Saturday, November 16, 2013

Dag 402: Hoe is Zelf-Beoordeling eigenlijk Gewillige Zelf-Vernietiging?

Dit is een verderzetting van "Dag 401: Wat ligt er verborgen achter de Emotie van Zelf-Medelijden?"


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien wat er achter de emotionele ervaring van zelf medelijden ligt, als een gevoel/ervaring van 'mij slecht voelen' als reactie op zelf-beoordeling, en daardoor mezelf te laten meevoeren door de energie van zelf-medelijden die opkomt in mezelf --- en dus geen verantwoordelijkheid te nemen voor het startpunt van de creatie en het bestaan van zelf-medelijden, als de zelf-beoordeling en de ervaring van 'mij slecht voelen' dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat de ervaring van zelf-medelijden in wezen een ervaring waarin ik 'ocharme ik' zeg tegen mezelf, nadat ik mezelf opzettelijk heb pijn gedaan in mijn geest door mezelf te beoordelen --en dat dus de ervaring van zelf-medelijden, wanneer en als ik mezelf erin laat meevoeren, een vorm van zelf-manipulatie is door mezelf in het standpunt te plaatsen van het slachtoffer in mezelf en dus te doen alsof ik het niet geweest ben die verantwoordelijk was voor de ervaring van het 'slechte gevoel' in mezelf, verbonden met zelf-beoordelingen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de zelf-beoordelingen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, en de ervaring van 'mij slecht voelen' - door daarop te reageren met de energie van zelf-medelijden -- en dus mezelf te 'troosten' alsof ik het niet geweest ben die mezelf heeft pijn gedaan door mezelf te beoordelen --- en daarin dus mezelf te saboteren in wie ik ben door niet te staan/bestaan in absolute zelf-eerlijkheid en zelf-verantwoordelijkheid in relatie tot wat ik toesta te bestaan in mezelf zoals gedachten van zelf-beoordeling en de energetische ervaring van mij slecht voelen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor de zelf-beoordelingen in mijn geest, waarin ik kijk naar momenten uit het verleden, en die momenten gebruik als schijnbaar 'bewijs' voor mijn 'incompetentie' of 'inferioriteit/minderwaardigheid', door mezelf te identificeren met zelf-beoordelingen die opkomen in mijn gedachten en de ervaring van 'mij slecht voelen over mijn verleden' --- door te denken dat het 'normaal' en 'vanzelfsprekend' is om mij slecht te voelen over mijn verleden en dus te bestaan in en als constante zelf-beoordeling en negativiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het concept en de conditie/toestand van het 'mij slecht voelen over het verleden', verbonden met beoordelingen over mezelf in relatie tot mijn verleden - een inherent patroon/programma is in/van de Menselijke Conditie --- en dat dat is wat ouders hun kinderen aanleren, en hoe de hele mensheid aldus bestaat in een viceuze cyclus van constante, consistente opzettelijke zelf-vermindering, zelf-onderdrukking en zelf-limitatie -- waarin het zelfs zo is dat mensen andere mensen zullen aanvallen door middel van beoordelingen, spot en uitsluiting, enkel en alleen omdat die mensen zichzelf niet toestaan zichzelf te laten verminderen, onderdrukken of limiteren door hun eigen geest in wie ze zijn als levende wezens op aarde - en omdat mensen dat over het algemeen niet kunnen uitstaan omdat het ons confronteert met wie wij onszelf hebben toegestaan te zijn en worden in onszelf en met het feit dus dat wij ons leven hebben opgegeven voor/aan het systeem van zelf-vermindering in/als de geest en dat we dus helemaal niet zo speciaal, belangrijk of superieur zijn als wat we van onszelf denken in onze geest

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de voorgeprogrammeerde aard/natuur/conditie van de Mens - als zelf-vermindering, zelf-onderdrukking en zelf-limitatie en zelfs zelf-vernietiging --- door mezelf te identificeren met de zelf-beoordelende gedachten die opkomen in mijn geest en daarin dus mezelf te definieren in en als zelf-vernietiging -- ook al houdt het geen steek dat ik als het leven in en als mezelf zou bestaan in en als zelf-vernietiging

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de neiging tot zelf-vernietiging, in de vorm van zelf-beoordelende gedachten en de emotionele ervaring van mij slecht voelen en van zelf-medelijden -- enkel in mezelf kan bestaan als en wanneer ik mijn verantwoordelijkheid voor mezelf heb geabdiceerd en daarin dus geloof dat het geoorloofd en gerechtvaardigd is om mezelf te vernietigen, aan te vallen en te kwetsen, omdat ik geloof dat ik niet insta voor de gevolgen en consequenties van mijn daden tegenover mezelf --- in de plaats van te realiseren, in te zien en te beseffen dat ik alleen besta in en als mezelf als het leven zelf en dat ik insta voor mezelf en dus altijd de gevolgen en consequenties zal dragen van al wat ik doe in mijn leven/bestaan  - en dat dus, het geloof en het gevoel dat ik op de één of andere manier 'gedragen' of 'geleid' wordt door iets of iemand anders en dat ik dus niet werkelijk compleet verantwoordelijk ben voor mezelf en mijn daden, in wezen bestaan in en als een voorgeprogrammeerd systeem van energie als de menselijke geest, dat ik heb laten programmeren in en als mezelf, waarin ik mezelf als het leven zelf heb opgegeven en heb laten gebruiken als niets meer of minder dan een generator en aandrijvingspunt voor die machine/systeem van/als de menselijke geest, als gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te begrijpen en te beseffen dat de menselijke geest bestaat als de manifestatie van zelf-vernietiging - omdat het de representatie is van hoe ik de verantwoordelijkheid voor de gevolgen en consequenties van mijn daden heb geabdiceerd - en daarin  onvermijdelijke zelf-vernietiging en zelf-sabotage heb gecreëerd en gemanifesteerd in de vorm van de menselijke geest en het wereld-systeem in de fysieke werkelijkheid - omdat, als ik zelf niet in elk moment oplet en doe wat het beste is en mezelf stuur en beweeg om te handelen op basis van inzicht in wat het beste is, dan sta ik een realiteit toe te bestaan, zowel binnen als buiten, die zal afwijken van wie ik ben binnenin mezelf en dus uiteindelijk tot een compromittatie en vernietiging zal leiden van mezelf


Wordt vervolgd in Dag 403


Dag 401: Wat ligt er Verborgen achter de Emotie van Zelf-Medelijden? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2013/11/dag-401-wat-ligt-er-verborgen-achter-de.html#sthash.3aaGDPwi.dpuf

Dag 401: Wat ligt er Verborgen achter de Emotie van Zelf-Medelijden? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2013/11/dag-401-wat-ligt-er-verborgen-achter-de.html#sthash.3aaGDPwi.dpuf

No comments:

Post a Comment