Er is een
thema dat tegenwoordig de kop veel meer lijkt op te steken op globaal vlak -
met voornamelijk de "Black Lives Matter" beweging en de aanvallen op
politiemannen in Dallas, Amerika, de aanvallen van "ISIS" in Europese
hoofdsteden en de influx van immigranten van het Zuid-Oosten naar het
Noord-Westen. Wat in deze situaties voornamelijk wordt aangesproken en wat naar
boven lijkt te komen is een zekere 'wij vs zij' houding.
Het
onderwerp "racisme" wordt naar boven geworpen, zoals in de idee dat
politie in Amerika een racistische houding heeft tegenover Afro-Amerikanen,
hetgeen dan dezelfde reactie triggert bij sommigen om vanuit een racistische
houding tegenover blanke politie-agenten mood te plegen op die agenten. Zo ook
triggert de aankomst van anderskleurige, anderstalige en anders-enzoverder in
bepaalde Europese landen een aanhang aan meer rechtse politieke partijen die
veralgemenende stellingen maken over 'vreemdelingen' en een 'eigen volk eerst'
kracht bijzetten door de impressie te vormen dat die 'vreemdelingen', hun
cultuur, gewoonten, religie enzoverder een bedreiging vormen en met andere
woorden allerhande negatieve eigenschappen bezitten die wij (de non-vreemdelingen)
niet in onze omgeving zouden willen.
Wat ik de
laatste dagen ook vaak op de radio heb gehoord is hoe de media het gebeuren in
Dallas vooral profileert als een racistische aanval die de oorlog tussen blank
en zwart enkel groter heeft gemaakt. Wanneer ik dat hoorde bedacht ik me
echter, "welke oorlog??". Het is eigenaardig hoe sommige mensen, en
dan vooral in de media, de nadruk lijken te leggen op dit zogezegde gegeven dat
er een bepaalde spanning of racisme bestaat tussen bepaalde groepen van mensen
op basis van bepaalde verschillen. Maar gewoon omdat bepaalde mensen zeggen dat
dat zo is, wil niet zeggen dat dit de eigenlijke realiteit is.
Wat ik
bedoel is dat er in wezen zoveel redenen kunnen zijn voor waarom iemand
bijvoorbeeld zou schieten op een individu die toevallig een verschillende
huidskleur heeft, of waarom iemand voor een uiterst rechts en nationalistische
partij stemt. Als je het woord 'racisme' gebruikt om die welbepaalde
handelingen te definieren, dan ben je eigenlijk bezig je eigen perceptie en
begrip van de realiteit te limiteren.
Een
persoon schiet bijvoorbeeld niet op een ander persoon uit 'racisme', maar
eerder vanuit bijvoorbeeld haat, of wanhoop of angst. Dit zijn emoties die zelf
ook hun oorsprong hebben in het verleden van dat individu. Je moet dus maar
kijken naar wat er omgaat in de persoon z'n geest om te begrijpen wat het is
dat iemand drijft om bepaalde acties uit te voeren. Zeggen dat iemand iets doet
of zegt omwille van 'racisme' is in feite zeggen dat je de moeite niet wil doen
om die persoon te leren kennen en werkelijk te begrijpen wat de factoren zijn
die hebben bijgedragen tot de beslissingen die de persoon gemaakt heeft in zijn
of haar leven.
"Racisme"
is in wezen vaak meer een misplaatste haat die een persoon ervaart in zichzelf
tegenover zichzelf, die hij/zij dan projecteert naar de maatschappij toe, naar
een bepaalde bevolkingsgroep, enzovoort. Het gaat echter nooit om de maatschappij
of om die bevolkingsgroep, maar om het feit dat dit individu niet heeft leren
omgaan met zijn of haar eigen emoties. Hij/zij heeft nooit geleerd om zichzelf
te bevragen, om op zoek te gaan naar de oorsprong van zijn/haar woede.
Frustratie
en woede is immers iets dat zich vaak opbouwd over tijd en meer afkomstig is
vanuit een ervaring van machteloosheid in relatie tot bepaalde situaties. Wat
de geest echter doet is op zoek gaan naar een afleiding voor de kwaadheid die
gebroed wordt uit die machteloosheid door die kwaadheid te gaan projecteren op
gegeneraliseerde beelden en ideëen en percepties van 'de maatschappij' of 'de
zwarten' of 'de blanken' of 'de moslims', enzovoort. Zo zorgt je eigen geest
ervoor dat je zelf nooit oog in oog komt te staan met je eigen diepste
innerlijke emoties, zoals angst, machteloosheid, hulpeloosheid, inferioriteit
en onbeduidendheid.
Je geest
gebruikt zeer graag generalisaties zoals stereotypen, om zichzelf achter te
verbergen en de aandacht af te leiden van iets waar je zelf eigenlijk niet naar
wil kijken. Hier heb ik het niet enkel over generalisaties gebaseerd op ras of
huidskleur of cultuur, maar ook geslacht, leeftijd, diploma, en al de
verschillende categorieen die we creëren om onszelf en elkaar op te delen en te
onderscheiden. Elk mens is immers anders en niemand valt te generaliseren. Het
feit dat we nog zo vaak en zo genoeglijk gebruik lijken te maken van labels
zoals 'racisme' om bepaalde acties in onze realiteit te verklaren toont enkel
dat we niet geinteresseerd zijn om verder te kijken en een begrip te
ontwikkelen van hoe en waarom dingen werkelijk gebeuren en bestaan.
No comments:
Post a Comment