Dag 426: Waarom kan het Ego niet tegen Kritiek?

Dit is een verderzetting van "Dag 425: Wat zegt mijn Emotionele Reactie op Kritiek Mij over Mezelf?" - waarin ik de zelf vergeving statements heb gedeeld die dienden om een emotionele kettingreactie te veranderen en los te laten in mezelf die een reactie was op een moment waarin ik kritiek kreeg van mensen --- waarin ik heb beseft en mij heb gerealiseerd dat ik in die emotionele reactie van mezelf een slachtoffer maak van de andere persoon die mij heeft 'bekritiseerd' en dat ik mezelf opzettelijk afscheid van wat die persoon mij eigenlijk in dat moment heeft meegedeeld. Omdat, eigenlijk wil ik niet horen wat die persoon te zeggen heeft, omdat ik niet wil inzien dat ik niet 'juist' of 'correct' ben in mijn daden --- in de zin van dat ik doorgaans in mijn uitdrukking, mezelf utidruk vanuit het startpunt van het ego, waarin ik denk en ervan overtuigd ben dat ik alles juist en correct doe en dat ik 'weet wat ik doe' en 'weet waar ik mee bezig ben' omdat ik 'heb nagedacht over dingen' en 'ik heb mijn best gedaan om het zo goed mogelijk te doen' en dus daarom ben ik nu 'juist' en mag niemand iets aan te merken hebben op mij.

Ik bedoel, die hele emotionele reactie in dat ene moment waarin iemand kritiek had of een opmerking gaf over iets dat ik had gedaan -- was volledig gebaseerd op en afkomstig van het feit dat ik mezelf had toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het ego van de geest als de gedachte dat ik 'juist' ben en een gevoel van superioriteit --- hetgeen in essentie niet zozeer 'correct' was, omdat, de illusie bestaat in de geest dat 'als ik moeite doe en als ik mijn best doe en als ik mijn hersens pijnig door veel na te denken over de dingen die ik doe, dan ben ik juist' en dan verwacht ik dat niemand enige kritiek mag of kan hebben op mij en mijn gedrag. Maar wat ik niet wil inzien hierin is dat, hoeveel ik ook nadenk of mijn best doe, de realiteit is nu eenmaal dat mijn geest, en de kennis en informatie en ervaringen waar ik uit kan putten in mijn geest, zeer gelimiteerd zijn in vergelijking tot de fysieke werkelijkheid die zich hier bevindt - en dat er dus altijd factoren zullen zijn in/aan de fysieke werkelijkheid die ik niet in overweging neem in mijn gedachten --- dat is immers hoe een leerproces werkt, is dat je jezelf eerst open moet stellen om iets nieuw te kunnen leren - je moet eerst de mogelijkheid overwegen en toelaten dat er dingen zijn die je nog niet weet.

Hoe gaat dat gezegde weeral? You cannot fill a cup that is already full?

En dus, die hele houding die ik had toegestaan en geaccepteerd in mezelf van 'ik weet wat ik doe' en 'ik sta stil bij mijn daden, dus niemand mag mij bevragen' en 'ik denk na over wat ik doe dus ik ben juist en niemand mag iets op mij aan te merken hebben' - is niet realistisch om mee te beginnen --- het is een Ego-houding, die afkomstig is vanuit een Emotionele reactie in verband met 'kritiek krijgen', waarin ik ooit in mijn leven de ervaring en de idee heb gecreëerd in mezelf dat het negatief is om kritiek te krijgen, en dat kritiek krijgen iets slecht is. Maar wat ik duidelijk nooit had ingezien dat kritiek net noodzakelijk is om de realiteit te leren kennen, om mijn omgeving te leren kennen, om te testen en te beseffen hoe dingen werken, wat ik kan en niet kan doen, welke mijn limieten en grenzen zijn, hoe mijn omgeving reageert op mij, welke de oorzaken en gevolgen zijn, enzovoort.

Dus 'kritiek' is in dat opzicht niet iets 'negatief', het is iets opbouwend, het is een feedback mechanisme dat noodzakelijk is in het afstemmen van mezelf op mijn omgeving, en dus het vormen van een stabiele communicatie, interactie en relatie met de mensen in mijn omgeving. En dus, als consequentie omdat ik doorheen mijn leven zo een aversie had van 'kritiek krijgen', heb ik ook nooit functionele relaties kunnen opbouwen met andere mensen, omdat ik alles zelf wilde doen, ik wilde alleen zijn in wat ik doe omdat niemand ooit kritiek mocht hebben op mij, omdat 'ik wist wat ik deed', dus ik isoleerde mezelf van de mensen in mijn omgeving vanuit mijn angst om kritiek te krijgen --- omdat ik in mijn geest de foutieve veronderstelling had gemaakt dat 'kritiek krijgen' iets 'negatief' is - hetgeen een idee is dat, realistisch gezien, buitengewoon absurd en enorm zelf-limiterend is.


Dit proces wordt vervolgd in Dag 427

Dag 397: Hoe kunnen Emoties een Gereedschap voor Praktische Zelf-Verandering zijn?

Dit is een verderzetting van "Dag 396: Hoe zijn Emotionele Ervaringen een Kans tot Zelf-Perfectie?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik beelden als herinneringen oprakel in mijn geest/gedachten en daarop reageer met emoties als schuldgevoel, schaamte, spijt, angst, verdriet en woede -  en mij daarin dus 'slecht voel' over wat ik gedaan heb - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij  dat het 'mij slecht voelen over het verleden' een voorgeprogrammeerd systeem van energie is waarin ik mezelf opzettelijk verminder in 'wie ik ben' in en als mezelf - door mezelf in een vicieuze cyclus te plaatsen van schadelijke patronen uit het verleden door mezelf te identificeren met het verleden door erop te reageren met emoties en dat ik daarin mezelf definieer in en als een inferieure/verminderde vorm van mezelf

ik zie, besef en realiseer mij dat emotionele reacties op herinneringen een systeem is van zelf-vermindering en zelf-onderdrukking door mij slecht te voelen over beelden en ideëen van mezelf in mijn geest als 'herinneringen', op basis van voorgeprogrammeerde beoordelingen over die beelden  - en dat dat systeem van energetische ervaringen als emoties daardoor niet is wie ik werkelijk ben omdat het niet het beste voor heeft met mezelf

ik zie, besef en realiseer mij dat het beste voor mezelf zou zijn - om te leren uit het verleden, en mijn herinneringen te zien als kansen en mogelijkheden om mezelf te onderzoeken in relatie tot die herinneringen en daarin te leren hoe ik kan bestaan op de meest optimale manier --- en dat ik dus, door mezelf toe te staan mezelf te identificeren met emotionele reacties op die herinneringen, mijn macht heb weggegeven en mezelf heb laten programmeren om te bestaan op een manier die niet het beste is voor mezelf, waarin ik besta op een manier die enkel ten voordele is aan een systeem dat voorgeprogrammeerd is in en als het bestaan als het leven op aarde, buiten mijn wil om - omdat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor mezelf als het bestaan/leven zelf

ik stel mezelf tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van emotionele ervaringen in mezelf - door vragen te stellen en te onderzoeken wat emoties zijn - in het besef dat ik emoties blindelings heb aanvaard in mezelf als 'wie ik ben', zonder op welke manier dan ook te begrijpen wie ik ben in relatie tot emoties, waar emoties vandaan komen, en waarom en hoe emoties precies bestaan --- omdat ik mezelf had toegestaan en geaccepteerd mijn macht weg te geven en mijn verantwoordelijkheid te abdiceren als het leven zelf, als een creator/god in en als het leven/bestaan op aarde

ik stel mezelf tot doel om emoties en emotionele ervaringen die opkomen in mezelf als reacties op herinneringen te transformeren van een voorgeprogrammeerde zelf-vermindering en zelf-onderdrukking tot een zelf-expressie van zelf-ondersteuning door emotionele ervaringen te zien en erkennen als een kans voor mezelf om dat deel van mezelf te onderzoeken en te leren kennen dat ik mezelf heb toegestaan te verbergen onder de emotionele ervaring, die verbonden is met een beoordeling

ik stel mezelf tot doel om te bestaan als een levend voorbeeld van hoe emoties niet bepalen wie ik ben als 'menselijk wezen' hier op aarde - en dat ik de creator en het bepalende principe ben van mezelf --- en daarin de macht heb om te beslissen hoe emoties bestaan --- en om dus emoties te vormen en transformeren tot een zelf-ondersteuning, als een gereedschap van praktische zelf-verandering

Dag 383: Wanneer is Zelf-Verandering Echt? - De Paranoia van Intelligentie Series

Dit is een verderzetting van:
"Dag 378: Bestaat het 'IK' wel Werkelijk?"
"Dag 379: Is mijn Thuis in het Kasteel van mijn Gedachten?"
"Dag 380: Is Intelligentie in werkelijkheid Angst?"
"Dag 381: Intelligentie getransformeerd van een Ervaring tot een Praktische Toepassing"
"Dag 382: De Paranoia van Intelligentie en de Leugen van Superioriteit"


In de Paranoia van Intelligentie Series, onderzoeken we specifiek hoe het is dat we onszelf saboteren in onszelf, door middel van onze participatie in gedachten - omwille van hoe we onszelf hebben laten programmeren in en als de idee dat gedachten superieur zijn aan de fysieke realiteit.

Eén problematisch aspect aan/van 'intelligentie' als de schijnbare en verleidelijke superioriteit van de geest, is hoe de geest werkt en functioneert in en als het principe van 'de Observeerder' en dit specifiek in het onderzoeken van onszelf en het bewandelen van het proces van zelf-verandering en zelf-correctie en zelf-eerlijkheid.

In het principe van de 'Observeerder', die bestaat in en als de 'Intelligentie' van de geest -- wat we doen is: we bekijken onszelf vanuit vogelperspectief, we denken na over onszelf, we leggen verbanden, we redeneren, mijmeren, peinzen, filosoferen en geven speciale energetische waarde aan wat we zien/vinden in onszelf, wanneer we in onszelf kijken.

We zien bijvoorbeeld op een bepaald punt een bepaalde persoonlijkheids-systeem waarin we participeren, en we schrijven erover, en we leggen het uit aan onszelf, hoe het werkt, wat we zien, waar het vandaan komt, en al de verbanden die we kunnen herkennen en zien in onszelf --- en zo verwerven we inzichten en realizaties over onszelf en over hoe onze geest werkt.

Wat er dan gebeurt is dat we ervaringen gaan creëren in onszelf gebaseerd op die inzichten en realizaties - waarin we plots het gevoel krijgen dat we 'veranderd' zijn, maar al wat we in werkelijkheid gedaan hebben is Energie bewogen, veranderd en verschoven in onszelf, gebaseerd op kennis en informatie die veranderd, bewogen en verschoven is in onze geest. Dat is hoe en waarom wij mensen opgroeien in deze wereld, en volwassen worden, en schijnbaar 'wijzer' worden, en schijnbaar dingen leren, en realizeren en begrijpen over 'het leven' en over 'onszelf' - en naar het eind van ons leven zullen we bepaalde inzichten en ervaringen verworven hebben die ons schijnbaar veranderd hebben tot een beter mens, waarin we denken 'had ik dit maar geweten en ingezien toen ik jonger was'.

Maar, wat we hierin nooit inzien en beseffen is dat we nooit werkelijk 'veranderd' zijn, in de zin van dat we onszelf nooit werkelijk 'gecorrigeerd' hebben, we hebben nooit het proces bewandeld van het terugwandelen doorheen ons verleden, stap voor stap -- om elk moment tot in de details te onderzoeken met betrekking tot wie wij zelf zijn in onszelf in relatie tot dat moment, onszelf vervolgens te vergeven voor de aard van ons wezen als wie we waren in dat specifieke moment dat bestond op een consequentiele manier en beslissingen heeft gemaakt die uiteindelijk niet het beste bleken te zijn voor onszelf noch onze omgeving, en dan voor onszelf te onderzoeken en verkennen hoe we datzelfde moment opnieuw zouden kunnen bewandelen en doorlopen op een manier die wel het beste is voor onszelf en onze omgeving en die dus geen consequenties produceert.

Ik bedoel, de 'verandering' die wij ervaren in onszelf doorheen de koers van ons leven, is geen echte Verandering - het is een Ervaring, een beweging van energie, gebaseerd op wetenschap, op kennis en informatie in onze geest, waarin we in werkelijkheid nooit iets meer gedaan hebben dan van een negatieve polariteit naar een positieve polariteit gaan/bewegen en daarin rondjes blijven bewegen hetgeen we dan ervaren als een 'verandering', maar, het is net zoals de seizoenen op aarde een schijnbare verandering teweeg brengen: het is geen echte 'Verandering', in de zin van dat het gewoon weer terugkomt, het is een eindeloze cyclus die de illusie creëert van verandering omdat het van negatief naar positief gaat, van regen naar zonneschijn, van koud naar warm -- en het wordt door ons ervaren als een echte 'Verandering', alsof Wij zelf en De Wereld zelf Verandert, omdat wij een vrij tot zeer nauwe en eendimenionele kijk hebben op de realiteit, we zien en ervaren maar wat er zich vlak voor onze neus afspeelt bij wijze van spreken en we laten ons zo makkelijk meevoeren door energetische bewegingen zoals gevoelens en emoties, waarin 'verandering' altijd maar even is - nu eens positief dan weer negatief.

Dat is 'verandering' die wordt aanschouwd en ervaren en in wezen zelfs volledig 'gefabriceerd' door 'de observeerder' in en als de 'Intelligentie' van de geest als wie we geloven dat wij zijn -- de observeerder denkt en voelt en gelooft dat er 'verandering' plaatsvindt - maar die verandering is maar een gevoel, een geloof, een gedachte, een idee --- het is Niet Echt. Verandering die wel Echt is - bestaat enkel in en als 'de Participant', en de participant bestaat enkel in en als het fysieke lichaam omdat, het fysieke lichaam is HIER, het bestaat ECHT, terwijl, de geest, die zit altijd in verleden en toekomst, in kennis en informatie en verbeelding en fantasie en allerlei ervaringen die gebaseerd zijn op gedachten maar die nooit direct en rechtstreeks te maken hebben met de realiteit van onszelf als de fysieke werkelijkheid die zich Hier bevindt, vlak voor onze ogen in dit moment van Ademhaling.

Dus, wat ware verandering is die één en gelijk staat met de fysieke realiteit van onszelf, kan enkel gezien en ervaren worden wanneer en als we uit de geest stappen, wanneer we onszelf vertragen in onszelf en onderzoeken wat HIER is - wanneer we met andere woorden stoppen met het nadenken, peinzen, filosoferen en mijmeren over wie wij zijn vanbinnen, hoe en waarom we ons voelen, waarom of hoe we bestaan -- omdat we op die manier enkel nog meer lagen creëren van nutteloze kennis en informatie in onze geest en gedachten, waarin we de illusie aan het creëren zijn dat er 'verandering' plaatsvindt en dat wij aan het veranderen zijn, terwijl het alleen maar energie is die aan het bewegen en verschuiven is.

En het is dat vertragen, het stoppen met nadenken en redeneren en filosoferen dat zo moeilijk is voor Mensen - omdat we zo goed geworden zijn in het creëren van Illusies -- dat we de hele 'spiritualiteit' industrie in het leven geroepen hebben, waarin mensen werkelijk geloven dat ze op één of andere 'spirituele tocht' zijn, op zoek en op weg naar 'zichzelf', waarin ze allerhande speciale en unieke ervaringen en inzichten opdoen en het gevoel in zichzelf ervaren dat ze 'aan het veranderen zijn', terwijl ze enkel net verder en verder aan het wegdrijven zijn van zichzelf, de geest in.

Echte Verandering kan namelijk onmogelijk echt zijn als het niet stap voor stap, op fysiek vlak, door onszelf gecreëerd en gemanifesteerd wordt in elk moment - dat wil zeggen: stap voor stap elke herinnering onderzoeken, en in die herinnering onszelf vergeven voor wie we onszelf hadden toegestaan te zijn in dat moment, en dan onderzoeken hoe we onszelf op praktische en realistische wijze kunnen Corrigeren in gedachte, woord en daad, zodat, als die specifieke herinnering zich ooit weer zou afspelen in onze wereld en realiteit, dat we niet dezelfde consequentiele handelingen zullen herhalen, maar dat we zullen staan in dat moment op een manier die op elk vlak het beste is voor onszelf en onze omgeving - omdat wij de verantwoordelijkheid genomen hebben om onszelf te hercreëren door middel van het bewandelen van een praktisch, realistisch en fysiek aantoonbaar proces van zelf-onderzoek, zelf-vergeving en zelf-correctie - en dus, staan wij in de plaats van God, de absolute Schepper van onszelf op elke manier, waarin 'verandering' niet iets is dat ons zomaar overkomt, als een gevoel of een ervaring, gebaseerd op een inzicht en realisatie waar we plots toevallig opgekomen zijn - neen, Verandering is het resultaat en product van absolute zelf-sturing.

Dat is het Desteni 'I' Process en het Desteni 'I' Process Lite voor beginners - het proces van Zelf-onderzoek, zelf-vergeving en zelf-correctie -- het is de Reis naar Leven waarin wij onszelf realiseren als de Schepper van onszelf, op elk vlak -- en onszelf op praktische wijze, stap voor stap, herinnering voor herinnering, gedachte voor gedachte, woord voor woord, corrigeren -- om onszelf in gedachte, woord en daad vorm te geven en te manifesteren op een manier die op aantoonbare wijze het beste is voor onszelf en al wat bestaat.

Dag 381: Intelligentie getransformeerd van een Ervaring tot een Praktische Toepassing

Dit is een verderzetting van "Dag 378: Bestaat het 'IK' wel Werkelijk?", "Dag 379: Is mijn Thuis in het Kasteel van mijn Gedachten?" en "Dag 380: Is Intelligentie in werkelijkheid Angst?".


Zelf-Correctie Dimensie (Hier breng ik de Realisaties uit de Zelf Vergeving Dimensie van Dag 380 samen en bekijk/onderzoek ik hoe ik die realisaties kan omzetten in/naar een praktisch Toegepaste Verandering in mijn Bestaan in en als de Fysieke Realiteit)


Ik zie, realiseer mij en begrijp hoe/dat ik de woorden die ik denk, spreek en schrijf en die ik 'mijn expressie/uitdrukking' en 'mezelf'/'ik' noem van mezelf heb afgescheiden door mezelf te hebben laten programmeren in en als het geloof en de idee dat kennis en informatie in de vorm van Woorden superieur is aan het leven als het fysieke lichaam en de fysieke realiteit als het leven op aarde, gebaseerd op het voorgeprogrammeerde geloofsysteem in en als het collectieve bewustzijn in en van de mensheid dat de Mens in en als de Menselijke Geest Superieur is aan de Natuur

Waarin, ik zie, besef en begrijp hoe die aanvaardde, aangenomen en zogezegde 'superioriteit' van de 'mens' over de natuur, van kennis en informatie als de menselijke geest over het Lichaam als het Leven niet Echt kan zijn, en dat Wij/Ik als 'Mens-wezen' niet werkelijk 'superieur' kan zijn over de Natuur --- omdat die kennis en informatie in en als mijn geest, waar ik mijn 'superioriteit' aan afmeet, in afscheiding bestaat in mezelf, als een Programma, een voorgeprogrammeerd systeem van symbolen, codes en tekens dat ik aanvaard heb in mezelf, door middel van een process van Leren/Ontwikkeling tijdens mijn Kindertijd in deze Wereld/Realiteit, waarin die symbolen, codes en tekens in mij ingeprent geweest zijn zonder enige sturing/verantwoordelijkheid/toerekeningsvatbaarheid/gewaarzijn van mijn kant - waarin, wie ik eigenlijk ben, in wezen inferieur is in hoe ik mezelf heb toegestaan wie ik werkelijk ben in en als mezelf als het gewaarzijn in en van het fysieke lichaam te laten onderdrukken in en als de idee en het geloof dat kennis en informatie meer/beter/superieur is dan het leven --- en dat ik daarin mezelf heb aanvaard als het systeem/programma van kennis en informatie, in en als totale afscheiding van mezelf als het leven zelf

waarin, ik zie, besef en begrijp hoe ik nooit heb ingezien dat ik mezelf heb gedefinieerd in en als een polariteit in mezelf van inferieur en superieur, door kennis en informatie van mezelf als het leven zelf te hebben afgescheiden door kennis en informatie te hebben gedefinieerd als 'superieur' en 'beter' en 'meer' en het fysieke lichaam/gewaarzijn als 'inferieur' en 'minder' - in de plaats van te staan/bestaan als Alles, in eenheid en gelijkheid met al wat bestaat in en als mezelf -- en daarin Woorden in eenheid en gelijkheid met mezelf te benaderen vanuit wie ik werkelijk ben als Alles, als wat het beste is voor Al wat bestaat als mezelf, en daarin mezelf dus in staat stellen om gezond verstand toe te passen in het bekijken en onderzoeken van de patronen die bestaan in en als het menselijk bewustzijn, en mezelf dus niet zomaar te laten programmeren als een verderzetting van patronen in en als het menselijk bewustzijn, op mij overgedragen van/door voorgaande generaties

Hierin zie, besef en begrijp ik hoe ik emotionele ervaringen van angst en inferioriteit heb laten gebruiken om mij te laten programmeren door mijn omgeving in en als het blindelings aanvaarden van de patronen van kennis en informatie in en als het menselijk bewustzijn zonder enig zelf-gewaarzijn of toepassing van gezond verstand - door hoe ik mezelf heb aanvaard als inferieur tegenover en dus een slaaf van en onderdanig aan woorden - waarin ik zie, besef en begrijp dat het huidige onderwijssysteem en de manier waarop kinderen opgevoed worden en ondersteund worden in hun ontwikkeling in en als het leren en integreren van woorden om zichzelf in en mee uit te drukken, kinderen niet ondersteunt in wie ze zijn als het leven zelf en het leren kennen van woorden in eenheid en gelijkheid met zichzelf en dus ook niet ondersteunt in het ontwikkelen van gezond verstand, maar kinderen eerder programmeert als slaven/onderdanen aan de voorgaande generaties in en als de kennis en informatie die in hen geprogrammeerd wordt, door gebruik te maken van emotionele ervaringen van inferioriteit, minderwaardigheid en angst in relatie tot woorden en het leren van taal

Hierin stel ik mezelf tot doel om te staan en bestaan als het levende voorbeeld van hoe woorden zouden moeten bestaan in en als de mens, in eenheid en gelijkheid met het fysieke lichaam, met het leven zelf, en dus niet als 'dode materie' als kennis en inforamtie die in de geest/hersenen ingeprent en geprgrammeerd werd zonder daadwerkelijke praktische referentie in relatie tot de dagelijkse realiteit van onszelf als levende wezens hier op aarde met als enige doel een ervaring van inferioriteit en minderwaardigheid te creëren in het kind

ik stel mezelf tot doel om een proces af te leggen en te bewandelen van het onderzoeken van de woorden in en als de kennis en informatie die ik in mijn geest heb laten programmeren, door die kennis en informatie als woorden te toetsen aan de praktische realiteit - en daarin, elke keer wanneer ik zie dat ik mij overweldigd/overspoeld voel door kennis en informatie, wanneer ik mij minderwaardig voel tegenover kennis en informatie, te stoppen en te ademen, en mezelf terug te brengen naar de fysieke realiteit, als de simpliciteit, de stabiliteit, constantheid en eenvoud van de lichamelijke, fysieke, praktische realiteit die HIER bestaat, in en als het besef dat de ervaring van overweldiging/overspoeling en inferioriteit/minderwaardigheid tegenover woorden als kennis en informatie een voorgeprogrammeerde ervaring is die er enkel voor zorgt dat ik als fysiek levend wezen mezelf onderwerp aan voorgeprogrammeerde patronen van voorgaande generaties en daarin blindelings die patronen uitleef in en als mijn leven en bestaan hier op aarde

waarin, ik mezelf tot doel stel om het proces te bewandelen dat noodzakelijk is om aan te tonen en te laten zien hoe het huidige schoolsysteem kinderen programmeerd in en als de emotionele ervaring van minderwaardigheid en inferioriteit aan kennis en informatie - om zo dociele slaven te creëren die blindelings de patronen van het verleden zullen volgen en nooit vragen zullen stellen of aan zelf-onderzoek zullen doen uit angst om beoordeeld/gezien te worden als Inferieur -- en daarin stel ik mezelf tot doel om mee te werken aan het herstructureren en herdefinieren van het Onderwijssysteem en hoe kinderen in deze wereld ondersteund worden in en als het leren van taal, woorden en kennis en informatie, en manieren te vinden waarop kinderen ondersteund kunnen worden om woorden te integreren in eenheid en gelijkheid met zichzelf, zonder emotionele reacties of connecties, en daarin in staat zijn om gezond verstand toe te passen in het bekijken en leren van woorden om bijgevolg verantwoordelijkheid te nemen voor wat ze toestaan te bestaan in zichzelf en hun wereld en wat niet in termen van welke kennis en informatie praktisch is en ondersteunend in en als het leven op aarde en welke kennis en informatie onpraktisch en consequentieel is


Ik zie, besef en begrijp hoe ik mezelf heb toegestaan het woord 'Intelligentie' te Leven, definieren en Ervaren in en als een voorgeprogrammeerde polariteit van 'intelligent' en 'onintelligent', gebaseerd op een emotionele ervaring van angst en inferioriteit die ik mezelf heb toegestaan te verbinden met wie ik ben in en als het fysieke lichaam, in relatie tot de volwassenen waar ik mee in contact kwam tijdens mijn kindertijd, waarin ik het lichaam als wie ik werkelijk ben heb verbonden met de ervaring van inferioriteit en de gedachte dat ik in en als het lichaam 'onintelligent' en 'dom' is - en dat ik, vanuit en op basis van die voorgeprogrammeerde ervaring van inferioriteit en angst, verbonden met wie ik ben in en als het fysieke lichaam en de fysieke ervaring van mezelf in en als de fysieke realiteit, kennis en informatie ben gaan verbinden met de energetische ervaring van Superioriteit in en als het principe van Balans in en als de Geest --- waarin, ik zie, besef en begrijp dat ik 'Intelligentie' als kennis en informatie als gedachten in de geest heb gecreëerd en gemanifesteerd als een vlucht van de negatieve ervaring van angst en inferioriteit verbonden met de lichamelijke, fysieke realiteit van mezelf, en dat ik daardoor het woord 'intelligentie' heb gebruikt en misbuikt in functie van persoonlijke belangen en dat ik daardoor geen verantwoordelijkheid heb genomen voor het bestaan van het woord en de toepassing van 'intelligentie' in en als deze wereld en realiteit

waarin, ik zie, besef en begrijp dat ik daarin verantwoordelijk ben voor hoe 'intelligentie' als kennis en informatie door mensen in deze wereld en realiteit gebruikt en misbruikt wordt in functie van persoonlijke belangen van mensen die via en door middel van 'intelligentie' controle en macht trachten uit te oefenen over de fysieke werkelijkheid

en dus, stel ik mezelf tot doel, om een proces te bewandelen van het transformeren van het woord en de toepassing van 'intelligentie' in en als mezelf van eigenbelang naar/tot een levende expressie die bestaat ter ondersteuning van al het levne op aarde -- waarin ik, het woord 'intelligentie' manifesteer als een fysieke expressie die betrouwbaar, constant, stabiel en echt is in elk moment van ademhaling en dus niet een ervaring van superioriteit die enkel bestaat in de geïsoleerde interne realiteit van mijn geest

hierin zie, besef en realiseer ik mij dat ware 'intelligentie' in en als de fysieke werkelijkheid impliceert dat ik, in het benaderen van kennis en informatie, eerst en vooral mezelf onderzoek in en als wie ik ben in relatie tot die kennis en informatie, en mezelf stabiliseer in en als wie ik ben - om daarin één en gelijk te staan met kennis en informatie, zodat ik die kennis en informatie kan bekijken en onderzoeken vanuit en op basis van gezond verstand en vanuit het principe van het creëren van een wereld die het beste is voor elk levend wezen --- waarin ik kennis en informatie  steeds toets aan en herleid tot de praktische toepasbaarheid en bruikbaarheid in het creëren van een wereld die het beste is voor allen

waarin dus, 'intelligentie' geen persoonlijke ervaring of 'persoonlijkheidseigenschap' is, maar eerder het praktische proces van het toepassen van praktische en bruikbare kennis en informatie in het zorgen voor en ondersteunen van het Leven in en als de fysieke realiteit -- waarin dus, 'intelligentie' niet definieert Wie ik ben in en als mezelf, maar eerder bestaat als een Praktische Toepassing die één en gelijk is voor elk levend wezen.

Dag 373: De Illusie van de Superioriteit van Gedachten

Dit is een verderzetting van "Dag 372: Is Mentale Arbeid werkelijk meer Waard dan Fysieke Arbeid?"


 ...de enige reden waarom mensen zo verslingerd zijn aan de idee dat 'mentale arbeid superieur is aan fysieke arbeid' is omdat mensen op zoek zijn naar een excuus om zich superieur te voelen, om zich beter te voelen dan een ander, om te kunnen geloven dat ze speciaal zijn, 'meer speciaal' dan een ander. Maar, net zoals elke beweging die we maken, is ook elke gedachte die we denken en zelfs elk gevoel of emotie dat we ervaren, het resultaat van gewenning, van routine, van herhaling --- het is in wezen allemaal bandwerk dat we uitvoeren: waarin, ons lichaam en onze geest is als een fabriek, en wij zijn de arbeider.


Zelf-Vergeving Dimensie 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een onderscheid te maken in mijn geest tussen 'mentale arbeid' en 'fysieke arbeid' door te geloven dat nadenken meer waard is dan fysieke arbeid/beweging, zonder ooit gezond verstand te hebben toegepast en in te zien dat niets meer waar is dan fysieke arbeid/beweging, omdat fysieke arbeid/beweging al is wat bestaat - en dat, 'nadenken' als 'mentale arbeid' niet bestaat of kan bestaan als en wanneer het niet zichtbaar en tastbaar is in en als de stoffellijke werkelijkheid -- zolang 'nadenken'/'mentale arbeid' enkel in de geest bestaat is het een persoonlijke alternatieve realiteit van fantasie/verbeelding die geen deel uitmaakt van de eigenlijke feitelijke realiteit die HIER is als het fysieke bestaan/leven op aard

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door het collectieve bewustzijn in en als de mens en door de Menselijke interpretatie van onze 'geschiedenis' als zogezegd de 'evolutie van het Bewustzijn en beschaving' in en als de evolutie van het 'denken', en te geloven dat het menselijk bewustzijn in en als gedachten 'superieur' is aan de fysieke werkelijkheid' --- in de plaats van gezond verstand toe te passen en in te zien hoe de mens zichzelf heeft gesaboteerd in zijn vermogen om om te gaan met de fysieke werkelijkheid, om een wereld te creëren op praktische, fysieke wijze, die het beste is voor elk levend wezen in en als die fysieke werkelijkheid, door zichzelf in en als de menselijke geest te overladen met een valse, alternatieve werkelijkheid van Gedachten - in en als de illusie dat gedachten nodig zijn om de fysieke werkelijkheid te besturen/dirigeren en zonder te beseffen dat al wat nodig is om de fysieke werkelijkheit te besturen en begeleiden is om in en als onszelf te bestaan/staan in eenheid en gelijkheid met die fysieke werkelijkheid, om onszelf in de schoenen te verplaatsen van elk wezen in die fysieke werkelijkheid, en te doen voor een ander wat we voor onszelf zouden willen, in en als het besef dat, als fysieke levende wezens, we allemaal één en gelijk zijn, we zijn allemaal HIER - terwijl, in Gedachten, zijn we afgescheiden van elkaar

ik vergeef mezelf dat ik een wereld en realiteit heb toegestaan te bestaan waarin gedachten meer waarde worden gegeven dan de eigenlijke fysieke werkelijkheid waarin elk levend wezen gelijkwaardig bestaat en HIER IS, waarin wezens worden buitengesloten en achtergelaten omdat ze niet de vereiste kennis en informatie hebben in hun geest om hun 'waarde' te 'bewijzen' aan de Mensheid omdat de mensheid te verloren is in eigenbelang in en als persoonlijke gedachten om het leven te zien en erkennen als evenwaardig en gelijk in elk levend wezen onvoorwaardelijk -- een wereld waarin langs de ene kant kennis en informatie opgehemeld wordt en erkent wordt als iets noodzakelijk in het omgaan met de realiteit en het functioneren van een samenleving die het beste is voor allen, maar waarin tegelijkertijd de opvoeding en het onderwijs en de ondersteuning die noodzakelijk is ontkent wordt aan de meerderheid van mensen op aarde, terwijl deze mensen door de zogezegde 'welopgevoede' en 'beschaafde' mensen in de wereld aan de kant geschoven worden in en als het excuus dat ze inferieur en minderwaardig zijn omdat ze 'minder mentale arbeid verrichten', zonder op welke manier dan ook verantwoordelijkheid te nemen voor hoe wij deze wereld hebben toegestaan te bestaan waarin mensen geboren worden zonder enige ondersteuning om zich te ontwikkelen op evenwaardige wijze als degenen die zichzelf 'geëvolueerd' noemen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het geloof dat mentale arbeid superieur is aan fysieke arbeid een excuus is dat gebruikt wordt in en als de menselijke geest zodat de mens zich superieur kan voelen aan een ander - en dat hierin opzettelijk wordt ontkent hoe die mentale realiteit zelfs ontstaan is en gevormd wordt tijdens de kindertijd, op precies dezelfde wijze als hoe de fysieke beweging/vaardigheden ontwikkeld worden --- door middel van herhaling, waarin dus, die mentale realiteit in en als 'mentale arbeid' niet superieur is aan maar evenwaardig en één en gelijk aan de fysieke realiteit in en als fysieke arbeid


Wordt Vervolgd in 374

Dag 367: Hoe Evolueert het Seks-Systeem in de Menselijke Geest?

Dit is een verderzetting van "Dag 366: Hoe is Seksualiteit een Programma? -- De Seksuele Paranoia Series" en we gaan verder op volgende statement:

En dus, hoe is het dat 'Seksualiteit' bestaat in en als het voorgeprogrammeerde systeem/programma van Woorden in en als gedachten dat we in onszelf hebben laten programmeren doorheen onze kindertijd? En hoe hebben we onszelf bijgevolg toegestaan te bestaan in en als onze realiteit Hier?


 Nu, waarom zeg ik dat Seksualiteit bestaat in en als Woorden in en als gedachten in de geest? Je kan misschien opwerpen dat dit niet zo is, omdat, wanneer we denken aan seks dan is het toch net eerder Beelden dan Woorden, het is beelden van lichamen die elkaar aanraken, lichamen die bewegen, beelden van geslachtsdelen, van bepaalde handelingen, gelaatsuitdrukkingen en lichaamsvormen -- dus, waarom zeg ik dan specifiek dat Seksualiteit in en als onze geest bestaat in en als Woorden? Is omdat, waar de geest naar op zoek is en naar verlangt in en als Fantasie, is een ervaring, een opwinding - en het is die opwinding die een reactie is op specifieke woorden die we in onze geest/fantasie gebruiken om de beelden te Omschrijven, omdat, het zijn de woorden die we hebben geleerd van onze omgeving, als de taal waarmee we onze realiteit/werkelijkheid en onszelf 'begrijpen', die een bepaalde 'lading' dragen in onszelf, als wat we impliciet hebben overgenomen/gekopieerd van onze primaire omgeving - Impliciet omdat we vaak leren dat een bepaald woord gezien/ervaren wordt door de mensen om ons heen als 'positief' of 'negatief' door middel van de tonaliteit die mensen gebruiken wanneer ze het specifieke woord uitspreken en door hoe ze het woord gebruiken - waarin vaak niet vlakaf gezegd wordt van 'dit is slecht' of 'dit is goed', het gebeurt op subtiele en impliciete wijze.

Dit ook omdat mensen vaak bepaalde beoordelingen hebben in zichzelf in verband met bepaalde woorden en dus bepaalde 'dingen'/'manifestaties' in deze realiteit waar ze die specifieke woorden mee verbonden hebben, waar ze gewoonweg niet eerlijk over willen zijn en die ze verborgen willen houden in zichzelf uit angst om zelf beoordeeld te worden. Het zijn die beoordelingen van 'goed/slecht', 'juist/fout' en 'negatief/positief' waarin en waarmee we een bepaalde energetische 'lading' geven aan bepaalde woorden, hetgeen dan onze emoties en gevoelens bepalen. Het is de BETEKENIS die je geeft aan bepaalde beelden, die bepaalt hoe je erop reageert. Dat wil zeggen dat we, in en als seksuele fantasie, in wezen op zoek zijn naar een bepaalde betekenis, waar we een positieve energetische lading mee hebben verbonden.

En dus is het interessant om te onderzoeken naar welke betekenissen we precies op zoek zijn in en als seksuele fantasiëen, welke woorden zitten er verborgen achter het woord 'seks', waardoor we reageren in onszelf met verlangen en opwinding --- en waarom zijn we precies op zoek naar die specifieke woorden/betekenissen?

Ik bedoel, de specifieke details zal anders zijn voor elk individu - maar, wat is het onderliggende patroon in en als het 'seks-systeem' in en als de Menselijke Geest - Hoe bestaat Seks in en als de Menselijke Geest? Als we bijvoorbeeld kijken naar wat de woorden zouden kunnen zijn die het 'Seks-Systeem' in en als onze geest bepalen en vormgeven, kunnen we eens kijken naar waar en hoe we in contact gekomen zijn met 'Seks', wat waren onze invloeden waar we geleerd hebben over wat 'Seks' is en wat hebben we daar precies uit geleerd/overgenomen/gekopieerd/opgevat?

Ten eerste hebben de meeste onder ons geleerd dat 'Seks' over het algemeen een 'onbesproken' onderwerp is - hetgeen we al beschreven en onderzocht hebben vanaf "Dag 359: Waarom en Hoe is Seks een Taboe?", hetgeen op zich een hoogst eigenaardig fenomeen is --- 'Seks', het best bewaarde 'Geheim' dat ons tegelijkertijd in elk moment in de ogen staart - ik bedoel, er is werkelijk niets anders in onze realiteit dat zo opzettelijk verborgen, onderdrukt en onbesproken blijft als SEKS - in haast elke cultuur. En wat er fascinerend is aan dingen die onbesproken zijn, is dat het 'onduidelijkheid' schept in en als de geest. En, omwille van die onduidelijkheid, krijgt de geest de 'vrijheid' om zichzelf te overladen met allerlei informatie. Omdat, als je duidelijkheid schept, door bijvoorbeeld over dingen te praten en duidelijk dingen af te ronden in en als 'wat het IS', creëer je 'kalmte' in de geest omdat de nieuwsgierigheid in de geest niet meer opgewekt wordt - terwijl, wanneer er onduidelijkheid is, begint de geest zelf allerlei ideëen te scheppen, en die 'schepping' van ideëen blijft verderduren tot er duidelijkheid is.

In het geval van seks, is er absoluut geen enkele duidelijkheid die doorgegeven wordt van ouder op kind of zelfs van het schoolsysteem op kinderen, het blijft een veelal onbesproken en 'mysterieus' onderwerp --- en dus, gaat de geest op Zoek, en begint bijgevolg allerlei informatie in zichzelf op te stapelen, informatie als ALLE beelden, woorden, definities die er bestaan in verband met seks. Dat is bijvoorbeeld ook hoe het mogelijk is dat mensen die lange tijd porno kijken, uiteindelijk extremere vormen gaan opzoeken waarbij ze zelf niet eens weten waarom en hoe ze tot die extreme vorm gekomen zijn, waarom en hoe het is dat ze dat zijn gaan associeren met 'seks' en seksuele opwinding --- dat komt gewoon omwille van de 'vrije' informatie-opstapeling die gebeurt, waarin de geest zichzelf 'evolueert' en daarin allerlei wegen inslaat zonder echt te stoppen, omdat er nergens een 'afbakening' is in de vorm van een duidelijke definitie, omdat er nooit duidelijke communicatie geweest is in verband met wat Seks Is.

Het 'Seks-Systeem' in en als de mens is dus in feite een gigantisch systeem van opgestapelde informatie, een soort van 'informatie-magneet' of 'informatie-verzamelings-centrum' -- nu, waarom is het dat Seks op die manier bestaat in en als de menselijke geest - in en als die specifieke functie?


Wordt Vervolgd in Dag 368

Dag 345: Hoe Toerekeningsvatbaar zijn we Eigenlijk in onze Geest? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 344: Sorry, maar 'Verdwijnen' in Fantasie, dat is een Illusie! - Seksuele Paranoia Series" waarin we kort het fenomeen van 'verdwijnen in fantasie' hebben besproken en waarbij ik mijn persoonlijke ervaringen in mijn leven heb gebruikt als voorbeeld. Wat duidelijk werd in het onderzoeken van de patronen uit het verleden is dat het ontdekken van en participeren in fantasie, en op latere leeftijd, seksuele fantasiëen, een patroon is dat zich haast 'automatisch' ontwikkelde - omdat het allemaal gevoelsmatig gebeurde. Er was namelijk nooit een punt in mijn leven waarin ik werkelijk stilstond bij waar ik mee bezig was, waarin ik bewust kon begrijpen, bevatten of inzien waar mijn gevoelens en emotionele reacties en ervaringen vandaan kwamen die mij motiveerde, of eerder, waar ik mezelf door liet motiveren, om bepaalde acties te ondernemen. Er was met andere woorden nooit werkelijk zoiets dat men 'vrije keuze' zou noemen, omdat er geen direct inzicht aanwezig was in mezelf in verband met wie ik ben, of hoe ik besta - net zoals er nooit een 'keuze' aanwezig was in mijn geboorte in deze wereld, het gebeurde gewoon.

En, hoewel ik in zekere zin wel in staat was om mijn gevoelens en emotionele ervaringen te stoppen in mezelf en mezelf ervan te weerhouden om bepaalde dingen te doen gestuurd door die innerlijke ervaringen - omdat het uiteindelijk maar gevoelens zijn, het zijn innerlijke energetische bewegingen die op zich geen enkele echte fysieke macht hebben over mijn handelingen en die enkel in de geest bestaan --- het probleem was dat het nooit zelfs in mij opkwam dat dat mogelijk zou zijn: dat het mogelijk zou zijn om gevoelens en emoties gewoon te stoppen, omdat, het was al wat ik ooit had gekend van mezelf. Het was wat mijn omgeving ook gebruikte om als het ware te 'communiceren' met mij - in de zin van: dat wanneer ik reageerde, dan reageerde mijn omgeving op mijn reacties, waarop ik dan weer reageerde, enzoverder, enzovoort. Emoties en gevoelens werd altijd aanvaard als iets 'normaal', iets dat in iedereen vanzelfsprekend aanwezig lijkt te zijn en nooit in vraag gesteld werd. Er werd zelfs nooit echt direct over gesproken --- over gevoelens soms misschien wel, het was meer 'sociaal aanvaardbaar' om te zeggen "ik voel me Gelukkig/Blij/Opgewonden", dan om te zeggen "ik voel me angstig/verdrietig/kwaad", maar over het algemeen werd blindelings aanvaard en geaccepteerd dat emoties en gevoelens een 'natuurlijk' en 'vanzelfsprekend' deel zijn van 'wie wij zijn' als mens, en werd er dus nooit echt over gesproken.

En dus, omdat er geen inzicht of begrip bestaat van hoe gevoelens bestaan en waar ze vandaan komen, en omdat het bevragen en onderzoeken van je innerlijke gevoelens en emoties niet algemeen gedaan werd - aanvaarden we uiteindelijk dat deze interne ervaringen een 'natuurlijk deel van onszelf' zijn. Dit is echter een probleem omdat: wat we nooit hebben ingezien is hoe het eigenlijk mogelijk is dat wij bestaan op een manier die we zelf niet begrijpen, dat we op een haast automatische en voorspelbare manier reageren op bepaalde situaties, beelden en woorden, maar dat we tegelijkertijd het slachtoffer lijken te zijn van onze reacties omdat we zo vaak dingen doen waar we later spijt van hebben omwille van een plotse vlaag van gevoelens of emotionele ervaringen die opkomen in onszelf.

En dus, het is fascinerend dat ik veel schuldgevoelens heb gekend in mijn leven omwille van bepaalde dingen die ik had gedaan omdat ik een bepaalde seksuele opwinding voelde opkomen in mezelf -- terwijl ik ten eerste niet eens wist of begreep waar die verlangens precies vandaan komen behalve dan dat ze gewoon in mijn lichaam lijken op te komen, tezamen met bepaalde gedachten, en ten tweede begreep ik ook niet goed waarom ik mij precies schuldig moest voelen, het was ook gewoon een emotionele reactie die gepaard ging met specifieke gedachten in mijn geest. Want, ik bedoel, hoe kan ik nu schuldig zijn en hoe kan ik mij nu schuldig voelen wanneer ik niet eens precies weet wat ik heb gedaan en hoe het gebeurd is -- het was zelfs alsof ik zelf niet eens echt aanwezig was terwijl de zogezegde 'misdaad' of 'fout' begaan werd, aangezien ik in mijn fysieke daden en gedrag volledig gestuurd werd door een gevoel en energetische ervaring die plots uit het niets leek naar boven te komen in mijn lichaam en geest.

Daarmee wil ik niet zeggen dat 'ontoerekeningsvatbaarheid' een geldig excuus is om onze daden en gedrag te rechtvaardigen -- maar wel dat de reactie van schuldgevoelens en zelf-beschuldiging nooit een oplossing is omdat het ons niet eens de kans geeft om te onderzoeken hoe een bepaald gedrag tot stand gekomen is, waar bepaalde gevoelens en emoties vandaan kwamen, hoe bepaalde gedachten zich gevormd hadden - en hoe bijgevolg die gedachten en gevoelens een soort van 'alliantie' vormden in de menselijke geest die dan een  'code' vormde om het lichaam te bewegen op een specifieke manier in het doen van specifieke dingen en het zeggen van specifieke woorden.


Meer over hoe Schuldgevoelens en beschuldiging geprogrammeerd worden in de menselijke geest tijdens de kindertijd en wat de consequenties zijn van schuldgevoelens in het individu, de samenleving en de Wereld --- in Dag 346




Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.





                         

Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie

Dit is een verderzetting van"Dag 337: Hoe kan de Mens Betrouwbaar zijn zonder Zelf-Inzicht? - De Seksuele Paranoia Series", waarin we onderzocht hebben hoe seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest en waarom het is dat de Mens in en als de Menselijke Geest niet te betrouwen is omwille van het aanvaardde gebrek aan zelf-inzicht en bijgevolg een gebrek aan zelf-verantwoordelijkheid en toerekeningsvatbaarheid. En het probleem van dat we dit gebrek aan zelf-inzicht als een aanvaardde domheid/blindheid/onwetendheid in onszelf gebruiken als excuus voor waarom we niet doen wat het beste is voor allen en waarom we een wereld/realiteit/samenleving toestaan te bestaan die consequentieel is voor Elkeen.


Zelf-Vergeving Dimensie

ik vergeef mezelf dat ik een samenleving heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan waarin seks en seksualiteit gedefinieerd wordt in en als een geheime interne realiteit van verbeelding, fantasie, gedachten en gevoelens en dat ik hierin nooit heb ingezien en beseft dat geheimzinnigheid altijd een excuus is voor misbruik, omdat, mensen anders de noodzaak niet zouden voelen om bepaalde dingen geheim en verborgen te houden van andere mensen als niet omdat ze weten dat als andere mensen zouden zien wat er omgaat in die 'geheime interne realiteit', dat ze dan afgewezen en weggeduwd zouden worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat geheimen en geheimzinnigheid, zoals wat mensen doen door na te denken en innerlijke gedachten, fantasieen en gevoelens en emoties te hebben die ze met niemand willen delen, altijd een teken van onbetrouwbaarheid is --- omdat iemand die geheime gedachten in zich houdt, een geheime en persoonlijke agenda heeft in wat hij/zij doet en daardoor niet zal doen wat het beste is voor allen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mens een onbetrouwbaar wezen is dat niet in staat is om te leven op een manier die het beste is voor allen, omdat de mens denkt en een 'geheime interne realiteit' heeft van gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf  dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat als en wanneer ik mezelf toesta te participeren in seksuele fantasiëen in mijn geest, als een geheime interne wereld van persoonlijke verlangens en gevoelens, dat ik dan onbetrouwbaar ben als levend wezen omdat ik een persoonlijke geheime realiteit toesta te bestaan in mezelf, als een achterliggende motivatie/reden achter de woorden die ik spreek en de daden die ik verricht --- waarin de woorden die ik spreek en de daden die ik verricht dus niet te betrouwen zijn omdat ze niet afkomstig zijn vanuit zelf-eerlijkheid als de simpliciteit van wie ik ben als HIER, maar omdat ze dus achterliggende en geheime betekenissen hebben die enkel in mijn geest bestaan --- van waaruit ik tracht de wereld om mij heen te manipuleren door en speicifieke plaatsing van woorden en daden, om mijn geheime interne verlangens te kunnen bevredigen --- waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in wezen alle andere levensvormen om mij heen te misbruiken in functie van mijn persoonlijke verlangens

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik creëer in en als het leven op aarde, door middel van wat ik toesta te bestaan in mezelf in en als de geheime interne realiteit van gedachten, gevoelens en emoties als eigenbelang - door nooit de consequenties van die interne realiteit te onderzoeken, door nooit te hebben ingezien dat ik een fysiek wezen ben in en als een fysieke werkelijkheid en dat al wat bestaat zowel intern als extern, zich reflecteert en manifesteert in en als deze werkelijkheid die HIER bestaat --- waarin de interne realiteit in relatie staat met de externe realiteit omdat ALLES HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zomaar te geloven dat mijn 'interne' realiteit niet echt is omdat het schijnbaar geen directe consequenties heeft in de externe realiteit, en dat te gebruiken als een excuus om mezelf ervan te overtuigen dat ik 'mag doen wat ik wil in mijn interne realiteit als fantasiëen en gedachten', zolang ik mij maar aan de 'sociale regeltjes' houdt in de externe realiteit, zodat niemand kan zien wie ik werkelijk ben als wat er werkelijk bestaat in en als mijn geest en gedachten --- en dus nooit te hebben ingezien dat ALLES, zowel de interne als externe realiteit, HIER bestaat en aanwezig is, en dat al wat bestaat onvermijdelijk een consequentie zal hebben als een gemanifesteerde uitdrukking van wat ik toesta te bestaan in en als mezelf in mijn gedachten -- en dat, de consequenties van wat ik toesta te bestaan in en als mijn geest en gedachten wel degelijk aanwezig zijn in de externe realiteit als een fysieke gemanifesteerde uitdrukking, maar dat ik dit gewoon nooit heb opgemerkt of gezien omdat ik nooit de moeite heb gedaan om de realiteit te onderzoeken en verder te kijken dan de oppervlakkige beoordelingen in mijn bewuste geest en gedachten over de realiteit die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mens, in en als de menselijke geest, geprogrammeerd is om de realiteit enkel te zien vanuit persoonlijke beoordelingen en dat de geest geprogrammeerd is als een gelimiteerd systeem van kennis en informatie waarin en waardoor de mens nooit de relaties ziet tussen de interne en de externe realiteit -- en dus ook nooit de consequenties ziet en beseft van wat hij toestaat te bestaan in en als de geest --- en dat dit een zeer groot probleem is op aarde, omdat de consequenties wel degelijk aanwezig zijn maar gewoon niet gezien worden tot het te laat is


wordt vervolgd in Dag 339

Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-337-hoe-en-waarom-is-onze-beleving.html#sthash.PmgiDQps.dpuf

Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-337-hoe-en-waarom-is-onze-beleving.html#sthash.PmgiDQps.dpuf

"Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.GtEaFGmc.dpuf

"Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.GtEaFGmc.dpuf

Dag 336: Is het God die het Leven op Aarde Beschermt van de Menselijke Geest?

Deze blogpost is een vervolg op "Dag 335: Een Holistisch Onderzoek naar Seksueel Misdrijf - De Paranoia Series" en van volgende statement:

We zullen immers geconfronteerd worden met hoe onze huidige samenlevingsstructuur de omgeving van het individu op een bepaalde manier geschikt heeft --- waarin we zullen inzien dat het niet enkel de primaire omgeving is die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van het individu, maar de hele samenleving. Elk individu in de samenleving is onlosmakelijk verbonden met elk ander individu - en al wat wij doen op micro-niveau, heeft een directe invloed op macro-niveau. Ons onderzoek breidt zich op die manier dus uit naar het onderzoeken van de levensstijlen en mentale ingesteldheden van elk individu in de samenleving en hoe die specifieke levensstijl/ingesteldheid bijdraagt tot het in stand houden van het groter geheel en dus van een samenleving waarin Verkrachting en Seksuele Misdrijven een Dagelijkse werkelijkheid zijn. Geen enkel mens kan dus zijn handen schoonwassen van wat er in onze samenleving, op individueel niveau gebeurt.


Als we met andere woorden tot een oplossing willen komen  voor bijvoorbeeld seksuele misdrijven in onze samenleving, dan zullen we moeten overwegen dat we onszelf moeten veranderen, en hoe wij in onze geest en fantasie-wereld 'seks' en 'seksualiteit' en de relatie tussen man en vrouw hebben gedefinieerd. Dit zal uiteraard een hele uitdaging zijn omdat seks en vooral seksuele fantasiëen en de energetische ervaring van opwinding die het 'fantaseren over seks' produceert, een verslaving geworden zijn. Een verslaving die, net zoals elke andere verslaving, ontstaat door een herhaaldelijke handeling, een herhaaldelijke opwekking van een bepaald gevoel, een bepaalde energie in het lichaam door het afspelen van bepaalde specifieke seksuele fantasiëen in onze geest die we met die energie verbonden hebben.

Het probleem is niet zozeer dat we fantaseren over seks, er is op zich niets 'slecht' of 'fout' aan de geest, aan fantasie, gedachten of gevoelens --- het probleem is dat we niet beseffen of zien hoe/wanneer een bepaald verband tussen een gedachte/fantasie en een gevoel/emotie/ervaring ontstaan is en waarom het ontstaan is. We hebben nooit onderzocht hoe onze geest in elkaar zit, hoe en waarom het is dat bepaalde gedachten bepaalde gevoelens in ons opwekken - waarom, wanneer we bepaalde beelden zien met onze ogen of in onze verbeelding, we erop reageren met opwinding. En omwille van onze onwetendheid, ons gebrek aan inzicht in hoe onze eigen interne realiteit als onze Geest functioneert, hebben we bijgevolg ook geen zicht op/in de consequenties van onze manier van denken, voelen en reageren.

We denken en geloven dat, omdat het in onze 'geest' gebeurt, een schijnbaar verborgen ruimte in ons hoofd, dat niemand kan zien behalve wijzelf (en zelfs wij kunnen maar een klein deeltje zien van wat er werkelijk omgaat in onze geest, de 1% van de Bewuste Geest), dat het geen effect heeft of kan hebben op onze omgeving. We functioneren immers als een 'normaal' mens, we doen wat we moeten doen in deze wereld/samenleving, we gaan naar school of het werk, we praten met mensen, we zijn vriendelijk en beleefd en positief --- terwijl er in onze gedachten vaak heel wat anders omgaat. En we hebben altijd al op deze manier gefunctioneerd, ervan uitgaand dat, omdat het lijkt alsof we in de 'echte wereld' op een heel ander 'niveau' en een heel andere manier 'bestaan', dat we perfect in staat zijn om onze geest en gedachtenwereld af te scheiden van de 'echte' fysieke wereld als onze dagelijkse realiteit waarin we moeten leven/overleven. Zo lijkt het immers.... wij kunnen ons inbeelden dat de wereld vernietigd wordt, dat we iedereen vermoorden, dat er god weet wat gebeurt met onszelf, een ander en deze planeet - terwijl er nooit iets lijkt te veranderen in de fysieke realiteit, het leven gaat gewoon door zonder dat onze gedachten- en gevoelswereld daar enig vat op lijkt te hebben --- dus moet het wel 'onschuldig' zijn?! Niet?

En toch zou je je misschien kunnen afvragen hoe het dan precies is dat wij functioneren, welke 'kracht' doet ons dan bewegen, handelen, taken uitvoeren, praten, als wij het niet zijn --- omdat wij te druk bezig zijn in onze fantasie, verbeelding, gedachten- en gevoelswereld om werkelijk op te merken wat we echt aan het doen zijn in de 'echte wereld', wat namelijk de gevolgen zijn van onze daden en woorden, hoe onze daden en woorden impact hebben op de wereld om ons heen -- dat doen we absoluut niet, we laten ons leiden door één of andere 'kracht', en het gaat automatisch, we functioneren op automatische piloot in de echte fysieke wereld - dus: Wie of wat is die automatische piloot dan? En waarom is het dat we ons volledige vertrouwen hebben geplaatst in één of andere 'kracht', en dat we die 'kracht' de toestemming hebben gegeven om ons leven hier op aarde te besturen/leiden en beslissen?

Ik bedoel, de vraag is: Is het werkelijk mogelijk dat we twee volledig verschillende wezens kunnen zijn, die in twee volledig verschillende werelden bestaan - namelijk langs de ene kant in onze gedachten- en gevoelswereld als fantasie en verbeelding waarin alles kan en alles mag zonder consequenties en langs de andere kant in de fysieke dagelijkse realiteit waarin onze expressie beperkt en gelimiteerd is tot bepaalde wetmatigdheden zoals 'oorzaak-gevolg', waar alles wel een consequentie heeft? Want, als wij zelf niet de volledige belichaming zijn van ons fysieke lichaam en dus niet volledig verantwoordelijkheid nemen voor onze fysieke expressie in de fysieke werkelijkheid, rekening houdend met de fysieke consequenties die verbonden zijn met onze expressie --- wie of wat dan in godsnaam wel? Is het God?

Neen, het is niet God - het is ons geloof in God, als ons blind vertrouwen in de 'kracht' die op één of andere mysterieuze manier de  fysieke realiteit bestuurt als onze 'automatische piloot' die ons de toestemming geeft om onszelf te 'onttrekken' van onze verantwoordelijkheid tegenover deze fysieke realiteit. Maar die 'God', die 'kracht' die onze fysieke handelingen/beweging/expressie lijkt te sturen - die 'kracht' is in werkelijkheid al de patronen die doorheen de menselijke 'evolutie'/geschiedenis doorgegeven geweest zijn doorheen generaties, het is hoe we als kind geprogrammeerd worden tijdens onze kindertijd om onszelf volgens allerhande voorbepaalde en voorgeprogrammeerde 'gedrags-regels' en -codes uit te drukken. En het zijn die voorgeprogrammeerde gedrags-regels/-codes die geautomatiseerd worden in en als onze fysieke expressie in deze realiteit naarmate we opgroeien, die ons de 'vrijheid' geven om 'weg te drijven' naar/in een valse wereld van zelf-gecreëerde illusies als onze verbeelding/fantasie als gedachten, gevoelens en emoties. Want, de gedragsregels en -codes die ons aangeleerd werden geven ons immers de idee en verzekeren ons ervan dat we ons 'aan het programma houden', we gedragen ons zoals het hoort - dus, zijn we ervan overtuigd dat er niets kan mislopen, want: alles verloopt volgens God's Plan --- 'God' zijnde die mysterieuze 'kracht' als de patronen van het verleden die de automatische piloot is van onze fysieke expressie in deze fysieke werkelijkheid.

Het grote probleem hierin is dus dat: God niet bestaat, het is niet God die deze wereld in goede banen leidt en die ervoor zorgt dat de wereld van de chaos van en in de menselijke geest nooit tot uiting zal en kan komen en die dus het leven op aarde beschermt van de Menselijke Geest - dat is maar een idee dat we hebben. De realiteit is dat er een werkelijkheid hier aanwezig is op aarde die we niet zien en niet willen zien - en dat al wat we zien met en in ons 'bewuste gewaarzijn' is de oppervlakkige voorstelling van hoe we ons 'gedragen' aan de hand van al die codes, regels en voorschriften die we zo vertrouwen om 'Orde' te brengen in onze realiteit. Er gaat een fysieke realiteit schuil achter het programma van het 'Gedrag' die de directe consequentie is van onze participatie in de Geest, in Fantasie en Verbeelding --- de Consequenties van het feit dat onze Geest als Fantasie, Verbeelding, Gedachten, gevoelens en emoties geen rekening houden met de fysieke wetmatigdheden. Het feit dat we dingen willen die niet houdbaar zijn, die niet mogelijk of uitvoerbaar zijn voor iedereen en die niet 'realistisch' zijn -- hetgeen een Realiteit creëert van ongelijkheid, van extreme Rijkdom en Extreme Armoede, en van Slaven en Meesters.

In de Dag 337 gaan we verder op dit onderwerp door de Paranoia van Seksuele Fantasiëen te onderzoeken - en hoe deze Paranoia als onrealistische Verbeelding en Fantasie in de menselijke geest leidt tot een Fysieke realiteit van Consequenties.

Dag 234: Integriteit en de Invloed van Cognitieve Disinformatie

Dit is een vervolg op "Dag 233: Ben jij beïnvloedbaar door Cognitieve Disinformatie?"

In de vorige blog heb ik het 'probleem' besproken van de beïnvloedbaarheid van de menselijke geest door cognitieve disinformatie - en dit omwille van hoe onze geest opzettelijk geprogrammeerd geweest is doorheen onze opvoeding om de realiteit te zien/interpreteren/ervaren vanuit allerlei specifieke 'filters' -- door middel van invloeden van het schoolsysteem en de media die zo vormgegeven zijn dat ze het individu programmeerd in en als volgzaamheid, buigzaamheid en bestuurbaarheid.

Het is fascinerend hoe we onze westerse samenleving en mentaliteit zouden definieren als 'intelligent' en 'beschaafd' omdat we zoveel kennis en informatie over de wereld ter onzer beschikking hebben --- maar dat die 'intelligentie' als kennis en informatie zichzelf uitermate nutteloos bewijst door hoe de menselijke geest opzettelijk geprogrammeerd is door overlevings-ANGST. En het is deze angst, waar de media op inspeelt, die van de mens een blind wezen maakt die het systeem blindelings zal volgen en zijn kennis en informatie enkel zal gebruiken/misbruiken in functie van zelf-preservatie en dus niet in functie van het creëren van een betere wereld voor allen.

De mens wordt door het systeem vormgegeven om de wereld te zien vanuit specifieke 'kennis' en 'informatie', ons aangeboden door de specifieke 'officiele instituties' -- om te dienen als een 'slaaf' van en 'soldaat' voor/van het systeem. De mens is op deze manier zeer beïnvloedbaar door 'cognitieve disinformatie' omdat hij niet ontwikkeld is in de vaardigheid van zelfstandige analyse van de gegeven informatie --- maar hij zal de informatie eerder 'filteren' door voorgeprogrammeerde kennis en informatie van wat 'goed' en 'slecht' is, die hij blindelings aanvaard heeft vanuit zijn 'overlevings-ANGST'.


In deze blog pas ik de 'oplossing' toe voor dit specifieke probleem. Zelf-vergeving stelt een individu in staat om de voorgeprogrammeerde geest te 'ontmantelen' en inzicht en praktisch gezond verstand te ontwikkelen, om op te staan in deze wereld als een zelf-standig wezen dat in staat is om de realiteit te zien vanuit echt inzicht en zelf-integriteit en verantwoordelijkheid te nemen voor deze wereld - want, als je het probleem ZIET en je hebt INZICHT in hoe het werkt en ontstaan is, is het vanzelfsprekend dat je de verantwoordelijkheid hebt om het probleem ook op te lossen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd gedachten te vertrouwen in het 'begrijpen' en 'bevatten' van 'de realiteit' die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat gedachten een voorgeprogrammeerde 'filter' zijn waarin ik de realiteit enkel zal zien en 'begrijpen' als hoe ik geprogrammeerd ben om de realiteit te zien en te begrijpen vanuit wat ik geleerd heb van mijn omgeving in en als kennis en informatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te vragen waar mijn gedachten vandaan komen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd gedachten blindelings te aanvaarden als 'de waarheid' en 'de realiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vechten voor mijn gedachten als mijn kennis en informatie over de realiteit - door te geloven dat mijn gedachten 'de realiteit' zijn, in de plaats van in te zien dat 'de realiteit' simpelweg HIER IS en dat als ik iets moet verdedigen, het niet echt is in de eerste plaats omdat het niet op en als zichzelf kan bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe gedachten niet de realiteit zijn omdat gedachten altijd ondersteuning en validatie nodig hebben, zodat ik mezelf ervan kan overtuigen dat hoe ik denk over de realiteit, werkelijk de realiteit is --- terwijl de realiteit IS gewoon HIER en heeft geen ondersteuning of validatie nodig om te kunnen bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als ik mezelf identificeer met mijn gedachten als een voorgeprogrammeerd systeem van kennis en informatie -- ik de statement maak dat ik een slaaf ben van mijn samenleving/omgeving, als mijn 'programmeerders' en dat ik dus beslissingen zal maken zonder integriteit of zelf standigheid door mijn beslissingen te baseren op 'gedachten', zonder in te zien hoe die gedachten volledig bestuurd zijn door de samenleving/het systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er geen integriteit bestaat in gedachten - en dat als ik mezelf identificeer met mijn gedachten, ik een wezen ben zonder integriteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als ik mezelf laat leiden en besturen door gedachten in de beslissingen die ik maak --- ik beslissingen zal maken zonder integriteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat integriteit enkel bestaat als en wanneer ik stabiel sta in en als mezelf, alleen en zelf standig

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik niet integer kan zijn zolang ik mezelf laat leiden door gedachten, zonder zelfs in te zien waar die gedachten vandaan komen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd integriteit te ontwikkelen in mezelf als een standvastigheid en stabiliteit in en als mezelf en mijn expressie - door mezelf te laten leiden en beinvloeden en sturen door emotionele reacties op gedachten, zonder zelfs te weten waar die emoties en gedachten vandaan komen, en daarin dus beslissingen te maken zonder enig inzicht in de consequenties van die beslissingen en zonder verantwoordelijkheid te nemen voor mijn daden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat zolang ik mezelf laat leiden door iets zoals de geest - er geen sprake kan zijn van echte integriteit - omdat de menselijke geest geprogrammeerd is in en als overlevings angst en zelf-preservatie als een primitief systeem van eigenbelang en egoïsme

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met het systeem van zelf preservatie en overlevings angst als de menselijke geest - en mezelf dus te definieren als een wezen zonder werkelijke integriteit of respect voor het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat de menselijke geest 'normaal' is - en dat het 'overlevings-programma' van de menselijke geest 'normaal' is en 'is wie ik werkelijk ben' --- in de plaats van in te zien dat ik zelfs niet eens besta in en als de menselijke geest, omdat ik niet standvastig of stabiel sta/besta in en als mezelf, omdat ik beinvloedbaar ben door voorgeprogrammeerde energetische reacties op voorgeprogrammeerde kennis en informatie


Wordt vervolgd in Dag 235

Dag 227: Hebben Gewoontes Angst te verbergen? (Deel 2)

Dit is een verderzetting van "Dag 226: Hebben Gewoontes Angst te Verbergen?"


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te verbergen achter gewoontes

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te concentreren op wat ik 'doe' om de ervaring van angst van mensen achter te verbergen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik de ervaring van angst in mezelf enkel heb versterkt door ertegen te vechten en door ervan te vluchten - in de plaats van mezelf te confronteren in wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en in te zien dat de ervaring van mezelf een deel is van mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn aandacht opzettelijk 'af te leiden' van de ervaring van angst in mezelf door mij te concentreren op 'wat ik doe' en daarin opzettelijk te doen alsof 'de wereld' en datgene waar ik angst van heb 'niet bestaat', zodat ik mijn angst kan verbergen van mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien hoe ik angst macht heb gegeven over mezelf door ervan te vluchten, in de plaats van er één en gelijk mee te staan in het besef dat het een deel is van mezelf omdat het in mezelf bestaat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik mezelf opzettelijk misleid en afleid door mij bezig te houden met 'gewoontes' als het uitleven van specifieke patronen in de fysieke werkelijkheid --- zodat ik niet geconfronteerd zal worden met de angst die bestaat in mezelf --- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en de angst onder ogen te zien in het besef dat het mezelf is en dus niet 'groter' is dan mezelf of macht heeft over mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van angst en daarom te vluchten van angst in 'gewoontes' en 'patronen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de ervaring van onveiligheid en onzekerheid te creëren in mezelf door angst te hebben van angst --- en daarom op zoek te gaan naar de ervaring van veiligheid en zekerheid in en als patronen en gewoontes door mezelf af te leiden van de ervaring van onzekerheid en onveiligheid in mezelf door mijn aandacht te sturen naar specifieke 'handelingen' om daarin opzettelijk de realiteit in mezelf te verdringen/onderdrukken

ik vergeef mezelf dat ik gewoontes en patronen heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf als onderdrukkingsmechanisme voor de ervaring van onveiligheid en onzerheid in mezelf - in de plaats van in te zien dat ik enkel versterk waar ik mij tegen verzet en dat de enige oplossing is om eerlijk te zijn met mezelf over wat er bestaat in mezelf en verantwoordelijkheid te nemen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik veiligheid en zekerheid van mezelf heb afgescheiden door veiligheid en zekerheid te definieren in en als het volgen van gewoontes en patronen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd veiligheid en zekerheid te definieren in en als gewoontes

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de fysieke realiteit te gebruiken/misbruiken om gewoontes uit te voeren om mijn angst achter te verbergen - in de plaats van 'patronen' te creëren die het beste zijn voor al het leven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de impact van mijn handelingen in en als het uitvoeren van gewoontes  op de fysieke werkelijkheid te onderzoeken --- door mij enkel te concentreren op mijn persoonlijke belangen als het kunnen verbergen van mijn angsten in en als gewoontes

Dag 225: Hoe intelligent is de Mens werkelijk?

Dit is een verderzetting van "Dag 224: Is het 'dom' om iets niet te weten?"


ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat en ik zie het intelligentie personage opkomen, te stoppen en te ademen - en stabiel te blijven in en als mezelf door te beseffen dat 'intelligentie' als een beeld dat ik zie met mijn ogen niet echt is

ik stel mezelf tot doel om intelligentie toe te passen als een echte expressie van wie ik ben in en als mezelf - als het mezelf niet laten beinvloeden door wat mijn ogen zien, omdat ik besef dat alles van wie mensen zijn als wat ik zie, een illusie/leugen is, omdat mensen bestaan in een economisch systeem van competitie waarin ze hun expressie gebruiken als 'attributen' om de 'winnaar' te zijn en 'successvol' te worden door de mensen om zich heen te manipuleren/bespelen

ik besef dat elk mens dat functioneert in het huidige systeem en zich voordoet als een intelligent persoon, maar het huidige systeem kan goedpraten --- niet werkelijk 'intelligent' is en 'intelligentie' misbruikt als een uiterlijke presentatie in functie van persoonlijke glorie/success

ik stel mezelf tot doel om - wanneer en als ik met mensen praat en ik de angst zie opkomen om over te komen/beoordeeld te worden als 'dom', te stoppen en te ademen, en in te zien dat die angst enkel in mezelf bestaat omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te definieren in en als het 'intelligentie personage' waarin ik doe alsof ik superieur ben in mijn 'intelligentie' als een manipulatie techniek om aanzien/erkenning/respect/ondersteuning te krijgen van andere mensen --- waardoor ik de angst heb gemanifesteerd dat mensen de leugen zullen doorprikken en inzien dat ik helemaal niet 'superieur' ben als hoe ik mij voordoe

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat, en ik zie de gedachte/backchat opkomen in mijn geest dat zij 'slim/intelligent' zijn, te stoppen en te ademen, en in te zien dat ik mezelf heb laten misleiden/beinvloeden door wat ik zie met mijn ogen, en dat de 'intelligentie' die ik zogezegd 'zie' enkel een beoordeling is over het beeld dat ik zie met mijn ogen en niet werkelijk iets te maken heeft met de eigenlijke inhoud van de woorden die deze mensen spreken

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat en ik de ervaring van inferioriteit zie opkomen in mezelf en de backchat/gedachte dat ik 'niet zo slim/intelligent ben als hen', te stoppen en te ademen, en in te zien dat ik mezelf aan het laten misleiden ben door wat ik zie met mijn ogen --- ik blijf stabiel in mezelf in het besef dat ware intelligentie niets te maken heeft met het beeld dat ik zie met mijn ogen, maar enkel gezien/erkend kan worden in de woorden die mensen spreken als hun 'standpunt' in deze wereld --- en ik besef dat 'intelligentie' als een beoordeling gebaseerd op het beeld dat ik zie met mijn ogen, altijd een opzettelijke manipulatie is die enkel in het teken staat van het 'winnen' in de competitie van het economische systeem en op zich dus compleet waardeloos is, omdat het niet ter ondersteuning bestaat van het leven op aarde maar enkel van de persoonlijke verlangens naar persoonlijke glorie en success

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik angst zie opkomen om een vraag te stellen, en de gedachte/backchat dat 'ze zullen denken dat ik dom ben', te stoppen en te ademen, en in te zien dat die angst enkel bestaat vanuit persoonlijke verlangens naar success en roem/aanzien in deze samenleving/het systeem -- ik stel mezelf tot doel om deze angst te stoppen in mezelf en mezelf onvoorwaardelijk uitdrukken in en als zelf-eerlijkheid en mezelf daarin te ondersteunen in het ontwikkelen van mezelf in deze realiteit, om de realiteit te leren kennen door eerlijk te zijn met mezelf over het feit dat ik 'niets weet', omdat al het 'weten' in mezelf altijd aangenomen/aanvaardde kennis en informatie geweest is die ik nooit bevraagd of onderzocht heb

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf te ondersteunen in mijn proces van het opnieuw leren kennen van de realiteit vanuit de leegte/onschuld van mezelf - omdat ik inzie dat alles dat ik heb aanvaard in mezelf als 'mijn intelligentie', maar kennis en informatie is die ik blindelings heb aanvaard als 'waarheid', zonder zelf ooit enig inzicht te hebben gehad in hoe de realiteit werkelijk functionneert --- en dat ik dus al die aanvaardde kennis en informatie als 'intelligentie' volledig moet loslaten om voor de eerste keer vanuit en als wie ik werkelijk ben als HIER, voor mezelf te zien hoe alles werkt en wat alles wat HIER bestaat echt is

en hierin besef ik dat de angst om beoordeeld te worden als dom en de zelf-onderdrukking uit angst om beoordeeld te worden als dom, een opzettelijke zelf-sabotage is waarin ik mezelf opzettelijk dom houdt door mezelf tegen te houden in het stellen van de vragen die noodzakelijk zijn in het onderzoeken en leren kennen van de realiteit

Ik stel mezelf tot doel om nederigheid te oefenen als een expressie/toepassing van wie ik ben tegenover deze realiteit - en om dus niet mee te spelen in 'competitie' met mensen, maar om voor mezelf te achterhalen wat echt is en hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit --- om de woorden die ik spreek op één lijn te plaatsen met wie ik ben in en als mezelf in en als zelf-eerlijkheid, als een levende statement in en als ware zelf-zekerheid

Dag 216: Verlangen naar erkenning en faalangst - zelf-correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 215: Angst om te falen en verlangen naar erkenning (deel 2)"


ik stel mezelf tot doel om mijn vertrouwen te verplaatsen/verleggen van het vertrouwen op de geest als gedachten en energetische reacties naar het vertrouwen op mezelf als het fysieke lichaam in en als de zelf-eerlijkheid van wie ik ben als het lichaam in elk moment van ademhaling

hierin stel ik mezelf tot doel om, wanneer en als ik gedachten zie opkomen in mijn geest van 'wat ik zal doen', mezelf te stoppen en te ademen, en mezelf niet toe te staan te reageren met beoordelingen op 'wat ik doe' --- en mezelf HIER te brengen, in en als de natuurlijke, simplistische, eenvoudige en vloeiende beweging van het fysieke lichaam in en als het moment

ik stel mezelf tot doel om 'zelf-vertrouwen' te leven als het vertrouwen op mezelf als het fysieke lichaam in elk moment van ademhaling - omdat ik besef dat de geest enkel bestaat in afscheiding van mezelf op basis van angst --- en dat het fysieke lichaam HIER is als al wat bestaat en dat het dus gezond verstand is om te vertrouwen op de absoluutheid, stabiliteit en soliditeit van het fysieke lichaam en niet op de onzekerheid, angst, twijfel, onstabiliteit en onbestaandheid van de geest

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik de energetische ervaring van opwinding zie opkomen in mezelf als reactie op gedachten aan mezelf in en als 'erkenning krijgen', mezelf te stoppen en te ademen --- en stabiel te blijven in mezelf als fysieke expressie omdat ik besef dat wanneer en als ik mezelf toesta mezelf te definieren in en als de ervaring van opwinding in en als 'erkenning krijgen', dat ik mezelf aan het saboteren ben door de angst om te falen te creëren als de tegenpool van het verlangen naar erkenning

 en dus stel ik mezelf tot doel om in elk moment mezelf uit te drukken in en als de zelf-eerlijkheid van mezelf als het fysieke lichaam, in en als absoluut zelf-vertrouwen - in en als het besef dat de geest mijn expressie enkel zal sturen vanuit voorgeprogrammeerde beoordelingen van 'juist/fout', 'goed/slecht', 'positief/negatief' en 'superieur/inferieur' in en als een voorgeprogrammeerde overlevingstechniek --- en dat mijn expressie als gestuurd vanuit de geest nooit het beste zal zijn voor allen als mezelf omdat het enkel 'mijn overleving in deze wereld' in overweging neemt

hierin stel ik mezelf tot doel om het leven van allen in overweging te nemen in mijn expressie in deze wereld --- door mezelf te stoppen in het weggeven van mijn vertrouwen aan het systeem van overleving als de geest als gedachten, gevoelens en emoties in en als verlangen naar erkenning en angst om te falen - en door mezelf in elk moment HIER te brengen in en als de fysieke expressie van mezelf in en als het moment --- omdat ik besef dat alles van mezelf in en als het fysieke lichaam bestaat als HIER, en dat ik dus niet moet vertrouwen op 'de geest' in afscheiding van mezelf

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik de ervaring van twijfel, onzekerheid en angst zie opkomen in mezelf als reactie op de gedachte dat ik zal 'falen' in wat ik doe, te stoppen en te ademen, - en mezelf niet te laten beïnvloeden, bepalen of sturen in mijn expressie door de energetische ervaring van angst, twijfel en onzekerheid --- omdat ik besef dat gedachten als zelf-beoordeling altijd een zelf-sabotage zijn omdat hun enige functie is om mij gelimiteerd te houden in het voorgeprogrammeerde 'programma' van overleving om te leven/bestaan als een kopie van voorgaande generaties - en dat de geest dus niet is wie ik werkelijk ben als het leven zelf als zelf-expressie

ik stel mezelf tot doel om te leven/bestaan als het levende voorbeeld van wat het leven werkelijk is, als ongelimiteerde zelf-expressie, niet bepaald of gestuurd door de geest als het programma van overleving --- door in elk moment mezelf uit de energetische polariteit te halen van verlangen naar erkenning en angst om te falen als de ervaring van 'twijfel' en mezelf te vertrouwen in wie ik werkelijk ben als de natuurlijke expressie van het fysieke lichaam in elk moment van ademhaling

ik stel mezelf tot doel om 'expressie' te leven als de vloeibaarheid, ongelimiteerdheid en eenvoud van het bestaan van mezelf als het fysieke lichaam - en dus niet als een 'competitie' - omdat ik besef dat de definitie van 'expressie' in en als 'competitie' een voorgeprogrammeerde definitie is en niet is wie ik werkelijk ben als het leven zelf

ik stel mezelf tot doel om de definitie en 'ervaring' van het woord 'twijfel' te veranderen van een strijd tussen juist en fout, goed en slecht en superieur en inferieur in en als zelf-beoordelingen - naar de expressie van 'zelf-bevraging' als 'zelf-onderzoek' - als het niet blindelings aanvaarden van beoordelingen als 'wie ik ben' --- maar het besef te leven dat beoordelingen nooit een oplossing bieden voor problemen, en dat de enige oplossing is om het probleem te onderzoeken en de aanvaarde realiteit te bevragen

ik stel mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen in mijn expressie door het verlangen om iets te 'bereiken' omdat ik besef dat ik daarin tegelijkertijd de angst creëer om te 'falen' - en dat ik mezelf op die manier enkel saboteer in mijn expressie in deze wereld omdat ik inzie en besef dat in in en als mijn geest de 'realiteit'/'toekomst' niet kan voorspellen - en dat ik dus enkel onzekerheid, angst en twijfel creëer in mezelf door te vertrouwen op de geest

hierin stel ik mezelf tot doel om te leven/bestaan in en als elk moment van ademhaling in en als het besef dat alles al HIER is - dat ik niets moet 'bereiken' of 'worden' of 'behalen' - omdat ik besef dat alles in de geest in wezen omgekeerd is, en dat ik in het verlangen om iets te bereiken/behalen, net een 'gemis' creëer in mezelf als het geloof dat ik 'niet goed genoeg' ben als wie ik ben HIER

ik stel mezelf tot doel om te bestaan/staan als een levende statement van/als het leven zelf als HIER - hierin besef ik dat enkel de geest een 'toekomst' zal projecteren/creëren met een 'doel' om te 'bereiken' - om mezelf in een 'race'/'competitie' te plaatsen, in functie van het genereren van energie in mezelf, als een constante wisselstroom tussen verlangen naar erkenning en angst om te falen --- hierin besef ik dat er geen 'toekomst' is, er is geen 'doel', er is niets 'meer' dan HIER - en dat enkel de geest werkt in 'polariteiten' van 'minder'/'meer', 'beter/slechter', 'goed/slecht', 'juist/fout', 'positief/negatief', 'superieur/inferieur' om zichzelf als een systeem van energie te voeden/ondersteunen en in stand te houden

ik besef dat 'het leven' als wie ik werkelijk ben in allen op elk moment GELIJK is, en dat er dus niets te 'bereiken' valt - omdat het verlangen om iets te 'bereiken' enkel bestaat in de geest van het individu als eigenbelang en het verlangen om 'speciaal'/'uniek' te zijn

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf uit te drukken als allen als één als gelijk als het leven zelf - waarin ik besef dat ik als het lichaam de 'catalysator' ben van eenheid en gelijkheid --- en dat er dus geen 'persoonlijk doel' is dat ik moet 'bereiken'/'worden'/'behalen' --- en dat, vanaf het moment dat ik een energetische 'motivatie' ervaar in mezelf om iets te 'doen'/'behalen'/'bereiken'/'worden, ik in de geest zit als afscheiding

Dag 207: Een Virus genaamd 'Angst'

 Deze documentaire, 'A virus called Fear', werpt een interessante vraag op: 'Hoe is het dat we van een 'basis' overlevings-angst die als functie heeft om ons te beschermen van werkelijke gevaren uit onze omgeving, zoals wilde dieren, weersveranderingen en ongelukken, naar allerhande irrationele angsten - waar al de verschillende 'fobiëen' en 'neuroses' een voorbeeld van zijn - gegaan zijn?

In deze vraagstelling is het interessant om te kijken naar hoe gemakkelijk onze verbeelding gevangen wordt door de media bijvoorbeeld in het inspelen op en creëren van allerlei angsten in de vorm van 'angst-beelden' - en hoe mensen daarin geïsoleerd/opgesloten en afgescheiden geraken van hun omgeving in en als de ervaring van ANGST, door de realiteit niet te zien als wat ze werkelijk is maar eerder vanuit een persoonlijke ervaring gebaseerd op persoonlijke geloof-systemen.

De experimenten van de Socioloog Skinner met duiven die hij aan de hand van het 'straf- en beloningsmodel' verschillende 'overlevings-technieken' aanleerde wordt in deze documentaire  opgeworpen ter ondersteuning van de stelling dat het gedrag van de mens over het algemeen gecreëerd/bepaald is door conditionering, waarbij angst, als de 'straf-factor', door de omgeving gebruikt wordt om een 'overlevings-patroon' als 'gewoontes' in een mens te 'programmeren' -- hetgeen het bestaan van rituelen en religieuze handelingen in bepaalde culturen en families/groeperingen verklaart.

Deze 'rituelen', 'gewoontes' en 'tradities' die zeer uiteenlopend kunnen zijn tussen groepen van mensen zijn in wezen, als aangetoond door de duiven-experimenten van Skinner, het resultaat van de mens die het gevoel van 'beloning' en dus een vermindering van de ervaring van 'angst', is gaan associeren met een bepaalde handeling, en die handeling daarom steeds opnieuw zal blijven herhalen in het GELOOF dat die ene handeling zal leiden tot 'overleving' in de vorm van een 'beloning' en hem dus zal beschermen van 'angst'.

Uitendelijk wordt de geest geprogrammeerd met allerlei gedachten/denk-beelden en geloofsystemen over wat 'slecht' en 'negatief' is, en zal een mens allerlei angsten hebben van verschillende dingen zonder dat er werkelijk een rationele reden is om er angst van te hebben. Deze angst wordt in stand gehouden door GELOOF, door een blind geloof in de 'kennis van goed en kwaad' als beoordelingen over situaties, mensen, plaatsen, etc... - 'kennis' die door onze omgeving in ons geprogrammeerd geweest is tijdens ons leven hier op aarde. En dit 'geloof' is in wezen gebaseerd op onwetendheid - op een gebrek aan inzicht in hoe onze realiteit/omgeving werkelijk functionneert.

Een mooi voorbeeld van hoe de ervaring van angst gebaseerd is op 'onwetendheid' en een gebrek aan inzicht, is hoe horrorfilms zeer makkelijk inspelen op de angst-reactie van mensen door bepaalde beelden en geluiden te tonen - en dat die beelden/geluiden, als je even zou stilstaan bij hoe het plot van zo'n horrorfilm vaak in absolute tegenstrijdigheid bestaat met de wetten van de fysica, en zich aldus onmogelijk zou kunnen afspelen 'in het echte leven', plots heel wat minder 'eng' worden, omdat je beseft dat het 'niet echt' is, en dat de reactie van 'angst' bijgevolg ook niet echt is. Haast al onze angsten zijn het resultaat van onze 'goed-gelovigheid', van een zeer wezenlijk en verbluffend gebrek aan inzicht in hoe ons bestaan, onze wereld, en onze geest, functionneert.

En deze goedgelovigheid vormt een groot probleem in ons 'samen-leven' in en als de menselijke samenleving, omdat de mens steeds de neiging heeft om zijn vertrouwen te plaatsen in bepaalde mensen/instituties/structuren die beweren het beste met ons voor te hebben, zoals een baby/kind blindelings zijn volledige vertrouwen plaatst in zijn ouders, familie en leerkrachten/opvoeders - en uiteindelijk zal handelen op basis van de instructies van deze mensen/instituties/structuren zonder enig werkelijk gewaarzijn van of inzicht in de consequenties van deze handelingen op globale en persoonlijke schaal.

En voordat we er zomaar vanuit gaan dat we op de één of andere manier 'vrije wil', 'vrije keuze' en een 'vrije/individuele geest' hebben en zogezegd 'voor onszelf kunnen denken' omdat we nu 'volwassen' zijn - laten we even stilstaan bij hoe onze 'opvoeding' steeds enkel heeft ingehouden dat we 'getraind' werden om 'gehoorzaam' te zijn aan en 'respect' te hebben voor onze 'instructoren', nooit iets in vraag te stellen en ons vertrouwen te plaatsen in de ervaring van angst als persoonlijke overleving, in en als geloofsystemen en gedrag-patronen die ons doorgegeven en aangeleerd geweest zijn door onze ouders/familie.

Als 'bio-machines' die handelen vanuit 'gedachten' als de 'geprogrammeerde instructies/codes' is het onmogelijk om die voorgeprogrammeerde 'onwetendheid' en goedgelovigheid te overstijgen of te veranderen zonder volledig opnieuw te beginnen en zonder eerst en vooral een inzicht te ontwikkelen in hoe wij als 'mens', als 'denkend' en 'voelend' wezen, het resultaat zijn van conditionering waarin de ervaring van ANGST steeds misbruikt geweest is door onze 'opvoeders' om onze handelingen en participatie in onze wereld vorm te geven. Vandaar het belang van 'zelf-heropvoeding', van het nemen van verantwoordelijkheid voor onszelf als een product van onze omgeving als de 'menselijke samenleving', zodat we de essentiele taak op ons kunnen nemen om de kinderen van de toekomst op te voeden op een manier die gedrag zal produceren dat het beste is voor het leven op aarde - door te beseffen hoe belangrijk het is om inzicht te hebben in wie wij zijn als de 'bio-computer' van de 'menselijke geest' en in de nefaste consequenties ten gevolge van een opvoeding die enkel onwetendheid en goedgelovigheid in stand houdt.


Wordt vervolgd in Dag 208