Dag 680: Hoe zit het Conflict tussen wie we zijn in onze Verbeelding en wie we zijn in de Realiteit in Elkaar?

In de voorgaande blog hebben we besproken en bekeken hoe het is dat je soms wanneer je aan een nieuw project begint je enthousiast en opgeladen en energetisch voelt en dat je op de achtergrond in je geest 'in het geheim' je begint in te beelden hoe je het project zal uitwerken en aanvatten en hoe je het al zal afwerken. Je ziet jezelf met andere woorden al alsof je het project al helemaal succesvol afgelegd hebt en alsof je al aan de eindmeet staat.

En dat beeld kan soms heel helder in je geest staan in die mate dat je in dat moment al het gevoel krijgt in jezelf dat je successvol bent. Je ervaar een soort van voldoening en tevredenheid en positieve ervaringen over jezelf omdat je jezelf in je eigen geest successvol ziet zijn. Dat is dus waar de ervaring van 'motivatie' en enthousiasme' op gebaseerd is wanneer je aan dat nieuwe project begint. Je voelt je energetisch opgeladen omdat al die beelden, verbeelding en projecties in je geest je een goed gevoel geven over jezelf.

Maar hier ligt dan echter het gevaar, omdat die beelden in je geest uiteraard niet echt zijn. Ze hebben niets te maken met de fysieke werkelijkheid omdat je in de realiteit nog niet eens begonnen bent aan het project. Wat zal er dus noodgedwongen gebeuren?

Je zal uiteindelijk beginnen aan het project, je zet de eerste stappen, en al snel merk je op dat het project in de realiteit heel anders is dan het beeld dat je in je geest hebt. Plots ervaar je dat het moeilijk is en dat je misschien niet meteen weet hoe je eraan moet beginnen of waar je eigenlijk volledig mee bezig bent.

Dit is dan waar de ervaring van desillusie komt aanzetten, wanneer je inziet en opmerkt dat de eigenlijke realiteit helemaal niet overeenkomt met dat prachtige beeld van jezelf in je verbeelding. En dit is waar je dan zo'n gedachten begint te ervaren zoals 'ik kan dit niet', 'wie houdt ik voor de gek', 'ik zal het nooit kunnen', 'ik kan niet successvol zijn', 'ik ben er niet toe in staat', omdat je fysieke werkelijkheid je nu als het ware laat zien dat je uitvoering van dit project helemaal niet overeenkomt met het beeld in je geest waarin je zo succesvol bent.

En omdat de fysieke werkelijkheid niet overeenkomt met het beeld van success in je geest, ga je dan geloven dat je niet in staat bent om success te bereiken en om het project op een succesvolle manier ten einde te brengen.

Wat we echter in de volgende blog zullen zien is hoe deze ervaring van desillusie op zich ook deel uitmaakt van de ware illusie die zich hier in dit scenario aan het afspelen is.

Dag 679: Hoe kunnen we de Positieve Gedachten Ontcijferen die Schuilen achter Negatieve Gedachten?

Om verder te zetten op Dag 678: Waarom is het nodig het Positieve te onderzoeken om het Negatieve te Veranderen?

Als we dus de negatief geladen en zelf-saboterende gedachten  en emoties bekijken die ons soms doen opgeven in het uitvoeren van een nieuw project, dan krijgen ook de sleutel in het ontcijferen welke positieve gedachten de revue gepasseerd zijn in het aanvangen van dit project, omdat de negatieve kant enkel een consequentie en gevolg is van de positieve kant van dit muntstuk.

We kunnen bijvoorbeeld bemerken dat onze negatief getinte gedachten gingen van 'ik zal dit nooit kunnen', 'wie houdt ik voor de gek', 'ik ben zoveel minder dan andere mensen', 'ik heb hier de vaardigheden niet voor', etcetera. En de ervaring die we binnenin onszelf voelen is er één van verslagenheid, gedemotiveerd zijn, inferioriteit en minderwaardigheid.

Dan nemen we deze gedachten en deze ervaringen en we kijken nu naar welke positieve gedachten en ervaringen er aan de andere kant van de weegschaal kunnen liggen. We kijken met andere woorden naar wat het tegenovergestelde zou zijn van die negatieve gedachten en ervaringen.

En wat we dan bijvoorbeeld kunnen opmerken is dat we inderdaad bij de aanvang van het project onszelf hebben bezig gehouden in onze geest (al dan niet op bewust niveau) met gedachten waarin we onszelf al inbeeldden dat we het project al helemaal hadden afgewerkt, of dat we al complimenten aan het krijgen waren van andere mensen en dat we al konden laten zien wat we gecreëerd hebben alvorens we er nog maar aan begonnen waren.

En verbonden met die gedachten voelden we ons goed over onszelf, we hadden het gevoel alsof we iets belangrijk gedaan of bereikt hebben. We ervoeren als het waren een vals gevoel van beloning gebaseerd op verbeelding en projecties in onze geest.

In de volgende blog zullen we zien hoe het is dat dit valse gevoel van beloning uiteindelijk kan leiden tot een schommelbeweging naar de tegenovergestelde ervaring en tot een uiteindelijk opgeven van het project.

Dag 660: Spreken voor een Publiek en Het Verbreken van de Angst-Cyclus

Ter verderzetting op de voorgaande blog, deel ik in deze blog de zelf-correctieve stellingen ter afsluiting van de zelf-vergevings stellingen die ik in het moment van reactie op het geven van een bespreking gebruikte om mezelf en met name de angst, onzekerheid en gespannenheid die ik ervoer in mezelf te stabiliseren.

Zelf-Correctieve Stellingen

Wanneer en als ik mezelf in de fysieke uitdrukking van diep zuchten zie gaan in relatie tot het maken van fouten en het moeten herdoen van mijn bespreking, dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat die uitdrukking van zuchten een fysieke expressie van irritatie en frustratie is die op zich aanduid dat ik in mezelf mijn macht aan het weggeven ben aan emotionele reacties in relatie tot wat ik aan het doen ben

Dus in de plaats van het zuchten te aanvaarden als een uitdrukking van wie ik ben, stel ik mezelf tot doel om even stil te staan om te onderzoeken waar en hoe het is dat ik in mezelf op aan het reageren ben zodat ik die 'kern-reacties' kan aanpakken en stabiliseren teneinde mezelf ook te kunnen bevrijden van irritatie en frustratie omdat ik zie en besef dat de reactie van frustratie niet is wie ik werkelijk ben aangezien het in wezen een illlusie van superioriteit en controle is die afkomstig is van een ervaring van machteloosheid binnenin mezelf in relatie tot datgene waarin ik mij inferieur, angstig, gespannen of onzeker voel

Ik stel mezelf tot doel om, in de plaats van de cyclus en het patroon van angst, gespannenheid en onzekerheid in relatie tot het geven en het doen van een bespreking en het aanspreken van een publiek verder te zetten door te participeren in de illusie van macht en controle die zich uitdrukt in en als de fysieke expressie van zuchten als verborgen irritatie en frustratie - om in de plaats daarvan dat patroon te doorbreken en te veranderen door mijn ademhaling te gebruiken om los te laten van spanning en stress dat ik heb gecreëerd in mijn lichaam en mezelf te aarden en te stabiliseren in en als het lichaam en daarin mezelf in en als mijn lichaam in het moment te vertrouwen in mijn uitdrukking om te doen wat het is dat ik wil en van plan ben te doen

Omdat, ik zie, besef en realiseer mij dat als en wanneer ik mijn geest als gedachten en emotionele ervaringen laat instaan om mij leiding en richting te geven in relatie tot hoe ik mezelf moet uitdrukken in momenten - dat ik dan mijn macht weggeef  aan de patronen uit het verleden om zich te herhalen, waarin ik de zelf-definitie en de overtuiging heb opgebouwd, op basis van mijn herinneringen, dat ik niet in staat ben om een publiek aan te spreken en op een kundige manier en bespreking te doen omdat ik in al mijn herinneringen mij steeds angstig en onkundig voelde

Dag 560: Dagdromen over de Toekomst is je Leven Inruilen voor een Illusie

 

Dag 560: Dagdromen over de Toekomst is je Leven Inruilen voor een Illusie

Het Transformeren van de Zelf-Sabotage van Toekomst Verbeelding

In de voorgaande blogs heb ik mij bezig gehouden met het kijken naar en onderzoeken van een specifiek patroon waarin ik mezelf heb zien stappen in mijn dagelijkse leven, als een patroon van angst om te falen wanneer ik oog in oog sta met een beslissing in relatie tot wat ik met mijn toekomst ga doen.

Ik was aanvankelijk vertrokken met het onderzoeken van hoe onzekerheid in mezelf bestaat omdat ik, als ik naar mijn leven kijk en mijn algemene ervaring in relatie tot mezelf, mijn leven en mijn realiteit, tot de vaststelling was gekomen dat er op bepaald vlak in mezelf altijd een ervaring van onzekerheid aanwezig is geweest  in relatie tot de wereld en realiteit waar ik mij in bevond. Een onzekerheid die een interne ervaring was die ik steeds verborgen heb trachten te houden omdat ik geloofde dat ik mij niet onzeker hoor te voelen en dat ik 'minder' ben dan andere mensen als ik mij onzeker voel -- mede dankzij een schoolsysteem die onzekerheid bestrafte en beschuldigde en mij dus heeft aangeleerd dat ik angst dien te hebben van de onzekerheid die ik voel in mezelf en dat ik met andere woorden angst moet hebben van mezelf - hoe vreemd dat op zich ook mag zijn.

Ik onderzocht dan hoe die  onzekerheid zich praktisch gezien afspeelt in mijn dagelijkse leven, waarin ik drie situaties/scenario's nam als voorbeelden uit mijn leven waarin ik die onzekerheid zich op een specifieke manier zie afspelen. Het eerste scenario dat ik had gedefinieerd was een patroon dat zich afspeelt in mijn geest en waar ik mij van gewaar geworden ben -- een patroon waarin ik namelijk, wanneer ik denk aan mijn toekomst in relatie tot mijn job en geld en praktische zaken met betrekking tot overleving in deze wereld, in een reactie van angst ga in mezelf en allerlei 'doemscenario's' afspeel in mjin geest waarin ik met andere woorden het ergste verwacht of althans het ergste uitspeel in mijn geest als een mogelijk scenario dat zich zou kunnen afspelen in mijn toekomst, uit angst dat het ergste zich zal afspelen.

Dus, hoe onzekerheid zich in dat geval afspeelt is dat ik mij in feite onzeker voel over mijn eigen vaardigheden en capaciteiten in relatie tot overleving en in relatie tot alles wat te maken heeft met wat ik geleerd heb van mijn ouders over 'overleving' en over wat ik moet doen en hoe ik moet leven teneinde te 'over-leven' in deze wereld. En de consequenties van die onzekerheid in mezelf in relatie tot 'overleving' en mijn eigen vaardigheden en capaciteiten, is dat Ik doorheen mijn leven in mijn geest ben gaan participeren in een fantasie-wereld in en als mijn bewuste geest waarin ik mij opzettelijk dingen ben gaan inbeelden om te kunnen wegvluchten van de ervaring van onzekerheid in mezelf.

En de dingen die ik mij inbeeldde waren haast altijd in de context van het tonen van mijn vaardigheden en capaciteiten aan andere mensen en er dan erkenning en aanzien en respect voor krijgen - hetgeen dus duidelijk toont hoe ik mij in mezelf eigenlijk minderwaardig voel in relatie tot mijn vaardigheden en capaciteiten en daardoor verlang naar erkenning van andere mensen zodat ik mij beter kan voelen over mezelf .

Dus, ik bedoel, dit is een eigenaardig fenomeen - de reactie van het creëren van verbeelding in mijn geest waarin ik doe alsof ik vanalles doe en ben en bereik enzovoort, gewoon omdat ik mij vanbinnen slecht voel over een specifiek aspect van mezelf en omdat ik mij beter wil voelen. Omdat, ik had evengoed, in de plaats van die negatieve ervaring binnenin mezelf trachten te ontvluchten, naar binnen kunnen kijken en kunnen vaststellen dat er een angst en onzekerheid bestaat in mezelf in  om dan te onderzoeken waarom en hoe die angst in mezelf bestaat in de eerste plaats en in de tweede plaats de angst in mezelf los te laten en te beseffen dat er in relatie tot mijn eigenlijke realiteit geen enkele reden is om die angst en onzekerheid te ervaren in mezelf en dat die ervaringen dus eigenlijk emoties zijn die ik gekopieerd had van de mensen om mij heen zoals mijn ouders en familie --- omdat, er was nooit iets in mijn leven gebeurt dat een reden had kunnen zijn voor overlevingsangsten in mezelf - die overlevingsangsten heb ik dus gekopieerd en overgenomen van mijn familie.

Wat ik hierin dus heb beseft is dat, omdat de ervaring van angst en onzekerheid in relatie tot mijn capaciteiten en vaardigheden om te overleven een gekopieerd en overgenomen ervaring was in mijn geest, de verbeelding die ik creëerde in mijn geest als reactie op die angst en onzekerheid dus niet echt 'mezelf' was -- in de zin van dat het een reactie was op een illusie die ik had toegestaan te bestaan in mijn geest, de illusie zijnde de ervaring van angst en onzekerheid in relatie tot mijn vaardigheden en capaciteiten die niet gebaseerd was op de eigenlijke  realiteit --- en dat ik dus in wezen mezelf als hoe ik bestond in mijn geest doorheen mijn leven, heb gebaseerd op een illusie omdat niets van die ervaringen en verbeelding en gedachten in relatie tot hoe ik mijn vaardigheden en capaciteiten in mijn geest had gedefinieerd in en als negatieve ervaringen en positieve ervaringen, namelijk angst en onzekerheid en opwinding, ooit echt was. Ik had echter wel consequenties gecreëerd in mijn echte leven in de fysieke realiteit door dit hele construct in mijn geest te aanvaarden als 'echt' en als 'mezelf' - omdat ik mezelf in feite heb afgeleid van mijn echte leven in de fysieke werkelijkheid door mij bezig te houden met denkbeelden in mijn geest verbonden met positieve energie. En dus heb ik als het ware mijn leven weggegeven voor niets.

Dag 559: Hoe is 'Falen' een Illusie in de Geest ten Gevolge van Vals Success?

Dag 559:  Hoe is 'Falen' een Illusie in de Geest ten Gevolge van Vals Success?

Het Transformeren van de Emotionele Zelf-Sabotage in de Geest

Als verderzetting op Dag 557 en 558 waarin ik mijn proces van zelf-vergeving deelde in relatie tot het emotionele zelf-sabotage patroon van het creëren van projecties en verbeelding in mijn geest in relatie tot mezelf - zal ik in deze blog het zelf-correctieve proces delen, waarin ik onderzoek hoe ik de inzichten en realisaties uit het zelf-vergeving proces kan gebruiken om praktische correctieve handelingen en oplossingen kan formuleren voor mezelf als een 'blauwdruk' en 'script' om dit specifieke patroon in mezelf op een praktische en realistische manier te veranderen en er dus voor te zorgen dat ik niet meer besta in en als emotionele zelf-sabotage.

Zelf-Correctieve Statements

Wanneer en als ik mezelf in een emotionele toestand zie gaan van angst, onzekerheid en inferioriteit in relatie tot de toekomst waarin ik denk en geloof dat ik zal falen en dat ik zal mislukken -- waarin ik mij in en als het moment al een 'mislukkeling' en 'faling' voel in relatie tot mogelijke toekomstuitspelingen en voorspellingen, gebaseerd op zelf-definities waarin ik twijfel aan mijn eigen vermogens, capaciteiten en vaardigheden om successvol te worden in dingen --- dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en begrijp dat deze emotionele ervaring van onzekerheid, angst, minderwaardigheid en inferioriteit in en als een angst om te falen in relatie tot toekomstvoorspellingen en toekomstbeelden in mijn geest, deel uitmaakt van een polariteit die ik  heb toegestaan te bestaan in mijn geest waarin ik langs de ene kant positieve energetische ervaringen opwek in mezelf zoals opwinding en superioriteit en verlangen als een gevoel en ervaring van schijnbare 'waarde' en 'belangrijkheid', verbonden met toekomstprojecties en toekomstbeelden die ik projecteer in mijn geest waarin ik mijn capaciteiten en vaardigheden en talenten uitvergroot en verbindt met een idee van grootheid en superioriteit, waarin ik mij inbeeld en fantaseer dat ik erkenning en aandacht en aanzien krijg van andere mensen voor mijn capaciteiten en vaardigheden -- en langs de andere kant voel ik mij eigenlijk angstig, onzeker, twijfelachtig en minderwaardig in relatie tot mijn vaardigheden, capaciteiten en talenten wanneer ik naar mijn fysieke realiteit kijk en zie dat die projecties in mijn geest van schijnbaar 'success' helemaal niet werkelijk aanwezig zijn in en als mijn leven

En hierin zie, besef en begrijp ik dat die uiterst negatieve ervaring in mezelf  van onzekerheid, twijfel en minderwaardigheid waarin ik denk dat ik geen capaciteiten heb en dat ik een mislukkeling ben en een faling ben, in wezen een consequentie en gevolg is  van de uiterst positieve energetische gevoelens die ik opwek en genereer in mezelf door illusies en waanbeelden te vormen in mijn geest over 'mezelf' en mijn zogezegde vaardigheden en capaciteiten en talenten, waarin ik mezelf als het ware had 'opgeblazen' --- omdat dat is hoe energie in en als de geest werkt en functioneert -- in de zin van dat als ik een hele hoop positieve energie opwek in mezelf en mezelf als het ware 'opblaas' in en als mijn zelf-beeld, dan zal die energie uiteindelijk 'crashen' en 'leeglopen' en mijn zelf-beeld zal een snelduik nemen waarin ik mij plots dan heel negatief en slecht voel over mezelf, als het tegenovergestelde van hoe ik mij aanvankelijk voelde in en als mijn 'opgeblazen' zelf-beeld

En dus hier, stel ik mezelf tot doel om mezelf niet toe te staan of te accepteren om in mezelf constant om te schakelen en te wisselen tussen heel positieve gevoelens in mezelf in relatie tot mijn zelf-beeld en toekomstprojecties waarin ik mijn vaardigheden en talenten en capaciteiten een specifieke speciale meerwaarde geef door mij in te beelden dat ik veel aandacht, erkenning, roem en aanzien krijg van andere mensen - en heel negatieve emotionele ervaringen in relatie tot mijn zelf-beeld en het besef dat mijn fysieke werkelijkheid niet overeenkomt met dat opgeblazen zelf-beeld in en als mijn geest --- omdat ik zie en besef dat beide deel uitmaken van één en hetzelfde systeem in mijn geest hetgeen een illusie is van gedachten, gevoelens en emoties waarin ik mezelf heb afgescheiden van mijn eigen fysieke vaardigheden, talenten en capaciteiten door een speciale waarde te verbinden met die vaardigheden, talenten en capaciteiten en waarin ik mij vaardigheden, capaciteiten en talenten heb weggegeven aan het systeem van de geest

En ik stel mezelf tot doel om eerder stabiliteit te ontwikkelen in mezelf in relatie tot mijn eigen fysieke vaardigheden, capaciteiten, talenten en vermogens en om, in de plaats van te verlangen en op zoek te gaan naar een gevoel van waarde, verbonden met het krijgen van erkenning, aandacht en aanzien van andere mensen - eerder mezelf die erkenning, aandacht en aanzien te geven --- door te beseffen, in te zien en te begrijpen dat het feit dat dat verlangen naar aanzien, erkenning en aandacht van andere mensen bestaat in mezelf, aanwijst en aantoont dat ik die aandacht, erkenning en aanzien niet aan mezelf gegeven heb en dat, hoe meer ik op zoek ga naar aandacht, erkenning en aanzien van andere mensen, hoe meer ik eigenlijk mezelf net afscheid en verwijder van echte aandacht, erkenning en aanzien, hetgeen ik enkel aan mezelf kan geven

Ik stel mezelf tot doel om mijn vaardigheden, capaciteiten en vermogens niet af te scheiden van mezelf en dus niet te projecteren in toekomstbeelden in mijn verbeelding omdat ik zie, besef en begrijp - dat ik daarin net mijn eigenlijke macht weggeeft en dat ik mijn ware talenten, vaardigheden, vermogens en capaciteiten die zich in en als mijn fysieke beweging in elk moment bevinden saboteer  - omdat ik mezelf in elk moment, door te reageren met gevoelens en emoties op mentale constructen zoals toekomstprojecties, aan het afleiden ben van mijn eigenlijke fysieke mogelijkheden, kansen en potentieel om mijn fysieke werkelijke vaardigheden, talenten en capaciteiten te ontwikkelen in elk moment van ademhaling

Dus ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik mezelf erop betrap dat ik aan het wegdromen ben in mijn geest in en als toekomstideëen en projecties verbonden met een positief gevoel in mezelf - om onmiddellijk te stoppen, te ademen, en mezelf weer HIER te brengen, om weer aanwezig en gewaar te zijn in en als mijn fysieke bestaan, beleving en beweging -- en om zo ervoor te zorgen dat ik van mijn capaciteiten, vaardigheden en vermogens geen illusie maak in mijn geest waarin ik mezelf verlies in en als een opgeblazen zelf-beeld dat uieindelijk gedoemd is om te crashen -- maar dat ik van mijn vaardigheden, capaciteiten en vermogens een daadwerkelijke realiteit maak die bestaat als een levende uitdrukking van mezelf in elk moment van ademhaling en die een resultaat zijn van een ontwikkelingsproces in en als mijn fysieke participatie en beweging in en als mijn fysieke werkelijkheid in elk moment van ademhaling

Dag 357: Hoe is Seksuele VerBEELDing een Mis-Representatie van Ware Seksualiteit?

Dit is een vervolg op "Dag 356: Is Seksualiteit in de Geest een vorm van Schitzofrenie?" in de Seksuele Paranoia Series.


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik verbeelding/fantasie/gedachten in verband met Seks zie opkomen in mezelf - dan stop ik en ik adem - en ik zie, besef en realiseer mij dat deze interne 'wereld' van beelden, plaatjes, energetische bewegingen, gevoelens en ideëen niet werkelijk een expressie is van mezelf in en als 'seksualiteit', omdat ik zie, besef en begrijp dat die 'interne realiteit' die ik mezelf heb toegestaan te bestempelen en definieren als 'mijn seksualiteit' eerder een consequentie is van hoe ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van het lichaam als mezelf en dus van de ware seksuele expressie van, in en als het lichaam als wie ik werkelijk ben --- door mezelf te hebben laten beïnvloeden en programmeren door mijn omgeving als mijn familie, de media, religie en het schoolsysteem in en als het geloof dat 'het lichaam' en 'lichamelijke expressie' en al wat te maken heeft met intiem zijn met, in en als het lichaam, 'slecht' en 'negatief' is - en dat ik daardoor en daarin mezelf heb toegestaan in wezen te negeren en ontkennen dat 'wie ik ben' in en als het lichaam, in elk moment van ademhaling, 'seksualiteit' IS als een levende expressie van de fysieke werkelijkheid als het leven op aarde als wie ik werkelijk ben --- waardoor ik bijgevolg een 'geheime'/'schitzofrene' interne realiteit van gedachten, verbeelding, verlangens, gevoelens en energetische ervaringen heb toegestaan te bestaan in en als de geest in mezelf als een 'representatie'/'reflectie' van wat ik Denk en Geloof dat 'seksualiteit' Betekent, in en als 'de Daad van Seks' - als wat representatief staat voor het deel van mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd af te scheiden van en te onderdrukken in mezelf, en wat ik dus zogezegd 'moet hebben' en 'moet vinden/krijgen'

Waarin ik zie, besef en begrijp dat ik, door die representatie/symbolisatie van 'seksualiteit', in en als 'de daad van Seks', te hebben toegestaan te bestaan in mezelf in en als de geest in afscheiding van mezelf - als beelden, plaatjes, gedachten, symbolen en woorden - als een gevolg/consequentie van de Onderdrukking van wie ik werkelijk ben in en als de Seksualiteit van/als het Fysieke Lichaam die ik heb toegestaan plaats te vinden in mezelf --- dat ik daarin/daardoor een Verlangen heb toegestaan te bestaan in mezelf, verbonden met de beelden, plaatjes, gedachten, symbolen en woorden in verband met 'Seks' in mijn Geest, als de representatie/symbolisatie van en als 'Seksualiteit' - waarin ik mezelf heb gedefinieerd in en als een Vicieuze Cyclus van het afscheiden van 'Seksualiteit' van/in mezelf, door nooit te hebben ingezien dat Seksualiteit IS Wie ik ben in en als het Fysieke Lichaam, Seksualiteit IS HIER als wie ik ben, en dat dus: Hoe meer ik Zoek/Verlang/Hunker naar 'Seks' als de symbolische representatie van 'Seksualiteit' in en als de Geest, hoe verder en hoe meer ik mezelf in wezen afscheidt en wegduw van waar ik eigenlijk naar op zoek ben als Mezelf als Seksualiteit als het Fysieke Lichaam als wie ik werkelijk ben als het Leven

Waarin, ik zie, besef en begrijp dat Seksueel misbruik heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als deze fysieke werkelijkheid en dat ik verantwoordelijk ben voor het bestaan van Seksueel misbruik --- als een consequentie van de Obsessie met 'Seks' als de Symbolische representatie van Seksualiteit die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf en dus in allen als mezelf, in elk mens en elk wezen als mezelf --- waarin ik als de mensheid, als een consequentie van hoe ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als de Menselijke Geest, de Fysieke Werkelijkheid/Realiteit Misbruik/plunder/leegzuig/verniel, op zoek naar een deel van mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te 'Misrepresenteren' als een Symbool in en als de Geest en daarin dus mezelf op een eindeloos Pad heb geplaatst om dat Symbool te hebben/krijgen/verwerven en dus de interne realiteit van/als de Geest te trachten uitvoeren in en als de Fysieke Werkelijkheid, niet beseffend dat/hoe ik de Fysieke Werkelijkheid aan het vormgeven/manifesteren ben in en als Afscheiding, één en gelijk met de Afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf

ik stel mezelf tot doel om mijn Reis naar Leven te bewandelen in en als het Corrigeren en herdefinieren en transformeren van de Symbolische (mis)representatie van Seksualiteit als 'de Daad van Seks' die ik heb toegestaan te bestaan in en als de Geest in mezelf in afscheiding met/van mezelf, tot Seksualiteit als een Levende Expressie/Uitdrukking van wie ik werkelijk ben in en als het Fysieke Lichaam - en om daarin Seksualiteit in één lijn te plaatsen met wat het Beste is voor Allen in en als de fysieke werkelijkheid

Ik stel mezelf tot doel om mezelf te ontdekken, verkennen en leren kennen in en als Intimiteit met Mezelf in en als het fysieke lichaam, en zo mezelf te ontdekken, verkennen en leren kennen in en als de Seksualiteit van en als het lichaam als wat Echt is --- zodat Seksualiteit één en gelijk komt te staan met wie ik ben als HIER, als een Levende, praktische, Levens-Echte en Fysieke expressie en applicatie/toepassing van mezelf als het Leven in en als mezelf in elk moment van ademhaling

Ik stel mezelf tot doel om te staan en bestaan als het levende voorbeeld van hoe het Fysieke Lichaam de Sleutel is tot de Hemel, en hoe de praktische applicatie van Zelf-Intimiteit in en als het leren kennen van mezelf in en als het Fysieke lichaam op een echte, fysieke, praktische, dagelijkse manier - de Sleutel is tot het loskomen en afwerpen van de Leugen van de Geest als de Symbolische (mis)representatie van mezelf als Het leven, en De Realiteit/Werkelijkheid --- waarin ik mezelf ondersteun om op te staan en daadwerkelijk te LEVEN en te BESTAAN in eenheid en gelijkheid met en als het Fysieke Bestaan als Al het leven in en als mezelf

Dag 355: Wat zijn de Consequenties van Seksualiteit als Geheim? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting in de Seksuele Paranoia Series, waarin we de 'Paranoia' van Seks en Seksualiteit bekijken, onderzoeken en corrigeren.

In de vorige blogs hebben we gekeken naar de vraagstelling van Waarom en Hoe het is dat er niet gecommuniceerd wordt over Seks. Waarom/hoe is het dat ouders zich bijvoorbeeld ongemakkelijk voelen om te praten over seks en seksualiteit met hun kinderen. En met 'seks' en 'seksualiteit' bedoel ik niet enkel de 'bloemetjes en de bijtjes', de zogeheten 'seksuele daad', maar ik bedoel alles dat te maken heeft met het ontdekken, verkennen en ervaren van het menselijk lichaam. Want, het lichaam IS Seks --- als je jezelf de vraag stelt van wat het 'doel' is van het bestaan van de fysieke werkelijkheid in haar huidige vorm. Wat is het Doel van de menselijke fysieke vorm, zowel als de fysieke vorm van de natuur - het doel van de 'geslachten', van de organen, de zintuigen, de menselijke geest in het menselijk lichaam --- wat is het uiteindelijke 'doel' van ons bestaan in en als het menselijke fysieke lichaam in en als de fysieke werkelijkheid - als niet SEKS? Als niet VOORTPLANTING?

Ik bedoel, als je kijkt naar wat we eigenlijk dagelijks doen in en als de menselijke samenleving, in ons leven, in de wereld - als je kijkt naar wat er omgaat in onze geest en gedachten - naar de kern van ons functioneren als mens in en als de menselijke samenleving, in onze omgang met 'andere mensen' --- dan is het fascinerend om op te merken dat werkelijk ALLES draait rond SEKS - maar dat er tegelijkertijd absoluut niet gecommuniceerd wordt over Seks. Ik bedoel - in de vorige blogs hebben we ons gerealiseerd dat we eigenlijk opzettelijk niet communiceren over seks, en dat we seks opzettelijk verborgen, geheim en onderdrukt houden in onszelf en onze interactie/communicatie/relaties met elkaar, omdat we ergens weten dat hoe seksualiteit in elkaar zit en zich uitdrukt in onze geest als onze gedachten en fantasiëen eigenlijk zeer consequentieel is en dat als we er open zouden over zijn, met andere woorden, als mensen zouden zien en weten wat er zich afspeelt in onze seksuele verbeelding, fantasiëen en gedachten, dan zou duidelijk worden dat we eigenlijk zeer misbruikende en bedrieglijke wezens zijn.

En dus doen we opzettelijk alsof seksualiteit zelfs niet bestaat - ik bedoel, we willen het, we denken erover na, we verlanger ernaar, we fantaseren erover, we zijn ernaar op zoek --- maar tegelijkertijd doen we alsof het niet echt bestaat en alsof het geen deel uitmaakt van wie wij zijn en van onze wereld en ons leven door er nooit over te praten, althans niet op een open, intieme, eerlijke, directe en rechtuite manier. Het is absoluut fascinerend om te zien hoe seksualiteit haast een totaal schitzofrene realiteit is in en als de mens - waarin mensen in complete afscheiding bestaan van hun eigen lichaam, van het lichaam dat in wezen in elk moment, constinu, constant en helemaal seksueel is.

Mensen zijn enkel zogezegd 'seksueel' en 'fysiek' wanneer ze 'seks hebben', dan zijn ze even naakt, dan laten ze zich even meevoeren door hun verlangens en gevoelens, dan stellen ze zich even 'kwetsbaar' op, dan laten ze even helemaal los --- maar, vanaf het moment dat die kleding weer aangetrokken wordt, wordt niet enkel het lichaam op fysieke manier bedekt maar wordt ook de hele 'seksualiteit' in en als de mens bedekt en functioneert de mens in de wereld alsof al wat we doen in elk moment op de één of andere manier niet rond Seks als Voortplanting draait --- alsof we op de één of andere manier naar een ander 'hoger' doel aan het leven zijn. Maar, .... dat is niet zo! Er is alleen maar SEKS - dat is ons doel!

De consequenties hiervan zijn uiteraard dat we alle contact verloren hebben met de fysieke werkelijkheid, op dezelfde manier dat we contact hebben verloren met onszelf in en als het fysieke lichaam - in hoe we onszelf hebben toegestaan de seksuele aard van onszelf in en als het lichaam verborgen en bedekt te houden - en dat we 'seksualiteit' hebben gedefinieerd in en als 'de daad van Seks'. En het probleem hierin is dat dit een ongezonde seksuele beleving in de mens toestaat te bestaan, omdat datgene dat bedekt wordt en geheim gehouden wordt de 'vrije loop' krijgt om te bestaan hoe het wil, zonder principes, zonder 'moraliteit' en zonder consideratie voor wat HIER bestaat - omdat, zolang het geheim/verborgen gehouden wordt, kunnen we doen alsof het niet bestaat en hebben we als het ware onszelf een vrijkaart gegeven om al de dingen te doen die we niet kunnen/mogen/zouden doen in de eigenlijke fysieke zichtbare en tastbare werkelijkheid. De consequenties waarvan te zien zijn in hoe porno steeds extremere en meer absurde vormen gaat aannemen en in hoe pornografie haast synoniem is gaan worden met 'seksueel misbruik'.


Wordt Vervolgd in Dag 356

Dag 354: Wie ben ik in en als Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 353: Waarom Onderzoeken we Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik de seksuele ervaring en beleving in en als de menselijke geest aanvaard als 'normaal', 'natuurlijk', 'vanzelfsprekend' en 'wie ik ben' en wanneer ik mezelf zie participeren in en als het construct van gedachten en gevoelens van seksuele aard - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij hoe/dat ik mezelf heb laten programmeren door mijn omgeving in en als het willen/proberen beschermen van de interne geheime realiteit van seksuele verlangens/gevoelens/ervaringen door mezelf nooit te hebben toegestaan mezelf te onderzoeken in en als 'seksualiteit' als de gedachten, gevoelens, verlangens, fantasiëen, verbeelding, enzovoort, in verband met seks in en als de geest - omwille van hoe mijn omgeving als 'andere mensen' nooit open en 'vrij' hebben gecommuniceerd over seks en seksualiteit en hoe seksualiteit werkt in en als het lichaam en de geest --- waardoor ik mezelf heb toegestaan een kopie te worden van mijn omgeving door zelf ook nooit open te zijn over wie ik ben in en als mezelf en door 'seksualiteit' te aanvaarden in mezelf als een geheime interne realiteit waar ik nooit open over communiceer en die ik opzettelijk verborgen houdt van andere mensen - en dat ik op die manier het patroon heb verdergezet van het overdragen en in stand houden  van een consequentiele 'seksualiteitsbeleving' in en als de menselijke geest die in afscheiding bestaat van het individu in en als het menselijke lichaam

hierin zie, besef en realiseer ik mij dat als en wanneer ik seksualiteit toesta te bestaan in mezelf in afscheiding met/van mezelf,  dat ik het toesta te bestaan in en als mezelf als iets 'onnatuurlijks' en 'tegen-natuurlijks', aangezien 'de natuur' is wie ik werkelijk ben hier als een levend wezen in en als de fysieke realiteit als het fysieke lichaam en wanneer en als iets bestaat in afscheiding van mezelf  dan is het dus tegen- of on-natuurlijk -- waarin ik zie, besef en realiseer dat de stelling waarin ik mezelf had toegestaan mezelf te definieren dat 'de seksuele beleving in en als de menselijke geest in de vorm van gedachten, fantasiëen, verbeelding, gevoelens en verlangens natuurlijk en normaal is en daarom niet in vraag gesteld of onderzocht moet worden', en die ik mezelf had toegestaan te gebruiken om de seksuele verlangens die ik had toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf te rechtvaardigen, niet opgaat --- en dat ik dus wel degelijk de verantwoordelijkheid heb  om die interne afgescheiden realiteit van seksuele verlangens, ervaringen, gevoelens, gedachten en fantasiëen te onderzoeken, in en als het besef dat dat wat tegen- of on-natuurlijk is niet het beste is en kan zijn voor 'de natuur' als het leven op aarde als de fysieke werkelijkheid - zodat ik deze realiteit van seksualiteit in en als het menselijke lichaam en de menselijke geest, kan veranderen en corrigeren zodat het wel in één lijn staat met en bestaat als wat het beste is voor 'de natuur' als mezelf als al het leven op aarde in en als de fysieke werkelijkheid en zodat dus 'seksualiteit in en als de mens wel iets 'natuurlijks' wordt

hierin stel ik mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-onderzoek in zelf-eerlijkheid door middel van het uitschrijven van de aanvaardde patronen in en van de geest, zelf-vergeving en zelf-correctie in verband met wat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf, als hoe ik 'seksualiteit' heb toegestaan te bestaan als een voorgeprogrammeerd 'tegen-natuurlijk' systeem van gedachten, fantasiëen en gevoelens in mezelf als iets dat niet het beste is voor mezelf en mijn omgeving als 'de natuur' als het leven op aarde - zodanig dat ik mezelf in staat stel om het construct/programma van 'seksualiteit' in en als de menselijke geest te transformeren, veranderen en corrigeren tot een expressie/programma/construct dat één en gelijk is met mezelf als wie ik werkelijk ben als de natuur van mezelf als HIER

zodat ik kan opstaan in en als deze wereld en realiteit waarin ik mij bevindt, als het levende voorbeeld, een levende statement van wat het beste is voor allen, vanbinnen en vanbuiten

Dag 352: Hoe hebben we Seksuele Stoornissen aanvaard als Normaal? - Seksuele Paranoia Series

In de Seksuele Paranoia series die ik nu een tijdje aan het doorlopen ben, waarin ik onderzoek hoe 'menselijke seksualiteit' in elkaar zit door aan zelf-onderzoek in zelf-eerlijkheid te doen - en dan zelf-vergeving en zelf-correctie toepas om 'seksualiteit' te herdefinieren en veranderen vanuit een starpunt van wat gezond verstand is in hoe seksualiteit het best beleeft wordt in en als mezelf en het 'menselijk bewustzijn' opdat seksualiteit en de seksuele beleving in en als de mens geen consequenties creëert in onze realiteit.

In dit 'onderzoek' is het dus belangrijk om na te gaan hoe onze seksualiteit en seksuele ervaringen en belevingen consequenties creëren in en als onze fysieke wereld en realiteit - consequenties zoals verkrachtingen, pedofilie, porno, impotentie, seksuele ziektes, seksuele stoornissen en allerhande vormen van seksueel misbruik.

Hier is een interessante statement, gevonden op PsycheCentral:

"Houdt in gedachten dat seksualiteit bestaat als een continuum. Er is enkel sprake van een probleem en een "seksuele stoornis" als het voor ongemak zorgt in het leven van het individu, en het individu het gedrag of probleem wil veranderen. Sommige van de onderstaande stoornissen worden gezien als gezonde delen van de normale menselijke seksualiteit. Bijvoorbeeld, als een persoon een fetish heeft en hij of zij is er OK mee (en het zorgt niet voor problemen in het leven van een ander), dan wordt het niet gezien/bestempeld als een stoornis."


Deze statement toont aan dat:

1. ons begrip van en inzicht in hoe onze interne realiteit, zoals onze gedachten, gevoelens en emoties, bijvoorbeeld in onze 'seksuele beleving' in fantasiëen, gedachten en verlangens, onszelf, ons gedrag en bijgevolg onze omgeving en de wereld impliciet beïnvloeden --- omwille van hoe er pas sprake lijkt te zijn van een 'stoornis' wanneer de innerlijke realiteit van gedachten, fantasiëen, verlangens en gevoelens zich heeft ontwikkeld tot het punt waarop het individu het zelf niet meer onder controle heeft en hij/zij lijdt onder de eigen 'seksualiteit'
2. we impliciet 'seksualiteit' hebben aanvaard als een innerlijke 'demon', een 'ervaring' die zich kan opbouwen tot een 'stoornis' die controle heeft over ons - omwille van het feit dat we de mogelijkheid in onszelf aanvaarden dat onze 'seksuele ervaring' zich zomaar zou kunnen 'ontwikkelen' en 'opbouwen' op zichzelf, zonder dat wij het zelf richting geven op een bewuste manier, en uiteindelijk kan uitgroeien tot een ervaring, een 'iets' dat macht en controle heeft over onszelf, alsof het in volledige afscheiding bestaat met onszelf - hetgeen impliceert dat het eigenlijk al een 'stoornis' was om mee te beginnen.
3. Er geen echte interesse bestaat om verantwoordelijkheid te nemen voor hoe onze geest bestaat en functioneert, omdat we niet willen loslaten van hoe we 'seksualiteit' en 'seksuele beleving' hebben aanvaard in onze geest, als een 'demon' in onszelf die het potentieel heeft om uit te groeien tot een ware stoornis die volledige controle en macht heeft over onszelf - waardoor onze wetenschap in verband met hoe seksualiteit werkt in en als de menselijke geest, en wie wij zijn en hoe wij bestaan in en als seksualiteit in onszelf, heel gelimiteerd is --- omdat, onze wetenschappelijke instituten en wetenschappelijk onderzoek afhankelijk is van geld en daardoor werken in functie van bedrijven die enkel hun producten willen verkopen en daardoor niet werkelijk geïnteresseerd zijn in het uitvoeren van onderzoek vanuit het startpunt van wat het beste is voor iedereen, maar dat onderzoek willen gebruiken om te weten hoe ze de mens in en als de menselijke geest het best kunnen besturen.

Ik bedoel, het is zelfs ten voordele van bedrijven dat mensen een seksuele stoornis ontwikkelen in zichzelf, omwille van hoe Seks de mens opsluit en consumeert in en als geheime interne verlangens - omdat, niemand durft werkelijk open zijn over wat er omgaat in onze gedachten wanneer het aankomt op seks. Het is dus in het voordeel van bedrijven die ons hun producten willen verkopen om het verlangen naar seks in de menselijke geest te gebruiken en uit te buiten teneinde daar te kunnen op inspelen in het verkopen van hun producten - en, aangezien de wetenschap gesponsord worden door geld en al het geld in de handen van de bedrijven ligt, kunnen we aannemen dat die wetenschappelijke onderzoeken en resultaten niet gebruikt worden ten voordele van iedereen.

Want, als en wanneer 'seks' en 'seksualiteit' een punt is in onszelf dat zomaar kan 'uitgroeien' tot een groot probleem voor onszelf en onze omgeving, zonder dat we zelf inzicht hebben in het hoe en waarom, dan wil dat toch zeggen dat er sprake is van een 'stoornis', van een ongezonde mentale ingesteldheid. En dus, omdat we allemaal impliciet hebben aanvaard dat seksualiteit een potentiele stoornis en problematische ervaring is, zijn we allemaal verantwoordelijkheid voor alle seksuele misdrijven en misbruiken die bestaan en uitgevoerd worden door mensen in deze wereld. Omdat, dit is wat wij als ouders en leerkrachten onze kinderen aanleren. Wij willen onze persoonlijke geheime innerlijke seksuele verlangens niet opgeven en dus zijn niet geïnteresseerd in het onderzoeken van hoe seksualiteit werkelijk in elkaar zit in en als de menselijke geest - en leren bijgevolg onze kinderen ook niet aan om verantwoordelijkheid te nemen voor yhun interne ervaringen zoals seksuele verlangens en fantasiëen, waardoor we hen toestaan open te staan voor allerlei invloeden door bijvoorbeeld de media, films, muziek, leeftijdsgroepen, familie, enzovoort -- die het potentieel hebben om hen te ondersteunen in het ontwikkelen van een seksuele stoornis in zichzelf.


Wordt vervolgd in Dag 353

Dag 345: Hoe Toerekeningsvatbaar zijn we Eigenlijk in onze Geest? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 344: Sorry, maar 'Verdwijnen' in Fantasie, dat is een Illusie! - Seksuele Paranoia Series" waarin we kort het fenomeen van 'verdwijnen in fantasie' hebben besproken en waarbij ik mijn persoonlijke ervaringen in mijn leven heb gebruikt als voorbeeld. Wat duidelijk werd in het onderzoeken van de patronen uit het verleden is dat het ontdekken van en participeren in fantasie, en op latere leeftijd, seksuele fantasiëen, een patroon is dat zich haast 'automatisch' ontwikkelde - omdat het allemaal gevoelsmatig gebeurde. Er was namelijk nooit een punt in mijn leven waarin ik werkelijk stilstond bij waar ik mee bezig was, waarin ik bewust kon begrijpen, bevatten of inzien waar mijn gevoelens en emotionele reacties en ervaringen vandaan kwamen die mij motiveerde, of eerder, waar ik mezelf door liet motiveren, om bepaalde acties te ondernemen. Er was met andere woorden nooit werkelijk zoiets dat men 'vrije keuze' zou noemen, omdat er geen direct inzicht aanwezig was in mezelf in verband met wie ik ben, of hoe ik besta - net zoals er nooit een 'keuze' aanwezig was in mijn geboorte in deze wereld, het gebeurde gewoon.

En, hoewel ik in zekere zin wel in staat was om mijn gevoelens en emotionele ervaringen te stoppen in mezelf en mezelf ervan te weerhouden om bepaalde dingen te doen gestuurd door die innerlijke ervaringen - omdat het uiteindelijk maar gevoelens zijn, het zijn innerlijke energetische bewegingen die op zich geen enkele echte fysieke macht hebben over mijn handelingen en die enkel in de geest bestaan --- het probleem was dat het nooit zelfs in mij opkwam dat dat mogelijk zou zijn: dat het mogelijk zou zijn om gevoelens en emoties gewoon te stoppen, omdat, het was al wat ik ooit had gekend van mezelf. Het was wat mijn omgeving ook gebruikte om als het ware te 'communiceren' met mij - in de zin van: dat wanneer ik reageerde, dan reageerde mijn omgeving op mijn reacties, waarop ik dan weer reageerde, enzoverder, enzovoort. Emoties en gevoelens werd altijd aanvaard als iets 'normaal', iets dat in iedereen vanzelfsprekend aanwezig lijkt te zijn en nooit in vraag gesteld werd. Er werd zelfs nooit echt direct over gesproken --- over gevoelens soms misschien wel, het was meer 'sociaal aanvaardbaar' om te zeggen "ik voel me Gelukkig/Blij/Opgewonden", dan om te zeggen "ik voel me angstig/verdrietig/kwaad", maar over het algemeen werd blindelings aanvaard en geaccepteerd dat emoties en gevoelens een 'natuurlijk' en 'vanzelfsprekend' deel zijn van 'wie wij zijn' als mens, en werd er dus nooit echt over gesproken.

En dus, omdat er geen inzicht of begrip bestaat van hoe gevoelens bestaan en waar ze vandaan komen, en omdat het bevragen en onderzoeken van je innerlijke gevoelens en emoties niet algemeen gedaan werd - aanvaarden we uiteindelijk dat deze interne ervaringen een 'natuurlijk deel van onszelf' zijn. Dit is echter een probleem omdat: wat we nooit hebben ingezien is hoe het eigenlijk mogelijk is dat wij bestaan op een manier die we zelf niet begrijpen, dat we op een haast automatische en voorspelbare manier reageren op bepaalde situaties, beelden en woorden, maar dat we tegelijkertijd het slachtoffer lijken te zijn van onze reacties omdat we zo vaak dingen doen waar we later spijt van hebben omwille van een plotse vlaag van gevoelens of emotionele ervaringen die opkomen in onszelf.

En dus, het is fascinerend dat ik veel schuldgevoelens heb gekend in mijn leven omwille van bepaalde dingen die ik had gedaan omdat ik een bepaalde seksuele opwinding voelde opkomen in mezelf -- terwijl ik ten eerste niet eens wist of begreep waar die verlangens precies vandaan komen behalve dan dat ze gewoon in mijn lichaam lijken op te komen, tezamen met bepaalde gedachten, en ten tweede begreep ik ook niet goed waarom ik mij precies schuldig moest voelen, het was ook gewoon een emotionele reactie die gepaard ging met specifieke gedachten in mijn geest. Want, ik bedoel, hoe kan ik nu schuldig zijn en hoe kan ik mij nu schuldig voelen wanneer ik niet eens precies weet wat ik heb gedaan en hoe het gebeurd is -- het was zelfs alsof ik zelf niet eens echt aanwezig was terwijl de zogezegde 'misdaad' of 'fout' begaan werd, aangezien ik in mijn fysieke daden en gedrag volledig gestuurd werd door een gevoel en energetische ervaring die plots uit het niets leek naar boven te komen in mijn lichaam en geest.

Daarmee wil ik niet zeggen dat 'ontoerekeningsvatbaarheid' een geldig excuus is om onze daden en gedrag te rechtvaardigen -- maar wel dat de reactie van schuldgevoelens en zelf-beschuldiging nooit een oplossing is omdat het ons niet eens de kans geeft om te onderzoeken hoe een bepaald gedrag tot stand gekomen is, waar bepaalde gevoelens en emoties vandaan kwamen, hoe bepaalde gedachten zich gevormd hadden - en hoe bijgevolg die gedachten en gevoelens een soort van 'alliantie' vormden in de menselijke geest die dan een  'code' vormde om het lichaam te bewegen op een specifieke manier in het doen van specifieke dingen en het zeggen van specifieke woorden.


Meer over hoe Schuldgevoelens en beschuldiging geprogrammeerd worden in de menselijke geest tijdens de kindertijd en wat de consequenties zijn van schuldgevoelens in het individu, de samenleving en de Wereld --- in Dag 346




Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.





                         

Dag 344: Sorry, maar 'Verdwijnen' in Fantasie, dat is een Illusie! - Seksuele Paranoia Series

Dit is een vervolg in de Seksuele Paranoia Series, waarin we al onderzocht en ondervonden hebben hoe Seksuele Fantasiëen en onze Participatie erin ons 'weghaalt' uit de fysieke realiteit en ons saboteert in het vermogen om oplettend en betrokken te zijn in onze omgang met onze omgeving -- waarvan de consequenties zijn dat onze omgeving niet meer optimaal functioneert omdat wij onze verantwoordelijkheid voor de impact die onze daden, woorden en gedrag hebben op onze omgeving verwaarlozen.

Er steken uiteindelijk een heleboel problemen de kop op waar we dan geschokt op reageren, omdat het ons 'wakker schudt' uit onze fantasiewereld, en door die 'schok' als een negatieve ervaring, verbonden met de gebeurtenissen in de fysieke werkelijkheid, gaan we verlangen om weer 'weg te drijven' in de wereld van positieve gevoelens en ervaringen zoals in onze fantasie en met name seksuele fantasiëen. En zo plaatsen we onszelf in een vicieuze cyclus van uiteindelijke zelf-vernietiging.

Zelf-vernietiging, omdat we vastzitten in een patroon van het consistent en systematisch vermijden, ontwijken en negeren van problemen in de plaats van ze op te lossen en aan preventie te doen - want daar is immers constante oplettendheid en betrokkenheid voor nodig.

Ik bedoel, seksuele fantasiëen en de 'fantasie' op zich als een 'toepassing' in en van de Menselijke Geest, is de 'ideale' ontsnappingsweg uit een realiteit die we ervaren als Negatief - en dus is het gezond verstand dat, hoe groter de negatieve ervaring van angst geassocieerd met de fysieke werkelijkheid, hoe groter het verlangen zal zijn om 'weg te drijven' en te 'vluchten'.

Ik zat als kind op de schoolbanken, op de speelplaats en thuis, continu 'weg te dromen' - mijn fantasiëen waren in het begin nog 'onschuldig', zoals een Disney film waarin ik de heldin speelde - maar vanaf mijn twaalf jaar begonnen ze een meer expliciet seksuele kant te krijgen. Ik had toen dat 'gevoel' ontdekt, die unieke ervaring van Seksuele Opwinding, en ik vond die ervaring zo fascinerend dat ik er steeds naar op zoek ging. Ik gebruikte dan beelden die ik had gezien op televisie, of die ik had ontdekt op porno-sites op de computer, en ik ging erop verder, ik breidde mijn eigen verhaal errond in een poging om die opwinding zo hoog mogelijk op te drijven.

Wat in dit proces duidelijk wordt is dat de media, zoals series, films, magazines, stripboeken en pornografische beelden op het internet - een grote rol spelen in het 'injecteren' van de beelden die kinderen kunnen gaan gebruiken in hun fantasie. Het was immers door toevallig die specifieke beelden te zien in een erotische laatavondfilm en in de 'Rooie Oortjes' Erotische Stripboeken van mijn Vader, dat ik voor de eerste keer dat 'speciale gevoel' ervoer in mezelf --- waardoor ik dan opzettelijk die specifieke beelden opnieuw en opnieuw en opnieuw ging oproepen in mijn verbeelding/fantasie/gedachten om dat gevoel opnieuw en opnieuw en opnieuw te kunnen ervaren. Ik kan me vooral levendig voor de geest halen dat ik zo vaak uit het raam zat te turen in de klas en mezelf volledig liet opgaan in het verbeelden van een complete erotische film in mijn geest, gebaseerd op de beelden die ik op de televisie had gezien, en dat, wanneer de bel ging voor de speeltijd, dat ik mij zo verdwaasd voelde alsof ik wakker moest worden uit een Roes. Ik moest dan weer even afscheid nemen van die positieve, warme ervaring van Seksuele Opwinding, als de energie van Gevoelens die ik in mijn lichaam had gegenereerd, en de naar mijn aanvoelen, negatieve en kille realiteit confronteren in het rechtkomen van mijn stoel en mij naar de speelplaats toe bewegen.

Ik bedoel, het is mij nu pas duidelijk dat ik een 'val' aan het maken was voor mezelf zonder dat ik het zelf doorhad, omdat - hoe meer ik die zogezegde 'positieve' en 'warme' energie van gevoelens genereerde in mijn lichaam, als reactie op de seksuele verbeelding, hoe 'kouder', 'killer' en 'negatiever' de 'echte wereld' aanvoelde en hoe meer ik het verlangen voelde om mij ergens in een hoekje weg te steken om mijn verbeelding verder te zetten en mezelf te 'verliezen' in de positieve gevoelens. En dat is de overheersende ervaring geweest van mezelf tijdens mijn kindertijd -- een constante schippering tussen de 'koude', 'kille' en 'negatieve' werkelijkheid van mensen in mijn omgeving als mijn 'dagelijkse leven' die mij angst aanjoeg en waarin ik mij zeer onzeker en onveilig voelde, en het verlangen om te 'verdwijnen' in de verbeelding en fantasie die ik opwekte in mijn geest en gedachten en op te gaan in het positieve gevoel van Seksuele Opwinding.

Langs de ene kant, in de 'realiteit', in mijn dagelijkse interactie met de mensen om mij heen, voelde ik mij zeer eenzaam, verloren, verward, angstig en onzeker - en langs de andere kant, in mijn verbeelding en fantasie, in mijn 'interne wereld', voelde ik mij veilig, geliefd, verbonden en geborgen. In mijn verbeelding bestond er immers niet zoiets als 'afscheiding' of 'afwijzing', alles verliep er steeds precies zoals ik het wilde, ik voelde me er veilig omdat ik het gevoel van 'controle' kon ervaren - een controle die ik niet had over mijn fysieke omgeving. Het fascinerende is echter dat deze gevoelens en ervaring van 'veiligheid', 'geliefd zijn', 'verbondenheid' en 'geborgenheid' als reactie op mijn verbeelding, niet ECHT was, het kon niet Echt zijn, omdat, vreemd genoeg, hoe meer ik die gevoelens opwekte in mezelf, hoe onveiliger, eenzamer, verwarder en angstiger ik mij voelde in de 'Echte Wereld' (Dit is een fascinerende Eigenschap van Gevoelens en Verbeelding als de 'Valse/Onbetrouwbare Interne Beleving' die we zeker nog zullen onderzoeken en bekijken in de Volgende Blogs).

En, ik bedoel, het is pas door het proces van zelf-eerlijkheid, zelf-onderzoek, zelf-vergeving en zelf-correctie te bewandelen, sinds ik Desteni heb leren kennen - dat ik inzie in welke mate ik mezelf heb gesaboteerd in mijn leven, door steeds maar te vertrouwen op dat gevoel en bijgevolg mezelf steeds verder af te scheiden en te isoleren van mijn fysieke omgeving door te 'verdwijnen' in mijn verbeelding/fantasie. Ik had immers toen niet door dat wat ik doe in mijn geest en gedachten, net zoals hoe het fysieke lichaam zich ontwikkelt doorheen de tijd, een proces van 'opbouwing' was, een 'cumulatief' proces - en dat ik langzaam maar zeker, elke keer dat ik die specifieke gedachten/verbeelding en gevoelens opwekte in mezelf, laag na laag aan het toevoegen was aan een 'persoonlijkheid'/'entiteit' die ik onbewust in mezelf aan het opbouwen was. Een persoonlijkheid van onzekerheid, van verwarring en van al die negatieve emoties waar ik van wilde vluchten in mijn fantasie. Een persoonlijkheid die uiteindelijk zo zwaar zou gaan wegen, tegen de tijd dat ik 18 jaar was, dat ik zou beginnen te overwegen om mezelf van het leven te beroven.

Dit was het grote probleem, dat er geen enkel grijntje gezond verstand in mezelf bestond - geen enkele 'stem van rede' in mezelf die aan de alarmbel trok en mij er even op wees dat waar ik mee bezig was consequenties zal hebben voor mezelf in de toekomst - en dat, wat ik doe in mijn geest en gedachten, niet zomaar energie is die uit het niets verschijnt en naar het niets weer verdwijnt, maar dat die 'energie' wel degelijk ergens vandaan komt en ergens naartoe gaat en dus gevolgen zal hebben op mijn interne en externe realiteit.

En dus, ik bedoel: waar zou die 'stem van rede' vandaan moeten komen? Van de Ouders? Van de School/Leerkrachten? Van de Media? Omdat, als ik Desteni nooit had leren kennen, als de 'Stem Van de Rede' die aan de alarmbel trok en die mij erop wees dat er meer gaande is in de Menselijke Geest dan op het eerste zicht te zien valt, dan schat ik mijn kansen laag in dat ik er ooit zelf achter zou zijn gekomen, dat de Menselijke Geest een programma is van Informatie dat ik zelf heb opgebouwd doorheen mijn leven/ontwikkeling als een fysiek lichaam hier op aarde. Ik bedoel, wanneer ik Desteni tegenkwam, zat ik tot over mijn oren in de Idee en Overtuiging dat "De fysieke werkelijkheid een illusie is en dat mijn innerlijke gevoelens en ervaringen echt zijn" en maakte ik mezelf bijgevolg Gek met de Vraag "Maar wat IS dan ECHT?!!" en "Ben IK dan wel ECHT?!!" en "Wie ben Ik??" --- een straatje zonder einde, dolend in Wanhoop zonder een houvast te vinden in de Chaos van mijn Zelf-gecreëerde innerlijke gedachtenwereld.


...Wordt Vervolgd in Dag 345





Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.





                         

Dag 343: Is Seksuele Fantasiëen een Vucht van onze Eigen Angst van de Realiteit?

Dit is een verderzetting van "Dag 341: Hoe Saboteren Seksuele Fantasiëen Fatsoenlijk Ouderschap? Seksuele Paranoia Series" en "Dag 342: Hoe Seksuele Fantasie een Apatische Mens Creëert - Seksuele Paranoia Series" - en in deze blog ga ik verder op wat we in Dag 341 besproken en onderzocht hebben --- en brengen we het punt van inzicht, begrip en realisatie hier naar en bij onszelf om er verantwoordelijkheid te nemen door het toepassen van zelf-eerlijkheid, zelf-vergeving en zelf-correctie.


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik seksuele fantasiëen zie opkomen in mijn geest, dan stop ik en ik adem - en ik zie en besef dat ik mezelf afscheid van mijn omgeving en van de realiteit door te participeren en mezelf te definieren in en als een geheime interne realiteit van gevoelens en gedachten --- en dat ik daarin mezelf 'wegcijfer' uit de echte realiteit door te bestaan 'in het geheim' waarin ik mezelf verberg van de wereld en mezelf 'verlies' in 'mijn eigen persoonlijke innerlijke wereld' --- hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf steeds HIER te brengen, in de echte wereld die ik kan zien en aanraken met mijn fysieke lichaam, en om dus mezelf niet te laten 'wegdrijven' in een 'realiteit' van gevoelens in mezelf omdat ik besef dat die gevoelens niet eens echt zijn omdat ze niets te maken hebben met wat eigenlijk HIER is --- en omdat ik besef dat ik, als en wanneer ik mezelf toesta 'te verdwijnen' in mijn interne fantasie en ervaring, dat ik dan alle contact verlies met mijn omgeving en dat ik daardoor niet in staat ben om fatsoenlijk te zorgen voor en om te gaan met de wezens in mijn directe wereld en omgeving, waardoor ik direct verantwoordelijk ben voor het bestaan en ontstaan van een realiteit van ongelijkheid, geweld, verwaarlozing, misbruik en lijden als een consequentie van de onoplettendheid en onbetrokkenheid die ik toesta zich te manifesteren in mijn expressie en gedrag in relatie tot mijn fysieke omgeving door zelf te druk bezig te zijn met mij te laten verleiden en afleiden door een interne gevoels- en gedachtenwereld

wanneer en als ik gevoelens van opwinding zie opkomen in mezelf als een reactie op de seksuele fantasiëen die ik heb toegestaan te bestaan in mijn geest --- dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij dat deze gevoelens van opwinding een vlucht zijn uit de werkelijkheid, waarin ik probeer 'in hogere sferen' te geraken als een ervaring in mijn geest en opzettelijk probeer om alle contact met de echte fysieke realiteit te verliezen en  vooral te vluchten van al de angsten die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met de echte wereld --- en hierin stel ik mezelf tot doel om steeds mezelf HIER te brengen in het fysieke lichaam om mijn angten en al de negatieve ervaringen in mezelf die ik heb geassocieerd met de echte wereld onder ogen te komen, omdat ik besef dat ik die angsten heb toegestaan te bestaan in mezelf als een programma van kennis en informatie die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met wat ik zie met mijn ogen als 'de wereld', en dat dus die ervaring van angst niet echt is en dat het daarom onaanvaardbaar is van mezelf om te willen of proberen te vluchten van iets dat niet echt is en dat ik überhaupt zelf gecreëerd heb als een ervaring in mijn geest

ik stel mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen door angst van de realiteit, angst van mensen, angst van de dood en angst van al de dingen waarvan ik geleerd heb van mijn omgeving als 'andere mensen' en specifiek mijn familie om angst van te hebben --- maar om eerder op te staan als het levende voorbeeld van eenheid en gelijkheid - om aan te tonen aan eenieder dat de enige reden waarom elk mens liever vlucht in een persoonlijke innerlijke wereld van gedachten en gevoelens zoals seksuele verlangens en fantasiëen is omdat we onszelf hebben toegestaan in onze broek te schijten van angst in relatie tot de echte realiteit -- omdat we in wezen angst hebben van elkaar en van onszelf op elk vlak en dus liever elk contact verbreken met onze dagelijkse fysieke werkelijkheid als wat er op aarde gaande is --- en dat dat ook de reden is waarom niemand ooit de echte problemen op aarde aankaart, bespreekt of aanpakt - omdat we niet geconfronteerd willen worden met onze eigen angsten

ik stel mezelf tot doel om de 'storende factor' te zijn voor zowel mezelf als alle mensen op aarde - door steeds mezelf in mijn expressie en wezenlijkheid/bestaan te houden aan en baseren op de fysieke werkelijkheid als de fysieke FEITEN die hier aanwezig zijn in deze fysieke wereld --- omdat ik besef dat dat het enige is dat ECHT is, zodat ik kan bijdragen tot het manifesteren van een wereld waarin mensen bestaan als wezens die verantwoordelijkheid nemen voor hun omgeving en voor de hele planeet, wezens die dus niet vluchten van hun eigen angsten en dan doen alsof alles 'ok' is omdat ze zich vanbinnen 'ok' voelen, terwijl andere wezens immens lijden moeten doorstaan ten gevolge van een economisch model/systeem waarin wij allen meedraaien en dat wij dus allemaal toestaan te bestaan en dus allemaal verantwoordelijk zijn door onze passieve en apatische houding

ik stel mezelf dus tot doel om actief op te staan en mijn betrokkenheid te tonen en te leven als de levende statement dat ik HIER ben --- dat ik HIER besta en dat ik, omwille van het FEIT dat ik HIER besta, geef om al wat HIER bestaat, om de wereld en om elke levensvorm --- en dat ik mezelf niet zal laten onderdrukken door ANGST omdat ik verantwoordelijkheid neem voor wie ik ben in en als mezelf, en dus mezelf niet toesta te bestaan in een interne polariteit van negatieve en positieve gevoelens en ervaringen, maar een zelf-directief levend wezen ben  die in elk moment zichzelf stuurt en uitdrukt in en als wat het beste is voor al het leven op aarde





Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.





                         

Dag 341: Hoe Saboteren Seksuele Fantasiëen fatsoenlijk ouderschap? De Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 340: Is Fantaseren over Seks een Mentale Stoornis?"- waarin we al besproken hebben hoe Seksuele Fantasiëen in de Menselijke geest geen 'natuurlijk' of 'normaal' fenomeen is, maar eerder het resultaat van opzettelijke conditionering door onze omgeving als een economisch systeem dat gebruik maakt van de verlangens in de mens om de 'perfecte consument' te creëren die handelt op basis van Gevoelens als onbewuste verlangens en niet op basis van gezond verstand.

En het is deze eigenschap van Seksuele Fantasiëen en de obsessie met Seksueel Verlangen in de mens dat problematisch is in het functioneren van een gezonde samenleving - omdat, 'Fantasie' een 'alternatieve realiteit' is die in de geest bestaat en die de mens onttrekt aan de wereld om zich heen. Nu, er bestaat ook zoiets als 'praktische fantasie/verbeelding', waarin je bijvoorbeeld je Geest gebruikt om dingen uit te dokteren, om één en één bij elkaar te zetten en te komen tot praktische oplossingen, hetgeen wel ten voordele is van de samenleving - maar wat 'Seksuele Fantasiëen' hiervan onderscheidt, is dat er in Seksuele fantasiëen geen sprake is van een bewust gestuurde 'wil' - er is enkel de Ervaring van het Verlangen naar Seks waar het individu zich in laat meevoeren en dan allerlei beelden oproept in zijn geest die deze ervaring van verlangen en opwinding opdrijven tot een hoogtepunt. Dit is een proces dat haast automatisch gebeurt en dat zogezegd 'sterker is dan de mens' - eigen aan verlangens is dat mensen bijvoorbeeld zulk'n statements zullen maken zoals "het was sterker dan mezelf" en "ik kon het niet helpen".

En in dit soort fantasiëen is het alsof de mens even 'weg van de wereld' is, even helemaal onttrokken van de realiteit en weggezogen in een 'tijdloos vacüum' van interne Ervaringen. Dit is NIET normaal, omdat wij als mens, en vooral als ouders, leerkrachten en leiders in deze wereld, een verantwoordelijkheid hebben om richting te geven aan en zorg te dragen voor onze omgeving, voor onze kinderen, voor de dieren en de natuur en al wat hier leeft en ademt. En, wanneer we 'weg zijn van de wereld', opgeslorpt door onze persoonlijke interne ervaringen, zijn we niet in staat om te handelen met begrip en inzicht in de consequenties van onze handelingen --- omdat we in 'halfhalf-modus' staan, we zitten half in onze fantasie en gevoelens en half in de fysieke werkelijkheid - en dan schakelen we over op 'automatische piloot' om te doen wat er gedaan moet worden in de realiteit. Geen wonder dat er dan allerlei zaken mislopen waar we ons nadien gefrustreerd over voelen wanneer we wakker geschud worden uit onze fantasiewereld van positieve gevoelens omdat er problemen de kop opsteken in onze omgeving. Problemen die er niet geweest zouden zijn in de eerste plaats, hadden we beter opgelet.

Ik bedoel, ouders en leerkrachten (lees: volwassenen) hebben dan de neiging om hun frustratie te uiten op de kinderen, zij waren zogezegd de oorzaak van de 'problemen' --- terwijl die reactie van frustratie niet een gevolg was van de 'problemen', maar net een gevolg was van de 'schok' die de ouder/leerkracht ervoer wanneer bleek dat de fysieke werkelijkheid zich niet hield aan het 'plan' waar de automatische piloot naar handelde, en de aandacht van de ouder/leerkracht bruusk en plotsklaps uit het positieve fantasiewereldje getrokken werd om te kunnen omgaan met de 'onverwachte gebeurtenis' - die vaak niet eens echt een 'probleem' is, maar echter wel bestempeld wordt als 'probleem' omdat de ouder/leerkracht zich gefrustreerd voelt. Wat een omgekeerde wereld.

Dus, waarom is het dat we zijn gaan aanvaarden dat deze manier van bestaan, deze manier van opvoeden, van 'zorg dragen' voor onze wereld, 'normaal' is -- wanneer het duidelijk consequenties produceert? Het is toch overduidelijk dat ALLE problemen in deze wereld een gevolg zijn van onoplettendheid, van het feit dat al de volwassenen in deze wereld 'ergens anders' zitten dan HIER in de fysieke realiteit --- ze zitten allemaal in hun Geest, in hun fantasie en verbeelding, hun persoonlijke wereldje van persoonlijke verlangens en gevoelens - waardoor niemand de toewijding aan de dag kan brengen om werkelijk zorg te dragen voor deze realiteit, zonder een oog dicht te knijpen of een steek te laten vallen, maar voor honderd procent in elk moment van ademhaling.

Dat lijkt misschien onmogelijk gezien de mate waarin we onszelf hebben toegestaan onszelf te 'verliezen' in de geest en alle contact met de fysieke realiteit verloren lijken te hebben - maar de realiteit is dat we onszelf met tijd en boterhammen geconditioneerd hebben, weliswaar onbewust, om onszelf op die manier te 'verliezen', dat we op dezelfde manier onszelf ook weer kunnen conditioneren om onszelf 'terug te vinden' en terug te brengen naar de echte wereld. Onderzoek Desteni en de Reis naar Leven en geef jezelf de kans om verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en deze Realiteit en jezelf te veranderen tot een Levend Wezen dat in staat is om leiding te geven aan deze Wereld en Realiteit.


Wordt vervolgd in Dag 342

Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?

Dit is een verderzetting van "Dag 336: Is het God die het Leven op Aarde Beschermt van de Menselijke Geest? - en we zetten nog steeds verder in de Paranoia Series van Seksuele Fantasiëen. Onze laatste statement waarop we hier verder zullen gaan is:

De realiteit is dat er een werkelijkheid hier aanwezig is op aarde die we niet zien en niet willen zien - en dat al wat we zien met en in ons 'bewuste gewaarzijn' is de oppervlakkige voorstelling van hoe we ons 'gedragen' aan de hand van al die codes, regels en voorschriften die we zo vertrouwen om 'Orde' te brengen in onze realiteit. Er gaat een fysieke realiteit schuil achter het programma van het 'Gedrag' die de directe consequentie is van onze participatie in de Geest, in Fantasie en Verbeelding --- de Consequenties van het feit dat onze Geest als Fantasie, Verbeelding, Gedachten, gevoelens en emoties geen rekening houden met de fysieke wetmatigdheden. Het feit dat we dingen willen die niet houdbaar zijn, die niet mogelijk of uitvoerbaar zijn voor iedereen en die niet 'realistisch' zijn -- hetgeen een Realiteit creëert van ongelijkheid, van extreme Rijkdom en Extreme Armoede, en van Slaven en Meesters.


De reden waarom we deze Series over de Paranoia van Seksuele Fantasiëen doorwandelen, en waarom dat zo belangrijk is, is omdat de Seksuele Fantasiëen die zich afspelen in de Geest van de Mens - en die ook ondersteund en gevoed worden door middel van films and Pornografisch materiaal, waarin opzettelijk scenes en situaties worden afgebeeld die fysiek onuitvoerbaar en onmogelijk zijn - zo afgescheiden zijn van de echte realiteit, dat de 'Seks' die mensen uiteindelijk willen en verlangen op basis van die Seksuele Fantasiëen/Beelden niets natuurlijks meer is, en een 'verdraaiing'/verstoring van de fysieke natuurlijke expressie vergt --- waarin, bijvoorbeeld:

• vrouwen verwacht/geacht worden om heel grote en strakke borsten te hebben - hetgeen dan ervoor zorgt dat veel vrouwen de beslissing zullen overwegen om borst-implantaten te nemen die uiteindelijk voor heel wat consequenties kunnen zorgen op lichamelijk vlak
• Mannen verwacht/geacht worden een grote, dikke penis te hebben, een strakke buik en een brede borstkas - omdat dat zogezegd hét ultieme ideaal is van hoe 'de Man' eruit zou moeten zien, volgens zogezegd 'evolutionaire' voorkeuren van/in de vrouwelijke geest -- hetgeen resulteert in veel mannen met erectiele dysfuncties en impotentie omwille van stress, onzekerheid en depressie, mannen die chirurgische penis-vergroting overwegen, dat dan ook weer kan leiden tot consequenties op vlak van hun gezondheid. Veel mannen trekken naar de Fitness, nemen steroïden en/of andere spiermassa-vergrotende middelen, allemaal in het teken van 'het plaatje', het 'uiterlijk', het verlangen om te voldoen aan dat zogezegde 'ideaal' --- waarin de eigenlijke fysieke gezondheid en wat het lichaam werkelijk nodig heeft om optimaal te functioneren genegeerd wordt, hetgeen dan zorgt voor complicaties en consequenties op lange termijn
• er worden seksuele prestaties van zowel vrouwen als mannen verwacht, die fysiek ongezond en zelfs gevaarlijk zijn, denk maar aan al de vormen van SM als het extreme voorbeeld - maar vooral hoe bijvoorbeeld in porno het beeld getoond wordt van de vrouw die drie tot meer grote penissen 'tot haar moet nemen' in al haar lichaams-openingen --- omdat dat beeld over het algemeen gezien en ervaren wordt als 'opwindend' voor De Man, maar, hetgeen zeer fysiek belastend is voor de vrouw. Of hoe van mannen maar ook vrouwen verwacht worden dat ze meerdere partners in één sessie van een uur of langer aankunnen, hetgeen kan leiden tot schade aan de geslachtsorganen en/of uitputting van het individu - Omdat het individu geobsedeerd is in zijn/haar geest/gedachten met de Idee van 'ik moet het hier lang kunnen uithouden' als dat 'Ideaal' waar men aan wil voldoen, en het fysieke lichaam en de fysieke tekenen van uitputting bijvoorbeeld totaal onderdrukt en genegeerd worden, tot het te laat is
• ...

In hoe we 'Seks' hebben aanvaard als een uitdrukking en beleving die volledig gebaseerd is op Beelden die in ons brein ingeplant zijn door de invloeden die we gekregen hebben van films, porno, erotische beelden, enzovoort, is er geen werkelijke 'fysieke connectie' meer aanwezig tussen partners - er is geen werkelijke intimiteit of 'geven om' aanwezig --- er is enkel vooral veel verwachtingen van elkaar omdat we zoveel ideëen hebben toegestaan in onze geest in verband met 'hoe het zou moeten zijn' volgens wat we hebben gezien en geleerd. Maar de echte fysieke expressie van het menselijke lichaam in en als Seks, als een beweging/expressie die niet bestaat in Verbeelding of Fantasie maar die HIER is, onvoorwaardelijk als ademhaling --- dat bestaat niet meer. We bestaan alleen nog in onze fantasie en verbeelding terwijl we seks hebben met elkaar. En dat zorgt voor heel wat consequenties.

Verder dan de consequenties die ik hierboven al even heb opgesomd - zijn er ook nog consequenties in de vorm van stoornissen in het Seksueel verlangen, zoals daar zijn:

• verlangen naar Seks met een Persoon van hetzelfde Geslacht -- let wel: ik wil niet aangeven dat dit op de één of andere manier 'slecht' of 'fout' is, ik geef dit voorbeeld aan als een gevolg/consequentie van hoe wij als mens 'Seks' als een Natuurlijke lichamelijke daad/expressie hebben omgevormd en vertaald naar een 'valse' Realiteit van Beelden in onze Geest, waarin Seks niet meer echt een fysieke daad is maar meer een Gevoel/Energie die gebaseerd is op allerlei Beelden, Ideëen en Definities/Woorden in onze Geest
• verlangen naar seks met kleine kinderen
• verlangen naar seks met tieners
• verlangen naar seks met dieren
• verlangen naar gewelddadige seks
• verlangen naar seks met Vernedering en Domineren van de Ander
• verlangen naar seks met automutilatie
• verlangen naar seks met dubbele/driedubbele penetratie
• verlangen naar seks met penetratie door vreemde voorwerpen
• verlangen naar seks waar uitwerpselen bij te pas komen
• ...

Ik bedoel, zelfs de zogezegde 'gewone'/'normale' seks die wij 'natuurlijk' zouden noemen, tussen een man en een vrouw - daar is eigenlijk niets 'natuurlijks' aan, omdat het allemaal in de geest gebeurt, het is allemaal gebaseerd op hoe beide individuen zich tot elkaar aangetrokken voelen omwille van het 'beeld', het 'uiterlijk'. De 'Seks', is dus geen normale, gewone fysieke daad - maar eerder een energetische beweging, een reactie van Gevoelens op Gedachten, gelinkt aan hoe beide partners elkaars uiterlijk beoordelen. Nu, wij mensen zijn gaan geloven dat dit proces 'natuurlijk' is --- dat het 'natuurlijk' is dat de 'aantrekkingskracht' tussen een man en een vrouw gebeurt op basis van Gevoelens als reactie op hoe we het uiterlijk en de uiterlijke expressie van iemand beoordelen, ervaren en interpreteren in onze geest en gedachten. En op grond van deze idee en stelling, zullen we ook van mening zijn dat bijvoorbeeld Homoseksualiteit 'onnatuurlijk' of 'tegennatuurlijk' is, terwijl het eigenlijk op precies dezelfde manier bestaat als 'heteroseksualiteit', namelijk in de vorm van Gevoelens als reactie op Beelden/gedachten hetgeen wij dan 'aantrekkingskracht' noemen.

Maar, hoe kan iets nu werkelijk 'natuurlijk' zijn als we zelf niet eens beseffen of inzien hoe het werkt of waar het vandaan komt? Want, niemand die weet waar die 'aantrekkingskracht' vandaan komt, waarom we 'heteroseksueel' zijn en niet 'homoseksueel' of omgekeerd. En dat is omdat het een programma is, het programma van de menselijke geest waarin de fysieke werkelijkheid verdraaid en omgevormd werd naar beelden, woorden en ideëen en gevoelens - die niets meer te maken hebben met wie wij werkelijk zijn als het fysieke lichaam en met wat Seks werkelijk is als een fysieke expressie van het lichaam. En dit programma van de Menselijke Geest als de Verdraaiing van de fysieke realiteit naar een interne 'realiteit' van beelden en ideëen, is altijd onnatuurlijk en tegennatuurlijk, of het nu heteroseksueel of homoseksueel is.


In Dag 338 zullen we verder gaan in het onderzoeken wat de Consequenties zijn, vooral op vlak van Relaties tussen mensen, van het feit dat we 'Seks' en de 'seksuele beleving' zijn gaan definieren op basis van die 'Aantrekkingskracht' die in de geest van de mens gebeurt, in de beelden, woorden, definities en ideëen die we ons zijn gaan vormen over wat 'Seks' is.


Ik stel voor om te Investeren in de "What is Sex?" Series op Eqafe - waarin dit hele proces van hoe de Menselijke Geest de Fysieke Realiteit Verdraait en vertaalt naar een Valse Interne Beleving van Energie, gekoppeld aan Beelden, woorden en ideëen in detail onderzocht en uitgelegd wordt. Zeker de moeite waard om te Beluisteren!

Onderzoek ook de Desteni Organisatie - voor Ondersteuning in het Proces van Zelf-Exploratie en Zelf-Verwezenlijking.

Dag 336: Is het God die het Leven op Aarde Beschermt van de Menselijke Geest?

Deze blogpost is een vervolg op "Dag 335: Een Holistisch Onderzoek naar Seksueel Misdrijf - De Paranoia Series" en van volgende statement:

We zullen immers geconfronteerd worden met hoe onze huidige samenlevingsstructuur de omgeving van het individu op een bepaalde manier geschikt heeft --- waarin we zullen inzien dat het niet enkel de primaire omgeving is die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van het individu, maar de hele samenleving. Elk individu in de samenleving is onlosmakelijk verbonden met elk ander individu - en al wat wij doen op micro-niveau, heeft een directe invloed op macro-niveau. Ons onderzoek breidt zich op die manier dus uit naar het onderzoeken van de levensstijlen en mentale ingesteldheden van elk individu in de samenleving en hoe die specifieke levensstijl/ingesteldheid bijdraagt tot het in stand houden van het groter geheel en dus van een samenleving waarin Verkrachting en Seksuele Misdrijven een Dagelijkse werkelijkheid zijn. Geen enkel mens kan dus zijn handen schoonwassen van wat er in onze samenleving, op individueel niveau gebeurt.


Als we met andere woorden tot een oplossing willen komen  voor bijvoorbeeld seksuele misdrijven in onze samenleving, dan zullen we moeten overwegen dat we onszelf moeten veranderen, en hoe wij in onze geest en fantasie-wereld 'seks' en 'seksualiteit' en de relatie tussen man en vrouw hebben gedefinieerd. Dit zal uiteraard een hele uitdaging zijn omdat seks en vooral seksuele fantasiëen en de energetische ervaring van opwinding die het 'fantaseren over seks' produceert, een verslaving geworden zijn. Een verslaving die, net zoals elke andere verslaving, ontstaat door een herhaaldelijke handeling, een herhaaldelijke opwekking van een bepaald gevoel, een bepaalde energie in het lichaam door het afspelen van bepaalde specifieke seksuele fantasiëen in onze geest die we met die energie verbonden hebben.

Het probleem is niet zozeer dat we fantaseren over seks, er is op zich niets 'slecht' of 'fout' aan de geest, aan fantasie, gedachten of gevoelens --- het probleem is dat we niet beseffen of zien hoe/wanneer een bepaald verband tussen een gedachte/fantasie en een gevoel/emotie/ervaring ontstaan is en waarom het ontstaan is. We hebben nooit onderzocht hoe onze geest in elkaar zit, hoe en waarom het is dat bepaalde gedachten bepaalde gevoelens in ons opwekken - waarom, wanneer we bepaalde beelden zien met onze ogen of in onze verbeelding, we erop reageren met opwinding. En omwille van onze onwetendheid, ons gebrek aan inzicht in hoe onze eigen interne realiteit als onze Geest functioneert, hebben we bijgevolg ook geen zicht op/in de consequenties van onze manier van denken, voelen en reageren.

We denken en geloven dat, omdat het in onze 'geest' gebeurt, een schijnbaar verborgen ruimte in ons hoofd, dat niemand kan zien behalve wijzelf (en zelfs wij kunnen maar een klein deeltje zien van wat er werkelijk omgaat in onze geest, de 1% van de Bewuste Geest), dat het geen effect heeft of kan hebben op onze omgeving. We functioneren immers als een 'normaal' mens, we doen wat we moeten doen in deze wereld/samenleving, we gaan naar school of het werk, we praten met mensen, we zijn vriendelijk en beleefd en positief --- terwijl er in onze gedachten vaak heel wat anders omgaat. En we hebben altijd al op deze manier gefunctioneerd, ervan uitgaand dat, omdat het lijkt alsof we in de 'echte wereld' op een heel ander 'niveau' en een heel andere manier 'bestaan', dat we perfect in staat zijn om onze geest en gedachtenwereld af te scheiden van de 'echte' fysieke wereld als onze dagelijkse realiteit waarin we moeten leven/overleven. Zo lijkt het immers.... wij kunnen ons inbeelden dat de wereld vernietigd wordt, dat we iedereen vermoorden, dat er god weet wat gebeurt met onszelf, een ander en deze planeet - terwijl er nooit iets lijkt te veranderen in de fysieke realiteit, het leven gaat gewoon door zonder dat onze gedachten- en gevoelswereld daar enig vat op lijkt te hebben --- dus moet het wel 'onschuldig' zijn?! Niet?

En toch zou je je misschien kunnen afvragen hoe het dan precies is dat wij functioneren, welke 'kracht' doet ons dan bewegen, handelen, taken uitvoeren, praten, als wij het niet zijn --- omdat wij te druk bezig zijn in onze fantasie, verbeelding, gedachten- en gevoelswereld om werkelijk op te merken wat we echt aan het doen zijn in de 'echte wereld', wat namelijk de gevolgen zijn van onze daden en woorden, hoe onze daden en woorden impact hebben op de wereld om ons heen -- dat doen we absoluut niet, we laten ons leiden door één of andere 'kracht', en het gaat automatisch, we functioneren op automatische piloot in de echte fysieke wereld - dus: Wie of wat is die automatische piloot dan? En waarom is het dat we ons volledige vertrouwen hebben geplaatst in één of andere 'kracht', en dat we die 'kracht' de toestemming hebben gegeven om ons leven hier op aarde te besturen/leiden en beslissen?

Ik bedoel, de vraag is: Is het werkelijk mogelijk dat we twee volledig verschillende wezens kunnen zijn, die in twee volledig verschillende werelden bestaan - namelijk langs de ene kant in onze gedachten- en gevoelswereld als fantasie en verbeelding waarin alles kan en alles mag zonder consequenties en langs de andere kant in de fysieke dagelijkse realiteit waarin onze expressie beperkt en gelimiteerd is tot bepaalde wetmatigdheden zoals 'oorzaak-gevolg', waar alles wel een consequentie heeft? Want, als wij zelf niet de volledige belichaming zijn van ons fysieke lichaam en dus niet volledig verantwoordelijkheid nemen voor onze fysieke expressie in de fysieke werkelijkheid, rekening houdend met de fysieke consequenties die verbonden zijn met onze expressie --- wie of wat dan in godsnaam wel? Is het God?

Neen, het is niet God - het is ons geloof in God, als ons blind vertrouwen in de 'kracht' die op één of andere mysterieuze manier de  fysieke realiteit bestuurt als onze 'automatische piloot' die ons de toestemming geeft om onszelf te 'onttrekken' van onze verantwoordelijkheid tegenover deze fysieke realiteit. Maar die 'God', die 'kracht' die onze fysieke handelingen/beweging/expressie lijkt te sturen - die 'kracht' is in werkelijkheid al de patronen die doorheen de menselijke 'evolutie'/geschiedenis doorgegeven geweest zijn doorheen generaties, het is hoe we als kind geprogrammeerd worden tijdens onze kindertijd om onszelf volgens allerhande voorbepaalde en voorgeprogrammeerde 'gedrags-regels' en -codes uit te drukken. En het zijn die voorgeprogrammeerde gedrags-regels/-codes die geautomatiseerd worden in en als onze fysieke expressie in deze realiteit naarmate we opgroeien, die ons de 'vrijheid' geven om 'weg te drijven' naar/in een valse wereld van zelf-gecreëerde illusies als onze verbeelding/fantasie als gedachten, gevoelens en emoties. Want, de gedragsregels en -codes die ons aangeleerd werden geven ons immers de idee en verzekeren ons ervan dat we ons 'aan het programma houden', we gedragen ons zoals het hoort - dus, zijn we ervan overtuigd dat er niets kan mislopen, want: alles verloopt volgens God's Plan --- 'God' zijnde die mysterieuze 'kracht' als de patronen van het verleden die de automatische piloot is van onze fysieke expressie in deze fysieke werkelijkheid.

Het grote probleem hierin is dus dat: God niet bestaat, het is niet God die deze wereld in goede banen leidt en die ervoor zorgt dat de wereld van de chaos van en in de menselijke geest nooit tot uiting zal en kan komen en die dus het leven op aarde beschermt van de Menselijke Geest - dat is maar een idee dat we hebben. De realiteit is dat er een werkelijkheid hier aanwezig is op aarde die we niet zien en niet willen zien - en dat al wat we zien met en in ons 'bewuste gewaarzijn' is de oppervlakkige voorstelling van hoe we ons 'gedragen' aan de hand van al die codes, regels en voorschriften die we zo vertrouwen om 'Orde' te brengen in onze realiteit. Er gaat een fysieke realiteit schuil achter het programma van het 'Gedrag' die de directe consequentie is van onze participatie in de Geest, in Fantasie en Verbeelding --- de Consequenties van het feit dat onze Geest als Fantasie, Verbeelding, Gedachten, gevoelens en emoties geen rekening houden met de fysieke wetmatigdheden. Het feit dat we dingen willen die niet houdbaar zijn, die niet mogelijk of uitvoerbaar zijn voor iedereen en die niet 'realistisch' zijn -- hetgeen een Realiteit creëert van ongelijkheid, van extreme Rijkdom en Extreme Armoede, en van Slaven en Meesters.

In de Dag 337 gaan we verder op dit onderwerp door de Paranoia van Seksuele Fantasiëen te onderzoeken - en hoe deze Paranoia als onrealistische Verbeelding en Fantasie in de menselijke geest leidt tot een Fysieke realiteit van Consequenties.