Dag 778: Het Gereedschap van Ademhaling en Vertraging in Echte Zelf-Verandering

Iets dat ik gemerkt heb is dat ik mezelf soms vast zet in mijn geest omdat ik te snel ga, zowel binnenin mezelf als in mijn fysieke acties. De twee gaan zelfs hand in hand en vaak merk ik pas dat ik mezelf aan het opjagen ben in mijn geest wanneer ik merk dat ik gehaast ben in mijn fysieke handelingen.

Wanneer ik merk dat ik snel aan het wandelen ben bijvoorbeeld, en mijn ademhaling is gejaagd, dan zal ik mezelf opzettelijk fysiek vertragen. Ik ga opzettelijk trager wandelen, van een opgejaagde pas naar een kuieren en ik ontspan opzettelijk mijn lichaam en mijn houding, omdat ik weet dat ik op die manier mezelf in mijn geest tegelijkertijd ook zal dwingen om meer te ontspannen en om te vertragen.

Wat ik heb ondervonden is dat deze techniek van vertraging op intern en extern vlak werkt om een beter zicht te krijgen op wat het programma in de geest is waar ik mezelf in aan het opwerken was. Vaak heeft dat programma te maken met het denken aan wat ik zal doen in de toekomst, en tegelijkertijd het vormen van ideëen en geloofsystemen over wat ik zou moeten doen, zowel als beoordelingen over wat ik al dan niet gedaan heb. Dit vormt dan uiteindelijk een soort van vicieuze cyclus waar ik mezelf in vastzet, simpelweg door mezelf op te jagen binnenin mezelf, en bijgevolg ook op fysiek vlak.

Ik ben persoonlijk zeer dankbaar dat ik mijn lichaam heb om mij te laten zien wanneer ik in mijn geest zit omdat ik kan zien aan hoe ik beweeg in en met mijn lichaam, waar ik mee bezig ben binnenin mezelf. De geest heeft als het ware die gejaagdheid nodig om zichzelf te kunnen in stand houden omdat het gejaagdheid is, zoals stress en angst, die ervoor zorgt dat jij je verder en verder verliest in je eigen gedachten.

Het is door jezelf te vertragen - van buiten naar binnen toe - dat je ook even buiten je eigen geest kan stappen als het ware om met een heldere blik te onderzoeken wat er eigenlijk gaande is in jezelf. Je zal merken dat je in staat bent om te zien hoe je geest in wezen een programma is - een programma dat draait op energie, zoals angst en stress, en gedachten zoals beoordelingen, ideëen en geloofsystemen. Als jij stil kan komen te staan binnenin jezelf, kan je het hele systeem zien draaien en keren en kan je tegelijkertijd zien dat je jezelf er niet per se in hoeft te verliezen. Het is niet werkelijk wie je bent, je geloofde enkel dat het is wie je bent omdat je jezelf in de energie, de gejaagdheid, verloren hebt.

Dag 658: Van Weerstand om te Spreken naar Ontspannenheid: Een Praktische Toepassing

Hoe ik vandaag op een praktische manier het proces dat ik in de voorgaande blogs heb uitgeschreven heb toegepast, was terwijl ik mezelf in dezelfde situatie bevond waarin ik een onderwerp moest bespreken voor een camera en daarin dus een 'publiek' toesprak. Sinds ik dit proces ben begonnen van het veranderen van mijn ervaring van gespannenheid, onzekerheid en angst  in relatie tot  het toespreken van een publiek, voel ik me al veel meer op mijn gemak voor de camera en gaat het me makkelijker af om te zeggen wat ik te zeggen heb zonder al te snel in die emotionele ervaringen van angst, onzekerheid en gespannenheid verwikkeld te geraken.

Wat echter wel nog opkwam, als een reactie waar ik me pas onlangs van bewust ben geworden, was een reactie van irritatie die zich in feite heel subtiel laat tonen. Het was een lange dag van het oefenen van mijn bespreking en het opnieuw en opnieuw proberen om de bespreking heelhuids af te handelen voor de camera zonder fouten te maken en ik merkte dat telkens ik een fout maakte en opnieuw moest beginnen, ik in een fysieke reactie ging van diep zuchten.

Aanvankelijk aanvaardde ik die fysieke uitdrukking als 'normaal', omdat er niet echt een intense interne emotionele reactie aan gekoppeld was, dus leek die fysieke uitdrukking onschuldig. Wat ik echter besefte was dat die fysieke uitdrukking van zuchten ook een vorm van reactie was op de situatie, maar één die zich meer aan het oppervlak van mezelf afspeelt. En het is eigenaardig dat ik die reactie van zuchten, hetgeen in feite duidelijk een uitdrukking van ongenoegen en irritatie of frustratie is, zomaar heb aanvaard in mezelf zonder verpinken en zonder mij vragen te stellen gewoon omdat het geen opmerkbare emotionele ervaring is die zich in mezelf afspeelt.

Ik bedoel, wanneer het aankomt op emotionele reacties zoals een intense reactie van angst en onzekerheid en gespannenheid, dan zie en voel ik dat er iets in mezelf aan het gebeuren is en dat ik in dat moment even 'niet mezelf' ben. Ik ga in dat moment even in een alternatieve staat van zijn omdat ik door een emotie ga, daardoor merk ik het ook op en daardoor wil ik er ook iets aan veranderen omdat ik goed genoeg zie dat die emotie mijn capaciteit om in dat moment een heldere blik te hebben op de situatie en stabiel te blijven in de situatie saboteert.

Maar in de instantie van dit soort fysieke reacties, zoals diep zuchten, lijk ik meer een oogje te hebben dichtgeknepen, aangezien ik bijvoorbeeld nooit heb lijken op te merken dat de fysieke uitdrukking van zuchten mij in feite laat zien dat ik in een ervaring van irritatie en ongenoegen besta, ook al merk ik die ervaring niet meteen op binnenin mezelf -- mijn uiterlijke gedrag laat het mij duidelijk zien. En ik weet uit ervaring dat wanneer ik in irritatie en ongenoegen ga, dan ben ik op iets aan het reageren en dan is het eigenlijk een teken dat ik mij vanbinnen op de één of andere manier angstig of onzeker voel over iets.

Dus hier in deze situatie merkte ik dat ik aan het zuchten was, en ik stopte mezelf omdat ik plots besefte dat het zuchten eigenlijk aanwees dat ik toch nog die ervaring van angst, onzekerheid en gespannenheid mij liet beïnvloeden in het geven van mijn bespreking, ik was er mij aanvankelijk gewoon niet van gewaar. Dus in dat moment, om de ervaring van irritatie en ongenoegen, hetgeen zich op fysiek vlak liet merken, zowel als de ervaring van angst, onzekerheid en gespannenheid te kalmeren, sprak ik zelf-vergeving uit. En die zelf-vergeving die mij dan assisteerde om te kalmeren en meer comfortabel te worden deel ik in de volgende blog.