Monday, June 10, 2013

Dag 312: De Freudiaanse Paranoia - Zelf Vergeving

Deze blog staat in lijn met de voorgaande blogs die handelden over het onderwerp 'paranoia en groepsverkrachting' en het onderzoeken van al de dimensies die bijdragen tot het fenomeen 'groepsverkrachting'. Deze blog is een 'intermezzo', waarin ik zelf-vergeving toepas voor de patronen die ik heb herkend in het wandelen van paranoia-blogs, en die ik in mezelf als de mensheid, als het bestaan op aarde, heb toegestaan te bestaan in mezelf als het leven.

Voor Context, lees:
"Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting"
"Dag 309: De Paranoia van Sexuele Fantasiëen en Groepsverkrachting"
"Dag 310: De Paranoia van GroepsVerkrachting - De Mens is een Primitief Beest"
"Dag 311: De Freudiaanse Paranoia van Groepsverkrachting"
Zelf Vergeving is de Oplossing
Door onszelf te vergeven voor het toestaan en accepteren van dit specifieke patroon in onze wereld, nemen we er verantwoordelijkheid voor en stellen we onszelf in staat om een echt inzicht te krijgen in het patroon, in hoe het bestaat, waarom het bestaat, door onszelf als het ware in de schoenen te plaatsen van het patroon en te staan ALS  patroon, en daarin onszelf te leren kennen ALS het patroon en dus ALS deze realiteit. Dit is de enige echt manier om tot oplossingen te komen voor de problemen die zich voordoen in onze wereld, zoals bijvoorbeeld groepsverkrachting.

Want, zolang we de problemen van onszelf blijven wegduwen en afscheiden door het te beoordelen en te onderzoeken als iets dat 'daarbuiten' ligt en niets te maken heeft met onszelf, zullen we ook nooit werkelijk verantwoordelijkheid nemen voor de problemen en zullen de 'oplossingen' waarmee we op de proppen komen nooit oplossingen zijn die op elk vlak het probleem aanpakken en die representatief zijn van een werkelijk 'geven om' deze realiteit. Zolang we onszelf niet plaatsen ALS de realiteit, in eenheid en gelijkheid, zullen we nooit genoeg geven om de realiteit om tot werkbare oplossingen te komen die het beste zijn voor allen, omdat we altijd zullen denken dat 'zolang de problemen MIJ niet specifiek overkomen, zijn ze niet zo heel erg pertinent'.

We zijn nu eenmaal ego-centrische wezens, en bijgevolg zullen we enkel werkelijk geven om zaken die direct tot onszelf betrekking hebben en die een directe invloed hebben op onszelf. En daarom is het noodzakelijk om, willen we werkelijk oplossingen vinden voor de problemen die zich voordoen in onze wereld, in de schoenen te staan van ieder individu, van elke situatie, van elk probleem, en in te zien dat elk deeltje van deze realiteit onszelf IS. Enkel dan zullen we gemotiveerd genoeg zijn om op te staan en te doen wat noodzakelijk is om van deze wereld een Hemel op Aarde te maken - omdat we beseffen dat we niet gewoon 'de wereld buiten onszelf' corrigeren en rechtzetten, maar dat we ONSZELF ALS die wereld corrigeren en rechtzetten en zowaar 'genezen'.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat er 'innerlijke driften' bestaan in mezelf als 'mens' die beperkt, gereguleerd, gecontroleerd en onderdrukt moeten worden - en dat  ik nooit heb ingezien dat deze gedachte gebaseerd is op een ANGST van deze 'driften' --- een angst die mij aangeleerd geweest is door mijn omgeving, als wat ik gekopieerd heb  van mijn ouders

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de 'innerlijke realiteit' van mezelf te onderzoeken door er angst van te hebben, en door ervan uit te gaan dat mijn 'innerlijke realiteit' als al mijn gevoelens en emoties, angsten en verlangens, 'slecht' is, en onderdrukt, gereguleerd en gecontroleerd moet worden door middel van GEDACHTEN als de 'politieman in het hoofd' ---- zonder ooit te hebben ingezien hoe stompzinnig en absurd het is om iets te willen controleren, of zelfs maar te veronderstellen dat ik in staat ben om iets te 'controleren', 'onderdrukken' of 'reguleren', wanneer ik niet eens inzicht heb in waar ik mee te maken heb, wanneer ik datgene dat ik tracht te controleren niet eens begrijp

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, wanneer en als ik iets probeer te controleren vanuit een reactie van ANGST, zonder eerst inzicht te verwerven in wat het precies is waar ik mee te maken heb, en waarom het is dat ik mij ANGSTIG voel, dat ik altijd consequenties zal creëren die het probleem enkel erger maken --- omdat ik, in mijn handelingen, nooit rekening heb gehouden met de realiteit van de situatie omdat ik totaal geen inzicht had in het hoe en waarom van de situatie die ik wilde controleren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de hele medische en intellectuele gemeenschap het model van Freud als de idee dat de 'innerlijke driften' van de mens gevaarlijk zijn en dus ingeperkt, gereguleerd en gecontroleerd moeten worden hebben aanvaard en toegepast als 'de waarheid', terwijl ze nooit hebben stilgestaan bij wie Freud was als individu en het feit dat al zijn bevindingen in wezen veeleer gebaseerd waren op zijn persoonlijke reacties op zijn realiteit - en op zijn persoonlijke ANGSTEN van zijn 'innerlijke driften' - en dat, het enige 'wetenschappelijke model' dat functioneel is in het begrijpen van de menselijke geest, is het model van zelf-onderzoek, van het ontwikkelen van ZELF-inzicht --- omdat een wetenschapper die een subject/object bestudeert, dat altijd zal doen vanuit de gelimiteerde voorgeprogrammeerde visie van de menselijke geest, die zich altijd zal beperken tot persoonlijke levens-ervaringen en vergaarde kennis en informatie, en dat dus de enige 'kennis' die echt kan zijn, zelf-kennis is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat elk wetenschappelijk model waarin de wetenschapper zijn eigen geest niet onderzoekt en bevraagt als het startpunt van observatie en interpretatie van de 'data'/informatie/realiteit, gedoemd is om te falen --- omdat het gebaseerd zal zijn op de ANGST van het individu om geen controle te hebben over de realiteit, en dus de angst van het individu van zijn eigen innerlijke realiteit, waardoor hij dan altijd zijn persoonlijke waarde-oordelen zal proberen te plaatsen op de realiteit in een poging om het gevoel te creëren dat hij 'weet' hoe de realiteit in elkaar zit en dat hij er macht en controle over heeft

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat een wetenschapper die geen proces van zelf-eerlijkheid, zelf-onderzoek, zelf-inzicht en zelf-correctie heeft afgelegd, niet te betrouwen is in zijn vaststellingen en observaties van de realiteit - omdat die observaties altijd onderhevig zullen zijn aan zijn persoonlijke interpretaties van en reacties op de data/informatie in zijn geest

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien dat het geloof dat de innerlijke menselijke 'driften' en 'verlangens' in en als de menselijke geest 'gevaarlijk' zijn en onderdrukt, gecontroleerd en gereguleerd moeten worden, in wezen een middeleeuws geloof is, dat gebaseerd is op ANGST van het ZELF - en dat enkel gecreëerd is door de mens om een excuus te hebben om onze innerlijke realiteit te ontkennen en onderdrukken en onze angsten van onszelf te rechtvaardigen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat elke wetenschappelijke tak in onze samenleving gebaseerd is op de angst van het ZELF, en de onderdrukking van de innerlijke beleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat men nooit tot oplossingen voor problemen in de samenleving zoals groepsverkrachting zal komen, zolang men niet eerlijk wil zijn over de innerlijke realiteit in en als de menselijke geest en zolang men reageert op de problemen die zich voordoen met ANGST en onderdrukking

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat beoordelingen altijd gebaseerd zijn op ANGST - en dat wat de mens beoordeeld als 'slecht' en 'negatief' altijd aspecten zijn van die in zichzelf bestaan waar hij niet eerlijk over wil zijn --- en dat daarom de aanpak en de visie van Freud als het onderdrukken van de 'menselijke driften' door het te beoordelen als iets negatief en slecht, gedoemd is om te falen - en dat bijgevolg ons volledige 'recht/justie-systeem', dat gebaseerd is op die visie, gedoemd is om te falen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat Freud niet een 'groots denker' was als hoe hij afgeschilderd wordt in geschiedenis en psychologie boeken - maar dat zijn stellingen en theoriëen eerder een uitdrukking waren van wat al in de mens leefde, als de ANGST van onszelf en onze innerlijke realiteit, en dat hij simpelweg stond als een excuus voor de mensheid om de onderdrukking en negatie van onszelf te 'evolueren' naar de volgende fase --- en dat daardoor de mensheid nog nooit werkelijk geëvolueerd is, maar eerder 'geëvolueerd' is in het creëren van rechtvaardigingen voor hoe we altijd al bestaan hebben in en als het onderdrukken van onszelf als het leven zelf - omdat ware 'evolutie' enkel mogelijk is wanneer we in de eerste plaats durven eerlijk zijn over wie we zijn vanbinnen en wie/wat we onszelf hebben toegestaan te worden als een 'innerlijke duivel', onszelf vergeven en onvoorwaardelijk loslaten van het verleden


ik besef en realiseer mij dat een beoordeling en onderdrukking van de 'innerlijke driften' in mezelf als de mensheid niet de oplossing is om een 'beschaafde samenleving' tre creëren, maar dat die onderdrukking enkel meer geheimen creëert in de mens die uiteindelijk tot uiting zullen komen in bijvoorbeeld 'groepsverkrachting'

ik besef en realiseer mij dat het woord 'beschaving' een onderdrukking van de innerlijke driften impliceert en daarom niet echt is - en bijgevolg enkel zal leiden tot meer consequenties in en als de menselijke 'samenleving'

ik besef en realiseer mij dat 'beschaving' een reactie is van ANGST op de zogezegde 'onbeschaafde wereld' van de middeleeuwen - en dus geen oplossing is voor die 'onbeschaafdheid'
 omdat er nooit gekeken werd naar het hoe en waarom en waar die 'innerlijke driften' in de mens vandaan komen of hoe ze bestaan

ik besef en realiseer mij dat de enige oplossing tot het creëren van een menselijke samenleving die werkelijk in harmonie en een wederzijds 'geven om elkaar' bestaat, is om terug te wandelen door het verleden en te onderzoeken hoe wij bestaan in en als ons zelf als 'mens' - en om onszelf te herprogrammeren tot wat het beste is voor iedereen

ik stel mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-onderzoek en om de beoordelingen over mijn 'innerlijke driften' te stoppen omdat ik inzie en besef dat de onderdrukking en beoordeling van de 'innerlijke drifgten' de oorzaak zijn voor het bestaan van bijvoorbeeld' groepsverkrachting'

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen dat het 'recht-systeem' zou moeten bestaan als een orgaan van zelf-onderzoek en het ondersteunen van een individu om zichzelf en zijn 'innerlijke driften' te begrijpen en te corrigeren via zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie - omdat ik besef dat het individu de pillaar is van de samenleving en dat de samenleving altijd een manifestatie zal zijn van wie het individu is in en als zichzelf




Wordt vervolgd in Dag 313





DIP Lite - Gratis Online Cursus in Zelf-Ondersteuning voor Beginners
DIP PRO - Een Desteni Cursus voor zij die Klaar zijn om de Reis van hun Leven te Maken
desteni.org - Doe mee in Discussies op het Forum en/of Onderzoek het Desteni Materiaal
eqafe.com - Investeer in de Verscheidene Interviews Als Ondersteuning in je Reis naar Zelf-Perfectie
equalmoney.org - Leer Over een GelijkGeld Systeem en Stem op de Doelen en Principes
Equal Life Foundation - Facebook Stream met de Dagelijkse Realiteit en Oplossingen
Creations Journey To Life 7 Year Process Blogs
Heavens Journey To Life 7 Year Process Blogs

No comments:

Post a Comment