op het werk heb ik de neiging om te kijken naar het werk dat ik heb geleverd, wat ik heb gedaan, en mijn werk te bekijken 'door de ogen van de werkgever' en het aldus te beoordelen in afscheiding met mezelf, waardoor ik mij steeds 'goed' voel in mezelf omdat ik hierin het karakter van 'de goede werker' bevestig/voed, als 'mijn plaats/rol' in de samenleving.
In mijn gedachten zie ik de expressie van de werkgever die 'content is over mijn werk' en dus over mij - en mij aldus bevestigt/ondersteunt/erkent in mijn bestaan als wezen in de samenleving. hetgeen dus afkomstig is uit een gebrek aan zelf-aanvaarding. Dus elke keer dat ik naar mijn werk kijk, ben ik op zoek naar een bevestiging/erkenning van mezelf door andere mensen in mijn geest, in afscheiding met mezelf, zodat ik mij goed/aanvaard kan voelen, alsof ik 'mag bestaan', alsof ik 'goed genoeg' ben en het groene licht gekregen heb 'om te bestaan'.
herinneringen:
- ik werd beoordeeld door mijn vader als 'lui' omdat ik vaak in de zetel naar tv aan het kijken werd - hij zij dan 'doe iets', en maakte mij duidelijk dat ik 'slecht'/'negatief' was omdat ik niet aan het werken was, waardoor ik mezelf ben gaan definieren als 'lui', als 'iemand die niets doet' en dus 'slecht'/'negatief' is
-mijn grootvader zei dat mijn werk 'eersteklas' was wanneer ik in zijn tuin had gewerkt, en mijn vader die zij dat hij dan niet vaak zegt tegen iemand, waardoor ik mij speciaal voelde, omdat hij nooit echt zo een compliment gegeven had aan mij voor mijn werk -- waardoor ik op dat moment het karakter van 'de werker' ben gaan opbouwen, door de beslissing te maken dat ik mijn best zou gaan doen om 'goed werk te leveren' zodat ik meer van die complimenten kan krijgen als 'beloningen' omdat dat zo een aangenaam gevoel gaf in mezelf, als een fijne afwisseling van de negatieve gevoelens door een negatief zelf-beeld als 'lui'
- ik was niet komen opdagen op een vakantiejob na twee weken, omdat ik 'geen zin meer had' - en mijn vader werd heel kwaad op mij omdat hij dat 'heel erg' vond om 'zomaar niet meer te gaan', 'zomaar te stoppen'- en toen voelde ik mij ook slecht/schuldig over wat ik had gedaan, en zo ben ik het karakter van 'de goede werker' in mezelf beginnen voeden, dat gebaseerd is op dat schuldgevoel en de angst om dat schuldgevoel weer te ervaren, waardoor ik dus 'mooi' elke dag ga werken, en mij aan de regels houdt om de werkgever tevreden te maken over mij, zoals ik had gekopieerd van mijn vader
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te kijken naar het werk dat ik geleverd heb nadat ik gedaan heb, om het te beoordelen en mezelf erkenning te geven in mijn geest door de ogen van mijn werkgever, in afscheiding van mezelf als een beeld in mijn geest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd ervan uit te gaan dat ik 'lui' ben, dat ik 'niets doe' en 'niets kan', door mezelf te definieren in en als de herinnering waarin mijn vader mij beoordeelde als 'lui' - en daarom te verlangen naar erkenning, en aldus mijn expressie van mezelf af te scheiden en te beoordelen, als een bevestiging dat ik 'wel kan werken' en 'niet lui' ben en dus niet 'negatief' ben maar 'positief' - in de plaats van gewoon mezelf te zijn, niet negatief noch positief
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd erkenning krijgen van andere mensen te zien als een beloning, omdat ik erop heb gereageerd in mezelf met een positieve energetische ervaring wanneer mijn opa mij zijn erkenning gaf voor mijn expressie/werk - en niet te beseffen dat ik mij toen enkel positief voelde, omdat ik mezelf al had laten programmeren in en als het gevoel/geloof dat ik eigenlijk negatief ben, door mezelf te identificeren met beoordelingen van hem en mijn vader zoals 'je bent lui', 'je kan dat niet', 'je bent dom', 'je weet er niets van', 'je doet niets', als een energetisch systeem dat zowieso in en als een negatieve en een positieve pool werkt, waarin de negatieve pool tijdens de kindertijd gecreëerd wordt, als de basis voor de positieve pool die zijn intrede doet tijdens de jong-volwassenheid -- waarin ik blindelings de beslissing heb gemaakt om meer moeite te gaan doen om die erkenning/bevestiging van mijn omgeving te krijgen voor mijn werk om dus die positieve energie te kunnen ervaren, zonder mij af te vragen of stil te staan bij waar die positieve ervaring vandaan komt in de eerste plaats en waarom ik mij laat beinvloeden door wat mijn opa/vader al dan niet tegen/over mij zegt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de beoordeling 'lui', als een woord dat mijn vader had gebruikt om mij te beschrijven/definieren tijdens mijn puberteit omdat ik volgens hem 'geen poot uitstak' en 'niets deed' - waarin ik een negatief zelf-beeld heb opgebouwd in mezelf door een negatieve energetische waarde te hechten aan het woord 'lui', omwille van hoe mijn vader dat woord gebruikte, en aldus een positieve waarde te hechten aan het woord 'werken' en 'doen' omwille van hoe hij die woorden gebruikten -- waardoor ik in mijn jong-volwassenheid een ego/bewustzijnssysteem/persoonlijkheid ben gaan opbouwen als 'een goede werker' om mij positief te kunnen voelen over mezelf, als reactie op die onderbewuste negatieve ervaringen/herinneringen/beoordelingen --- in de plaats van te beseffen dat ik niet negatief ben en dat het woord 'lui' op zich niet negatief is en dat dat woord, samen met de negatieve connotatie enkel gebruikt werd door mijn vader als een definitie van wie ik ben als een label van angst dat hij probeerde te gebruiken om mij zover te krijgen dat ik zou worden zoals hem, namelijk 'een goede werker', als het bewustzijnssysteem dat hij zichzelf had toegestaan te worden, ook in angst van de beoordelingen van zijn vader - aldus de zonden van de vaders doorgevend op zijn kinderen
ik vergeef mezelf dat ik de polariteit van lui vs 'een goede/harde werker' heb toegestaan in mezelf door de ervaring/expressie van 'luiheid' in mezelf te onderdrukken als de 'negatieve ervaringen', en mezelf de definieren in en als 'de harde werker' als de positieve ervaringen - door mezelf te hebben toegestaan een bewustzijnssysteem te worden als een energetisch systeem van polariteiten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de herinneringen waarin mijn vader mij beoordeelde als 'lui' en dus 'negatief'/'slecht' te onderdrukken in mezelf, door mij positief te willen voelen over mezelf - en aldus in complete ontkenning te bestaan van wat er eigenlijk bestaat in mezelf in en als herinneringen, door mezelf te definieren in en als het karakter van 'de goede werker', waarin ik moeite doe om 'niet lui te zijn' om dus die negatieve ervaring die ik heb geconnecteerd met het woord 'lui' te vermijden, in de plaats van te beseffen dat die connectie bestaat in mezelf en aldus mezelf is als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat ik vanbinnen in mezelf mezelf nog steeds beoordeel en ervaar als 'lui' en 'iemand die niets doet', 'iemand die niets waard is', 'iemand die nooit moeite doet' en 'iemand die nooit werkt' als hoe ik vroeger tijdens mijn kinder/pubertijd beoordeeld werd door mijn omgeving - en dat ik daarom, hoeveel moeite ik ook doe om 'een goede werker' te zijn om aan mijn omgeving te bewijzen dat ik 'niet lui ben' en 'wel iets waard ben', toch telkens herval in patronen en gewoontes van 'luiheid' door eigenlijk in mezelf te geloven dat dat 'nu eenmaal is wie ik ben' -- in de plaats van te beseffen dat ik in en als de luiheid die ik tijdens mijn puberteit uitleefde, eigenlijk de luiheid die in mijn vader bestond en die hij onderdrukte in zichzelf aan het uitleven was, die ik blindelings had gekopieerd in mezelf en dat mijn vader mij enkel beoordeelde als 'lui' omdat dat een beoordeling was die bestond in zichzelf als waar hij angst van had, en omdat hij dus angst had van de expressie van luiheid die hij zag in mij omdat ik hem een deel van hem zelf liet zien dat hij niet wilde zien/aanvaarden omdat hij zelf angst had om beoordeeld/gezien te worden als lui, omwille van herinneringen in hem zelf van hoe hij beoordeeld geweest is in zijn kindertijd door zijn vader
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als 'iemand die nooit iets doet' en 'iemand die nooit moeite doet' als een negatief zelf-beeld, als hoe mijn vader mij zag/beoordeelde omwille van de angsten die mijn gedrag in hem triggerde - en ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zelf-oneerlijk te zijn door dat zelf-beeld te onderdrukken in mezelf en, net zoals mijn vader, de andere kant van die polariteit als 'de goede werker' te gaan uitleven als mijn uiterlijke gedrag als mijn 'karakter' in deze wereld, waarin ik probeer weg te vluchten van de negatieve ervaringen/herinneringen in mezelf in een positieve ervaring in en als de bewuste geest/gedachten/backchat
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om beoordeeld te worden als 'lui' door mijn omgeving en daarom op zoek te gaan naar erkenning voor mijn werk en mezelf te presenteren als 'een goede werker' - in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en te beseffen dat de beoordeling van 'lui' en de negatieve energetische waarde die ik daaraan gehecht heb in mezelf bestaat als wat ik mezelf heb toegestaan te kopieren van mijn vader, waarin ik mezelf heb toegestaan een complete kopie te worden van mijn vader in en als het bewustzijnssysteem dat ik mezelf heb toegestaan te worden, waarin ik op mijn beurt die 'luiheid' geprojecteerd zie in andere mensen en hen aldus in mezelf beoordeel als 'lui' waarin ik mij gefrustreerd voel door de 'luiheid' die ik zie in een ander, zonder te beseffen dat ik gewoon de luiheid zie die in mezelf bestaat als een deel dat ik niet wil aanvaarden/zien van mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik veel moeite moet doen om te 'werken', om 'in actie te schieten' omdat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als 'iemand die lui is', 'iemand die nooit iets doet', waardoor het aanvoelt alsof 'werken' 'tegen mijn natuur ingaat' - door het woord 'werken' te connecteren met de herinnering van mijn vader die mij beoordeelde als 'lui' en die mij zei dat ik 'iets moest doen' en 'moest werken' - waarin hij er vanuit ging dat dat heel moeilijk zou zijn voor mij omdat hij mij in zijn geest beoordeelde als 'iemand die lui is' en 'iemand die niets doet', in de plaats van te beseffen dat ik enkel zijn voorbeeld aan het naleven was, als wie hij zichzelf had toegestaan te worden in zichzelf -- omdat hij in zichzelf ook werkte en vanalles 'deed' om aan zijn omgeving te bewijzen dat hij 'wel iets waard is' en 'wel dingen kan' en 'niet lui' is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat mijn vader zichzelf aan het beoordelen was wanneer hij mij beoordeelde op mijn 'gedrag', en dat ik enkel aan het uitleven was wat ik had geobserveerd van hem, als wat in mijn vader bestond als 'mijn voorbeeld' in en als zijn onderbewuste geest - en dat ik dus niet 'lui' of negatief/slecht ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de onderbewuste geest van mijn vader uit te leven als mijn innerlijke ervaring, namelijk 'luiheid', als het verlangen om weg te vluchten van de realiteit uit angst van mensen -- als wat mijn vader in zichzelf had onderdrukt door een bewustzijnssysteem te worden als het ego van 'positieve ervaringen/definities/identiteit' - en dat ik uiteindelijk, net als mijn vader, zelf ook die negatieve ervaringen ben gaan onderdrukken door de positieve pool te gaan uitleven van 'een harde werker', door nooit te hebben beseft hoe het bewustzijnssysteem als de menselijke geest van polariteiten werkt
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het woord 'lui' door er een negatieve energetische waarde aan te hechten en dus angst te hebben van het woord 'lui' - als de angst van de afwijzing/afkeuring van mijn vader, als een overlevings-reactie -- in de plaats van één en gelijk te staan met mijn vader en met het woord 'lui' in en als het besef dat zijn expressie van het woord 'lui' in en als een negatieve energetische waarde niets met mij persoonlijk te maken had en dat hij enkel zichzelf aan het beoordelen was in afscheiding met zichzelf, als hoe hij zichzelf geprojecteerd zag in mij
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in de positieve energetische ervaring door mezelf te beoordelen als 'een harde werker' in en als het verlangen naar erkenning van mijn omgeving - als een vlucht van de angst in mezelf om beoordeeld te worden als 'lui' en aldus in afscheiding van mezelf te bestaan -- in de plaats van zelf-eerlijk te zijn en één en gelijk te staan met wat bestaat in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat de expressie en ervaring van 'luiheid' in wezen een verlangen is om te vluchten van de werkelijkheid, als het weggeven van mijn macht aan mijn omgeving waardoor ik mij 'moe', 'slap' en dus 'lui' voel, door mezelf te hebben gedefinieerd in en als de negatieve energetische waarde die mijn vader heeft gehecht aan het woord 'lui', en daardoor blindelings te geloven dat 'lui zijn' 'slecht is' - en daarom nooit verder te hebben stilgestaan bij wat luiheid eigenlijk is of mij af te vragen waarom ik 'lui' ben in de eerste plaats, waarom ik mezelf ervaar op zo een manier -- en aldus nooit te hebben beseft dat 'luiheid' geen natuurlijke expressie is van mezelf, dat het niet is 'wie ik werkelijk ben', omdat het afkomstig is uit een angst van de wereld, angst van mensen, op basis van herinneringen waarin ik mij bedreigd voelde door mijn omgeving, waardoor ik dus 'de fut niet had' of 'de motivatie' niet had om te participeren in de wereld die ik dus ervoer als zeer bedreigend en aldus liever de hele dag voor de televisie 'hing'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat mijn vader mij niet heeft ondersteund in het begrijpen waarom ik mij 'lui' voel in de eerste plaats, maar mij heeft beoordeeld op die expressie - omdat hij niet beter wist, omdat dat was hoe hij zelf ook behandeld geweest is door zijn vader, die hem ook altijd maar heeft beoordeeld, en daarin elke mogelijkheid of kans op zelf-ontwikkeling of uitbreiding heeft afgestompt door niet te beseffen dat beoordelingen als een hokje/doos/gevangenis zijn die het wezen in zichzelf vastzet/vastpint op één enkel woord en één enkele ervaring, en het wezen aldus limiteert om verder te kijken naar hoe de realiteit werkelijk functionneert -- en dat dit is hoe deze kortzichtigheid, afgestomptheid, blindheid van generatie op generatie doorgegeven wordt/werd
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vechten tegen de ervaring van luiheid in mezelf, door het te beoordelen als 'slecht' en 'negatief' als de negatieve waarde die ik heb gekopieerd van mijn vader - en nooit te hebben beseft dat ik hierin enkel vecht voor mijn limitaties en mezelf de kans niet geef om te zien/begrijpen/realiseren waar die ervaring van 'luiheid' vandaan komt, in en als het besef dat het bestaat in mezelf, hier, en aldus niet 'goed' of 'slecht' is, maar het bestaat gewoon - en dat beoordelingen in wezen een onderdrukkingsmiddel zijn dat enkel domheid en blindheid bewerkstelligt, als de 'zonden van de vaders' die blindelings van generatie op generatie worden doorgegeven als de schijnbare 'wijsheid van de volwassene', hetgeen enkel een systeem/programma is van kennis en informatie dat ontstellend gelimiteerd is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat ik, in het beoordelen van mijn werk/expressie door de ogen van mijn werkgever in mijn geest in afscheiding met mezelf, in en als het verlangen naar erkenning als een positief gevoel in mezelf over mijn karakter van 'de goede werker', in wezen het karakter van 'de luiaard' aan het ondersteunen/bevestigen/voeden ben - omdat het verlangen naar erkenning als het karakter van 'de werker', enkel een reactie is op het karakter van 'de luiaard' en aldus enkel bestaat omwille van het bestaan van het karakter van 'de luiaard'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de beslissing te maken om het positieve gevoel na te jagen dat ik ervoer in mezelf wanneer ik een compliment kreeg van mijn omgeving voor het werk dat ik had geleverd - waarin ik in wezen de beslissing had gemaakt om de verantwoordelijkheid voor mezelf als mijn innerlijke negatieve ervaringen compleet af te staan en een volledige slaaf te worden van mijn omgeving in en als het verlangen om erkenning te krijgen voor mijn expressie - en nooit te hebben beseft dat dit precies is hoe elk wezen een 'volwassene' wordt - door op een bepaald punt in zijn/haar leven de beslissing te maken om weg te vluchten van de innerlijke negatieve ervaringen in de positieve ervaringen geassocieerd met het krijgen van beloningen, zoals geld, en dat dit is hoe elk mens in deze wereld een slaaf is van het geld-systeem, omdat elk mens op zoek is naar die positieve ervaring geconnecteerd met geld/aandacht/status als de 'beloning'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat alles in deze wereld omgekeerd is - dat 'volwassenheid' en 'volwassenen' niet superieur zijn aan kinderen, maar net het tegenovergestelde, volwassenen zijn de kinderen die hun verantwoordelijkheid VOLLEDIG, TOTAAL en ABSOLUUT uit handen hebben gegeven aan het geld-systeem en zichzelf hebben aangepast, veranderd en getransformeerd tot slaven van het geld-systeem in hun verlangen/zoektocht naar hun beloning als geld als de positieve ervaring in zichzelf, waarin ze proberen weg te vluchten van hun innerlijke realiteit als de negatieve ervaringen uit de kindertijd -- en dat dat de reden is waarom, ondanks al die zogezegde slimme, intelligente en wijze 'volwassenen' in de wereld, er maar geen werkbare oplossingen gevonden worden waar elk levend wezen op aarde baat bij heeft, een kind zou vele beter doen...
Wanneer en als ik het verlangen om mijn expressie/werk van mezelf af te scheiden en te beoordelen, vanuit de ogen van mijn werkgever in mijn geest in afscheiding met mezelf, zie opkomen in mezelf, dan stop ik en ik adem - en in de plaats daarvan sta ik in mezelf in eenheid en gelijkheid met het werk dat ik heb uitgevoerd in het besef dat dit verlangen naar erkenning als het verlangen om mijn expressie te beoordelen als het verlangen naar een positieve ervaring bestaat in en als de energetische polariteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als de angst om lui te zijn als de negatieve ervaring in mezelf -- ik besef dat deze energetische polariteit niet is wie ik werkelijk ben en dat ik die positieve energetische ervaring aldus niet nodig heb
ik besef dat het verlangen naar de positieve energetische ervaring van het verlangen naar erkenning voor mezelf als 'de harde werker' in en als beoordelingen die ik projecteer in het beeld van 'mijn werkgever' in mijn geest in afscheiding met mezelf afkomstig is vanuit het verlangen om te vluchten van mezelf als de herinneringen in mezelf waarin ik beoordeeld werd als 'lui' door mijn omgeving tijdens mijn kindertijd, waar ik een negatieve emotionele ervaring heb aan gehecht als de angst van afwijzing/afkeuring van mijn familie/omgeving -- ik besef dat ik alleen besta HIER, in en als mezelf en dat ik mijn familie niet nodig heb om te bestaan en aldus stel ik mij tot doel om gezond verstand te ontwikkelen in mezelf in de plaats van de beoordelingen die ik blindelings van mijn familie/omgeving gekopieerd heb vanuit de angst van afwijzing/afkeuring als een overlevings angst, omdat ik besef dat ik een volwassene ben in deze wereld en daarom verantwoordelijk ben voor mijn plaats in het geld-systeem in deze wereld en aldus op mijn eigen benen kan en moet staan om verantwoordelijkheid te nemen voor de wereld en voor de kinderen die geboren worden in deze wereld om voor hen een wereld te creëren die hen zal ondersteunen in hun ontwikkeling in de plaats van hen vast te zetten en vast te pinnen in beoordelingen als blind- en domheid
ik stel mij tot doel aan te tonen dat volwassenheid in deze wereld niets meer of minder is dan de kinderen die, in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf als hun innerlijke ervaringen als wie zij zijn in zichzelf - de beslissing hebben genomen om weg te vluchten van de negatieve ervaringen die zij in zichzelf hebben laten programmeren door hun omgeving door positieve ervaringen, geconnecteerd aan beloningen zoals geld/sex/aanzien/aandacht, na te jagen -- en dat het geld-systeem dat de volwassenen gecreëerd en toegestaan te bestaan hebben in deze wereld gebaseerd is op dit gebrek aan zelf-verantwoordelijkheid, hetgeen geresulteerd heeft in een wereld waarin elke vorm van verantwoordelijkheid voor het bestaan als de natuur, de dieren, de kinderen en de mensheid ver zoek is en de mens enkel bestaat in en als rechtvaardigingen, excuses en validaties voor zijn innerlijke verlangens in en als de 'menselijke geest' die overduidelijk niet het beste zijn voor al het leven op aarde en die overduidelijk enkel ongelijkheid en misbruik creëren in de levens van mens, dier en natuur hier op aarde
ik stel mij tot doel te werken als een zelf-beweging in elk moment van ademhaling, waarin ik mezelf beweeg in eenheid en gelijkheid met het fysieke lichaam en niet vanuit een energetisch verlangen naar aandacht/erkenning/aanzien als 'een beloning', als een vlucht van de herinneringen/ervaringen in mezelf, door één en gelijk te staan met de herinneringen in mezelf, door één en gelijk te staan met het woord 'lui' en mezelf niet toe te staan een energetische waarde te associeren met het woord 'lui' of de woorden 'harde werker'
ik sta mezelf niet toe te bestaan in de energetische wisselwerking/wisselstroom tussen het 'interne karakter' van 'luiheid' als 'negatief' en het 'externe karakter' van 'de harde werker' als 'positief', waarin ik mezelf heb toegestaan een slaaf te worden van mijn omgeving als het geld-systeem in en als menselijke relaties - aldus stel ik mij tot doel op te staan in en als deze realiteit als een stabiel en zelf-directief/zelf-besturend/zelf-bepalend wezen en mijn verantwoordelijkheid op te nemen voor het leven op aarde van mens, dier en natuur - waarin ik mezelf toewijdt aan het bewerkstelligen, ondersteunen en ontwikkelen van een systeem dat de relaties tussen mens, dier en natuur vormgeeft, herontwerpt en herstructureert tot wat het beste is voor elk levend wezen --- en aldus mezelf te stoppen in het blindelings zoeken en verlangen naar een persoonlijke beloning omdat ik besef dat dit verlangen niet is wie ik werkelijk ben en dat het maar het resultaat is van een dysfunctionele programmatie tijdens mijn kindertijd
ik stel mezelf tot doel de relaties en programmaties uit mijn kindertijd af te bouwen via het wandelen/doorlopen/toepassen van het proces van zelf-eerlijkheid, schrijven, en zelf-vergeving en weer op te bouwen tot wat het beste is voor mezelf als het leven zelf in en als eenheid en gelijkheid via zelf-correctie
ik stel mezelf tot doel om één en gelijk te staan met het werk-systeem in deze wereld dat op dit moment een systeem is van beloning, waarin de mens geen benul heeft van wat er werkelijk gaande is in deze wereld, als de consequenties van het geld-systeem omdat elk mens enkel gericht/gefocust is op het consumeren van de 'beloningen' - waarin het geld-systeem de facilitator geworden is van het bevredigen van de persoonlijke, voorgeprogrammeerde verlangens in de mens en dus op het onderhouden van de onderdrukking van het menselijk wezen in en als de geest --- en hierin aan te tonen hoe elk mens, in zijn dagelijkse participatie in dit systeem, direct verantwoordelijk is voor de creatie en het bestaan van armoede, hongersnood, misbruik, uitbuiting en lijden in de levens van biljoenen wezens in deze wereld, en dat, door middel van een heropvoeding/her-educatie, de mens dit kan en zal inzien en aldus in staat is tot verandering, omdat de mens tot op dit moment steeds zijn negationisme en onwetendheid heeft gebruikt als een excuus voor zijn participatie in het huidige systeem
ik stel mij tot doel om absolute zelf-eerlijkheid te ontwikkelen in en als mezelf, waarin ik mezelf aldus in staat stel om onvoorwaardelijk op te staan in en als de realiteit/wereld en de mensheid te ondersteunen in haar proces van verandering van misbruik tot leven -- zodat uiteindelijk een gelijkheids geld systeem een realiteit kan worden in deze wereld
No comments:
Post a Comment