontdekte en onverkende, manieren om tot een doel te geraken. Je moet dus in feite kunnen loslaten van de idee dat de manier die jij in je geest hebt de enige 'juiste' is en de enige echte manier is. Zo geef je jezelf ook meer ademruimte om oplossingen te vinden of andere wegen te ontdekken wanneer iets niet loopt naar je verwachtingen.

Wordt vervolgd.

Dag 746: Moeite met het beginnen aan je Reis naar Leven?

Soms hoor ik mensen zeggen dat ze moeite hebben met het schrijven van een blog of het starten van een blog omdat ze niet weten waar over te schrijven, geen inspiratie hebben en/of kampen met angsten en onzekerheden. Deze ervaringen maakte ik aanvankelijk - en nu soms nog - mee maar door jaren van bloggen heb ik mezelf erover kunnen zetten zodat ik nu op vrij comfortabele en vloeiende manier aan een blog kan beginnen.

In deze blog deel ik aldus wat mij in dat proces ondersteund heeft om tot dat punt te komen waarop ik die intense onzekerheid niet meer ervaar in verband met punten zoals 'wat zal ik schrijven?', 'wat als ik niet weet wat te schrijven?', 'wat als ik niet kan schrijven?', 'wat zullen andere mensen denken over wat ik schrijf?', enzovoort.

Een inzicht en realisatie die mij heeft geholpen om mij niet meer te laten beïnvloeden door de gedachte dat ik niet weet waar over te schrijven en dat ik 'niet kan schrijven' of 'geen inspiratie en/of vaardigheden heb', is:

1. Wanneer het aankomt op het schrijven naar vrijheid in mijn reis naar leven blog, zal er ALTIJD een onderwerp te vinden zijn, hoe klein of groot dan ook. Ik ervaar immers dagelijks mijn eigen geest en realiteit en realiseer doorheen de dag vaak vanalles over bepaalde punten waar ik in mijn geest mee bezig ben, hetgeen op zich stof genoeg biedt om over te schrijven.
2. De idee dat ik 'vaardigheden' moet hebben om te kunnen schrijven over mezelf en mijn proces is gebaseerd op allerlei voorgevormde ideëen en geloofsystemen die in onze onderbewuste geest bestaan in verband met waar we voor leven en waarom we doen wat we doen, hetgeen steeds voor anderen lijkt te zijn. Het is wanneer je dus begint aan het schrijven van je reis naar leven blog, dat je begint in te zien wat de mate is waarin je doen en laten beheert wordt door de mensen en samenleving om je heen en dat je in feite doorheen je leven nog nooit werkelijk iets enkel en alleen voor en als jezelf gedaan hebt, compleet onafhankelijk van wat andere mensen doen of hoe andere mensen het doen.
3. Schrijven is een vaardigheid, maar niet zozeer één die bepaald wordt door een aangeboren talent of gave. De vaardigheid is wat je opbouwd door net te schrijven en door jezelf niet te laten tegenhouden door onzekerheden en angsten en gedachten van 'wat als..'.

En In verband met de onzekerheid over 'wat andere mensen zullen denken', hetgeen toch een vrij prominent en intens punt kan vormen in de geest van vele mensen, en vaak de belangrijkste reden is waarom mensen niet beginnen met schrijven aan hun reis naar leven, wat ik heb beseft is dat:

• We hebben vaak de neiging om een bepaald 'beeld' te willen laten zien aan de mensen om ons heen - een beeld van wie we zijn, een 'zelf-beeld' en een 'sociale persona'. Maar dat wil dan tegelijkertijd zeggen dat we onszelf niet makkelijk een kans gunnen om dingen uit te proberen en om te experimenteren. We zullen bijvoorbeeld angst hebben om afgang te maken of om te falen, want dan zijn we ook gefaald in de ogen van anderen en dat is niet meteen het 'beeld' dat we willen belichamen in de ogen van onze omgeving. Je kan echter pas slagen in iets en een vaardigheid perfect maken door het stap voor stap op te bouwen en door aanvankelijk als het ware in het duister te tasten en je eigen weg te vinden.
• Die gedachten en onzekerheden in verband met hoe anderen je zouden zien en welke mening een ander over jouw expressie zou vormen, zijn met andere woorden dus eerder mechanismen die in je geest bestaan en die je geest opzettelijk gebruikt en aanwend om ervoor te zorgen dat jij jezelf niet zal ontwikkelen en dat je vaardigheden en expressies of eerder je gebrek aan specifieke vaardigheden/expressies nooit zal veranderen.

Uiteindelijk zullen er steeds allerlei gedachten en emotionele ervaringen zoals angst, onzekerheid en twijfel door  je heen gaan voordat je begint aan je blog. En die gedachten/ervaringen zullen er dagelijks zijn, elke keer wanneer jij je voor je laptop zet om te beginnen schrijven. Maar je maakt de beslissing om ondanks al wat in je geest omgaat, te kiezen voor jezelf en voor jouw zelf-ontwikkeling en dus te schrijven wat in jezelf naar boven komt en gaandeweg het zelf-vertrouwen op te bouwen dat je wel weet waar over te schrijven en hoe en dat je absoluut in staat bent om te bloggen.