Dag 343: Is Seksuele Fantasiëen een Vucht van onze Eigen Angst van de Realiteit?

Dit is een verderzetting van "Dag 341: Hoe Saboteren Seksuele Fantasiëen Fatsoenlijk Ouderschap? Seksuele Paranoia Series" en "Dag 342: Hoe Seksuele Fantasie een Apatische Mens Creëert - Seksuele Paranoia Series" - en in deze blog ga ik verder op wat we in Dag 341 besproken en onderzocht hebben --- en brengen we het punt van inzicht, begrip en realisatie hier naar en bij onszelf om er verantwoordelijkheid te nemen door het toepassen van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie.


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik seksuele fantasiëen zie opkomen in mijn geest, dan stop ik en ik adem - en ik zie en besef dat ik mezelf afscheid van mijn omgeving en van de realiteit door te participeren en mezelf te definieren in en als een geheime interne realiteit van gevoelens en gedachten --- en dat ik daarin mezelf 'wegcijfer' uit de echte realiteit door te bestaan 'in het geheim' waarin ik mezelf verberg van de wereld en mezelf 'verlies' in 'mijn eigen persoonlijke innerlijke wereld' --- hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf steeds HIER te brengen, in de echte wereld die ik kan zien en aanraken met mijn fysieke lichaam, en om dus mezelf niet te laten 'wegdrijven' in een 'realiteit' van gevoelens in mezelf omdat ik besef dat die gevoelens niet eens echt zijn omdat ze niets te maken hebben met wat eigenlijk HIER is --- en omdat ik besef dat ik, als en wanneer ik mezelf toesta 'te verdwijnen' in mijn interne fantasie en ervaring, dat ik dan alle contact verlies met mijn omgeving en dat ik daardoor niet in staat ben om fatsoenlijk te zorgen voor en om te gaan met de wezens in mijn directe wereld en omgeving, waardoor ik direct verantwoordelijk ben voor het bestaan en ontstaan van een realiteit van ongelijkheid, geweld, verwaarlozing, misbruik en lijden als een consequentie van de onoplettendheid en onbetrokkenheid die ik toesta zich te manifesteren in mijn expressie en gedrag in relatie tot mijn fysieke omgeving door zelf te druk bezig te zijn met mij te laten verleiden en afleiden door een interne gevoels- en gedachtenwereld

wanneer en als ik gevoelens van opwinding zie opkomen in mezelf als een reactie op de seksuele fantasiëen die ik heb toegestaan te bestaan in mijn geest --- dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij dat deze gevoelens van opwinding een vlucht zijn uit de werkelijkheid, waarin ik probeer 'in hogere sferen' te geraken als een ervaring in mijn geest en opzettelijk probeer om alle contact met de echte fysieke realiteit te verliezen en  vooral te vluchten van al de angsten die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met de echte wereld --- en hierin stel ik mezelf tot doel om steeds mezelf HIER te brengen in het fysieke lichaam om mijn angten en al de negatieve ervaringen in mezelf die ik heb geassocieerd met de echte wereld onder ogen te komen, omdat ik besef dat ik die angsten heb toegestaan te bestaan in mezelf als een programma van kennis en informatie die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met wat ik zie met mijn ogen als 'de wereld', en dat dus die ervaring van angst niet echt is en dat het daarom onaanvaardbaar is van mezelf om te willen of proberen te vluchten van iets dat niet echt is en dat ik überhaupt zelf gecreëerd heb als een ervaring in mijn geest

ik stel mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen door angst van de realiteit, angst van mensen, angst van de dood en angst van al de dingen waarvan ik geleerd heb van mijn omgeving als 'andere mensen' en specifiek mijn familie om angst van te hebben --- maar om eerder op te staan als het levende voorbeeld van eenheid en gelijkheid - om aan te tonen aan eenieder dat de enige reden waarom elk mens liever vlucht in een persoonlijke innerlijke wereld van gedachten en gevoelens zoals seksuele verlangens en fantasiëen is omdat we onszelf hebben toegestaan in onze broek te schijten van angst in relatie tot de echte realiteit -- omdat we in wezen angst hebben van elkaar en van onszelf op elk vlak en dus liever elk contact verbreken met onze dagelijkse fysieke werkelijkheid als wat er op aarde gaande is --- en dat dat ook de reden is waarom niemand ooit de echte problemen op aarde aankaart, bespreekt of aanpakt - omdat we niet geconfronteerd willen worden met onze eigen angsten

ik stel mezelf tot doel om de 'storende factor' te zijn voor zowel mezelf als alle mensen op aarde - door steeds mezelf in mijn expressie en wezenlijkheid/bestaan te houden aan en baseren op de fysieke werkelijkheid als de fysieke FEITEN die hier aanwezig zijn in deze fysieke wereld --- omdat ik besef dat dat het enige is dat ECHT is, zodat ik kan bijdragen tot het manifesteren van een wereld waarin mensen bestaan als wezens die verantwoordelijkheid nemen voor hun omgeving en voor de hele planeet, wezens die dus niet vluchten van hun eigen angsten en dan doen alsof alles 'ok' is omdat ze zich vanbinnen 'ok' voelen, terwijl andere wezens immens lijden moeten doorstaan ten gevolge van een economisch model/systeem waarin wij allen meedraaien en dat wij dus allemaal toestaan te bestaan en dus allemaal verantwoordelijk zijn door onze passieve en apatische houding

ik stel mezelf dus tot doel om actief op te staan en mijn betrokkenheid te tonen en te leven als de levende statement dat ik HIER ben --- dat ik HIER besta en dat ik, omwille van het FEIT dat ik HIER besta, geef om al wat HIER bestaat, om de wereld en om elke levensvorm --- en dat ik mezelf niet zal laten onderdrukken door ANGST omdat ik verantwoordelijkheid neem voor wie ik ben in en als mezelf, en dus mezelf niet toesta te bestaan in een interne polariteit van negatieve en positieve gevoelens en ervaringen, maar een zelf-directief levend wezen ben  die in elk moment zichzelf stuurt en uitdrukt in en als wat het beste is voor al het leven op aarde





Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.





                         

Dag 341: Hoe Saboteren Seksuele Fantasiëen fatsoenlijk ouderschap? De Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 340: Is Fantaseren over Seks een Mentale Stoornis?"- waarin we al besproken hebben hoe Seksuele Fantasiëen in de Menselijke geest geen 'natuurlijk' of 'normaal' fenomeen is, maar eerder het resultaat van opzettelijke conditionering door onze omgeving als een economisch systeem dat gebruik maakt van de verlangens in de mens om de 'perfecte consument' te creëren die handelt op basis van Gevoelens als onbewuste verlangens en niet op basis van gezond verstand.

En het is deze eigenschap van Seksuele Fantasiëen en de obsessie met Seksueel Verlangen in de mens dat problematisch is in het functioneren van een gezonde samenleving - omdat, 'Fantasie' een 'alternatieve realiteit' is die in de geest bestaat en die de mens onttrekt aan de wereld om zich heen. Nu, er bestaat ook zoiets als 'praktische fantasie/verbeelding', waarin je bijvoorbeeld je Geest gebruikt om dingen uit te dokteren, om één en één bij elkaar te zetten en te komen tot praktische oplossingen, hetgeen wel ten voordele is van de samenleving - maar wat 'Seksuele Fantasiëen' hiervan onderscheidt, is dat er in Seksuele fantasiëen geen sprake is van een bewust gestuurde 'wil' - er is enkel de Ervaring van het Verlangen naar Seks waar het individu zich in laat meevoeren en dan allerlei beelden oproept in zijn geest die deze ervaring van verlangen en opwinding opdrijven tot een hoogtepunt. Dit is een proces dat haast automatisch gebeurt en dat zogezegd 'sterker is dan de mens' - eigen aan verlangens is dat mensen bijvoorbeeld zulk'n statements zullen maken zoals "het was sterker dan mezelf" en "ik kon het niet helpen".

En in dit soort fantasiëen is het alsof de mens even 'weg van de wereld' is, even helemaal onttrokken van de realiteit en weggezogen in een 'tijdloos vacüum' van interne Ervaringen. Dit is NIET normaal, omdat wij als mens, en vooral als ouders, leerkrachten en leiders in deze wereld, een verantwoordelijkheid hebben om richting te geven aan en zorg te dragen voor onze omgeving, voor onze kinderen, voor de dieren en de natuur en al wat hier leeft en ademt. En, wanneer we 'weg zijn van de wereld', opgeslorpt door onze persoonlijke interne ervaringen, zijn we niet in staat om te handelen met begrip en inzicht in de consequenties van onze handelingen --- omdat we in 'halfhalf-modus' staan, we zitten half in onze fantasie en gevoelens en half in de fysieke werkelijkheid - en dan schakelen we over op 'automatische piloot' om te doen wat er gedaan moet worden in de realiteit. Geen wonder dat er dan allerlei zaken mislopen waar we ons nadien gefrustreerd over voelen wanneer we wakker geschud worden uit onze fantasiewereld van positieve gevoelens omdat er problemen de kop opsteken in onze omgeving. Problemen die er niet geweest zouden zijn in de eerste plaats, hadden we beter opgelet.

Ik bedoel, ouders en leerkrachten (lees: volwassenen) hebben dan de neiging om hun frustratie te uiten op de kinderen, zij waren zogezegd de oorzaak van de 'problemen' --- terwijl die reactie van frustratie niet een gevolg was van de 'problemen', maar net een gevolg was van de 'schok' die de ouder/leerkracht ervoer wanneer bleek dat de fysieke werkelijkheid zich niet hield aan het 'plan' waar de automatische piloot naar handelde, en de aandacht van de ouder/leerkracht bruusk en plotsklaps uit het positieve fantasiewereldje getrokken werd om te kunnen omgaan met de 'onverwachte gebeurtenis' - die vaak niet eens echt een 'probleem' is, maar echter wel bestempeld wordt als 'probleem' omdat de ouder/leerkracht zich gefrustreerd voelt. Wat een omgekeerde wereld.

Dus, waarom is het dat we zijn gaan aanvaarden dat deze manier van bestaan, deze manier van opvoeden, van 'zorg dragen' voor onze wereld, 'normaal' is -- wanneer het duidelijk consequenties produceert? Het is toch overduidelijk dat ALLE problemen in deze wereld een gevolg zijn van onoplettendheid, van het feit dat al de volwassenen in deze wereld 'ergens anders' zitten dan HIER in de fysieke realiteit --- ze zitten allemaal in hun Geest, in hun fantasie en verbeelding, hun persoonlijke wereldje van persoonlijke verlangens en gevoelens - waardoor niemand de toewijding aan de dag kan brengen om werkelijk zorg te dragen voor deze realiteit, zonder een oog dicht te knijpen of een steek te laten vallen, maar voor honderd procent in elk moment van ademhaling.

Dat lijkt misschien onmogelijk gezien de mate waarin we onszelf hebben toegestaan onszelf te 'verliezen' in de geest en alle contact met de fysieke realiteit verloren lijken te hebben - maar de realiteit is dat we onszelf met tijd en boterhammen geconditioneerd hebben, weliswaar onbewust, om onszelf op die manier te 'verliezen', dat we op dezelfde manier onszelf ook weer kunnen conditioneren om onszelf 'terug te vinden' en terug te brengen naar de echte wereld. Onderzoek Desteni en de Reis naar Leven en geef jezelf de kans om verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en deze Realiteit en jezelf te veranderen tot een Levend Wezen dat in staat is om leiding te geven aan deze Wereld en Realiteit.


Wordt vervolgd in Dag 342

Dag 336: Is het God die het Leven op Aarde Beschermt van de Menselijke Geest?

Deze blogpost is een vervolg op "Dag 335: Een Holistisch Onderzoek naar Seksueel Misdrijf - De Paranoia Series" en van volgende statement:

We zullen immers geconfronteerd worden met hoe onze huidige samenlevingsstructuur de omgeving van het individu op een bepaalde manier geschikt heeft --- waarin we zullen inzien dat het niet enkel de primaire omgeving is die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van het individu, maar de hele samenleving. Elk individu in de samenleving is onlosmakelijk verbonden met elk ander individu - en al wat wij doen op micro-niveau, heeft een directe invloed op macro-niveau. Ons onderzoek breidt zich op die manier dus uit naar het onderzoeken van de levensstijlen en mentale ingesteldheden van elk individu in de samenleving en hoe die specifieke levensstijl/ingesteldheid bijdraagt tot het in stand houden van het groter geheel en dus van een samenleving waarin Verkrachting en Seksuele Misdrijven een Dagelijkse werkelijkheid zijn. Geen enkel mens kan dus zijn handen schoonwassen van wat er in onze samenleving, op individueel niveau gebeurt.


Als we met andere woorden tot een oplossing willen komen  voor bijvoorbeeld seksuele misdrijven in onze samenleving, dan zullen we moeten overwegen dat we onszelf moeten veranderen, en hoe wij in onze geest en fantasie-wereld 'seks' en 'seksualiteit' en de relatie tussen man en vrouw hebben gedefinieerd. Dit zal uiteraard een hele uitdaging zijn omdat seks en vooral seksuele fantasiëen en de energetische ervaring van opwinding die het 'fantaseren over seks' produceert, een verslaving geworden zijn. Een verslaving die, net zoals elke andere verslaving, ontstaat door een herhaaldelijke handeling, een herhaaldelijke opwekking van een bepaald gevoel, een bepaalde energie in het lichaam door het afspelen van bepaalde specifieke seksuele fantasiëen in onze geest die we met die energie verbonden hebben.

Het probleem is niet zozeer dat we fantaseren over seks, er is op zich niets 'slecht' of 'fout' aan de geest, aan fantasie, gedachten of gevoelens --- het probleem is dat we niet beseffen of zien hoe/wanneer een bepaald verband tussen een gedachte/fantasie en een gevoel/emotie/ervaring ontstaan is en waarom het ontstaan is. We hebben nooit onderzocht hoe onze geest in elkaar zit, hoe en waarom het is dat bepaalde gedachten bepaalde gevoelens in ons opwekken - waarom, wanneer we bepaalde beelden zien met onze ogen of in onze verbeelding, we erop reageren met opwinding. En omwille van onze onwetendheid, ons gebrek aan inzicht in hoe onze eigen interne realiteit als onze Geest functioneert, hebben we bijgevolg ook geen zicht op/in de consequenties van onze manier van denken, voelen en reageren.

We denken en geloven dat, omdat het in onze 'geest' gebeurt, een schijnbaar verborgen ruimte in ons hoofd, dat niemand kan zien behalve wijzelf (en zelfs wij kunnen maar een klein deeltje zien van wat er werkelijk omgaat in onze geest, de 1% van de Bewuste Geest), dat het geen effect heeft of kan hebben op onze omgeving. We functioneren immers als een 'normaal' mens, we doen wat we moeten doen in deze wereld/samenleving, we gaan naar school of het werk, we praten met mensen, we zijn vriendelijk en beleefd en positief --- terwijl er in onze gedachten vaak heel wat anders omgaat. En we hebben altijd al op deze manier gefunctioneerd, ervan uitgaand dat, omdat het lijkt alsof we in de 'echte wereld' op een heel ander 'niveau' en een heel andere manier 'bestaan', dat we perfect in staat zijn om onze geest en gedachtenwereld af te scheiden van de 'echte' fysieke wereld als onze dagelijkse realiteit waarin we moeten leven/overleven. Zo lijkt het immers.... wij kunnen ons inbeelden dat de wereld vernietigd wordt, dat we iedereen vermoorden, dat er god weet wat gebeurt met onszelf, een ander en deze planeet - terwijl er nooit iets lijkt te veranderen in de fysieke realiteit, het leven gaat gewoon door zonder dat onze gedachten- en gevoelswereld daar enig vat op lijkt te hebben --- dus moet het wel 'onschuldig' zijn?! Niet?

En toch zou je je misschien kunnen afvragen hoe het dan precies is dat wij functioneren, welke 'kracht' doet ons dan bewegen, handelen, taken uitvoeren, praten, als wij het niet zijn --- omdat wij te druk bezig zijn in onze fantasie, verbeelding, gedachten- en gevoelswereld om werkelijk op te merken wat we echt aan het doen zijn in de 'echte wereld', wat namelijk de gevolgen zijn van onze daden en woorden, hoe onze daden en woorden impact hebben op de wereld om ons heen -- dat doen we absoluut niet, we laten ons leiden door één of andere 'kracht', en het gaat automatisch, we functioneren op automatische piloot in de echte fysieke wereld - dus: Wie of wat is die automatische piloot dan? En waarom is het dat we ons volledige vertrouwen hebben geplaatst in één of andere 'kracht', en dat we die 'kracht' de toestemming hebben gegeven om ons leven hier op aarde te besturen/leiden en beslissen?

Ik bedoel, de vraag is: Is het werkelijk mogelijk dat we twee volledig verschillende wezens kunnen zijn, die in twee volledig verschillende werelden bestaan - namelijk langs de ene kant in onze gedachten- en gevoelswereld als fantasie en verbeelding waarin alles kan en alles mag zonder consequenties en langs de andere kant in de fysieke dagelijkse realiteit waarin onze expressie beperkt en gelimiteerd is tot bepaalde wetmatigdheden zoals 'oorzaak-gevolg', waar alles wel een consequentie heeft? Want, als wij zelf niet de volledige belichaming zijn van ons fysieke lichaam en dus niet volledig verantwoordelijkheid nemen voor onze fysieke expressie in de fysieke werkelijkheid, rekening houdend met de fysieke consequenties die verbonden zijn met onze expressie --- wie of wat dan in godsnaam wel? Is het God?

Neen, het is niet God - het is ons geloof in God, als ons blind vertrouwen in de 'kracht' die op één of andere mysterieuze manier de  fysieke realiteit bestuurt als onze 'automatische piloot' die ons de toestemming geeft om onszelf te 'onttrekken' van onze verantwoordelijkheid tegenover deze fysieke realiteit. Maar die 'God', die 'kracht' die onze fysieke handelingen/beweging/expressie lijkt te sturen - die 'kracht' is in werkelijkheid al de patronen die doorheen de menselijke 'evolutie'/geschiedenis doorgegeven geweest zijn doorheen generaties, het is hoe we als kind geprogrammeerd worden tijdens onze kindertijd om onszelf volgens allerhande voorbepaalde en voorgeprogrammeerde 'gedrags-regels' en -codes uit te drukken. En het zijn die voorgeprogrammeerde gedrags-regels/-codes die geautomatiseerd worden in en als onze fysieke expressie in deze realiteit naarmate we opgroeien, die ons de 'vrijheid' geven om 'weg te drijven' naar/in een valse wereld van zelf-gecreëerde illusies als onze verbeelding/fantasie als gedachten, gevoelens en emoties. Want, de gedragsregels en -codes die ons aangeleerd werden geven ons immers de idee en verzekeren ons ervan dat we ons 'aan het programma houden', we gedragen ons zoals het hoort - dus, zijn we ervan overtuigd dat er niets kan mislopen, want: alles verloopt volgens God's Plan --- 'God' zijnde die mysterieuze 'kracht' als de patronen van het verleden die de automatische piloot is van onze fysieke expressie in deze fysieke werkelijkheid.

Het grote probleem hierin is dus dat: God niet bestaat, het is niet God die deze wereld in goede banen leidt en die ervoor zorgt dat de wereld van de chaos van en in de menselijke geest nooit tot uiting zal en kan komen en die dus het leven op aarde beschermt van de Menselijke Geest - dat is maar een idee dat we hebben. De realiteit is dat er een werkelijkheid hier aanwezig is op aarde die we niet zien en niet willen zien - en dat al wat we zien met en in ons 'bewuste gewaarzijn' is de oppervlakkige voorstelling van hoe we ons 'gedragen' aan de hand van al die codes, regels en voorschriften die we zo vertrouwen om 'Orde' te brengen in onze realiteit. Er gaat een fysieke realiteit schuil achter het programma van het 'Gedrag' die de directe consequentie is van onze participatie in de Geest, in Fantasie en Verbeelding --- de Consequenties van het feit dat onze Geest als Fantasie, Verbeelding, Gedachten, gevoelens en emoties geen rekening houden met de fysieke wetmatigdheden. Het feit dat we dingen willen die niet houdbaar zijn, die niet mogelijk of uitvoerbaar zijn voor iedereen en die niet 'realistisch' zijn -- hetgeen een Realiteit creëert van ongelijkheid, van extreme Rijkdom en Extreme Armoede, en van Slaven en Meesters.

In de Dag 337 gaan we verder op dit onderwerp door de Paranoia van Seksuele Fantasiëen te onderzoeken - en hoe deze Paranoia als onrealistische Verbeelding en Fantasie in de menselijke geest leidt tot een Fysieke realiteit van Consequenties.