Dag 778: Het Gereedschap van Ademhaling en Vertraging in Echte Zelf-Verandering

Iets dat ik gemerkt heb is dat ik mezelf soms vast zet in mijn geest omdat ik te snel ga, zowel binnenin mezelf als in mijn fysieke acties. De twee gaan zelfs hand in hand en vaak merk ik pas dat ik mezelf aan het opjagen ben in mijn geest wanneer ik merk dat ik gehaast ben in mijn fysieke handelingen.

Wanneer ik merk dat ik snel aan het wandelen ben bijvoorbeeld, en mijn ademhaling is gejaagd, dan zal ik mezelf opzettelijk fysiek vertragen. Ik ga opzettelijk trager wandelen, van een opgejaagde pas naar een kuieren en ik ontspan opzettelijk mijn lichaam en mijn houding, omdat ik weet dat ik op die manier mezelf in mijn geest tegelijkertijd ook zal dwingen om meer te ontspannen en om te vertragen.

Wat ik heb ondervonden is dat deze techniek van vertraging op intern en extern vlak werkt om een beter zicht te krijgen op wat het programma in de geest is waar ik mezelf in aan het opwerken was. Vaak heeft dat programma te maken met het denken aan wat ik zal doen in de toekomst, en tegelijkertijd het vormen van ideëen en geloofsystemen over wat ik zou moeten doen, zowel als beoordelingen over wat ik al dan niet gedaan heb. Dit vormt dan uiteindelijk een soort van vicieuze cyclus waar ik mezelf in vastzet, simpelweg door mezelf op te jagen binnenin mezelf, en bijgevolg ook op fysiek vlak.

Ik ben persoonlijk zeer dankbaar dat ik mijn lichaam heb om mij te laten zien wanneer ik in mijn geest zit omdat ik kan zien aan hoe ik beweeg in en met mijn lichaam, waar ik mee bezig ben binnenin mezelf. De geest heeft als het ware die gejaagdheid nodig om zichzelf te kunnen in stand houden omdat het gejaagdheid is, zoals stress en angst, die ervoor zorgt dat jij je verder en verder verliest in je eigen gedachten.

Het is door jezelf te vertragen - van buiten naar binnen toe - dat je ook even buiten je eigen geest kan stappen als het ware om met een heldere blik te onderzoeken wat er eigenlijk gaande is in jezelf. Je zal merken dat je in staat bent om te zien hoe je geest in wezen een programma is - een programma dat draait op energie, zoals angst en stress, en gedachten zoals beoordelingen, ideëen en geloofsystemen. Als jij stil kan komen te staan binnenin jezelf, kan je het hele systeem zien draaien en keren en kan je tegelijkertijd zien dat je jezelf er niet per se in hoeft te verliezen. Het is niet werkelijk wie je bent, je geloofde enkel dat het is wie je bent omdat je jezelf in de energie, de gejaagdheid, verloren hebt.

Dag 713: Hoe je fysieke lichaam je laat zien wie je bent in je geest

Ik heb gisteren bij het koken mijn linkerhand verbrand aan frietolie. En wanneer ik keek naar het punt dat de linkerhand representeert, zag ik dat mijn lichaam mij in dat moment aan het ondersteunen was opdat ik kon inzien waarin ik bezig was te participeren in mijn geest. Mijn hand representeert hoe ik dingen 'behandel' en hoe ik omga me mijn realiteit

En de linkerhand zegt me dat het voornamelijk gaat om energie zoals gevoelens en emoties en dat ik dus met mijn realiteit omga en mijn realiteit richting geef en stuur vanuit energie.

En terwijl dit ongeval voorviel was ik namelijk in een staat van spanning en stress en vluchtige en gehaaste energie. Het is een energie waar ik vaak inga wanneer ik bijvoorbeeld moet koken, dan probeer ik alles zelf te doen en ik probeer efficent te zijn en alles 'goed' en 'perfect' te doen zodat ik mij uiteindelijk goed kan voelen over de maaltijd die ik gecreëerd heb. Het is dus een punt van ego waar ik inga, een punt van 'ik kan goed koken en ik zal laten zien dat ik goed kan koken zodat mensen erkenning hebben voor het feit dat ik goed kan koken'.

En wanneer ik mij in die energetische staat bevindt dan frustreer en stoor ik mij ook snel aan dingen. Ik kom bijvoorbeeld de keuken binnen en ik zie dat de afwas niet gedaan is of ik merk dat het fornuis niet gekuist geweest is en dan zucht ik diep en zeg/denk ik van 'mensen toch, neem een ander ook eens in overweging!'. Dat is dus hoe ik dan richting geef aan mijn realiteit vanuit energie, vanuit reactie. Ik laat de energetische reactie/staat waar ik mij in bevindt vanbinnen mijn gedrag en uitdrukking sturen en bepalen.

Het was dus door die gehaaste en reactieve staat waarin ik mij bevond, dat ik mij verbrandde aan hete frietolie. Ik lette niet genoeg op en was me niet gewaar genoeg van het moment waarin ik het mandje vol frietjes in de olie wilde neerzetten en het mandje viel uit mijn handen. Als ik in dat moment niet in die energetische staat geweest zou zijn en als ik rustiger en kalmer geweest zou zijn in dat moment, dan zou ik een stevige greep gehad hebben op  de steel van het mandje omdat ik met mijn gewaarzijn hier in het moment aanwezig geweest zou zijn, en dan zou het mandje niet in de olie gevallen zijn.

Nadat dit 'ongeluk' gebeurd was voelde ik me eigenlijk dankbaar dat het gebeurd was omdat ik door mijn fysiek realiteit als het ware gedwongen werd om langzamer te gaan en om mezelf te vertragen. De fysieke realiteit ondersteunde mij om in mezelf te vertragen en om los te laten van de stress. Ik kon immers niet meer verder koken. Nu moest ik gedwongen neer gaan zitten met mijn hand in een kom met koud water, dus had ik geen andere keuze dan mezelf vanbinnen te vertragen.

Ik kon ook geen ego meer zijn in relatie tot mijn realiteit omdat ik nu gedwongen was om hulp te vragen van de mensen om mij heen voor dingen omdat ik zelf bepaalde dingen niet meer kan doen zoals eten maken en mijn afwas doen. De fysieke werkelijkheid komt dus altijd zeer gelegen met zulk 'n schijnbare 'ongevallen' en 'ongelukken'. Het is steeds zeer nuttig om zelf-eerlijkheid toe te passen en in jezelf te kijken en jezelf af te vragen 'wat laat dit 'ongeluk' mij eigenlijk zien over mezelf?' en 'hoe is het dat dit ongeluk mij eigenlijk ondersteunt in het inzien en werken met de relatie tussen mijn geest, mezelf en mijn lichaam?'.