Give Me SEX!

This is a continuation of my previous post "Corona"

What’s the ONE THING that’s got us all by the balls? The one thing that’s our greatest secret and our greatest obsession. That’s got all our attention and all our focus, without us even being aware of it. The one thing we effectively LIVE FOR. And the one thing that makes sure we define ourselves within the mind, rather than being HERE.

Why is it that we seem to have such a hard time seeing SEX as ‘not a big deal’? Throughout human history there’s always been either a complete suppression of it, or an obsession with it. It’s never been just ‘whatever’. Cause at the end of the day that is what sex is and what the ‘placement’ of sex is, it’s ‘whatever’. Like sure it’s nice and yeah it allows you to make babies, but other than that it’s not all that ‘useful’. In terms of for example creating a world that’s best for all.

And yet we treat it as if it is the single most fascinating and important thing in the universe. As if it holds the key to EVERYTHING. Like on the one hand it’s so mysterious and hidden and secret and on the other hand at the same time it is everywhere, in everything we do. So surely it MUST be the key somehow to our very existence.

And it is in a way. But only in the way that we’ve been DUPED. That all this time, ‘sex’ has been programmed in and as the mind to be our single biggest distraction. Through this polarity of SUPPRESSION and OBSESSION. The polarity of on the one hand ‘no you can’t!’ and on the other hand ‘oh but you must!’. A polarity wherein we have never simply accepted sex to be just ‘here’. Just ‘normal’. Just ‘whatever’. Just sort of part of what’s here. And really, not all that special at all.

We’ve never seen it for what it is. A point of enjoyment and expression. But certainly not anything we should be making a big deal about. Cause have a look even at the experience of nervousness, of discomfort, at saying the word ‘sex’ or talking about anything related to it. All the reactions coming from this deeper programming of it within our mind. Look at the fact that we NEVER talk about it, but it’s what actually ‘stimulates’ our mind the most.

Sex has been the mind’s most effective way to ensure that we never truly focus on things that REALLY matter, as this world and reality, but that we remain slaves to energy inside the mind. Oh yes, we’ve been had. Cause I mean, what would it take for us to give up on our obsession with sex? Is humanity even ready to talk openly about it and to let go of that polarity around it? To accept it as just something that’s normal and start focusing on things that really matter in this world?

Dag 312: De Freudiaanse Paranoia - Zelf Vergeving

Deze blog staat in lijn met de voorgaande blogs die handelden over het onderwerp 'paranoia en groepsverkrachting' en het onderzoeken van al de dimensies die bijdragen tot het fenomeen 'groepsverkrachting'. Deze blog is een 'intermezzo', waarin ik zelf-vergeving toepas voor de patronen die ik heb herkend in het wandelen van paranoia-blogs, en die ik in mezelf als de mensheid, als het bestaan op aarde, heb toegestaan te bestaan in mezelf als het leven.

Voor Context, lees:
"Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting"
"Dag 309: De Paranoia van Sexuele Fantasiëen en Groepsverkrachting"
"Dag 310: De Paranoia van GroepsVerkrachting - De Mens is een Primitief Beest"
"Dag 311: De Freudiaanse Paranoia van Groepsverkrachting"
Zelf Vergeving is de Oplossing
Door onszelf te vergeven voor het toestaan en accepteren van dit specifieke patroon in onze wereld, nemen we er verantwoordelijkheid voor en stellen we onszelf in staat om een echt inzicht te krijgen in het patroon, in hoe het bestaat, waarom het bestaat, door onszelf als het ware in de schoenen te plaatsen van het patroon en te staan ALS  patroon, en daarin onszelf te leren kennen ALS het patroon en dus ALS deze realiteit. Dit is de enige echt manier om tot oplossingen te komen voor de problemen die zich voordoen in onze wereld, zoals bijvoorbeeld groepsverkrachting.

Want, zolang we de problemen van onszelf blijven wegduwen en afscheiden door het te beoordelen en te onderzoeken als iets dat 'daarbuiten' ligt en niets te maken heeft met onszelf, zullen we ook nooit werkelijk verantwoordelijkheid nemen voor de problemen en zullen de 'oplossingen' waarmee we op de proppen komen nooit oplossingen zijn die op elk vlak het probleem aanpakken en die representatief zijn van een werkelijk 'geven om' deze realiteit. Zolang we onszelf niet plaatsen ALS de realiteit, in eenheid en gelijkheid, zullen we nooit genoeg geven om de realiteit om tot werkbare oplossingen te komen die het beste zijn voor allen, omdat we altijd zullen denken dat 'zolang de problemen MIJ niet specifiek overkomen, zijn ze niet zo heel erg pertinent'.

We zijn nu eenmaal ego-centrische wezens, en bijgevolg zullen we enkel werkelijk geven om zaken die direct tot onszelf betrekking hebben en die een directe invloed hebben op onszelf. En daarom is het noodzakelijk om, willen we werkelijk oplossingen vinden voor de problemen die zich voordoen in onze wereld, in de schoenen te staan van ieder individu, van elke situatie, van elk probleem, en in te zien dat elk deeltje van deze realiteit onszelf IS. Enkel dan zullen we gemotiveerd genoeg zijn om op te staan en te doen wat noodzakelijk is om van deze wereld een Hemel op Aarde te maken - omdat we beseffen dat we niet gewoon 'de wereld buiten onszelf' corrigeren en rechtzetten, maar dat we ONSZELF ALS die wereld corrigeren en rechtzetten en zowaar 'genezen'.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat er 'innerlijke driften' bestaan in mezelf als 'mens' die beperkt, gereguleerd, gecontroleerd en onderdrukt moeten worden - en dat  ik nooit heb ingezien dat deze gedachte gebaseerd is op een ANGST van deze 'driften' --- een angst die mij aangeleerd geweest is door mijn omgeving, als wat ik gekopieerd heb  van mijn ouders

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de 'innerlijke realiteit' van mezelf te onderzoeken door er angst van te hebben, en door ervan uit te gaan dat mijn 'innerlijke realiteit' als al mijn gevoelens en emoties, angsten en verlangens, 'slecht' is, en onderdrukt, gereguleerd en gecontroleerd moet worden door middel van GEDACHTEN als de 'politieman in het hoofd' ---- zonder ooit te hebben ingezien hoe stompzinnig en absurd het is om iets te willen controleren, of zelfs maar te veronderstellen dat ik in staat ben om iets te 'controleren', 'onderdrukken' of 'reguleren', wanneer ik niet eens inzicht heb in waar ik mee te maken heb, wanneer ik datgene dat ik tracht te controleren niet eens begrijp

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, wanneer en als ik iets probeer te controleren vanuit een reactie van ANGST, zonder eerst inzicht te verwerven in wat het precies is waar ik mee te maken heb, en waarom het is dat ik mij ANGSTIG voel, dat ik altijd consequenties zal creëren die het probleem enkel erger maken --- omdat ik, in mijn handelingen, nooit rekening heb gehouden met de realiteit van de situatie omdat ik totaal geen inzicht had in het hoe en waarom van de situatie die ik wilde controleren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de hele medische en intellectuele gemeenschap het model van Freud als de idee dat de 'innerlijke driften' van de mens gevaarlijk zijn en dus ingeperkt, gereguleerd en gecontroleerd moeten worden hebben aanvaard en toegepast als 'de waarheid', terwijl ze nooit hebben stilgestaan bij wie Freud was als individu en het feit dat al zijn bevindingen in wezen veeleer gebaseerd waren op zijn persoonlijke reacties op zijn realiteit - en op zijn persoonlijke ANGSTEN van zijn 'innerlijke driften' - en dat, het enige 'wetenschappelijke model' dat functioneel is in het begrijpen van de menselijke geest, is het model van zelf-onderzoek, van het ontwikkelen van ZELF-inzicht --- omdat een wetenschapper die een subject/object bestudeert, dat altijd zal doen vanuit de gelimiteerde voorgeprogrammeerde visie van de menselijke geest, die zich altijd zal beperken tot persoonlijke levens-ervaringen en vergaarde kennis en informatie, en dat dus de enige 'kennis' die echt kan zijn, zelf-kennis is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat elk wetenschappelijk model waarin de wetenschapper zijn eigen geest niet onderzoekt en bevraagt als het startpunt van observatie en interpretatie van de 'data'/informatie/realiteit, gedoemd is om te falen --- omdat het gebaseerd zal zijn op de ANGST van het individu om geen controle te hebben over de realiteit, en dus de angst van het individu van zijn eigen innerlijke realiteit, waardoor hij dan altijd zijn persoonlijke waarde-oordelen zal proberen te plaatsen op de realiteit in een poging om het gevoel te creëren dat hij 'weet' hoe de realiteit in elkaar zit en dat hij er macht en controle over heeft

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat een wetenschapper die geen proces van zelf-eerlijkheid, zelf-onderzoek, zelf-inzicht en zelf-correctie heeft afgelegd, niet te betrouwen is in zijn vaststellingen en observaties van de realiteit - omdat die observaties altijd onderhevig zullen zijn aan zijn persoonlijke interpretaties van en reacties op de data/informatie in zijn geest

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien dat het geloof dat de innerlijke menselijke 'driften' en 'verlangens' in en als de menselijke geest 'gevaarlijk' zijn en onderdrukt, gecontroleerd en gereguleerd moeten worden, in wezen een middeleeuws geloof is, dat gebaseerd is op ANGST van het ZELF - en dat enkel gecreëerd is door de mens om een excuus te hebben om onze innerlijke realiteit te ontkennen en onderdrukken en onze angsten van onszelf te rechtvaardigen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat elke wetenschappelijke tak in onze samenleving gebaseerd is op de angst van het ZELF, en de onderdrukking van de innerlijke beleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat men nooit tot oplossingen voor problemen in de samenleving zoals groepsverkrachting zal komen, zolang men niet eerlijk wil zijn over de innerlijke realiteit in en als de menselijke geest en zolang men reageert op de problemen die zich voordoen met ANGST en onderdrukking

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat beoordelingen altijd gebaseerd zijn op ANGST - en dat wat de mens beoordeeld als 'slecht' en 'negatief' altijd aspecten zijn van die in zichzelf bestaan waar hij niet eerlijk over wil zijn --- en dat daarom de aanpak en de visie van Freud als het onderdrukken van de 'menselijke driften' door het te beoordelen als iets negatief en slecht, gedoemd is om te falen - en dat bijgevolg ons volledige 'recht/justie-systeem', dat gebaseerd is op die visie, gedoemd is om te falen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat Freud niet een 'groots denker' was als hoe hij afgeschilderd wordt in geschiedenis en psychologie boeken - maar dat zijn stellingen en theoriëen eerder een uitdrukking waren van wat al in de mens leefde, als de ANGST van onszelf en onze innerlijke realiteit, en dat hij simpelweg stond als een excuus voor de mensheid om de onderdrukking en negatie van onszelf te 'evolueren' naar de volgende fase --- en dat daardoor de mensheid nog nooit werkelijk geëvolueerd is, maar eerder 'geëvolueerd' is in het creëren van rechtvaardigingen voor hoe we altijd al bestaan hebben in en als het onderdrukken van onszelf als het leven zelf - omdat ware 'evolutie' enkel mogelijk is wanneer we in de eerste plaats durven eerlijk zijn over wie we zijn vanbinnen en wie/wat we onszelf hebben toegestaan te worden als een 'innerlijke duivel', onszelf vergeven en onvoorwaardelijk loslaten van het verleden


ik besef en realiseer mij dat een beoordeling en onderdrukking van de 'innerlijke driften' in mezelf als de mensheid niet de oplossing is om een 'beschaafde samenleving' tre creëren, maar dat die onderdrukking enkel meer geheimen creëert in de mens die uiteindelijk tot uiting zullen komen in bijvoorbeeld 'groepsverkrachting'

ik besef en realiseer mij dat het woord 'beschaving' een onderdrukking van de innerlijke driften impliceert en daarom niet echt is - en bijgevolg enkel zal leiden tot meer consequenties in en als de menselijke 'samenleving'

ik besef en realiseer mij dat 'beschaving' een reactie is van ANGST op de zogezegde 'onbeschaafde wereld' van de middeleeuwen - en dus geen oplossing is voor die 'onbeschaafdheid'
 omdat er nooit gekeken werd naar het hoe en waarom en waar die 'innerlijke driften' in de mens vandaan komen of hoe ze bestaan

ik besef en realiseer mij dat de enige oplossing tot het creëren van een menselijke samenleving die werkelijk in harmonie en een wederzijds 'geven om elkaar' bestaat, is om terug te wandelen door het verleden en te onderzoeken hoe wij bestaan in en als ons zelf als 'mens' - en om onszelf te herprogrammeren tot wat het beste is voor iedereen

ik stel mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-onderzoek en om de beoordelingen over mijn 'innerlijke driften' te stoppen omdat ik inzie en besef dat de onderdrukking en beoordeling van de 'innerlijke drifgten' de oorzaak zijn voor het bestaan van bijvoorbeeld' groepsverkrachting'

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen dat het 'recht-systeem' zou moeten bestaan als een orgaan van zelf-onderzoek en het ondersteunen van een individu om zichzelf en zijn 'innerlijke driften' te begrijpen en te corrigeren via zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie - omdat ik besef dat het individu de pillaar is van de samenleving en dat de samenleving altijd een manifestatie zal zijn van wie het individu is in en als zichzelf




Wordt vervolgd in Dag 313





DIP Lite - Gratis Online Cursus in Zelf-Ondersteuning voor Beginners
DIP PRO - Een Desteni Cursus voor zij die Klaar zijn om de Reis van hun Leven te Maken
desteni.org - Doe mee in Discussies op het Forum en/of Onderzoek het Desteni Materiaal
eqafe.com - Investeer in de Verscheidene Interviews Als Ondersteuning in je Reis naar Zelf-Perfectie
equalmoney.org - Leer Over een GelijkGeld Systeem en Stem op de Doelen en Principes
Equal Life Foundation - Facebook Stream met de Dagelijkse Realiteit en Oplossingen
Creations Journey To Life 7 Year Process Blogs
Heavens Journey To Life 7 Year Process Blogs

Dag 311: De Freudiaanse Paranoia van Groepsverkrachting

Deze blog is een vervolg van:
"Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting"
"Dag 309: De Paranoia van Sexuele Fantasiëen en Groepsverkrachting"
"Dag 310: De Paranoia van GroepsVerkrachting - De Mens is een Primitief Beest"
 en maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken van de specifieke 'Paranoia' van 'Sexuele Fantasiëen'. Om te begrijpen Wat ik bedoel met 'Paranoia', stel ik voor om de blog "Day 395: Paranoia: the Home of Human Reason – Part One" en "Day 396: Paranoia: the Home of Human Reason – Part Two" te lezen.

In de voorgaande blogs hebben we aspecten bekeken van het Probleem van 'Groepsverkrachting' en redenen waarom 'groepsverkrachting' bestaat in onze samenleving. Aspecten zoals:

• het geloof dat de mens een 'primitief beest' is dat gereguleerd, gecontroleerd en onderdrukt moet worden om fatsoenlijk te kunnen functioneren in een 'samen-leving', dat voortvloeit uit een Angst van het Innerlijke - en dat ons bijgevolg 'verblind' waardoor we niet in staat zijn om te zien hoe en waarom bvb 'groepsverkrachting' bestaat en hoe we kunnen werken aan een blijvende oplossing (zie de vorige blog voor Context)
• het gebruik maken van 'hoe het dierenrijk ook aan groepsverkrachting doet' om de menselijke participatie in en uitdrukking van groepsverkrachting te verklaren en rechtvaardigen - waardoor de mens voor zichzelf wederom een 'excuus' creëert om het probleem niet werkelijk te onderzoeken, door er al vanuit te gaan dat we niet in staat zijn om te veranderen omdat we zogezegd, net zoals de natuur en het dierenrijk, 'maar God's Creatie' zijn en dus niet verantwoordelijk zijn voor hoe wij in elkaar zitten, hoe we onszelf ervaren en voor hoe we onszelf uitdrukken (zie vorige blog voor context)
• er zijn nog duizendenéén dimensies die bijdragen tot het vormgeven van het probleem, die we kunnen en zullen verkennen in de volgende blogs...

We zullen nu echter meer in detail treden en stilstaan bij het 'Freudiaanse' model dat in onze samenleving toegepast wordt in hoe we omgaan met bepaalde problemen die een uiting zijn van de 'innerlijke Duivel/driften' in de menselijke geest - en dat een bewijs vormt dat wij als mensheid nog geen stap vooruit gegaan zijn sinds de Middeleeuwen.

We kunnen zelfs stellen dat de Middeleeuwen en de barbaarse manier waarop mensen met elkaar omgingen in die periode een ANGST heeft geproduceerd in onszelf van die 'barbaarsheid', en dat we vanuit die angst hebben gereageerd met een poging om die 'barbaarsheid' te onderdrukken en controleren aan de hand van verschillende technieken. Technieken die uitgeoefend worden op verschillende vlakken en vanuit verschillende instituties en systemen in onze samenleving - zoals het schoolsysteem, de politiek, religie en voornamelijk de media.

Het is interessant om al deze verschillende 'organen van controle' in onze samenleving verder te onderzoeken om inzicht te krijgen in hoe precies die 'controle' in elkaar zit, zodat we een breder beeld kunnen krijgen van het probleem - en onszelf in staat kunnen stellen om het probleem op een praktische manier op te lossen, zonder in onze oude patronen te hervallen van te gaan reageren op onze ANGST van het probleem met een poging om het te onderdrukken en controleren. We zien allemaal wel dat dat niet gewerkt heeft.

In de volgende blogs zullen we de verschillende Organen van Controle dus meer in detail onderzoeken en benaderen zodat we verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hoe wij onszelf als mensheid, als levend wezen, als het leven zelf, hebben toegestaan onszelf in die mate af te scheiden van onszelf dat we een 'duister rijk' hebben gecreëerd van 'innerlijke driften' waar we ANGST van hebben, en waar we dan 'psycho-analyse' en 'psycho-therapie' voor gaan aanwenden om manieren te bedenken om die 'innerlijke driften' verder te kunnen onderdrukken, omzeilen en wegredeneren als een reactie op onze ANGST van onszelf --- en hoe we daarin onszelf in een vicieuze cyclus hebben geplaatst van absolute zelf-ontkenning die ons noodgedwongen tot een punt zal drijven van zelf-vernietiging omdat we op geen enkele manier nog verantwoordelijkheid nemen voor onze daden, aangezien we geen verantwoordelijkheid willen nemen voor 'wie wij zijn' als de 'kapitein van het schip' - het 'schip' zijnde ons lichaam, en 'de kapitein' zijnde onze geest.


Wordt vervolgd in Dag 312




DIP Lite - Gratis Online Cursus in Zelf-Ondersteuning voor Beginners
DIP PRO - Een Desteni Cursus voor zij die Klaar zijn om de Reis van hun Leven te Maken
desteni.org - Doe mee in Discussies op het Forum en/of Onderzoek het Desteni Materiaal
eqafe.com - Investeer in de Verscheidene Interviews Als Ondersteuning in je Reis naar Zelf-Perfectie
equalmoney.org - Leer Over een GelijkGeld Systeem en Stem op de Doelen en Principes
Equal Life Foundation - Facebook Stream met de Dagelijkse Realiteit en Oplossingen
Creations Journey To Life 7 Year Process Blogs
Heavens Journey To Life 7 Year Process Blogs

Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting

Deze blog maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten, deze kan je vinden in de Reis naar Leven van de Mensenrechten - en staat in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Deze week in de Humo staat het artikel "Groepsverkrachting: een slachtoffer spreekt" te lezen, klik Hier om het artikel online te lezen. In het artikel vertelt een, nu achttien-jarig meisje, over haar ervaring van hoe ze verkracht geweest is door een groep jongens vier jaar geleden.

In deze blog gaan we dit fenomeen 'groepsverkrachting' in onze samenleving verder onderzoeken - en specifiek wat aan de oorsprong ligt van de bepaalde 'paranoide' gedachtengang die de jongens ertoe gedreven hebben om het meisje te misbruiken en verkrachten. Om context te hebben bij wat ik bedoel met het woord 'paranoia', stel ik voor om de blog "Day 395: Paranoia: the Home of Human Reason – Part One" en "Day 396: Paranoia: the Home of Human Reason – Part Two" te lezen.

"Paranoia is Gewoon een 'mooi woord', Betekenisloos ergens omdat Gemakshalve alles dat 'Abnormaal' lijkt te zijn als 'Paranoia' geclassificeerd kan worden, daarom heeft het een Woord Nodig dat Specifieker is. Paranoia komt van de 'Para-Noise', de Paranoise komt van het Paranormale, het Paranormale komt van de Parapsychologie en de Parapsychologie is de Studie van 'Vreemde Gebeurtenissen'. Maar Niet echt - het bestudeert Simpelweg dingen die je Niet Echt Fysiek kan Aanraken zoals Geesten en Gedachten, omdat Gedachten als Geesten zijn: ze zijn hier nu en dan zijn ze Verdwenen - in een Paar Uur Zul Je Niet in staat zijn de Exacte Gedachte die je had te Herinneren, je zult in staat zijn te zeggen "Ik Dacht Aan" maar Je zult Niet in Staat zijn de Exacte Gedachte Weer Terug te Roepen en het op Exact Dezelfde Manier te Hebben - ook wanneer je over Iets aan het Denken bent en Extra tijdens het stadium van Paranoia-Ontwikkeling, zal de Gedachte zichzelf Herhalen maar In Dat Proces, zal de Gedachte Ontwikkelen....." (Paranoia: het Oorsprongsgebied van de Menselijke Rede - Deel Een)

In de blogs die volgen zullen we dieper ingaan op een aantal statements die het meisje gemaakt heeft in het artikel in verband met het gedrag en de woorden van de jongens, we zullen dit benaderen vanuit 'participatorische antropologie', namelijk het bestuderen en begrijpen van menselijk gedrag door onszelf in hun schoenen te verplaatsen en de stappen te doorlopen die noodzakelijk waren als gebeurtenissen, situaties en invloeden in hun leven om de specifieke geest te vormen die hen in staat heeft gesteld om dit meisje te 'groep-verkrachten'. Door deze manier van onderzoek kunnen we niet enkel inzicht krijgen in de geest van het individu, maar ook in de omgeving die het individu gevormd heeft, en bijgevolg in onszelf als ook het product van onze specifieke omgeving --- waardoor we tot praktische oplossingen kunnen komen om de omgeving als datgene dat een individu vanaf de kindertijd op verschillende manieren 'voedt' en beïnvloedt in lichaam en geest te veranderen tot een omgeving dat het beste resultaat zal produceren in en als wie het kind uiteindelijk zal worden als volwassene in deze wereld.

Het ontwikkelen van dit inzicht en probleem-oplossend 'redeneren' is enkel mogelijk wanneer we onszelf in de vergelijking betrekken, wanneer we met andere woorden onze persoonlijke definities over 'wie wij zijn' in onze geest kunnen loslaten en onszelf zonder oordeel kunnen verplaatsen in de schoenen van een ander, om te zien hoe een specifiek wezen gecreëerd en 'geprogrammeerd' is -- enkel wanneer wij zelf eerlijk zijn met onszelf en inzien dat wie wij zijn en geworden zijn in deze wereld niets meer of minder is dan het resultaat van specifieke gebeurtenissen, invloeden en situaties waar wij op hebben gereageerd en die wij hebben gebruikt in het vormen van onze 'identiteit' en 'persoonlijkheid' in deze wereld als hoe wij in en als onze geest in relatie/reactie staan met onze omgeving.

En aldus is elk ander individueel mens in deze wereld precies hetzelfde als onszelf, het enige verschil is de omgevingsfactoren die een rol hebben gespeeld in hun ontwikkeling van kind tot volwassene.

In de blogs die volgen gaan we dus de 'persoonlijkheid' en de specifieke 'paranoia' van de 'groepsverkrachter', als een wezen dat in staat is om een meisje te drogeren en dan andere aan te sporen om deel te nemen aan het verkrachten van haar verlamde lichaam, en nadien eventueel, moest het fout aflopen, op koelbloedige wijze onmiddellijk manieren te bedenken om 'het lichaam te dumpen' tenijnde elke vorm van verantwoordelijkheid voor het gebeuren uit te wissen.

De specifieke statements uit het artikel die we tot dit doel zullen gebruiken, zijn:

"Het was verschrikkelijk eng: ik voelde hoe ze me overal aanraakten en ik hoorde alles wat ze tegen elkaar zegden, maar ik kon me niet bewegen. Toen zei de oudste van het gezelschap: ‘Komaan, we gaan die poepen. Iedereen die niet wil meedoen, moet nu naar beneden.’ De jongen die mijn vriendin zo knap vond, zei: ‘Hey, mannen, ik doe hier niet aan mee.’ Maar hij heeft ook niet gezegd: ‘Zijn jullie nu zót geworden?’"

"Vier jongens zijn gebleven, de rest is naar beneden gegaan. Drie van de vier overblijvers spraken af dat ze om beurten hun gang zouden gaan met mij, de vierde heeft in de kamer op de computer zitten prutsen – af en toe ging hij beneden op de PlayStation spelen. (Sarcastisch) Beneden stond een PlayStation om mee te spelen, boven was ík het spelletje."

"Toen ze allemaal klaar waren, kleedden ze mij weer aan – zonder mijn onderbroek – en probeerden ze me wakker te maken. Omdat het niet meteen lukte, goten ze water over mijn hoofd, spoten citroensap in mijn ogen en sloegen me hard in mijn gezicht. Toen dat nog altijd geen effect had, was er eventjes paniek: ik hoorde ze toen overleggen over waar ze me zouden dumpen. Gelukkig kon ik me na een tijdje toch weer bewegen, en ik ben toen hysterisch beginnen te wenen."

"Ze wisten héél goed wat ze hadden gedaan, want toen ik daar nog hulpeloos lag, had ik ze horen overleggen wat ze zouden doen als het uitkwam. De meerderjarige kon het niet op zich nemen, want dan zou hij zwaarder gestraft worden. Die ene minderjarige ook niet, want die stond blijkbaar al onder toezicht van de jeugdrechter. Het moest dus Jorn zijn, de jongen in wiens huis het zich had afgespeeld. Hij wilde mij koste wat het kost vergezellen naar de bushalte een paar honderd meter verderop: alweer een berekende zet, want die halte is vlak bij een politiekantoor, en ze wilden natuurlijk niet dat ik daar zou binnenwandelen."

Wordt Verdergezet in Dag 309

Dag 131: Ik Mis Hem -- Zelf Correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 130: Ik Mis Hem"


Wanneer en als ik de ervaring van gemis zie opkomen in mezelf als reactie op het beeld/de gedachte van mijn partner in mijn geest, dan stop ik en ik adem, en ik besef dat deze ervaring een teken is dat ik mezelf heb afgescheiden van mijn partner waarin ik hem gebruik om een deel van mezelf op te vullen dat ik heb onderdrukt in mezelf -- hierin stel ik mij tot doel om, in de plaats van mezelf te verliezen in fantasiëen en gedachten aan het samenzijn met mijn partner waarin ik positieve energie genereer in mezelf die uiteindelijk een negatieve energie zal manifesteren in mezelf in het uitvoeren van mijn dagelijkse taken, één en gelijk te staan met mijn partner en mezelf niet toe te staan iets van hem te willen/verlangen/verwachten, maar te beseffen dat hij in en als mezelf bestaat in eenheid en gelijkheid met mezelf als het fysieke lichaam, omdat ik besef dat het beeld van mijn partner in mijn geest maar een beeld is en geen realiteit

wanneer en als ik de gedachte aan mijn partner, als een beeld in mijn geest, zie opkomen in mezelf, dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe te reageren op dat beeld met de ervaring van verlangen/opwinding, omdat ik besef dat ik hierin enkel de negatieve ervaring van gemis manifesteer en creëer in mezelf, waarin ik het gevoel heb dat ik niet echt HIER besta, en dat ik hem als dat beeld in mijn geest nodig heb om 'volledig' en 'vervuld' te zijn

ik besef dat ik al volledig en vervuld ben als het fysieke lichaam HIER en dat de enige reden dat ik mij onvolledig en onvervuld voel in en als de ervaring van gemis, is omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van mezelf door het beeld van mijn partner te projecteren in mijn geest als een deel dat zogezegd ergens buiten mezelf bestaat en dat ik moet 'hebben' om 'heel'/'volledig' te zijn

ik stel mij tot doel om 'partnerschap' en 'relatie' te herdefinieren van een energetische polariteit van verbondenheid als positief en gemis als negatief, tot een fysiek samenzijn in en als eenheid en gelijkheid -- in en als het gewaarzijn dat wij elkaar niet nodig hebben om te bestaan, omdat we al HIER bestaan in en als de fysieke realiteit in en als de eenheid en gelijkheid van het leven zelf, waarin het partnerschap/de relatie  een punt is van ondersteuning van wie wij werkelijk zijn als eenheid en gelijkheid als zelf-expressie en niet een punt van ondersteuning van afscheiding als gemis en verlangen

ik stel mij tot doel om mijn relatie/partnerschap te transformeren van een voedingsbodem van energie en emotionele reacties als afscheiding tot een voedingsbodem van/voor het leven als de onvoorwaardelijke fysieke expressie in en als eenheid en gelijkheid -- door een process te doorlopen van zelf-vergeving, zelf-eerlijkheid en zelf-correctie om steeds verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als het directieve principe van de relatie

ik stel mij tot doel om mezelf in elk moment uit de fantasiëen in mijn geest te halen als het verlangen om 'meer' te creëren omdat ik besef dat wat omhoog gaat zal omlaag komen, want zo werkt energie nu eenmaal -- ik stel mij hierin tot doel  om mezelf te leren kennen als een fysiek wezen, en in elk moment constant en stabiel te staan in mijn zelf-expressie, of ik nu fysiek bij mijn partner ben of niet, omdat ik besef dat elke ervaring van gemis of 'verbondenheid' enkel in mijn persoonlijke geest bestaat als afscheiding gebaseerd op mijn persoonlijke verlangens in verband met het 'hebben van een relatie' als het zogezegde 'zoeken naar het missende deel van mezelf'

ik stel mij tot doel om één en gelijk te staan met alle delen van mezelf als de fysieke realiteit, en dus mijn leven en tijd hier op aarde niet te verspillen aan 'gemis' en 'zoeken'/'verlangen'/'hopen'/'wachten' door te beseffen dat ik één en gelijk ben met mijn partner en dus niet in mijn gedachten afscheiding te gaan creëren in en als beelden, omdat ik besef dat alle beelden en energetische reacties/ervaringen altijd persoonlijke interpretaties zijn van de realiteit die zich altijd enkel limiteren tot wat ik WIL zien en ervaren