Dag 184: Angst om te Falen als Zelf-Sabotage in het proces van Zelf-Realisatie

Dit is een verderzetting van "Dag 183: Wat als ik een Fout maak?!!"


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd, te denken aan 'wat ik zal doen' als een beeld dat opkomt in mijn geest - dat bestaat in en als de polariteit van 'wat ik wil doen' en 'wat ik moet doen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geloofsystemen te hebben over 'wat ik moet doen' in en als overlevingsangst - waarin ik een beeld creëer in en als mijn gedachten en dat beeld projecteer in de toekomst, in en als de angst om te falen in wat ik doe, waarin ik een toekomstprojectie maak  als een beeld van mezelf als 'gefaald' --- en daarin verlangens toe te hebben gestaan te bestaan in mezelf van 'wat ik wil doen', om de angst om te falen te onderdrukken in mezelf en mij 'beter te voelen'

ik vergeef mezelf dat ik 'falen' heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als een beeld in mijn gedachten, dat opkomt als reactie op een gedachte van iets nieuws dat ik ga doen/ondernemen, waarin ik mezelf in de toekomst projecteer en zie dat alles dat kan mislopen, misgelopen is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te reageren met angst op de toekomstprojectie van 'faling' - en daarin een polariteit  te creëren in mezelf waarin ik dan denk aan het doen van dingen die ik in het verleden gedaan heb die mij een goed gevoel gaven, om weg te vluchten van de angst om te falen in en als het 'doen van iets nieuws' --- en mezelf op die manier vast te zetten in een eindeloze herhaling van oude patronen en gewoontes, waarin ik nooit zal ontdekken wie ik werkelijk ben

ik vergeef mezelf dat ik het personage van 'angst om te falen' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf - als een opzettelijke zelf-sabotage techniek in en als de angst van verandering die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik toekomstprojecties heb toegestaan te bestaan in mezelf, in een poging om de 'uitkomst' van wat ik doe te controleren, en zo een gevoel in mezelf te creëren dat ik 'alles/mijn leven/mijn wereld onder controle heb' als een overlevingstechniek die ik heb gekopieerd van mijn ouders in en als overlevingsangst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn wereld onder controle te willen houden, door de uitkomst van mijn beslissingen/daden in de toekomst te projecteren in mijn geest, en daarin al mijn angsten in verband met 'wat er zou kunnen mislopen' te projecteren - waarin ik mezelf saboteer in mijn proces van zelf-realisatie en zelf-ontdekking door steeds  te vertrouwen op die angst om te 'falen' en terug te grijpen naar oude gewoontes en patronen om mij 'goed' te voelen, in de plaats van nieuwe dingen te proberen/doen en door de angst te duwen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd eerder op angst te vertrouwen dan op mezelf HIER

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van verandering en daarin het personage van 'angst om te falen' in en als het projecteren van al mijn angsten in de toekomst als reactie op alle nieuwe dingen die mijn wereld inkomen te hebben gecreëerd als opzettelijke zelf-sabotage om ervoor te zorgen dat ik nooit zal veranderen --- maar dat ik steeds zal blijven teruggrijpen naar oude gewoontes en patronen van 'wat ik ken' en waar ik mij 'goed' in voel

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'nieuwe dingen' en 'verandering' als het doorbreken van oude gewoontes en patronen te verbinden met de ervaring van ANGST, in en als de gedachte/backchat dat ik 'niet weet wat er zal gebeuren' omdat ik het mij niet kan inbeelden en daarom de situatie niet onder controle zal hebben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van 'controle' door 'controle' te definieren in en als 'wat ik ken' en 'wat ik weet' als het verleden/herinneringen - en daarin angst te hebben van verandering en van nieuwe situaties door te geloven/denken dat ik daarin 'de controle zal verliezen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om 'de controle te verliezen' door 'controle' van mezelf te hebben afgescheiden door 'controle' te definieren in en als 'wat ik weet/ken' in en als toekomstprojecties -- waarin ik, bij elke nieuwe situatie als een opening voor verandering die zich aanbiedt in mijn wereld, een beeld projecteer in mijn geest waarin 'alles misloopt en slecht gaat' als een groot zwart gat - en daarin/daardoor steeds opnieuw mijn toevlucht te zoeken tot bekende situaties uit angst van 'het grote zwarte gat' --- in de plaats van mezelf te definieren in en als 'controle' als de levende expressie van mezelf, in en als zelf-vertrouwen, in elk moment van ademhaling HIER

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in en als de geest als toekomstprojecties als beelden in mijn geest, in de plaats van in en als het fysieke lichaam als ademhaling als wie ik ben als HIER

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'vertrouwen' van mezelf af te scheiden door 'vertrouwen' te definieren in en als 'dat wat vertrouwd aanvoelt' als gewoontes en patronen uit het verleden in en als herinneringen als beelden in mijn geest - in de plaats van één en gelijk te staan met vertrouwen als de levende expressie van mezelf in en als elk moment van ademhaling

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'vertrouwen' te definieren in en als de geest als toekomstprojecties waarin ik het verleden projecteer in de toekomst en waarin ik, in en bij elke nieuwe situatie die mijn wereld binnenkomt, mij 'onvertrouwd' voel omdat ik mezelf niet kan inbeelden in en als een beeld van de toekomst omdat ik het niet 'ken' en daarin het gevoel heb dat ik mijn vertrouwen zal verliezen als ik deze nieuwe situatie zou instappen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd enkel situaties/mensen/dingen te volgen die 'vertrouwd' aanvoelen - en daarin te bestaan in en als het voorontworpen gelimiteerde programma van de geest als het verleden en mezelf zo te saboteren in het proces van zelf-realisatie en zelf-ontdekking

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als een beeld in mijn geest, dat gebaseerd is op ervaringen, kennis en informatie uit het verleden - en te geloven dat dat beeld 'is wie ik ben', en dat ik dus enkel moet/kan doen wat ik in mijn verbeelding al heb uitgestippeld om 'mezelf niet te verliezen' --- in de plaats van in te zien dat ik HIER ben, in en als dit moment van ademhaling, en dat ik mezelf niet zal of kan verliezen, maar dat ik in wezen mezelf al verloren heb door mezelf af te scheiden van het fysieke lichaam en mezelf te projecteren en definieren in en als de geest


Wordt vervolgd in  Dag 185

Dag 183: Wat als ik een Fout maak?!!

Wat ik in mezelf heb gemerkt als de reden waarom ik eerder op mijn gedachten vertrouw dan op fysieke beweging in en als ademhaling is de angst om 'fouten' te maken, de angst om 'het niet juist te doen', waarin ik dus veronderstel dat ik in mijn gedachten 'weet' wat 'juist' is, gebaseerd op allerlei geloofsystemen die ik in mijn geest gecreëerd heb over 'het proces', 'zelf-eerlijkheid', 'zelf-realisatie' en 'zelf-verantwoordelijkheid'. Waarin ik met andere woorden een persoonlijke 'religie' gemaakt heb van 'het proces van zelf-realisatie', waarin alles draait rond MIJN verlangen om 'een goede ziel' te zijn, die de regels volgt en daar uiteindelijk hopelijk een beloning voor zal krijgen --- hetgeen gebaseerd is op ANGST om gestraft te worden, uiteraard bepaald door allerhande herinneringen in mijn geest van hoe ik vroeger bestraft en beschuldigd geweest ben door mijn omgeving omwille van zogezegde 'fouten' die ik had gemaakt.

In en als die reactie van angst op mijn omgeving, heb ik mezelf volledig afgescheiden van mezelf ALS mijn omgeving, van het besef en de realisatie dat ik mijn omgeving BEN. Alles dat ik ooit in mijn leven heb gedaan in en als bijvoorbeeld 'spirituele paden' die ik heb bewandeld, geloofsystemen en technieken om 'verlicht te worden' en 'één te worden met God/het Universum', is altijd geweest op basis van het verlangen om 'juist' te zijn, en 'het juiste pad te bewandelen' waar mij aan het einde zogezegd een 'beloning' wachtte, zoals 'de hemel', 'verlichting', 'gelukzaligheid, waarin ik mezelf afscheidde van de realiteit die HIER aanwezig is uit ANGST, als de ervaring die ik in mezelf had aanvaard als 'wie ik ben'.

En net zoals toen, heb ik van Desteni en 'het proces van zelf-realisatie' zo een religie gemaakt, als een pad dat mij ergens toe zal leiden, naar één of andere geweldige ervaring van 'eenwording', als mijn beloning voor de moeite die ik heb gedaan om zogezegd 'het juiste' te doen in en als 'het nemen van verantwoordelijkheid voor het bestaan' --- waarin ik de bal volledig heb misgeslagen door niet in te zien dat 'zelf-realisatie' in wezen net het opgeven is van ANGST, als de voedingsbodem van het 'pad' dat ik bewandel in en als mijn geest. 'Zelf-realisatie' is inzien dat ik al HIER ben, ik ben altijd al HIER geweest, ik ben de fysieke realiteit, ik ben alles dat ik aanraak, alles dat HIER bestaat en dus deel uitmaakt van mijn onmiddellijke omgeving, van mijn wereld. En 'wie ik ben', is wat ik zelf bepaal op basis van hoe ik omga met wat HIER bestaat als de fysieke werkelijkheid, in en als het besef dat hoe ik een ander behandel is in wezen hoe ik mezelf behandel, en wat ik toesta te bestaan in een ander, als hoe ik over hen denk in mijn geest, is wat ik toesta te bestaan in mezelf als mijn interne ervaringen.

Dus als ik neerkijk op een ander in en als de ervaring van woede en frustratie, sta ik inferioriteit toe te bestaan in de ander en dus in mijn wereld en dus in mezelf - omdat ik niet inzie dat hoe ik een ander behandel als het leven is hoe ik mezelf behandel als het leven in en als mezelf -- waarin en hoe ik uiteindelijk de ervaring van en in mezelf schep/creëer. Dus als ik een ander niet liefheb als hoe ik zelf liefgehebd zou willen worden, manifesteer ik in wezen in mezelf de ervaring die ik toesta te bestaan in mezelf tegenover 'de ander', als dus 'een gebrek aan liefde'. Hierin zal ik bijvoorbeeld bestaan in en als een verlangen om liefgehebd te worden door anderen, zonder ooit werkelijk die liefde te ervaren in mezelf omdat ik niet heb beseft dat ik enkel zal ervaren in mezelf wat ik toesta te bestaan in mezelf tegenover een ander als mezelf, en dat ik hierin de creator ben van mezelf als mijn innerlijke ervaring van mezelf.

Give and You will Receive

en dus 

Give as you would like to Receive

Wordt vervolgd in Dag 184

Dag 182: Veiligheid als een Fysieke Werkelijkheid

Dit is een verderzetting van

"Dag 180: Mijn Comfortzone verlaten"
"Dag 181: Veiligheid is niet echt als het niet gelijk is voor allen"

ik besef en realiseer mij dat ik, door comfort te definieren in en als een persoonlijke comfortzone van persoonlijke gevoelens,  enkel de oncomfortabiliteit van de menselijke samenleving als het vechten om te overleven als het economisch systeem van kapitalisme in stand blijf houden door niet op te staan in mijn wereld en mezelf in elk moment te bewegen in en als en in functie van wat het beste is voor allen, om een betere wereld te creëren, door mezelf te verschuilen in en achter persoonlijke gewoontes en herhalende handelingen die enkel mij een 'veilig' gevoel geven

ik zie in en besef  dat het gevoel van 'veiligheid' dat ik heb verbonden met bepaalde plaatsen, mensen en gewoontes als reactie op de ervaring van angst tegenover mijn omgeving, niet ware veiligheid is omdat het maar een persoonlijk gevoel is, net zoals angst maar een persoonlijk gevoel is

ik besef en realiseer mij dat ik, in en als het vluchten van angst in positieve gevoelens als 'mijn persoonlijke comfort zone', enkel aan het vluchten ben van mezelf als de angst die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op 'mijn omgeving'/de wereld/ de realiteit en dus verantwoordelijkheid te nemen voor die ervaring van angst door er één en gelijk mee te staan

ik besef en realiseer mij dat de ervaring van 'veiligheid'  als wat ik heb gedefinieerd in en als een positief gevoel, een leugen/illusie is omdat, van zodra ik geen geld meer heb, valt het gevoel van 'veiligheid' weg omdat ik mijn gewoontes niet meer kan onderhouden en dus mijn 'comfortzone' niet kan ondersteunen/onderhouden, waarin ik dan val in de 'negatieve' innerlijke ervaring van 'onveiligheid' als de gemanifesteerde consequenties die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan hier in en als deze fysieke werkelijkheid, door nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor het bestaan als de fysieke werkelijkheid en daarin dus nooit ervoor heb gezorgd dat 'veiligheid' een echte, betrouwbare, stabiele en constante fysieke werkelijkheid is, die onvoorwaardelijk HIER is

ik besef en realiseer mij  dat deze ervaring van 'veiligheid' in en als wat ik heb gedefinieerd als 'mijn persoonlijke comfortzone' in wezen de ervaring van 'onveiligheid' als 'angst' ondersteunt en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik besef en realiseer mij dat ik in en als het genereren van de positieve ervaring van 'veiligheid' in wezen de negatieve ervaring van 'onveiligheid' voedt, ondersteun en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief als 'veiligheid' en 'onveiligheid' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf






ik stel mij tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan als wat HIER is en daarin op te staan in en als eenheid en gelijkheid en aldus mezelf in en als de fysieke werkelijkheid te bewegen in elk moment van ademhaling in en als wat het beste is voor allen, om daadwerkelijk 'veiligheid' te creëren als een echte, fysieke werkelijkheid die HIER is onvoorwaardelijk voor alle levende wezens --- in en als het besef dat het onaanvaardbaar is om mijn verantwoordelijkheid voor Creatie te negeren door weg te vluchten en te schuilen in een persoonlijke comfortzone als GEVOELENS, waarin ik mijn positie in en als het geld-systeem misbruik  geen verantwoordelijkheid te nemen voor de consequenties in de levens van anderen die een DIRECT gevolg zijn van mijn participatie in het geld-systeem

ik stel mij tot doel om mezelf er van te VERZEKEREN dat elke handeling, elke beweging die ik onderneem HIER in deze fysieke realiteit, bestaat in en als het creëren en manifesteren van VEILIGHEID in en als een economisch systeem voor alle levende wezens onvoorwaardelijk --- door de gewoontes die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als bewegingen die ik heb gedefinieerd in en als het genereren van persoonlijke positieve gevoelens van 'veiligheid' in en als het creëren van een persoonlijke comfortzone te doorbreken in het besef dat die gewoontes bestaan in en als het systeem van 'verleden' en toekomst - en daarin dus op te staan in en als mezelf als HIER in en als het moment van ademhaling

ik besef en realiseer mij dat de consequentiele 'onveiligheid' die ik manifesteer en toesta te bestaan in en als de fysieke werkelijkheid als het economische systeem, HIER is, in en als MIJN werkelijkheid, als dus consequenties die ik voor MEZELF  manifesteer en niet zomaar voor 'andere mensen', en die ik dus uiteindelijk onder ogen zal moeten komen als mijn Creatie

ik besef en realiseer mij dat VEILIGHEID niet echt kan zijn als 'onveiligheid' bestaat, en dat ware veiligheid enkel kan bestaan als het een constante en stabiele fysieke realiteit is die voor alle levende wezens gelijk en onvoorwaardelijk HIER is

ik stel mij tot doel om mezelf te definieren in en als veiligheid als de levende expressie van mezelf in elk moment van ademhaling en daarin te staan/bestaan in en als wat het beste is voor allen, om mezelf daarin te bewegen in en als het creëren/manifesteren van ware veiligheid in en als de fysieke realiteit

Dag 181: Veiligheid is niet Echt als het niet Gelijk is voor Allen

Dit is een verderzetting van "Dag 180: Mijn comfortzone verlaten"


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als patronen als gewoontes en herhalende handelingen die ik heb geassocieerd met een positief gevoel van 'veiligheid' en 'zekerheid' in mezelf in en als mijn expressie/bestaan in deze wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van de wereld en daarin op zoek te gaan naar een positief gevoel in en als gewoontes en herhalende gedragingen als wat ik heb gedefinieerd als 'veilig' om de angst te onderdrukken in mezelf en mij 'comfortabel' te voelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'comfort' te definieren in en als een positieve energetische ervaring in mezelf, die ik in mijn geest heb geassocieerd met specifieke patronen van gewoontes en handelingen, die ik heb gedefinieerd als 'veilig' en 'zeker'

ik vergeef mezelf dat ik een realiteit heb toegestaan te bestaan die voor vele wezens zeer oncomfortabel is, door mezelf te hebben toegestaan 'comfort' te definieren in en als een persoonlijk gevoel, geassocieerd aan specifieke gewoontes en handelingen, waar ik GELD voor nodig heb om die 'comfortabele levensstijl' te kunnen blijven onderhouden --- in de plaats van in te zien dat ik op deze manier enkel de oncomfortabiliteit van de menselijke samenleving als het vechten om te overleven als het economisch systeem van kapitalisme in stand blijf houden door niet op te staan in mijn wereld en mezelf in elk moment te bewegen in en als en in functie van wat het beste is voor allen, om een betere wereld te creëren, door mezelf te verschuilen in en achter persoonlijke gewoontes en herhalende handelingen die enkel mij een 'veilig' gevoel geven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd ware veiligheid als een fysieke realiteit te onderdrukken door op zoek te gaan naar persoonlijke veiligheid als een GEVOEL dat ik heb geassocieerd aan bepaalde handelingen - in en als persoonlijkheidsconstructen die ik heb ontwikkeld tijdens mijn kindertijd in een poging om te vluchten van de angst die ik ervoer van mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de ervaring van angst tegenover mijn omgeving als 'de wereld' en als 'mensen', door mezelf te definieren in en als patronen van gewoontes, die ik heb verbonden met een positief gevoel van 'veiligheid' --- in de plaats van in te zien dat dit niet ware veiligheid is omdat het maar een persoonlijk gevoel is, net zoals angst maar een persoonlijk gevoel is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de energetische polariteit van angst en positieve gevoelens --- door de ervaring van angst van mezelf af te scheiden, in en als angst van angst, en daarin die angst te balanceren door middel van 'positieve gevoelens' als een 'vlucht van de realiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen van te 'vluchten van de realiteit' in en als positieve gevoelens als 'mijn persoonlijke comfort-zone' - in de plaats van zelf-eerlijk te zijn en in te zien dat ik enkel aan het vluchten ben van mezelf als de angst die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op 'mijn omgeving'/de wereld/ de realiteit en dus verantwoordelijkheid te nemen voor die ervaring van angst door er één en gelijk mee te staan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nog maar te overwegen om een persoonlijke comfortzone toe te staan te bestaan in mezelf in en als een 'vlucht van de realiteit' in positieve gevoelens die ik heb verbonden met specifieke gewoontes/handelingen/patronen - en daarin het systeem van geld en mijn positie in dat systeem te misbruiken om die 'comfortzone' te financieren --- in de plaats van mijn verantwoordelijkheid voor het bestaan van het huidige geldsysteem en de consequenties ervan in de levens van anderen in te zien en te beseffen en dus  daarin op te staan in en als eenheid en gelijkheid en de werkelijkheid als mezelf te bewegen in en als wat het beste is voor allen in elk moment van ademhaling, en dus niet weg te vluchten en te schuilen in een persoonlijk wereldje van persoonlijke gevoelens van 'veiligheid', in het besef dat die 'veiligheid' niet echt is of kan zijn omdat ze niet HIER is als een fysieke realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'veiligheid' te definieren in en als persoonlijke gewoontes, verbonden met positieve gevoelens in mezelf, en dus 'veiligheid' daarin te definieren in en als GELD, als wat ik nodig heb om die gewoontes/handelingen te financieren -- in de plaats van in te zien dat deze ervaring van 'veiligheid' een leugen/illusie is omdat, van zodra ik geen geld meer heb, valt het gevoel van 'veiligheid' weg omdat ik mijn gewoontes niet meer kan onderhouden en dus mijn 'comfortzone' niet kan ondersteunen/onderhouden, waarin ik dan val in de 'negatieve' innerlijke ervaring van 'onveiligheid' als de gemanifesteerde consequenties die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan hier in en als deze fysieke werkelijkheid, door nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor het bestaan als de fysieke werkelijkheid en daarin dus nooit ervoor heb gezorgd dat 'veiligheid' een echte, betrouwbare, stabiele en constante fysieke werkelijkheid is, die onvoorwaardelijk HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'veiligheid' te definieren in en als positieve gevoelens, die ik heb verbonden met bepaalde handelingen, mensen en plaatsen in mijn wereld - in de plaats van in te zien dat deze ervaring van 'veiligheid' in en als wat ik heb gedefinieerd als 'mijn persoonlijke comfortzone' in wezen de ervaring van 'onveiligheid' als 'angst' ondersteunt en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik de polariteit van veiligheid en onveiligheid heb toegestaan te bestaan in mezelf door bepaalde mensen, handelingen en plaatsen in mijn wereld te verbinden met een positieve energetische ervaring in mezelf, waarin ik de negatieve energetische ervaring van 'onveiligheid' in en als angst die ik heb verbonden met bepaalde plaatsen, mensen en handelingen in mezelf te onderdrukken -- in de plaats van in te zien en te beseffen dat ik in en als het genereren van de positieve ervaring van 'veiligheid' in wezen de negatieve ervaring van 'onveiligheid' voedt, ondersteun en onderhoudt, in en als de energetische polariteit van positief en negatief als 'veiligheid' en 'onveiligheid' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik een onveilige fysieke realiteit als het economische systeem heb toegestaan te bestaan als de gemanifesteerde consequenties van mijn participatie in het definieren van 'veiligheid' in en als een energetische ervaring in mezelf ---

en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd die gemanifesteerde 'onveiligheid' in en als de fysieke realiteit als 'het economische systeem' te gebruiken als excuus en rechtvaardiging voor de negatieve ervaring van 'onveiligheid' als ANGST die ik heb verbonden met die realiteit in mezelf en dus ook mijn participatie in het verlangen en zoeken naar de positieve energetische ervaring van 'veiligheid' in en als 'mijn persoonlijke comfortzone' als bepaalde plaatsen, mensen en gewoontes --- in de plaats  van verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik heb gecreëerd en heb toegestaan te bestaan als wat HIER is en daarin op te staan in en als eenheid en gelijkheid en aldus mezelf in en als de fysieke werkelijkheid te bewegen in elk moment van ademhaling in en als wat het beste is voor allen, om daadwerkelijk 'veiligheid' te creëren als een echte, fysieke werkelijkheid die HIER is onvoorwaardelijk voor alle levende wezens --- in en als het besef dat het onaanvaardbaar is om mijn verantwoordelijkheid voor Creatie te negeren door weg te vluchten en te schuilen in een persoonlijke comfortzone als GEVOELENS, waarin ik mijn positie in en als het geld-systeem misbruik  geen verantwoordelijkheid te nemen voor de consequenties in de levens van anderen die een DIRECT gevolg zijn van mijn participatie in het geld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf er niet van te VERZEKEREN dat elke handeling, elke beweging die ik onderneem HIER in deze fysieke realiteit, bestaat in en als het creëren en manifesteren van VEILIGHEID in en als een economisch systeem voor alle levende wezens onvoorwaardelijk --- door gewoontes te hebben toegestaan te bestaan in mezelf als bewegingen die ik heb gedefinieerd in en als het genereren van persoonlijke positieve gevoelens van 'veiligheid' in en als het creëren van een persoonlijke comfortzone, waarin ik in totale afscheiding besta van de fysieke werkelijkheid en de consequenties die ik manifesteer door middel van mijn handelingen in de fysieke werkelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de fysieke werkelijkheid die HIER is, door mezelf te definieren in en als een persoonlijke 'comfortzone' als positieve gevoelens die ik heb verbonden met bepaalde mensen, plaatsen en handelingen, in en als een verlangen naar een persoonlijk gevoel van 'veiligheid' --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat de consequentiele 'onveiligheid' die ik manifesteer en toesta te bestaan in en als de fysieke werkelijkheid als het economische systeem, HIER is, in en als MIJN werkelijkheid, als dus consequenties die ik voor MEZELF  manifesteer en niet zomaar voor 'andere mensen', en die ik dus uiteindelijk onder ogen zal moeten komen als mijn Creatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het woord 'veiligheid' door 'veiligheid' te definieren in en als een energetische polariteit van 'veiligheid' als een positieve energie en 'onveiligheid' als een negatieve energie --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat VEILIGHEID niet echt kan zijn als 'onveiligheid' bestaat, en dat ware veiligheid enkel kan bestaan als het een constante en stabielie fysieke realiteit is die voor alle levende wezens gelijk en onvoorwaardelijk HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'veiligheid' van mezelf af te scheiden door 'veiligheid' te definieren in en als GELD, ter onderhouding/ondersteuning van persoonlijke positieve gevoelens die ik heb verbonden met bepaalde mensen, plaatsen en gewoontes -- in de plaats van mezelf te definieren in en als veiligheid als de levende expressie van mezelf in elk moment van ademhaling en daarin te staan/bestaan in en als wat het beste is voor allen, om mezelf daarin te bewegen in en als het creëren/manifesteren van ware veiligheid in en als de fysieke realiteit


Wordt vervolgd in Dag 182

Dag 180: Mijn Comfortzone Verlaten

In het proces van zelf-realisatie zal het noodzakelijk zijn om mijn 'comfortzone' te verlaten, om te breken met oude gewoontes die mij vast doen steken en vast houden in altijd herhalende patronen van gedrag, van gedachten, gevoelens en emoties. Het proces van zelf-realisatie is het herboren worden, dus het absoluut loslaten van het verleden als oude patronen. Dus uiteraard zal de geest hier een ingebouwde weerstand tegen hebben, omdat de geest niet wil veranderen. Met andere woorden, alles wat te maken heeft met schrijven, zelf vergeving en zelf-correctie zal ik 'niet leuk vinden' en zal ik liever niet willen doen.

Er is zoveel over mezelf en de realiteit dat ik nooit gezien of ontdekt heb - door enkel in de geest te bestaan als de illusie van superioriteit, waarin ik mij vastklamp aan de gedachte dat 'ik het allemaal al weet', dat ik de toekomst kan voorspellen, en dat ik daarin dus gerechtvaardigd ben in mijn levensstijl van persoonlijke gewoontes als PATRONEN - en gerechtvaardigd in mijn geloof dat ik 'weet wie ik ben' --- mijn gedachten, gevoelens en emoties dat ben ik toch!!

Maar nooit heb ik gekeken naar waar die zogezegde superioriteit van mezelf in mijn geest vandaan komt, want het komt in wezen van ANGST, het is gebaseerd op de angst van de realiteit - als de reden waarom ik in de eerste plaats het verlangen ervaar in mezelf om een 'comfortzone' te hebben in en als mezelf als mijn geest als patronen en gewoontes waar ik mij aan vastklamp in mijn kennis en ervaring van 'wie ik ben'. Die angst is een angst die ik meedraag uit mijn kindertijd - het is de angst van mijn omgeving, de angst om 'aangevallen' te worden door 'mensen', de angst van mensen en hun beoordelingen, de angst van mensen en hun bestraffingen als wat ik ervaren heb tijdens mijn kindertijd in interactie met mijn omgeving.

'Intelligentie' is dus mijn 'comfortzone', want in mijn intelligentie als mijn gedachten, gevoelens en emoties, als dat wat ik 'IK' noem, kan ik bestaan in een 'vaste structuur' van schijnbare 'veiligheid', in en als het credo dat 'zolang ik alles WEET en kan VOORSPELLEN in mijn geest, kan ik mezelf beschermd houden' --- via gedachten als 'intelligentie' tracht ik mensen en hun gedrag/gedachten/gevoelens/reacties te voorspellen en berekenen om er op die manier voor te zorgen dat ik steeds beschermd ben voor een 'uitbrander', voor 'conflict'.

En het is deze zogezegde 'noodzaak' aan een comfortzone in mensen dat ervoor zorgt dat de hele mensheid blijft steken in oude patronen en dus in de ANGST van elkaar, van de realiteit -- en dat ervoor zorgt dat niemand in deze wereld ooit werkelijk zal opstaan --- omdat iedereen zoveel angst heeft om zijn comfortzone te verliezen. Maar hebben we ooit stilgestaan bij wat daaronder ligt, bij de angst die ons allen in zijn greep heeft en die ons transformeert tot levensloze zombies die zichzelf liever verdoven via herhalende handelingen en gewoontes op zoek naar een positief gevoel in onzelf dan werkelijk te leven als een absolute ongelimiteerde zelf-expressie in elk moment van ademhaling? Zouden we ooit zo zelf-eerlijk kunnen zijn om in onszelf te kijken en in te zien dat letterlijk ons hele bestaan geregeerd wordt door ANGST?

Wat is comfort zelfs? Waarom is 'comfort' niet een natuurlijke aanwezigheid in onze realiteit die voor ieder gelijk is? Waarom bestaat dit zogezegde 'comfort' enkel in onze persoonlijke geest, waar enkel sommigen zich comfortabel kunnen voelen in hun comfortabele levensstijl, die gevoed wordt door GELD, terwijl anderen de prijs betalen en in levensomstandigheden vertoeven die alles behalve 'comfortabel' zijn --- creëren we niet net een hel op aarde om ANGST van te hebben door ons vast te klampen aan persoonlijk comfort in en als gedachten, gevoelens en emoties dat we met hand en tand zullen verdedigen tegen 'andere mensen' in de plaats van 'comfort' een realiteit te maken voor allen onvoorwaardelijk?

Waarom is 'comfort' een persoonlijk gevoel dat als balanceringspunt bestaat van ANGST, en niet een fysieke natuurlijke aanwezigheid?

Om verandering te brengen in hoe het leven op aarde vandaag functioneert en structureel georganiseerd is, zullen we eerst onszelf in onszelf structureel moeten veranderen en herorganiseren, door los te laten van onze persoonlijke 'comfortzone' in en als GEVOELENS, gevoed door gewoontes en patronen uit het VERLEDEN - hetgeen wil zeggen: loslaten van ANGST, loslaten van gedachten, loslaten van gevoelens, loslaten van 'intelligentie' als 'zelf-bescherming', loslaten van het verlangen naar controle over de realiteit --- want het is die 'controle' die enkel meer angst creëert en manifesteerd, het is die controle van binnenuit die van onze realiteit een gevangenis maakt waarin we bestaan in angst van elkaar, angst van de controle die we uitoefenen of trachten uitoefenen over elkaar, angst van elkanders angst.


Wordt vervolgd in Dag 181

Dag 179: Een MEDIA die het beste is voor Allen

Dit is een verderzetting van
"Dag 175: De Media in een Relatie"
  "Dag 176: Media-brainwashing en Relaties"
 "Dag 177: Hoe programmeert de MEDIA Machteloosheid in de vorm van LIEFDE?"
"Dag 178: MEDIA-gestuurde Seksualiteit in een Relatie"


ik stel mezelf tot doel om de voorgeprogrammeerde 'relatie-patronen' als wat ik geleerd heb van de media als machteloosheid in de vorm van 'liefde' af te werpen en mezelf toe te wijden aan het creëren van relatie-patronen die het beste zijn voor al het leven op aarde door verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als een levend wezen op aarde - door één en gelijk te staan met de media in deze wereld en het vorm te geven en te sturen in eenheid en gelijkheid met mezelf als het zelf-directieve principe van het leven zelf

ik stel mij tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor de relaties die ik creëer met mensen in mijn wereld -- door de voorgeprogrammeerde patronen van 'liefde', machteloosheid, hoop en wanhoop te breken en te stoppen - en hierin de media geen macht te geven over mezelf als het leven zelf --- door in te zien dat de 'media' in en als de menselijke samenleving een programma is dat opzettelijk gecreëerd geweest is en toegestaan is te bestaan door de mensheid om te dienen als het ultieme zelf-rechtvaardigingsmiddel in en als het principe van 'twee of meer in mijn naam'

ik stel mij tot doel om alleen te bestaan in en als mezelf in het besef dat 'het nodig hebben van een relatie' een voorgeprogrammeerd idee is dat ik gekopieerd heb van de media -- hierin stel ik mezelf tot doel om eerst en vooral een relatie te creëren met mezelf en mezelf dus niet te laten sturen door het verlangen naar een relatie/seks, omdat ik besef en inzie dat dit verlangen als enige functie heeft om ervoor te zorgen dat ik mijn macht weggeef en dus compleet machteloos besta/sta in deze wereld en aldus nooit in staat zal zijn om deze wereld te veranderen tot een wereld die het beste is voor allen

wanneer en als het verlangen naar een relatie/seks opkomt in mezelf, dan stop ik en ik adem, en ik sta op in en als eenheid en gelijkheid met dit verlangen - in en als het besef dat dit een voorgeprogrammeerd verlangen is, en in en als het besef dat niets nodig heb om te bestaan

ik zie hierin in en ik besef dat relaties in deze wereld niets meer of minder zijn dan een construct dat mensen gebruiken om hun verantwoordelijkheid in weg te geven -- door hun macht weg te geven in en als de ervaring van 'liefde' en in en als het geloof dat 'liefde' meer is dan het leven

ik stel mij tot doel om de brainwashing van het geloof dat 'liefde' meer is dan het leven, en dat 'liefde' uberhaupt bestaat, te breken --- door op te staan in en als zelf-verantwoordelijkheid in het besef dat 'liefde' een voorgeprogrammeerd woord/ervaring is die ik geleerd heb van de televisie en de muziek-industrie --- hierin besef ik dat ik in mijn zoektoch en verlangen naar 'liefde' als 'meer', mezelf en de wereld heb verminderd door mijn macht/wezen weg te geven in en als een 'eindeloze' zoektocht en dat ik hierin nooit werkelijk heb geleefd

hierin stel ik mij tot doel om mezelf als het leven zelf een kans te geven om zich uit te drukken, om mezelf werkelijk te leren kennen -- door los te laten van het verlangen naar liefde in en als het besef dat ik in en als dit verlangen mezelf enkel verlies - en enkel 'verlies'/'minder' manifesteer door te verlangen naar 'winst'/'meer'

ik stel mij tot doel te breken met de voorgeprogrammeerde energetische polariteit van verlangen naar liefde en angst van verlies en op te staan in en als mezelf, in en als zelf-liefde --- en in en als het besef dat 'relaties' opzettelijke brainwashing zijn die gebaseerd is op ANGST, als de angst van de realiteit die families programmeren in hun kinderen als een rechtvaardiging voor het creëren van relaties

hierin stel ik mezelf tot doel om de angsten die ik heb laten programmeren in mezelf door mijn familie onder ogen te komen en te stoppen --- zodat ik in deze wereld kan bestaan als een zelf-verantwoordelijk wezen die in staat is om de wereld te sturen in en als verandering tot een wereld die het beste is voor allen

Dag 178: MEDIA-gestuurde Seksualiteit in een Relatie

Dit is een verderzetting van "Dag 175: De Media in een Relatie"


lees ook:
 "Dag 176: Media-brainwashing en Relaties"
 "Dag 177: Hoe programmeert de MEDIA Machteloosheid in de vorm van LIEFDE?"


 In de vorige blog posts heb ik gekeken naar hoe de media mijn idee over 'liefde' in en als een 'relatie' heeft beïnvloed en hoe ik de media mijn identiteit/expressie als 'vrouw' in deze wereld heb laten bepalen. In deze blog-post onderzoek ik het aspect van Seksualiteit en de Seksuele expressie in een Relatie en hoe deze geprogrammeerd/beïnvloed/bepaald wordt door de media als televisie, internet en muziek.

Wat ik hierin heb gemerkt bij mezelf is dat ik mij tijdens mijn kindertijd veel bezighield met het afspelen van seksuele scenes die ik op televisie gezien had in mijn verbeelding - waarin ik dan een energetische opwinding genereerde in mezelf, waar ik stilaan mezelf aan verslaafd aan het maken was --- door, terwijl ik op school in de les zat, de 'tijd te doden' met dagdromen als het constant en continu herafspelen van die specifieke scenes en het uitbreiden van die scenes, op zoek naar een steeds hogere opwinding. Ik herinner me dat ik er in de les vaak 'versuft', 'verstrooid' en 'afwezig' bijzat - 'met mijn hoofd/gedachten ergens anders' --- het was alsof ik me energetisch/lichamelijk de hele tijd vermoeid en leeggelopen voelde. En wanneer ik uit mijn dagdroom gewekt werd door de leerkracht die ons een opdracht gaf, mij iets vroeg of de bel die ging, was het werkelijk alsof ik ontwaakte uit een diepe slaap/droom.

Hierin heb ik een obsessie gecreëerd met 'seks' en 'relaties' als de beelden in mijn geest die ik had gedownload van de televisie en die ik verder afspeelde/entertainde in mijn geest/gedachten. Ik was langs de ene kant obsessief op zoek naar en verlangend naar 'contact' in en als relaties, en langs de andere kant voelde ik me compleet gedisconnecteerd van mijn omgeving, van mijn 'medeleerlingen' - omdat ik mezelf had opgesloten/afgesloten in de alternatieve wereld van mijn geest als verBEELDing en energie, zonder dat ik zelf ooit merkte waar ik eigenlijk mee bezig was en de consequenties die ik daarin aan het creëren was voor mezelf. Ik merkte niet dat ik bezig was een energetische idENTITEIT te creëren in en als mezelf als een polariteits-systeem van langs de ene kant een enorm verlangen naar seks/relaties als de beelden in mijn verbeelding en langs de andere kant een enorme angst van mensen, een enorme angst van afwijzing en van de fysieke realiteit waarin ik me bevond.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten beïnvloeden door de beelden van seks die ik zag in de media door erop te reageren met de energetische ervaring van opwinding

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te verlangen om de beelden van 'seks' die ik zag in de media te ervaren in de fysieke realiteit --- door te reageren op die beelden met opwinding en daarin het geloof te creëren in mezelf dat de beelden van 'seks' die ik zag 'meer' waren dan mezelf en dat ik 'meer' zou zijn als ik ook seks zou hebben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in en als verbeelding over 'seks' als het herafspelen van de seksuele scenes die ik had gezien in de media in mijn geest, om de opwinding die ik had ervaren bij het zien van die beelden in de media opnieuw te kunnen ervaren, in en als het geloof dat die beelden 'meer' zijn dan mezelf --- in de plaats van zelf-eerlijk te zijn en in te zien dat IK die 'meerwaarde' gegeven heb aan de beelden die ik zag door erop te reageren met energie/opwinding

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de seksuele opwinding die ik ervoer als reactie op de beelden van 'seks' die ik zag op televisie -- door die opwinding te beoordelen als 'slecht'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de beelden van 'seks' die ik zag in de media door die beelden te definieren in en als de energetische ervaring van opwinding

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het verlangen naar 'seks' als de beelden die ik had gezien in de media door mezelf te definieren in en als dit verlangen --- in de plaats van in te zien dat dit verlangen een voorgeprogrammeerd construct is van beelden die ik heb gekopieerd van mijn omgeving in en als mijn geest

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de ervaring van seksuele opwinding als verlangen dat ik heb verbonden met de beelden van seks die ik zag in de media door mezelf te definieren in en als de verbinding tussen de ervaring van verlangen en beelden van 'seks' --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat de ervaring van 'seksuele opwinding' op basis van beelden een voorgeprogrammeerde reactie/ervaring is die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als seksueel verlangen op basis van beelden door de media en mijn omgeving door mezelf te definieren in en als de ervaring van opwinding/verlangen dat ik ervoer in mezelf als reactie op de beelden van 'seks' die ik zag

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van verbeelding als beelden van seks die ik herafspeelde in mijn geest door erop te reageren met opwinding/verlangen --- in de plaats van in te zien dat de verbeelding en de ervaring van 'opwinding' niet is 'wie ik werkelijk ben' omdat het een voorgeprogrammeerd construct is als beelden die ik heb gekopieerd van de media

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'seks' te definieren in en als de beelden van seks die ik heb gezien in de media en de voorgeprogrammeerde energetische ervaring in mezelf van opwinding --- en daarin te verlangen om het beeld dat ik zag op televisie uit te leven/voeren in en als de fysieke werkelijkheid om de opwinding te ervaren --- door mezelf te hebben toegestaan mezelf af te scheiden van de ervaring van seksuele opwinding door te gelovend dat het 'meer' is dan mezelf --- in de plaats van één en gelijk te staan met de beelden van seks en de ervaring van opwinding in en als het besef dat de energetische reactie van opwinding op die beelden van seks bestaat in mezelf en dus niet 'meer' is dan mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de ervaring van seksuele opwinding door het te verbinden met beelden van 'seks' die ik heb gezien in de media - en hierin te geloven dat de beelden van seks 'meer' zijn dan mezelf --- in de plaats van zelf-verantwoordelijkheid te nemen in zelf-eerlijkheid en te beseffen dat ik de 'meerwaarde' gegeven heb aan de beelden van seks door mezelf af te scheiden van de reactie van seksuele opwinding in mezelf en die reactie/ervaring te projecteren in/op de beelden van seks - waarin ik mezelf heb toegestaan de beelden van seks van mezelf af te scheiden en mij heb laten programmeren in en als seksueel verlangen op basis van beelden van seks

ik vergeef mezelf dat ik een 'seks-construct' heb toegestaan te bestaan in mezelf, als een verzameling van beelden van seks die ik had gezien in de media in verbinding met de ervaring van opwinding --- waarin ik onbewust constant op zoek ben naar 'seks' in de fysieke realiteit als mijn omgeving in en als het ervaren van de opwinding die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met beelden van seks in mijn geest

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd constant op zoek te zijn naar seks in mijn omgeving, door het 'seks-construct' te hebben toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf - als een constante onderbewuste zoektocht naar de energetische ervaring van opwinding die ik in mezelf heb verbonden met beelden van seks

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf compleet af te scheiden van de fysieke realiteit als mezelf HIER, door het seks-construct dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf op de beelden die ik zie met mijn ogen te projecteren en daarin te bestaan in en als een constante onderbewuste zoektocht naar 'seks' als de energetische opwinding die ik heb verbonden met de beelden van seks in mijn geest


Wordt vervolgd in Dag 179

Dag 177: Hoe programmeert de MEDIA Machteloosheid in de vorm van LIEFDE?

Dit is een verderzetting van "Dag 176: Media-brainwashing en Relaties" - waarin ik gekeken heb naar hoe ik de media heb laten bepalen 'wie ik ben' als mijn expressie van 'vrouw' in deze wereld en als mijn definitie van 'een relatie met een man' -- en waarin ik dit construct uiteengehaald heb door zelf-vergeving toe te passen.

in deze blog-post kijk ik naar het aspect van hoe 'liefde' en voornamelijk de eigenschap van 'hals over kop verliefd worden' die gepromoot wordt/werd in de media als een fantastische, geweldige en 'magische' ervaring en naar hoe ik mezelf hierdoor heb laten beïnvloeden/programmeren in de relaties die ik heb gecreëerd met mensen in mijn wereld --- waarin ik bestond in en als het personage van 'hals over kop verliefd' in en als een ervaring van totale machteloosheid tegenover de ervaring van 'liefde' die ik ervoer voor mijn partner en waarin ik deze ervaring van 'machteloosheid'/radeloosheid/wanhoop/hoop in en als 'liefde' heb aanvaard als 'wie ik ben' en als de realiteit van wat 'een relatie' is of zou moeten zijn.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven in 'liefde' als een overweldigende ervaring die mij kan doen 'zweven' en 'de controle kan doen verliezen' - door mezelf te hebben geïdentificeert met hoe 'liefde' gepresenteerd/gepromoot werd door/in de Media

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in de media als televisie, muziek en magazines - en daarin mezelf te hebben laten programmeren in en als het geloof dat een relatie tussen een man en een vrouw gedefinieerd is in en als de ervaring van 'liefde' --- als een 'overweldigende' energetische ervaring waarin mensen 'zichzelf verliezen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te hebben geïdentificeert met hoe 'liefde' door de media verpakt/gepresenteerd/gedefinieerd werd als een obsessie - als schijnbaar iets 'waar je niet zonder mee kan leven', iets waarin je je partner 'nodig hebt' en 'niet zonder elkaar kan leven' -- en daarin mezelf te hebben toegestaan relaties te creëren met mannen waarin ik automatisch geloofde dat wij 'gemaakt zijn voor elkaar' en 'elkaar nodig hebben om te bestaan' in en als de ervaring van 'liefde' als 'verbondenheid' en langs de andere kant de ervaring van angst om hem te verliezen, hopeloosheid, machteloosheid en wanhoop - zonder ooit te hebben ingezien waar deze ervaring en geloofsystemen vandaan komen en dus nooit te hebben beseft dat ik het concept en de ervaring van 'liefde' heb gekopieerd van de Media

ik vergeef mezelf dat ik het geloof  dat 'liefde' groter/meer is dan het leven, als een 'magische' ervaring die ik MOET ervaren in mijn leven heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf te hebben laten programmeren door muziek en films waarin 'liefde' op die manier gepromoot werd in en als 'relaties'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat alles van wat ik geloof en ervaar in verband met het concept 'liefde', van de media komt als wat ik gezien en gehoord heb in films en muziek --- en dat ik, in en als de menselijke geest als een programmeerbaar systeem van gedachten, gevoelens en emoties, mezelf hierin heb laten programmeren door blindelings en automatisch de woorden die ik hoorde en de beelden die ik zag in muziek en films te integreren in mezelf als 'wie ik ben' in en als 'mijn identiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'een relatie tussen een man en een vrouw' te definieren in en als het woord 'liefde' en de energetische ervaring van 'liefde' - op basis van allerlei betekenissen als woorden die ik heb gekopieerd van de media in verband met 'liefde' - zoals 'ik kan niet leven zonder jou', 'jij bent de ware', 'jij bent mijn ster/maan/zon', 'we zijn gemaakt voor elkaar', 'zielsverwanten', 'we staan in de sterren geschreven', wij horen bij elkaar', 'ik heb je nodig/verlaat me niet', 'wat is het leven zonder liefde', 'iedereen heeft liefde nodig', 'je hebt niet geleefd als je niet hebt liefgehad', ik zou mijn leven voor je geven', ...

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'liefde' meer/groter is dan het leven - en dat ik dus mijn leven zou moeten geven voor/aan liefde en aan de zoektocht naar de ervaring van 'liefde' --- in de plaats van in te zien dat ik hierin mijn leven/mezelf heb verspilt aan een constante zoektocht naar een energie die schijnbaar 'meer'/'beter' is dan mezelf op basis van voorgeprogrammeerde geloofsystemen, en dat ik daarin mijn macht compleet heb weggegeven aan het wereld-systeem door niet HIER te bestaan in en als zelf-macht

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb gedefinieerd in en als de ervaring van 'liefde' in mezelf - en dat ik mezelf heb toegestaan deze ervaring nooit te hebben onderzocht door blindelings dit concept van 'liefde' te hebben aanvaard als hoe het aan mij gepresenteerd werd door de media en mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd op zoek te zijn naar mijn 'zielsverwant' zodat ik de 'ultieme liefde' kan ervaren, en nooit te hebben ingezien dat deze zoektocht/verlangen voorgeprogrammeerd is als wat ik gekopieerd heb van de media als films en muziek, waarin ik het concept van 'zielsverwantschap' heb geleerd en geïntegreerd in mezelf en heb aanvaard als 'de realiteit' --- in de plaats van in te zien dat 'zielsverwantschap' een uitvinding is van de media als de menselijke geest die op zoek is naar de 'ultieme/hoogste energie', als een woord dat opzettelijk geprogrammeerd wordt in het menselijk brein, om de mens op een zoektocht te plaatsen naar 'dat missende deel', zodat de mens zal bestaan in en als absolute machteloosheid in deze wereld en dus nooit zal opstaan en verantwoordelijkheid zal nemen voor het wereld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat 'liefde' als wat gepromoot wordt door de media, de mens enkel programmeert in en als de ervaring van machteloosheid in zichzelf door te geloven dat hij nog iets/iemand nodig heeft om werkelijk ten volle te bestaan en dus in zichzelf niet compleet, machtig, krachtig en 'echt' is en dus ook de macht niet heeft om op te staan in deze wereld en verantwoordelijkheid te nemen voor het wereld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien en te beseffen dat 'liefde' niet 'echt' is omdat het een woord/concept is dat ik geleerd heb door naar televisie te kijken en naar muziek te luisteren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat de ervaring die ik heb verbonden met het woord 'liefde', als een hoge energetische ervaring in mezelf, enkel in mezelf bestaat als wat ik heb gecreëerd op basis van voorgeprogrammeerde BETEKENISSEN die ik heb geassocieerd met het woord 'liefde'

ik vergeef mezelf dat ik 'liefde' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in de realiteit als een opzettelijke hersenspoeling van de mens door middel van de MEDIA -- waarin kinderen leren om, in de plaats van op zichzelf te vertrouwen en zichzelf te respecteren en zelf-ondersteuning en zelf-intimiteit te ontwikkelen, hun vertrouwen, macht en kracht weg te geven in en als de zoektocht naar een ervaring

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat het geloof dat 'liefde' echt is, het resultaat is van een opzettelijke negatie en ontkenning van hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit en van hoe kinderen opzettelijk geprogrammeerd worden door de media en hun omgeving om te GELOVEN in 'liefde', op basis van allerlei betekenissen die toegeschreven worden aan 'liefde', waarin ze uiteindelijk opgroeien tot volwassenen die hun voorgeprogrammeerde gedachten, gevoelens en emoties hebben aanvaard als 'echt' en 'wie ze zijn' zonder enig gewaarzijn of inzicht in waar die gedachten, gevoelens en emoties vandaan komen en hoe ze gecreëerd zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'liefde' te definieren in en als 'het nodig hebben van een ander'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'liefde' te definieren in en als de ervaring van afhankelijkheid als machteloosheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het woord 'liefde' door het woord 'liefde' te definieren in en als de ervaring van verlangen in en als het geloof dat ik 'iemand NODIG heb om te bestaan'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren/hersenspoelen door de media in en als het geloof dat ik 'iemand nodig heb om te bestaan' in en als de ervaring van 'liefde'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat ik niet 'goed genoeg' ben als wie ik ben als alleen in en als mezelf en dat ik 'liefde' nodig heb in mijn leven, in en als een 'relatie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het verlangen naar de ervaring van 'liefde' -- door die ervaring van mezelf te hebben afgescheiden door 'liefde' te definieren in en als 'een relatie', op basis van wat ik zag/hoorde op televisie en in muziek

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in de media en mijn omgeving en daarin te geloven dat alles dat mij verteld/gepresenteerd wordt als woorden en beelden door mijn omgeving/de media 'echt' is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te verliezen in de illusie van 'liefde', door in een relatie mijn geloofsystemen en ervaringen in verband met 'liefde' in en als de relatie te projecteren op mijn partner - en daarin mijn partner te gebruiken om mijn geloof en ervaring van 'liefde' te bevestigen en valideren en dus te kunnen bestaan in en als het geloof dat die ervaring van 'liefde' en het geloof dat 'wij samen horen', dat wij 'gemaakt zijn voor elkaar' en 'zielsverwanten zijn' in mezelf 'echt is' --- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor wat IK heb toegestaan te bestaan in mezelf als een illusoire realiteit van voorgeprogrammeerde gedachten, gevoelens en emoties die enkel 'echt' zijn/aanvoelen voor MIJ, maar in wezen niets te maken hebben met de realiteit die HIER is

Dag 176: Media-brainwashing en Relaties

Dit is een verderzetting van "Dag 175: De Media en een Relatie"

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door de media in en als hoe ik 'vrouwen' en 'vrouwelijkheid' definieer

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door de media in en als het definieren van 'vrouwen' als beelden die in vergelijking met elkaar staan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het vergelijken van mijn uiterlijk met het uiterlijk van andere vrouwen -- door mezelf te definieren in en als de beelden die ik zag in de media als hoe 'de vrouw' werd voorgesteld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als 'vrouw' op basis van de definities die gegeven werden aan dit woord door de media - in en als 'hoe 'de vrouw' zich moet gedragen en eruit moet zien', in functie van het 'aantrekkelijk zijn voor mannen' en dus het creëren van een relatie met een man

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door de media in en als het verlangen om een relatie te hebben met een man - op basis van de beelden die ik heb gezien van 'koppels' op televisie en in magazines, als hoe 'relaties' voorgesteld worden door de media

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te verlangen om een relatie te 'hebben' als het beeld dat ik zag op televisie en in magazines -- door mezelf in en als de geest te hebben laten programmeren door beelden en woorden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de beelden die ik zag op televisie in mijn geest te programmeren en te projecteren door erop te reageren met gevoelens en emoties - en daarin mezelf te identificeren met de beelden die ik zag --- waarin ik mezelf heb toegestaan te geloven dat ik als het fysieke lichaam als zelf-expressie 'niet goed genoeg' ben en dat ik er moet uitzien als en dat mijn leven er moet uitzien als wat ik zag op televisie en in magazines

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de beelden die ik zag op televisie van 'koppels' als 'relaties tussen man en vrouw' door erop te reageren met verlangen/opwinding --- als een voorgeprogrammeerde reactie die gestuurd werd door hoe dat beeld van 'relaties' in/op televisie en in magazines werd gepresenteerd als 'positief' en 'goed' en 'juist'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het beeld van 'een relatie' als hoe het gepresenteerd werd in de media te beoordelen/definieren als 'goed' en 'positief' en 'juist' -- en niet in te zien dat dit voorgeprogrammeerde beoordelingen/definities zijn die ik in mezelf heb laten programmeren door de media en mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een verlangen te verbinden met het beeld van 'een koppel' dat ik zag in de media en in mijn omgeving door het te beoordelen als 'positief' als een voorgeprogrammeerde beoordeling

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd werkelijk te geloven dat ik 'niet goed genoeg' ben als wie ik ben als een fysieke natuurlijke expressie die alleen bestaat op/als zichzelf -- door mezelf te hebben laten programmeren door de media en mijn omgeving in en als het verlangen naar een relatie, als wat mij voorgeschoteld werd als 'positief' en 'goed'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat als ik alleen ben en dus geen relatie heb, dat ik dan 'niet echt besta' - omdat ik dan niet voldoe aan het beeld van 'een relatie' en 'een koppel' dat mij werd gepresenteerd door de media als 'positief' en 'goed' --- door mezelf te hebben toegestaan mezelf te laten programmeren door de media in en als beelden en woorden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd relaties te creëren op basis van het geloof dat ik een relatie MOET 'hebben' met een man om 'compleet', 'volledig' en 'echt' te zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het geloof dat ik neit 'echt' ben en dat ik niet echt besta als ik geen relatie heb met een man --- in de plaats van in te zien dat ik in en als dat geloof  en in en als het verlangen naar een relatie nooit echt bestaan heb, omdat ik een voorgeprogrammeerde machine was die handelde op basis van voorgeprogrammeerde gedachten, gevoelens en emoties - en in de plaats van mezelf te erkennen als HET BESTAAN in en als mezelf, ongedefinieerd als wat werkelijk ECHT is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als een voorgeprogrammeerde machine van gedachten, gevoelens en emoties, in en als geloofsystemen over 'wat het leven is' en 'wie ik ben' als 'mens' --- en daarin mezelf als het leven zelf als wat ECHT is te hebben onderdrukt, door nooit te hebben ingezien dat het concept van 'een relatie' als een beeld en de ervaring van 'verlangen' als 'positieve gevoelens' een programma is dat ik heb aanvaard als 'de realiteit', door mezelf te hebben toegestaan te bestaan in en als de menselijke geest als een programma van beelden en woorden,  in de plaats van in elk moment te bestaan in en als mezelf als wie ik werkelijk ben als het leven/het bestaan zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat dat wat ECHT is, bestaat onvoorwaardelijk, en heeft geen geloofsystemen nodig om te bestaan --- en dat het geloof dat als ik geen relatie heb dat ik dan 'niet besta' dus een illusie is - en dat wie ik werkelijk ben als ECHT, is HIER

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een positieve energetische waarde/ervaring te verbinden met het woord 'relatie' en het beeld van 'een relatie'/'een koppel' als wat ik heb gezien in de media en in mijn omgeving --- en daarin te verlangen naar 'het hebben van een relatie' om die positieve gevoelens te kunnen ervaren als wat ik mezelf heb toegestaan te definieren als 'het leven' -- in de plaats van in te zien en te beseffen dat het maar energie is, en dat energie niet ECHT is, omdat het kortstondig/vluchtig is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de positieve energetische ervaring die ik heb verbonden met het beeld van 'een relatie' en het woord 'relatie' te definieren als 'het leven', en daarin te geloven dat ik niet echt leef/besta als ik geen relatie heb en als ik dus die energie niet kan ervaren --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat die energie niet eens echt bestaat omdat het zal eindigen wanneer het fysieke lichaam sterft

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn leven/bestaan HIER te verspillen aan het verlangen/zoeken naar een energie die ik heb gedefinieerd als 'het leven', zonder ooit te hebben ingezien dat die energie niet echt bestaat en dus niet 'het leven' is omdat het niet eeuwig is, omdat het vluchtig/vergankelijk is, aangezien het zal eindigen/stoppen wanneer ik als het fysieke lichaam sterf --- in de plaats van werkelijk te bestaan als wie ik werkelijk ben als wat ECHT is, in en als de constantheid en stabiliteit van ademhaling, als 'simpelweg mezelf', als wat zal blijven bestaan tot in de eeuwigheid, fysieke lichaam of niet, of ik nu hier op aarde ben of in de 'hemel'/het hiernamaals - en hierin dus in te zien dat al wat te maken heeft met energie op basis van beelden en woorden, niet echt is en dus niet 'mezelf' is als het leven zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de consequenties in te zien van het volgen van energie en mezelf definieren in en als verlangens als energie - namelijk dat ik mezelf zal verliezen in een illusie en zal bestaan alsof het 'echt' is, en zal sterven met een ervaring van SPIJT omdat ik zal inzien dat al wat ik ooit heb gelooft over 'het leven' en 'wat echt is', een grote leugen geweest is - en dat ik wat echt is als het leven zelf heb verspilt/vergooit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als promiscuiteit door de media - door het geloof te hebben laten programmeren in mezelf dat ik een relatie MOET hebben om te 'bestaan' --- waarin ik alles in het werk stel, en mezelf daarin compleet compromitteer, om 'een man aan de haak te slaan', waarin ik mannen vrij spel geef om misbruik van mij te maken --- door automatisch mijn vertrouwen weg te geven aan elke man, die min of meer beantwoord aan het 'ideaalbeeld' van 'de man' als gepresenteerd door de media, die mij aandacht geeft en interesse in mij toont

ik vergeef mezelf dat ik mijn expressie tegenover mannen heb laten programmeren door mezelf te definieren in en als de beelden die ik zag op televisie van hoe een vrouw zich gedraagt tegenover een man en daarin een persoonlijkheid te hebben gecreëerd in mijn geest als een beeld van mezelf als een kopie van wat de expressie van vrouwen die ik zag op televisie, in functie van het verleiden van een man zodat ik een relatie kan hebben als het beeld dat ik zag op televisie --- in de plaats van in te zien dat het leven op aarde geen televisie-programma is, het is niet zomaar beelden - de beelden bestaan enkel in mijn geest als wat ik in mezelf heb laten programmeren - mannen en vrouwen als levende wezens zijn één en gelijk in en als hun bestaan op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door televisie in en als het afscheiden van mezelf van de mannelijke expressie als het beeld dat ik zie met mijn ogen --- door te verwachten dat 'een man' zich op een bepaalde manier uitdrukt en er op een bepaalde manier uitziet, in tegenstelling tot mijn verwachtingen over hoe ik als 'vrouw' mezelf zou moeten uitdrukken en er zou moeten uitzien - als de voorgeprogrammeerde persoonlijkheden die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als de geest als rolpatronen en verwachtingspatronen van 'mannen' en 'vrouwen' --- in de plaats van ECHT te zijn, als het leven zelf als zelf-eerlijkheid als zelf-expressie in het besef dat alle 'persoonlijkheden' en 'persoonlijkheidskenmerken' die ik heb toegeschreven aan 'mannen' en 'vrouwen' als beelden die ik zie met mijn ogen, een voorgeprogrammeerd programma zijn en dus niet het leven

Wordt vervolgd in Dag 177

Dag 175: De Media in een Relatie

Voor Context lees "Dag 165: Wat is een Relatie?"


Dag 166: Zoeken naar Hulp in een Relatie
Dag 167: Enkel ik kan mezelf Redden
Dag 168: Uit de Duisternis van Mezelf naar het Licht van de Relatie
Dag 169: Een Relatie als expressie van Eenheid en Gelijkheid
Dag 170: Seksualiteit en Seks in een Relatie
Dag 171: Wat is Seks?
Dag 172: Het Kameleon Personage in een Relatie
Dag 173: Kameleon Personage in een Relatie - Zelf-vergeving
Dag 174: Kameleon Personage in een Relatie - Zelf-Correctie


Hier kijken we naar de invloed van de Media als televisie, internet, magazines en reclame op de verschillende dimensies van een 'relatie', bijvoorbeeld partnerkeuze, seksuele expressie, verwachtingen van beide partners tegenover elkaar en de relatie, zelf-expressie/gedrag in de relatie en de definitie van 'wat een relatie is' die algemeen aanvaard wordt door de meerderheid van mensen in de samenleving.

 Een eerste punt waarin ik de media mij heb laten beinvloeden in hoe ik in een relatie sta is eerst een vooral het geloof dat ik 'een relatie nodig heb', en dat het 'verlangen naar een relatie' dus 'normaal' is - en dat bijgevolg manipulatieve spelletjes die ik speel om 'een man aan de haak te slaan' dus ook 'normaal' zijn, dat hoort zogezegd nu eenmaal bij het 'vrouw zijn' in deze maatschappij/wereld. De hele media wereld en hoe die 'vrouwen' presenteert, in en als eenzelfde format, met eenzelfde expressie, in en als de definitie van wat zogezegd 'vrouwelijk' is, draait namelijk rond het vooropstellen van een ideaalbeeld, als 'de ideale vrouw' (en 'de ideale man'), en hoe je je als vrouw het beste gedraagt om een man te behagen en om dus aantrekkelijk te zijn voor mannen, of althans voor de mannen die door de media gepresenteerd worden als 'de ideale man', in en als een voorgevormde definitie van wat 'mannelijkheid' is.

Dit op zich, het feit dat er een voorgevormd 'format' van 'gedrag'/'expressie' bestaat waar je als vrouw in zou moeten passen om 'een relatie' te kunnen verkrijgen indiceert dat er al manipulatie in het spel is, waarin de vrouw zichzelf als haar expressie manipuleert om de man te manipuleren in zijn gedrag/expressie tegenover haar -- door in te spelen op zijn gevoelens, gedachten en emoties --- waarin er dus ook duidelijk verondersteld wordt dat er bepaalde specifieke gedachten, gevoelens en emoties aanwezig zijn in alle mannen, als een 'programma' in en als de geest, die aldus bespeeld/gemanipuleerd kunnen worden door vrouwen en hoe deze zich presenteren/uitdrukken.

Door middel van deze media-invloed heb ik als vrouw een hele persoonlijkheid in en als 'vrouwelijkheid' ontwikkeld in mezelf, een persoonlijkheid die VOLLEDIG in het teken staat van het 'behagen van mannen' en het 'aan de haak slaan van een man' en dus 'hoe mannen over mij denken en mij beoordelen op mijn 'vrouwelijkheids-gehalte''. In en als deze persoonlijkheid beweeg ik in mezelf constant in en als de energetische polariteit van langs de ene kant het verlangen naar erkenning (positief) en anderzijds de angst van afwijzing van mannen (negatief) -- door mezelf hierin te hebben toegestaan werkelijk te geloven dat ik deze persoonlijkheid 'ben', dat dat 'mijn identiteit' is als 'vrouw' in deze wereld --- waarin ik duidelijk nooit heb stilgestaan bij hoe ik mezelf heb laten programmeren in en als deze 'identiteit' als een beeld van mezelf in mijn geest door de media als televisie, internet en magazines.

Hierin heb ik de media mijn ervaring van communicatie/interactie met mannen laten verstoren -- door 'mannen' te zien als 'iets dat ik moet hebben' en 'iets dat mij iets moet geven/waar ik iets van nodig heb', en dus niet als levende wezens, één en gelijk met mezelf - waardoor mijn interactie met mannen er één geweest is van spanning, angst, verwachting, hoop en nervositeit in de plaats van een echte interactie in en als zelf-eerlijkheid en zelf-expressie.

ik heb ook gemerkt dat ik mezelf heb laten programmeren tot het heel snel mezelf 'opgeven' aan de verlangens van mannen, mij heel snel te laten verleiden tot sex, en dus te bestaan in en als het 'willen behagen van mannen' -- waarin het hoofddoel van de persoonlijkheid van 'een vrouw' in mezelf is om aandacht en erkenning en dus SEKS te krijgen van een man. omdat ik nooit op televisie of in magazines heb gezien of geleerd om als vrouw, eerst en vooral respect te hebben voor mezelf door bijvoorbeeld de man eerst te leren kennen alvorens er een relatie mee te creëren - ik had geleerd dat 'het hebben van een relatie' het hoofddoel is van 'het leven'/mezelf en dat zelf-compromittatie om dat doel te bereiken dus 'normaal' en 'vanzelfsprekend' is.


Wordt vervolgd in Dag 176

Dag 174: Kameleon Personage in een Relatie - Zelf-Correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 173: Kameleon Personage in een Relatie - Zelf-Vergeving"


wanneer en als ik de gedachte aan 'het einde van de relatie', als het beeld van mezelf als 'alleen' en 'verlaten' en 'afgewezen', zie opkomen in mezelf, dan stop ik en ik adem -- en ik sta mezelf niet toe te reageren met backchat en angst in en als het Kameleon Personage

ik stel mezelf tot doel om eerst en vooral een relatie te creëren met mezelf, in en als zelf-aanvaarding, zelf-respect en zelf-vertrouwen om er zeker van te zijn dat ik mezelf niet zal compromitteren of onderdrukken wanneer ik een relatie creëer met een ander wezen - en om ervoor te zorgen dat ik stabiel blijf in en als mezelf zodat ik in een positie sta waarin ik mijn wereld kan sturen in en als relaties die ik creëer met mijn omgeving in en als en vanuit wat het beste is voor mezelf als het leven zelf

wanneer en als de backchat 'ik wil niet alleen zijn' opkomt in mezelf als reactie op de gedachte aan het 'eind van de relatie', dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te reageren op deze backchat met angst omdat ik besef dat ik alleen ben in en als mezelf en dat ik verantwoordelijk ben voor mijn bestaan - en dat deze backchat afkomstig is uit de afscheiding die IK mezelf heb toegestaan te creëren in mezelf met 'mijn partner'

en hierin stel ik mij tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf door mezelf te vergeven voor de afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - en op te staan in en als eenheid en gelijkheid met 'mijn partner' als mezelf --- en hierin te beseffen dat ik alleen besta in en als mezelf en dat elke afscheiding in en als gevoelens en emoties die ik ervaar 'tussen mezelf en mijn partner' mijn eigen creatie is in en als de geest

wanneer en als ik de backchat 'ik moet hem bij mij houden' als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie' zie opkomen in mezelf, dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te reageren met het verlangen om te participeren in en als verbeelding over de toekomst als het projecteren van mijn expressie in mijn geest en mij in te beelden hoe ik mij zal/zou gedragen in het bijzijn van hem om hem bij mij te kunnen houden door middel van manipulatie - omdat ik hierin besef en inzie dat ik enkel mezelf aan het manipuleren ben door de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf te projecteren op het beeld van 'hem' in mijn geest

hierin stel ik mij tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor deze verbeelding in mezelf -- en één en gelijk te staan met het beeld van 'mijn partner' en het beeld van 'mezelf' dat ik heb geprojecteerd in mijn geest

wanneer en als de backchat 'ik heb hem nodig' opkomt in mezelf als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie', dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te reageren met de ervaring van verlangen om hem te manipuleren met mijn expressie door te participeren in en als verbeelding over hoe ik mijn expressie zou kunnen gebruiken om zijn gedachten/beoordelingen over mij te manipuleren -- omdat ik besef dat ik hierin enkel mezelf aan het manipuleren ben

hierin stel ik mij tot doel om op te staan in en als mezelf in en als zelf-zekerheid, zelf-aanvaarding in en als eenheid en gelijkheid met 'mijn partner' in het besef dat ik hem niet nodig heb om te bestaan - ik ben HIER in en als het moment als ademhaling

wanneer en als ik de backchat 'ik moet ervoor zorgen dat hij mij leuk blijft vinden' zie opkomen in mezelf als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie', dan stop ik en ik adem -- en ik sta mezelf niet toe te reageren met verlangen om in mijn verbeelding een alternatieve expressie te bedenken die in het teken staat van 'hoe hij mij beoordeeld' en manipulatie - omdat ik besef dat het verlangen dat hij 'mij leuk vindt' bestaat in mezelf omdat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf niet leuk te vinden, mezelf niet te aanvaarden en mezelf niet te respecteren

hierin stel ik mij tot doel om een relatie te creëren met mezelf waarin ik mezelf leer kennen, mezelf leer 'leuk' vinden en mezelf leer aanvaarden door verantwoordelijkheid te nemen voor mijn bestaan

wanneer en als ik de backchat 'ik moet zijn wie hij wil dat ik ben' zie opkomen in mezelf als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie', dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe mezelf te definieren in en als deze backchat door in verbeelding te gaan waarin ik mijn observaties en interpretaties van 'wie hij is' als 'wat hij goed/slecht en positief/negatief vindt' gebruik om een personage van mezelf te creëren dat daarbij past om hem te manipuleren om mij 'leuk' te vinden en bij mij te blijven - omdat ik inzie dat ik enkel mezelf aan het manipuleren ben door mezelf te onderdrukken

hierin stel ik mezelf tot doel om te stoppen met mijn macht weg te geven aan het verlangen naar een relatie en dus te stoppen met mezelf te onderdrukken om 'goed genoeg' te zijn voor 'mijn partner' -- maar om op te staan in en als mezelf in en als zelf-verantwoordelijkheid in en als eenheid en gelijkheid

wanneer en als ik de backchat 'als ik mezelf ben dan zal hij mij afwijzen' zie opkomen in mezelf als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie', dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te reageren met angst - omdat ik besef dat 'afwijzing' niet slecht of negatief is

hierin stel ik mezelf tot doel om een relatie te creëren met 'andere mensen' in eenheid en gelijkheid met wie ik werkelijk ben - in en als het besef dat 'afwijzing' een handige 'tool' is voor mij om te zien wie bij mij past en wie niet -- hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf niet te onderdrukken uit angst van afwijzing en om mezelf niet te definieren in en als angst van afwijzing --- maar om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn wereld/realiteit/leven/mezelf en het zelf-directieve principe te zijn van mijn wereld, door mezelf de kans te geven om mensen eerst te leren kennen, en mensen de kans te geven om mij te leren kennen door onvoorwaardelijk mezelf te zijn in en als elk moment van ademhaling en dus niet te bestaan in en als de energetische polariteit van verlangen naar erkenning en angst van afwijzing

wanneer en als ik verbeelding zie opkomen van herinneringen waarin ik samen was met mijn partner, dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te reageren met het beoordelen van mijn expressie om een energetische polariteit te genereren in mezelf van 'positief' en 'negatief' -- omdat ik besef dat dit beeld in mijn geest niet is wie ik werkelijk ben --- ik ben HIER in en als de fysieke realiteit als zelf-expressie in en als ademhaling

wanneer en als ik de verbeelding zie opkomen over 'de toekomst' waarin ik mij inbeeld hoe ik mij zal gedragen als ik nog ooit samen zal zijn met 'mijn partner', dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te participeren in en als de energie van opwinding als het verlangen naar erkenning - omdat ik besef dat dit beeld in mijn geest van 'mijn expressie'/gedrag niet is wie ik werkelijk ben - Ik ben HIER in en als zelf-aanvaarding

Dag 173: Kameleon Personage in een Relatie - Zelf-vergeving

Dit is een verderzetting van "Dag 172: het Kameleon Personage in een Relatie"


Gedachte-dimensie -- welke gedachte komt op in mezelf?

het einde van de relatie al zien - mezelf zien als 'alleen', 'zonder mijn partner'

Ik vergeef mezelf dat ik de gedachte van het einde van de relatie te projecteren in mijn geest

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de gedachte aan het einde van de relatie als een beeld waarin ik mezelf zie als 'zonder mijn partner', 'alleen' en 'verlaten'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de gedachte aan het einde van de relatie waarin ik mezelf zie als 'alleen' en 'verlaten'


Gevoels- en reactie-dimensie

angst, wanhoop, paniek

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te reageren op de gedachte aan het einde van de relatie als het beeld van mezelf als 'alleen' en 'verlaten' met de energetische ervaring van angst

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de gedachte aan het eind van de relatie te definieren in en als de energetische ervaring van angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de gedachte aan het einde van de relatie en van de reactie/ervaring van angst door de gedachte aan het einde van de relatie te definieren in en als angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de verbinding tussen de gedachte aan het einde van de relatie en de ervaring van angst

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor het 'gedachten-construct'/programma van de verbinding tussen de gedachte/het beeld van het einde van de relatie en de ervaring van angst door mezelf erin te definieren en te geloven dat dit is 'wie ik ben' - in de plaats van één en gelijk te staan met de gedachte aan het einde van de relatie en de ervaring van angst als de 'alternatieve realiteit' van geloofsystemen over wat 'goed' en 'slecht' is, als het geloof dat 'het einde van een relatie' 'slecht' en 'negatief' is, die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik het geloof dat 'het einde van een relatie slecht is' te hebben toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het geloof dat 'het einde van een relatie iets slecht is' door te participeren in en als angst van het einde van de relatie in en als de verbinding tussen de gedachte aan 'het einde van de relatie' en de reactie/ervaring van angst --- in de plaats van in te zien dat dit een voorgeprogrammeerd geloofsysteem is dat ik heb gekopieerd van mijn omgeving als wat ik zag op televisie en hoe ik zag dat mensen in mijn omgeving omgingen met het einde van hun relatie --- waarin ik mezelf heb toegestaan een kopie te worden van mijn omgeving door de realiteit nooit te hebben onderzocht en bevraagd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd blindelings te geloven dat 'het einde van een relatie' iets 'slecht' en 'negatief' is, als een oppervlakkige beoordeling over een situatie, zonder ooit te kijken naar de realiteit en wat het beste is voor allen --- en daarin in te zien dat een 'relatie' een overeenkomst is tussen twee wezens om elkaar te ondersteunen in hun proces van zelf-realisatie en dat 'het einde van een relatie' dus indiceert dat de wezens in de relatie niet op één lijn staan en dat er dus een gebrek is aan duidelijkheid, zelf-eerlijkheid en communicatie, waarin 'het einde van een relatie' enkel kan bestaan en voorkomen in en als een 'energetische relatie' die gebaseerd is op en gecreëerd is vanuit GEVOELENS, waarin mensen, in de plaats van hun gevoelens en zichzelf te onderzoeken, hun gevoelens volgen die hun op dat moment zeggen dat 'de relatie niet meer goed aanvoelt', zonder enig gewaarzijn van of inzicht in waar die gevoelens vandaan komen of hoe ze gecreëerd zijn in de eerste plaats

hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat een relatie die gebaseerd is op GEVOELENS nooit stabiel of betrouwbaar zal zijn, omdat ze, net zoals gevoelens, nu eens aan dan weer uit zal zijn, nu eens positief dan weer negatief, nu eens goed dan weer slecht -- en dat een echte betrouwbare stabiele relatie enkel kan bestaan in en als zelf-onderzoek, zelf-inzicht en zelf-eerlijkheid en een wederzijdse overeenkomst tussen twee wezens die voor zichzelf de beslissing gemaakt hebben om dit proces van zelf-realisatie te bewandelen voor zichzelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien en te beseffen dat de angst van het 'einde van de relatie' enkel kan bestaan wanneer en als ik mezelf gecompromiteerd heb in mijn startpunt in de relatie, door de relatie te creëren vanuit GEVOELENS, waarin ik de realiteit van de compatibiliteit van mezelf en het andere wezen totaal heb genegeerd en besta in en als persoonlijke 'hoop' op een 'gelukkig leven' samen met die persoon aan de hand van mijn persoonlijke definities van wat een 'gelukkig leven' is

hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat als ik mezelf toesta een relatie te creëren op basis van persoonlijke verlangens en verwachtingen over 'wat ik wil van/in de relatie' en dus niet op basis van een nuchtere benadering van wie hij is en wie ik ben en of we wel op één lijn staan, ik mezelf enkel zal compromitteren vanuit het verlangen om de relatie en mijn partner te sturen om te kunnen passen in mijn persoonlijke verwachtingen/verlangens in mijn geest - en dus uiteindelijk het 'einde van de relatie' zal manifesteren voor mezelf door niet in te zien dat die positieve ervaring van opwinding en verwachtingsvolheid uiteindelijk zal verdwijnen en zal 'opgeraken' omdat het nooit echt geweest is en omdat ik nooit mezelf geweest ben en omdat ik mijn partner nooit werkelijk heb leren kennen in eenheid en gelijkheid met mezelf


Backchat-dimensie -- welke backchat komt op als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie'?

"ik wil niet alleen zijn"
"ik moet hem bij mij houden"
"ik heb hem nodig"
"ik moet ervoor zorgen dat hij mij leuk blijft vinden"
"ik moet zijn wie hij wil dat ik ben"
"als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen"

ik vergeef mezelf dat ik de backchat 'ik wil niet alleen zijn' heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op de gedachte aan het einde van de relatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de backchat 'ik wil niet alleen zijn door mezelf erin te definieren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de backchat 'ik wil niet alleen zijn' - in de plaats van te onderzoeken waar dit geloof/deze gedachte vandaan komt en waarom ik 'niet alleen wil zijn' --- en hierin zelf-eerlijk te zijn en te beseffen dat 'niet alleen willen zijn met mezelf' voortkomt uit het niet willen kijken naar wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, niet willen verantwoordelijkheid nemen voor wie/wat ik mezelf heb toegestaan te worden --- en dus, in de plaats van die backchat te volgen en een relatie te creëren in en als het Kameleon Personage, eerst en vooral een relatie met mezelf te bewerkstelligen en mezelf te aanvaarden in en als het besef dat elke relatie met 'een ander' gedoemd is om te mislukken als ik niet stabiel sta in mezelf in en als de levende statement van wie ik werkelijk ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in de backchat 'ik moet hem bij mij houden' als reactie op de gedachte aan het einde van de relatie die opkomt in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de backchat 'ik moet hem bij mij houden' --- en daarin te participeren in manipulatie, leugenachtigheid, zelf-oneerlijkheid en bedrog in en als het Kameleon Personage om 'hem bij mij te houden'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de backchat 'ik moet hem bij mij houden' te verbinden met de ervaring van verlangen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de verbinding tussen de backchat 'ik moet hem bij mij houden' en de ervaring van verlangen - door niet in te zien dat dit verlangen gebaseerd is op de angst om hem te verliezen en 'alleen te zijn' -- en dat, als ik mezelf toesta dit verlangen te volgen, ik mezelf enkel zal compromitteren door geen verantwoordelijkheid te nemen voor de angst van mezelf die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik de backchat 'ik heb hem nodig' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf als reactie op de gedachte van het einde van de relatie die opkomt in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de backchat 'ik heb hem nodig' --- in de plaats van in te zien dat deze backchat/dit geloof indiceert dat ik in mezelf een relatie gecreëerd heb met dit wezen in afscheiding met mezelf, waarin ik geloof dat ik 'hem nodig heb' om een volledig/volwaardig/compleet wezen te zijn -- in de plaats van één en gelijk te staan met hem in en als mezelf in het besef dat ik niets of niemand nodig heb om mezelf te zijn, ik ben al volledig HIER in en als mezelf

ik vergeef mezlef dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de backchat 'ik heb hem nodig' als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie' - door op deze backchat te reageren met de ervaring van angst, paniek en wanhoop

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de backchat 'ik heb hem nodig' te verbinden met de energetische ervaring van angst, paniek en wanhoop

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de verbinding tussen de backchat 'ik heb hem nodig' en de emotionele ervaring van angst, paniek en wanhoop door geen verantwoordelijkheid te nemen voor de afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf tussen mezelf en mijn partner in en als het verlangen naar een relatie/seks dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en de angst om alleen te zijn met mezelf

ik vergeef mezelf dat ik de backchat 'ik moet ervoor zorgen dat hij mij leuk blijft vinden' te hebben toegestaan te bestaan als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de backchat 'ik moet ervoor zorgen dat hij mij leuk blijft vinden' door erop te reageren met de ervaring van verlangen in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de backchat 'ik moet ervoor zorgen dat hij mij leuk blijft vinden' te verbinden met de ervaring van verlangen in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de verbinding tussen de backchat 'ik moet ervoor zorgen dat hij mij leuk blijft vinden' en de ervaring van verlangen --- door dan mezelf te veranderen en aan te passen in en als het Kameleon Personage als manipulatie technieken om te krijgen wat ik wil en denk nodig te hebben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf de backchat 'ik moet zijn wie hij wil dat ik ben' heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de backchat 'ik moet zijn wie hij wil dat ik ben' door erop te reageren met de ervaring van verlangen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in als het verlangen om 'te zijn wie mijn partner wil dat ik ben' door mezelf aan te passen en te veranderen door zijn meningen, opinies en expressie te kopiëren om te kunnen 'zijn zoals hem', zodat hij mij zou beoordelen in zijn geest als 'goed' en 'positief' --- in de plaats van zelf-eerlijk te zijn en één en gelijk te staan met mijn partner in en als onvoorwaardelijke zelf-expressie, en in te zien dat ik enkel verlang naar de erkenning/goedkeuring/aanvaarding van mijn partner omdat ik mezelf heb afgescheiden van erkenning, goedkeuring en aanvaarding in mezelf door mezelf te hebben toegestaan een relatie te creëren met een wezen in als afscheiding van mezelf, waarin ik erkenning, goedkeuring en aanvaarding heb geprojecteerd in en als een beeld in mijn geest van 'mijn partner'

ik vergeef mezelf dat ik de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' door erop te reageren met de ervaring van angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' te verbinden met de ervaring van angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de verbinding tussen de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' en de ervaring van angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de verbinding tussen de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' en de ervaring van angst door dan mezelf te veranderen en aan te passen om te zijn 'zoals hem' om hem te manipuleren om bij mij te blijven --- in de plaats van één en gelijk te staan met de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' en met de ervaring van angst die ik mezelf heb toegestaan ermee te verbinden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een relatie te definieren in en als de backchat 'als ik mezelf ben zal hij mij afwijzen' en de ervaring van angst in en als het Kameleon Personage - als een mechanisme van zelf-onderdrukking, door een relatie te creëren op basis van ENERGIE als gevoelens van 'liefde' en 'opwinding'/verlangen --- in de plaats van een relatie te definieren in en als en mechanisme van zelf-ondersteuning en dus een relatie te creëren op basis van gezond verstand en nuchterheid door te kijken naar onze compatibiliteit in wie wij zijn als de beslissing die we leven in, als en voor onszelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf niet te aanvaarden in mezelf door te geloven dat ik 'slecht'/'negatief' en 'minderwaardig' ben - en hierin een relatie te creëren met iemand om mij beter te voelen over mezelf, om mij 'waardevol' te voelen -- waarin ik op zoek ga naar erkenning door mezelf te veranderen in en als het Kameleon Personage - en niet inzie of besef dat ik hierin enkel het gevoel/geloof van 'minderwaardigheid' in mezelf bevestig/ondersteun door naar aanvaarding te zoeken in 'hem' --- in de plaats van mezelf te aanvaarden en in te zien en te beseffen dat het positieve gevoel van 'waardevol' te zijn dat ik ervaar in mijn relatie een leugen/illusie is die ik heb gecreëerd in en als mezelf door te willen vluchten van de 'minderwaardigheid' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf


Verbeelding-Dimensie

hier zijn er twee dimensies die uitspelen:

1. ik verbeeld mij hoe ik mij zou gedragen wanneer ik bij mijn partner ben - waarin ik mij inbeeld dat hij kijkt naar mijn expressie, dat hij de observator/het publiek is en denkt van 'wow, zij is zo fantastisch', 'zo slim', 'zo sexy', 'zo leuk', waarin ik mij een expressie inbeeld gebaseerd op mijn observaties en interpretaties en kennis en informatie van wat hij (en mannen in het algemeen) beoordeelt als 'goed', 'positief' en 'vrouwelijk' - en dat hij, op basis van die beoordelingen mij 'wil' en 'voor eeuwig en altijd bij mij wil blijven' en 'volledig verliefd wordt op mij' - waarin ik langs de andere kant in mezelf een angst om te 'falen' manifesteer, als de angst dat de expressie die ik wil uitdrukken om hem te 'verleiden'/manipuleren die ik projecteer in mijn geest 'niet zal lukken'

2. ik denk terug aan momenten wanneer ik bij mijn partner was en beoordeel mijn expressie vanuit 'hoe hij denkt over mij'/'hoe hij mij beoordeelde in zijn geest', waarin ik langs de ene kant bepaalde momenten/expressies/gedrag zie en ervaar als 'negatief' en denk van 'hij zal wel gedacht hebben dat ik dom/idioot was omdat ik dit/dat deed/zei' en langs de andere kant zie en ervaar ik bepaalde momenten/expressies/gedrag als 'positief' en denk ik dat hij in zijn geest mij beoordeelde als 'slim'/'leuk'/'grappig'/'sexy'


1. ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij in te beelden hoe ik mij zal gedragen en uitdrukken wanneer ik bij mijn partner ben vanuit het verlangen naar erkenning en aanvaarding -- waarin ik kennis en informatie over 'wie hij is' in en als zijn meningen en opinies over wat 'goed' en 'slecht' is toepas om daarin een beeld te vormen van 'wie ik ben' in en als 'mijn expressie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de meningen en opinies over 'goed' en 'slecht' te hebben gekopieerd van mijn partner om te gebruiken in mijn geest in en als verbeelding om een 'personage'/'expressie' te vormen dat ik kan gebruiken om hem te manipuleren in en als mijn verlangen om hem in mijn wereld/leven te houden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te reageren op de ervaring van angst in verbinding met de gedachte aan het 'einde van de relatie' met verbeelding van hoe ik hem bij mij kan houden door middel van het veranderen en aanpassen van mijn expressie aan zijn meningen en beoordelingen over 'goed' en 'slecht' in en als het Kameleon Personage

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de verbeelding van mijn expressie in relatie tot mijn partner door erop te reageren met de energetische ervaring van opwinding en verlangen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een polariteit te creëren in mezelf door te participeren in en als verbeelding --- van langs de ene kant positieve energie te genereren in mezelf door beelden op te wekken in mezelf van hoe ik 'wil zijn' in de ogen/beoordelingen van mijn partner in en als het 'verlangen naar erkenning' en langs de andere kant negatieve energie te genereren door beelden op te wekken van hoe ik 'niet wil zijn' in de ogen/beoordelingen van mijn partner in en als 'faalangst'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de polariteit van verlangen naar erkenning en 'faalangst'/angst van afwijzing die ik heb gecreëerd in mezelf door te participeren in en als verbeelding als reactie op de gedachte aan 'het einde van de relatie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de polariteit die ik gemanifesteerd heb in mezelf in en als verbeelding in en als het Kameleon Personage van langs de ene kant verlangen naar erkenning en langs de andere kant angst van afwijzing/faalangst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van mezelf door mezelf te definieren in en als een projectie van mezelf in mijn geest waarin ik mezelf definieer in en als beoordelingen die ik in mezelf heb geprojecteerd in 'de geest van mijn partner' als een beeld van hem dat ik geprojecteerd heb in mijn geest in en als afscheiding van mezelf -- waarin ik mezelf heb onderdrukt als de ware expressie van mezelf als het leven zelf als HIER --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat al die beelden in en als mijn gedachten mezelf zijn en dus verantwoordelijkheid te nemen voor de beelden in en als mijn gedachten als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en op te staan in en als eenheid en gelijkheid in en als zelf-eerlijkheid


2. ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd terug te denken aan momenten waarin ik bij mijn partner was en mijn expressie te projecteren in mijn geest in en als een 'herinnering' en die expressie daarin te beoordelen in mijn geest door mezelf te projecteren in mijn partner

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in en als verbeelding als het heroproepen van beelden in mijn geest in en als 'herinneringen' waarin ik mijn expressie beoordeel in afscheiding van mijn partner als reactie op het gedachten-construct van de gedachte aan 'het einde van de relatie', de backchat dat 'ik hem nodig heb' en de ervaring/reactie van angst

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de verbeelding van 'het verleden' in en als herinneringen van momenten waarin ik bij mijn partner was van mezelf af te scheiden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als verbeelding van 'het verleden' als herinneringen van momenten waarin ik bij mijn partner was door erop te reageren in en als een energetische polariteit van positieve en negatieve beoordelingen en de energetische waarden die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met beoordelingen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van mijn partner door de beoordelingen in mezelf in hem te projecteren als een beeld in mijn geest in en als herinneringen - en daarin te geloven dat hij het is die mij beoordeelt, in de plaats van in te zien en te beseffen dat de beelden in en als mijn geest mezelf zijn en dat ik het dus ben die mezelf beoordeelt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de polariteit van positieve en negatieve beoordelingen die ik heb geprojecteerd in het beeld van mijn partner in en als herinneringen aan momenten dat ik bij hem was in mijn geest en met de energetische polariteit van positieve en negatieve ervaringen/gevoelens/emoties die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met die beoordelingen --- door erop te reageren met verbeelding en fantasie over de toekomst waarin ik een expressie van mezelf projecteer in mijn geest in en als het Kameleon Personage om hem te kunnen manipuleren om bij mij te blijven/mij te willen --- in de plaats van hierin te beseffen en in te zien dat ik enkel mezelf aan het manipuleren ben omdat het beeld dat ik heb geprojecteerd van 'hem' en de beoordelingen die ik in dat beeld geprojecteerd heb mezelf zijn als de beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het verleden door momenten waarin ik bij mijn partner was te projecteren in mijn geest - waarin ik ook mezelf afscheid van hem en van mijn spiegelbeeld - en door te reageren op deze beelden met backchat waarin ik het beeld van 'mezelf' beoordeel in en als beoordelingen die ik projecteer in het beeld van 'hem'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het beeld van 'mezelf en mijn partner' als een 'moment uit het verleden' door dit beeld te definieren in en als 'een relatie' en door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd 'een relatie' te definieren in en als verlangen -- in de plaats van één en gelijk te staan met deze beelden in mezelf in het besef dat het allemaal mezelf is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van beoordelingen door beoordelingen te projecteren in het beeld van 'mijn partner' dat ik mezelf heb toegestaan te plaatsen in en als mijn geest en mezelf daarin ook af te scheiden van het beeld van 'mijn partner' in en als mezelf --- in de plaats van één en gelijk te staan met beoordelingen als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en één en gelijk te staan met het beeld van mijn partner dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in het besef dat het mezelf is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het beeld van 'mezelf en mijn partner' in  en als herinneringen in  mijn geest, door het te definieren in en als de verbinding tussen 'een relatie' en 'verlangen' dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf -- en hierin het geloof te hebben gecreëerd in mezelf dat ik dit beeld nodig heb, en dat 'hij'  dus bij mij moet zijn, om 'mezelf' te kunnen zijn, om te kunnen 'bestaan' --- in de plaats van één en gelijk te staan met het verlangen naar 'een relatie' en één en gelijk te staan met het beeld van 'mezelf en mijn partner' dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in het besef dat het mezelf is en dat 'een relatie' dus niet werkelijk bestaat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als afscheiding met het beeld van 'mijn partner' in mijn geest --- door te reageren op dit beeld met de energetische polariteit van verlangen naar een relatie en angst van afwijzing --- in de plaats van mezelf te realiseren in en als eenheid en gelijkheid als alleen in en als mezelf als het leven zelf als wie ik werkelijk ben als HIER


Consequentie-Dimensie

1. intern conflict en uiteindelijk woede en frustratie omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te onderdrukken, te compromitteren en te manipuleren door te bestaan in en als het Kameleon Personage

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben stilgestaan bij de consequenties die ik creëer voor mezelf door mezelf toe te staan een relatie te creëren met iemand op basis van energie als verlangens en gevoelens, en te participeren in en als het Kameleon Personage als zelf-onderdrukking en zelf-manipulatie -- als woede en frustratie tegenover mezelf die ik dan uiteindelijk geprojecteerd zie in mijn partner - waardoor ik hem ga beginnen beschuldigen in mezelf en zodus de zogezegde ervaring van 'liefde' omzet in een ervaring van 'haat'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien en te beseffen dat de consequentie van 'liefde', 'haat' is - en dat de positieve ervaringen en beoordelingen waarin ik heb geparticipeerd uiteindelijk zullen veranderen naar negatieve ervaringen en beoordelingen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet één en gelijk te staan met de consequenties van de energie die ik toesta mij te besturen en bepalen in mijn beslissingen en daden door mezelf toe te staan mezelf te definieren in en als positieve gevoelens en verlangens alsof ze 'echt' zijn - en daarin geen rekening te houden met de REALITEIT van energie als een POLARITEIT die altijd van positief naar negatief en van negatief naar positief zal gaan


2. Het einde van de relatie met veel verdriet en depressie - omdat ik een relatie heb gecreëerd op basis van zelf-gecreëerde illusies in en als positieve gevoelens/verlangens en angst in mijn geest zonder ooit mijn partner te leren kennen en in en als nuchterheid en gezond verstand om te zien of we al dan niet bij elkaar passen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat ik voor mezelf het einde van de relatie gemanifesteerd heb en manifesteer door mijn daden en expressie te baseren op de gedachte aan en de angst van 'het einde van de relatie' - in en als de veronderstelling dat de relatie uiteindelijk zal eindigen --- door nooit te hebben ingezien en beseft dat ik de creator ben van mijn wereld/leven/realiteit aan de hand van wat ik toesta te bestaan in mezelf - en dat mijn realiteit altijd één en gelijk zal zijn met wat ik toesta te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd energie te volgen en te vertrouwen als het verlangen naar seks en een relatie en daarin een relatie te creëren met iemand waarin ik mezelf automatisch onderdrukte en compromitteerde uit angst om die energie te verliezen - en hierin de consequenties niet te zien van het uiteindelijke einde van de relatie --- omdat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor wat ik toesta te bestaan in mezelf en mijn wereld, door geen gezond verstand toe te passen en mezelf en mijn realiteit niet te onderzoeken, maar eerder blindelings energetische ervaringen te vertrouwen en te volgen door ervan uit te gaan dat het 'is wie ik ben', waarin ik in complete ontkenning besta van de TIJD in de realiTEIT en van hoe energie nooit eeuwig kan blijven bestaan, en dat ik steeds weer op het punt zal botsen van MEZELF, van het alleen zijn van mezelf in en als mezelf, tot in de eeuwigheid

ik vergeef mezelf dat ik de ervaring van depressie en verdriet heb toegestaan te bestaan in mezelf als reactie op 'het einde van de relatie' - door een 'meerwaarde' te geven aan 'de relatie' en de relatie te creëren op basis van positieve gevoelens in en als afscheiding van mezelf --- en door niet te hebben ingezien dat het 'meer' van/in de geest als GEVOELENS in wezen 'minder' is, omdat ik mezelf heb weggegeven, gecompromitteerd en onderdrukt in en als het verlangen naar 'meer', en aldus de ervaring van 'minder' als verdriet en depressie heb gemanifesteerd in en als mezelf

3. een totale disconnectie van de fysieke realiteit als mezelf en hierin het toestaan en accepteren van een wereld van misbruik door mijn daden te baseren op eigenbelang in en als het najagen van persoonlijke verlangens in de plaats van op gezond verstand als wat het beste  is voor allen in en als zelf-verantwoordelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat
ik mezelf compleet afscheid van mezelf als de fysieke realiteit door te participeren in en als gedachten, gevoelens en emoties, waarin ik mijn realiteit ontwerp in en als een polariteit van 'winst' en 'verlies' in en als en op basis van  het verlangen en de angst die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf -- en niet in te zien dat de persoonlijke realiteit van 'winst' en 'verlies' als verlangen en angst die ik toesta te bestaan in mezelf één en gelijk is met wat ik toesta te bestaan in en als de realiteit als het leven op aarde --- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als de realiteit als het leven op aarde en te bestaan in en als mezelf als wat het beste is voor allen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf compleet te disconnecteren/af te scheiden van mezelf als de fysieke realiteit door een relatie te creëren die in functie staat van het onderhouden/ondersteunen/voeden van een persoonlijke energetische polariteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als mijn persoonlijk verlangen naar 'energetische ervaringen' -- in de plaats van relaties te creëren in en als wat het beste is voor allen in en als gezond verstand en zelf-verantwoordelijkheid

4. de manifestatie en ondersteuning van het geloof dat ik 'niet goed genoeg ben' als wie ik ben alleen, en dat ik niet alleen kan bestaan en mijn bestaan niet kan aanvaarden door 'aanvaarding' te hebben geprojecteerd in 'mijn partner' en 'de relatie' - en aldus ook de manifestatie/ondersteuning/voeding van het geloof dat ik 'niet zonder mijn partner kan bestaan' omdat hij degene is die mij 'waarde' geeft, waarin ik de ervaring van 'wanhoop' heb gemanifesteerd in mezelf --- hetgeen uiteindelijk resulteert in verdere manipulatie, zelf-compromittatie, zelf-onderdrukking, zelf-oneerlijkheid en een gebrek aan zelf-respect

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zelf-onderdrukking te voeden en ondersteunen in mezelf door een relatie te creëren vanuit het verlangen naar 'waarde' in en als de beoordelingen van 'mijn partner' -- in de plaats van in te zien dat deze 'waarde' als een gevoel, een illusie is waarin ik enkel het gevoel/geloof in mezelf dat ik 'waardeloos' ben voedt en ondersteun door 'waarde' van mezelf te hebben afgescheiden en in 'hem' te hebben geprojecteerd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het geloof te manifesteren in mezelf dat ik 'niet alleen kan bestaan' door een relatie te creëren op basis van het verlangen naar aanvaarding van 'mijn partner' en door 'aanvaarding' te hebben geprojecteerd in 'hem'


Wordt vervolgd in Dag 174